Pet Slv Story of K

Pet Slv Story of K
ရေးသားသူ – Rio

ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ယွန်းသိခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သိခဲ့သည်ဆိုတာထက် ကေသဉ္ဇာနွယ်နှင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာပြီဖြစ်သည်။ တခြားကျောင်းသူများကဲ့သို့ သူငယ်ချင်းသိပ်မများတတ်သော သူမအဖို့ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ သူမ၏ တစ်ဦးတည်းသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ သူမနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ် မိတ်ဆွေဖြစ်ခဲ့ကြသည်မှာ အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကတည်းကဖြစ်သည်။

သူမ (၆) တန်းနှစ်တွင် ကျောင်းအုပ်ကြီး အပြောင်းအလဲကြောင့် အခန်းသတ်မှတ်မှု အပြောင်းအလဲများဖြစ်ခဲ့သည်။ အရင် ကျောင်းအုပ်ကြီးလက်ထက်ကကဲ့သို့ မိမိနေချင်သော အခန်းတွင် နေခွင့်မရှိတော့ပဲ အဆင့်သတ်မှတ်ချက်အရ အတန်းခွဲများ သတ်မှတ်လိုက်သောကြောင့် လူကုံထံ သူဌေးသား၊ သူဌေးသမီးများသာ တက်ခွင့်ရသော အတန်းခွဲ (က) သို့ ယွန်း ပြောင်းခဲ့ရသည်။ ယွန်း ထိုအခန်းသို့ရောက်သောအခါ မည်သည့်ကျောင်းသူမှ ယွန်းနှင့် အတူမထိုင်လိုကြ။ ကျိကျိတက်ချမ်းသာကြသော လူကုံထံများအဖို့ ယွန်းနှင့် အတူ ထိုင်ရသည်မှာ နိမ့်ကျသည်ဟု တွေးထားပုံရကြသည်။

ထိုအခိုက် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှ ယွန်းကို သူ၏ နံဘေးတွင် သူမနှင့်အတူ လာထိုင်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ယွန်းနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့ သူငယ်ချင်းများဖြစ်ခဲ့ကြသည်မှာ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း စာမေးပွဲ ဖြေသည့် အချိန်ထိပင်ဖြစ်သည်။ အတန်းတိုင်းတွင် ယွန်းသည် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ နံဘေးတွင်သာ ထိုင်လေ့ရှိသည်။

ယွန်းမှာ ကျိကျိတက်ချမ်းသာသူများနှင့် ယှဉ်လျှင်သာ ဆင်းရဲသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း ယွန်း မိဘများအနေဖြင့် ယွန်းကို လိုလေသးမရှိအောင် ထားနိုင်သူများဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်နဲ့ယှဉ်သော် ယွန်းတို့ မိသားစု၏ ကြွယ်ဝမှုမှာ မြေမှုန်မျှလောက်သော ပမာဏသာဖြစ်သည်။ ထိုမျှမက ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ အချမ်းသာဆုံး ကျောင်းသူစာရင်းဝင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

ထိုနေ့က ကေသဉ္ဇာနွယ်မှ သူမနှင့် အတူတူထိုင်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းကို သူမပင် အံ့သြခဲ့ရသည်။ အကြောင်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် တစ်ကျောင်းလုံးတွင် အလှဆုံးကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အပြင် မာနအလွန်ကြီးတဲ့ ကျောင်းသူ တစ်ယောက်အဖြစ် သူမ သိထားသောကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုထက် ကျောင်းသားများနှုတ်ဖျားတွင် ယွန်းနှင့်ကေသည် အလှဆုံးကျောင်းသူများအဖြစ် ရှိနေသောကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်အဖို့ သူမ အပေါ် စိတ်တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူမတွေးထင်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

သူမကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ခါတလေ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အလှနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုအပေါ် စိတ်ရိုင်းများ ဖြစ်ခဲ့သေးသည် မဟုတ်ပါလား။ အမြဲတမ်းမဟုတ်ရင်တောင် သူမ၏အလှကို ကေသဉ္ဇာနွယ်နှင့်နှိုင်းယှဉ် ပြောလာသည့်အခါမျိုးတွင် သူမသည်သာ အလှဆုံးဖြစ်ချင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ သူမသာ ကေသဉ္ဇာနွယ် နေရာတွင်ဆိုလျှင် သူမ အနေဖြင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို သူမ နံဘေး ခေါ်ထိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ကမ်းလှမ်းမှုကြောင့်ပဲ သူမတို့နှစ်ဦး အခင်ဆုံး သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ခဲ့ကြရသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ အလှချင်းပြိုင်နေကြသည့် ပန်းနှစ်ပွင့်သည် အလှချင်းယှဉ်နေသည့် ပန်းနှစ်ပွင့် အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။

ယွန်းအဖို့ ကေသဉ္ဇာအပေါ် အလှချင်း ယှဉ်နိုင်သည်ဆိုသော်လည်း စာပေ၊ ဗဟုသုတနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုမှ ဘယ်လိုမှ မယှဉ်နိုင်မှန်း သူမနှင့် ခင်မင်ခွင့်ရပြီနောက်တွင် နားလည်လာခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ မာနကြီးသော်လည်း စိတ်ရင်းကောင်းသည်။ သူမ အလှနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုအပေါ် မာနကြီးသည်။ မာနကြီးသည်ဆိုတာထက် မောက်မာသည်။ ပညာမာနရှိသည်။ သူမ အဖက်လုပ်ဆက်ဆံချင်သူကိုသာ ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်သူဖြစ်သည်။ သူမ ခင်မင်သူအပေါ် စိတ်ရင်းစေတနာကောင်းသလောက် သူမ မိတ်ဆွေဟု မသတ်မှတ်ထားသူများကိုမူ ဖုတ်လေသည့်ငပိရှိသည်ဟုတောင် စိတ်ထဲမထားတတ်ပေ။

ယွန်းနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့မှာ ကျောင်း၏ အလှဆုံး ကျောင်းသူများဖြစ်ကြသည့်အလျောက် သူမတို့နှစ်ဦးကို စိတ်ဝင်စားကြသည့် ကျောင်းသားများ ပေါများလှသည်။ ယွန်းအနေဖြင့် ရည်းစားစကားလာပြောသည့် ကျောင်းသားအချို့အပေါ် စိတ်ကစားမှုရှိခဲ့သော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ မည်သည့်ယောကျ်ားမှ သူနှင့် မထိုက်တန်ဟု သဘောထားသူဖြစ်သည်။ ယွန်းက

“ကေ … နင့်ကို လာပြောတဲ့ ကောင်လေးတွေကို စိတ်မဝင်စားဘူးလား”

ဟု မေးသောအခါ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“အလကားပါ ယွန်းရာ၊ တစ်ယောက်မှ ပုံမလာကြပါဘူး။ ငါတော့ အချစ်ဆိုတာကို မယုံဘူး ယွန်း။ တကယ်ပြောတာ။ အဲကောင်တွေ အကုန်လုံးဟာ ငကြောင်တွေပဲ။”

သူ့ကို အတင်းလိုက်ကပ်ကြတဲ့ ကျောင်းသားတွေကိုလည်း

“နင့် စောက်ဆင့်နဲ့ ငါနဲ့ တန်လို့လား။”

ထိုကဲ့သို့ ခက်ထန်၊ ကြမ်းတမ်းလွန်းသည့် စကားလုံးများဖြင့် တစ်ခါတည်း အပြီးသတ် ငြင်းလွှတ်လေ့ရှိသည်။ သူမကို ချစ်ရေးလာဆိုကြသည့် ကျောင်းသားများထဲတွင် ဆရာ၊ ဆရာမတွေ နှုတ်ဖျားတွင် အလွန်လိမ္မာသည်ဆိုသည် ကျောင်းသားများ၊ စာအရမ်းတော်ပါသည်ဆိုတဲ့ ကျောင်းသားများ၊ ကျောင်းသူများ၏ ပါးစပ်ဖျားတွင် မချနိုင်လောက်အောင် ချောမောလှသော ပျိုတိုင်းကြိုက်နှင်းဆီခိုင်များပင် ပါသော်လည်း အကုန်လုံးကို သူမ စကားတစ်ခွန်းတည်းဖြင့် ငြင်းခဲ့သည်သာဖြစ်သည်။

“ကေ့ အချစ်ကို မရလျင် သေရပါတော့မယ်။”

ဟုဆိုကာ မုန့်စားဆင်းချိန်၊ ကျောင်းဆင်းချိန်များတွင် တကောက်ကောက် လိုက်နေတတ်သော ကျောင်းသားများကိုမူ လူပုံလည်တွင်

“နင်က ခွေးလိုပဲ တကောက်ကောက် လိုက်နေတော့မှာလား။ လူစကားနားမလည်ဘူးလား။ ငါ့အိမ်က ခွေးတောင် တစ်ခါပြောရင် နားလည်တယ်။”

ဟု အော်လွှတ်တတ်သေးသည်။ ရည်းစားစကားလိုက်ပြောရင်းနှင့် ဆွဲလားရန်းလား လုပ်မိသူအချို့ကိုတော့ ထိုသူ၏ပါးကို သူမ လက်ဖဝါးဖြင့် မိတ်ဆက်ပေးတတ်သေးသည်။ မဟုတ်မခံတတ်သော စိတ်ရှိသည့်အပြင် သူမ ဖက်က မှန်နေလျှင် နေရာ၊ အချန်မရွေး ပြန်တုတ်တတ်သောသူဖြစ်သည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ထိုသို့သော အမူအကျင့်များရှိသော်လည်း တခြားကျောင်းသူများကဲ့သို့ အတင်းပြောတတ်သူ မဟုတ်။ ကြာပေးတတ်သူ မဟုတ်။ ယောကျ်ားလေးများကို သူမ ဖက်မှ အရင် စကားမပြောတတ်၊ လာပြောခဲ့လျှင်လည်း လက်ခံစကားပြောတတ်သူ မဟုတ်ပေ။ မာနကြီးသည်၊ သို့သော် သူ့စည်း သူ့ဘောင်ထဲတွင် မာနကြီးသူသာဖြစ်သည်။ အလကားသက်သက် မာနထောင်လွှားနေတတ်သူတော့ မဟုတ်ပေ။ မည်သူ့ကိုမှ အောက်ကျနောက်ကျ ဆက်ဆံမည့်သူ မဟုတ်ပေ။ အထူးအားဖြင့် ယောကျ်ားတွေအပေါ် အထင်မကြီးတတ်သူဖြစ်သည်။ ဉာဏ်ကောင်းသူ၊ ထက်မြက်သူပီပီ အတန်းထဲတွင် အမြဲတမ်း ပထမရတတ်သူဖြစ်ပြီး တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာမေးပွဲတွင် ဘာသာစုံဂုဏ်ထူးရရန် လျာထားခြင်းခံရသူလည်း ဖြစ်သည်။

သူမတို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ အလှဆုံးကျောင်းသူများဖြစ်ကြသော်လည်း တော်ဝင်ဆန်သော အလှမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြခြင်းမဟုတ်ပဲ cute type များသာဖြစ်ကြသည်။ ယွန်း၏ အရပ်မှာ ၅ ပေ ရှိသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ၄ ပေ ၈ လက်မသာရှိသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ကိုယ့်နည်းကိုယ်ဟန်ဖြင့် လှကြသူများသာ ဖြစ်ကြတယ်။

ယွန်းနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့မှာ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းများအဖြစ် အမြဲတတွဲတွဲရှိကြသော်လည်း သူတို့နှစ်ဦးစလုံး၏ အမူအကျင့်မှာ ကွဲပြားလှသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ သွက်သည်။ ထက်သည်။ အကြောင့်အလန့်မရှိ။ ခေတ်ဆန်သည်။ ထိုအချက်များက ကျောင်းသားများ၏ ပါးစပ်ဖျားမှာ ချစ်စရာကောင်းသည့် ကျောင်းသူတစ်ယောက်အဖြစ် ရှိနေစေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ယွန်းမှာတော့ ရိုးသည်။ အေးသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကဲ့သို့ မသွက်လှ။ စကားပြောယဉ်ကျေးသည်။ ဒါကြောင့် ယွန်း၏ အလှကို မြန်မာဆန်သည့် အလှမျိုးဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ သူတို့နှစ်ဦး၏ ထူးခြားချက်ကတော့ ခေတ်ဆန်သည့် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ပေါင်သလုံးနီးပါးရှိသည့် ဆံပင်ရှည်ရှိပြီး မြန်မာဆန်သည့် ယွန်းမှာတော့ ဂုတ်ဝဲ ဆံပင်လေးသာရှိသည်။

(၁၀) တန်း စာမေးပွဲမှာ ထင်ထားကြသည့်အတိုင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ၅ ဘာသာဂုဏ်ထူးဖြင့်အောင်၍ ယွန်းမှာ ရိုးရိုးအောင်သာ ဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့်လည်း ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် သူမ အရမ်းဖြစ်ချင်တဲ့ ဆေးကျောင်းတက်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သည်။ သူမ အနေနဲ့တော့ သူမ အမှတ်မှီသည့် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်သာ တက်ခွင့်ရခဲ့သည်။

ပထမဆုံး ကျောင်းဖွင့်သည့်ရက်တွင်ပင် ယွန်းတစ်ယောက် အံ့သြခဲ့ရလေသည်။ အကြောင်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် သူမ အရမ်းတက်ချင်သော ဆေးတက္ကသိုလ်မတက်ပဲ သူမတက်သည့် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်သို့ ရောက်လာခြင်းကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။

ယွန်းမှာ သူမ တက်ရမည့် အတန်းခွဲကို လိုက်ရှာရင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်ရ၍ အံ့အားသင့်နေလေသည်။ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို မြင်မြင်ချင်းမှာတော့ နာမည်တူ လူတူမရှားပါလေဟု ထင်မှတ်ကာ စာသင်ခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့လေသည်။ အတန်းထဲရောက်တော့မှ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“ယွန်း … လာလေ။ စတိတ်တုန်းကလို ကေတို့နှစ်ယောက် တစ်ခုံတည်း ထိုင်ကြရအောင်။”

ထိုသို့သော နှုတ်ဆက်သံကို ကြားမှ ယွန်းမှာ သူမ အမြင်မမှားကြောင်း အံ့သြမိရလေသည်။ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ် နေရာဦးပေးထားသော ခုံတွင်ဝင်ထိုင်ရင်း

“ကေ ဂုဏ်ထူး (၅) လုံးပါတယ် မဟုတ်ဘူးလား။”

“ဟုတ်တယ်လေ ယွန်း”

“ဒါဆို ကေ အရမ်းဖြစ်ချင်တဲ့ MC မသွားတာလဲ။”

ယွန်း၏ အမေးကို ကေသဉ္ဇာနွယ် အတော် တိတ်ဆိတ်နေနေပြီးမှ ပြုံးကာ

“ဒီလိုပါပဲ ယွန်း။ ကေအကြောင်း ယွန်း မသိတာတွေ အတော်များကြီးရှိသွားပြီ။”

ဟုတ်ပါသည်။ ယွန်းနဲ့ ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့၏ ခင်မင်မှုမှာ အလွန်းနက်ရှိုင်းခဲ့သည်။ သူမတို့နှစ်ဦး စတိတ်ကျောင်း ကာလများတုန်းကဆိုလျှင် တစ်ယောက်၏ အတွင်းရေး (ဒီနေ့ အတွင်းခံ ဘာအရောင်ဝတ်ခဲ့သည်ဆိုတာက အစ) တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပထမဆုံးအဖြစ် အသိပေးခဲ့ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ သူမတို့နှစ်ဦးကြားတွင် အိမ်ထောင် လင်မယားများကဲ့သို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပွင့်လင်းဆုံး၊ လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုတစ်လေမျှ မထားပဲ ဖွင့်ပြောခဲ့ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်အနေဖြင့် ထိုသို့ ဆိုလာခြင်းကြောင့် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို စိတ်ဆိုးချင်သလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့နှစ်ဦးမှာ ၁၀ တန်း ဘိုင်အို ဖြေပြီးသည့် ညနေမှစ၍ အဆက်သွယ်ပြတ်ခဲ့ကြလေသည်ကို ပြန်အမှတ်ရသွားမိသည်။ ထို့အပြင် အောင်စာရင်းထွက်သည့်ကာလမှာလည်း ယွန်း၏အဖွား အသည်းအသန်ဖြစ်ကာ ဆေးရုံတင်ထားရသည့် ကာလာမို့ ၁၀ တန်းအောင် gathering ကို ကေသဉ္ဇာနွယ်ဖိတ်ခဲ့သည့်တိုင် သူမ ဖက်က ပျက်ကွက်ခဲ့ရခဲ့ပြန်သည်။ ထိုကြောင့် ထိုကာလအတွင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အကြောင်းများ သူမ သိခွင့်မရသည်မှာ သူမ၏ အပြစ်သာလျှင်ဖြစ်ကြောင်း ယွန်းတွေးမိလေသည်။ ထို့အပြင် သူမ၏ ဘာမှ ထွေထွေထူးထူးမရှိလှသော ၈ လတာ အိမ်တွင်းအောင်ကာလများကိုလည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို အသိမပေးရသေးပေ။

ယွန်းမှာ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချကာ

“ဟုတ်ပါပြီ။ ကေ ရယ်၊ ဘိုင်အိုဖြေတဲ့ နေ့ကနေစပြီး ဒီနေ့အထိ ကာလထဲ ဘာတွေလုပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို နေ့အလိုက် တစ်ရက်ချင်းစီစာ ယွန်းကို ပြန်ပြောပြရမယ်နော်”

ယွန်း၏ အပြောကို ကေသဉ္ဇာနွယ် တစ်စုံတစ်ခု အဖြေပေးဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာ ဆရာမ ဝင်လာခဲ့၍ စကားအဆက်ပြတ်သွားလေသည်။ သူမတို့နှစ်ဦး မဆုံဖြစ်သည့် ကာလများမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ် တစ်ယောက် အတော်ပြောင်းလဲသွားသည်ဟု ယွန်းထင်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ စတိတ်ကျောင်းတုန်းကလို ခေတ်မဆန်တော့ပေ။ အနေရိုးလာသည်။ အိန္ဒြေကြီးလာသည်။ မြန်မာပိုဆန်လာသည်။ စတိတ်ကျောင်းမှာတောင် ထောင့်မြင့်နဲ့ ကျောင်းတက်ခဲ့တဲ့ ကေသဉ္ဇာနွယ်ဟာ ကတိပါဖိနပ်ကိုသာ စီးတတ်သည့် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ် ကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ အရင်လို ယွန်းအပေါ် မပွင့်လင်းတော့ပေ။ ထိုအချက်ကိုတော့ ယွန်းအနေဖြင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတွေ ဖြစ်နေကြပြီမို့ ကိုယ်ပိုင် privacy လေးရှိသင့်သည်ဟု ယူဆမိ၍ သိပ်အလေးမထားဖြစ်ခဲ့မိပေ။

ယွန်းကိုယ်တိုင်လည်း သူမ တစ်ယောက်တည်းသိသည့် ကိုယ်ပိုင် privacy လေး ထားချင်လာမိတာကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်က သူမကို ကျောင်းပိတ်တုန်းကာလများမှာ ဘာတွေလုပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ မပြောပြရသေးတာ ခပ်ကောင်းကောင်းဖြစ်သည်ဟုလည်း တွေးမိပြန်သည်။ ထိုကြောင့် ကျောင်းပိတ်ကာလများမှ ကေသဉ္ဇာနွယ်အကြောင်းကို အတင်းမေးတာမျိုး ယွန်း မလုပ်ခဲ့ဖြစ်ပေ။

သို့သော် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ အတော်ကို ထူးဆန်းလာသည်။ ကောင်လေးတွေအပေါ် ဆက်ဆံသည်မှာလည်း လုံးဝ ဆန့်ကျင်ဖက်ကြီး အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်။ စတိတ်ကျောင်းသူဘဝက “နင့် စောက်ဆင့်နဲ့ ငါနဲ့ တန်လို့လား။” ဆိုတာကို ပါးစပ်ကမချ မူပိုင်ယူခဲ့တဲ့ ကေသဉ္ဇာနွယ်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝမှာ‌တော့ အတန်းဖော်ယောကျ်ားလေးများကို ပြန်ပြောသည့်အခါမှာတောင် ရှင် မကျန်ခဲ့တတ်သူတစ်ယောက် ဖြစ်လာသည်။ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုသည်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ဖက်ရှင်မှာ ကျောင်း၏ မှတ်ကျောက်တင်ခံရဖွယ်၊ ကျောင်းသူကျောင်းသားများသာမက ဆရာ၊ ဆရာမ များကတောင် အသိအမှတ်ပြု စကားထဲထည့်ပြောရလောက်အောင် မူပိုင်တစ်ခုအနေနဲ့ ဖြစ်လာသည်။

အကြောင်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် ကျောင်းဖွင့်သည့်နေ့မှစ၍ နေ့တိုင်း ရင်ဖုံးအင်္ကျီ၊ ထမိန်နဲ့ ကတိပါ ဖိနပ်ကိုသာ ဝတ်ဆင်တတ်ပြီး ထို (၃) ခုလုံးမှာ ဆင်တူအရောင် တစ်ရောင်တည်းဖြစ်သည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီနဲ့ ထမိန်မှာလည်း ဘာစိကွင်း ချည်းထိုး ပန်းထိုး တစ်ခုမှမပါ၊ ပြောင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကေသဉ္ဇာနွယ်ဝတ်လိုက်လျှင် ထိုဝတ်စုံက သူမကို ပိုတင့်တယ်အောင် ထောက်ပံ့ပေးနေသလိုကို ဖြစ်နေသည်။ ပိတုန်းရောင်နက်နေသည့် သူမ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ကျစ်ဆံမြီး (၂) စည်း (ထိုမဟုတ်) ဆံပင် (၂) စည်း စီးကာ အရှေ့ဖက်မှ ချထားတတ်သည်။

တခြားကျောင်းသူတွေ စလင်းဘက်၊ ကိုးရီးယားဖက်ရှင်၊ လက်ကိုင်အိပ်၊ ထောင့်မြင့်တွေနက် ဖလန်းဖလန်းနေချိန်မှာ ကျိကျိတက်အောင် ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးသမီး ကေသဉ္ဇာနွယ်ကတော့ မြန်မာချည်လွယ်အိပ်တစ်မျိုးတည်းကိုသာ ကာလာပြောင်း လွယ်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ လွယ်အိတ်အရောင်မှာ အင်္ကျီအရောင်နှင့် တစ်ရောင်တည်းဖြစ်သည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ထိုသို့သော ဖက်ရှင်သည် လောင်းကစားဝါသနာပါသည့် ကျောင်းသားတွေအတွက် ကြေးထပ်စရာတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်အထိပင်ဖြစ်သည်။ (ကေသဉ္ဇာနွယ် မနက်ဖြန် ဘာအရောင်ဝတ်လာမယ်။ ဆံပင်စည်းလာမှာလား။ ဆိုသည့် အချက်များဟာ ကျောင်းသားများအတွက် လောင်းကြေးထပ်စရာ casino တစ်ခုလားပင်)

စတိတ်ကျောင်းတုန်းက ယောကျ်ားတွေနဲ့ ပက်သက်လာရင် အထိမခံဇာတ်ဇာတ်ကြဲမလေး ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် တက္ကသိုလ်မှာ ‌ယောကျ်ားလေးများနှင့် အဆက်အဆံမရှိသည့် တစ်ဦးတည်းသော ကျောင်းသူဖြစ်လာခဲ့သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်အနေဖြင့် ယောကျ်ားလေးများအပေါ် အဆက်ဆံမရှိ နေထိုင်သည့်ပုံစံမှာ တမူထူးခြားနေပြန်သည်။ သူမကို စကားလာပြော အဆက်အဆံလာလုပ်သည့် မည်သည့်ကျောင်းသားကိုမဆို ယဉ်ကျေးပြုငှာလွန်းလှတဲ့ စကားလုံးများဖြင့် စကားပြန်ပြောပေးသည်။ ထိုသို့ ပြန်ပြောပေးသည်အခါမှာလည်း ကောင်လေးတွေဖက်က ဆိုလာသမျှ မည်သည့် အကြောင်းအရာမျိုးကို စိတ်ဝင်တစားနားထောင်သည်။ အလေးတယူပြု စကားပြန်သည်။ ကောင်းလေးဖက်က စကားမဖြစ်မချင်း၊ (ပြောစရာ အကြောင်းအရာ စကားလုံး ကုန်သွားသည်ထိတိုင်အောင်) သူမဖက်ကအရင် စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပစ်တာမျိုး ထပြန်တာမျိုးမလုပ်ပဲ အလေးအနက်ထား နားထောင်း၊ ပြောဆိုပြန်သည်။ ကောင်းလေးဖက်က ပြောစရာ ဘာမှမကျန်တော့ပဲ ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိဖြစ်ပြီး ထပြန်သည့် အခါမှသာ သူမဖက်က ထပြန်လေသည်။

ထိုသို့ ကောင်လေး တစ်ယောက်က စကားလာပြောလို့ သူမ နားထောင်၊ စကားပြန်ပြောသည့် အချိန်ဟာ ညနေ ကျောင်းဆင်းအချိန်ရောက်လို့ သူမ အိမ်က အကြိုကား ရောက်နေသည့်တိုင်အောင် သူမ ဖက်က စကားမဖြတ်ပစ်တတ်ပေ။ သူကို စကားလာပြောသည့် (ရည်းစားစကား၊ ကျောင်းစာ၊ မည်သို့သော စကားဖြစ်ဖြစ်) ကောင်လေးဖက်က အလျှော့ပေးမှသာ သူမ အိမ်ပြန်တတ်သည်။ ထိုသို့ ပြန်ပြောနေခြင်းသည်လည်း ထိုကောင်လေးကို favor ပေးနေခြင်းမဟုတ်၊ ချစ်မိနေခြင်းမဟုတ် တာဝန်တစ်ခုအရ ပြန်ပြောနေသည့် ပုံစံမျိုး ပိုသက်ရောက်နေပြန်သည်။

ထိုသို့ စကားပြောနေရင်းမှာ သူမကို ချစ်တဲ့ အကြောင်း ရည်းစားစကားပါလာတဲ့ အခါမျိုးများမှာဆိုရင် ပြောလာသည့် စကားလုံးများကို အလေးအနက် နားထောင်ပေးသည်။ စကား ပြန်ထောက်ပေးသည်။ သူ့မအပေါ် ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်း၊ ကေသဉ္ဇာနွယ်ဘုန်းတော်ဘွဲ့ ဘာတွေ၊ ညာတွေ အကုန် ဆုံအောင်နားထောင်ပေးသည်။ စကားဆုံးသည့်အခါမှ “သူမ အနေဖြင့် ဘယ်လိုမှ မချစ်နိုင်ကြောင်း၊” ယဉ်ကျေးစွာပဲ ချက်ချင်း အဖြေပြန်ပေးတတ်သည်။

“ရည်းစားစကားပြောတာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် အကုန်နားထောင်ပြီးမှ ချက်ခြင်းငြင်းတာ ဘာလို့လဲ၊ ပြန်မချစ်နိုင်ပဲနဲ့ ဘာကြောင့် အဲလောက်ကြီး အလေးတယူလုပ် နားထောင်နေသေးတာလဲ။”

ဟု ယွးန်းက မေးသည့်အခါ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“သူပြောတာတွေကို ကေက ဆုံးအောင်ထိ နားထောင်တယ်ဆိုတာက သူပြောနေတဲ့ စကားကို ဖြတ်မပြောချင်လို့ပါ။ ဒီလို စကားဖြတ်ပြောတာဟာ တစ်ဖက်က စကားလာပြောသူကို မလေးစားရာ၊ မယဉ်ကျေးရာ ကျသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့ဖက်က စကားဆုံးသည်အထိ စောင့်ပြီးမှ ကိုယ့် သဘောထားကို ပြန်ပြောပြခြင်းတာသာ ဖြစ်တယ်”

ဆိုပြီး ပြန်ဖြေလေသည်။ အထက်‌‌ဖော်ပြပါ အချက်အလက်အနည်းငယ်သည် ကေသဉ္ဇာနွယ် စတိတ်ကျောင်းသူ နေထိုင်မှုပုံစံကနေ ယုတ်ချင်း ဆန်းကျင့်ဖက် အခြေအနေသို့ ပြောင်းလဲသွားသည့် အရာများပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည့် အချက်များထဲတွင် အထူးခြားဆုံးနှင့် ယွန်း အံ့သြအရဆုံး အချက်မှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ရင်နဲ့တင်မှာ သူမ အရပ်နှင့် မမျှအောင်ကိုပင် ဖွံ့ဖြိုးလှပလွန်းနေလေသည်။

ထိုသို့သော စရိုက်လက္ခဏာများဖြင့် တော်ဝင်ဆန်အောင်လှသည့် အိန္ဒြေရှင်မကြီးသည် မောင်မယ်သစ်လွင်ကြိုဆိုပွဲတွင် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်၏ queen ဖြစ်လာသည်မှာ မထူးဆန်းသည့် အရာပင်ဖြစ်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်အနေဖြင့် queen ဖြစ်သွားသည်မှာ ယွန်းအတွက် မထူးဆန်းသော်လည်း (ယွန်းမှာ ထိုနှစ်၏ princess ဖြစ်သည်။) ကေသဉ္ဇာနွယ် ထိုကဲ့သို့ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားသည်မှာ ယွန်းအတွက် ထူးဆန်းလှသည်။ စတိတ်ကျောင်းတုန်းက ကိုးရီးယားကျောင်းသူ‌တစ်ယောက်လို ဖလန်း၊ ဖလန်း ကျူတီကောင်မလေးဟာ တက္ကသိုလ်ရောက်တော့ တော်ဝင်ဆန်အောင် နေထိုင်သွားလာတတ်သည့် စံပြကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ထိုသို့ပြောင်းလဲသွားသည်ဆိုတာကို တခြားကျောင်းသူများအတွက် မသိကြသော်လည်း ယွန်းကတော့ သိသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပြောင်းလဲခြင်းမျိုးစုံဖြင့် ပြောင်းလဲသွားသည်ဆိုတဲ့ အကြောင်း ယွန်းကောင်းကောင်းသိသည်။ နေထိုင်သည့်ပုံစံ၊ အပြုအမူ၊ ပြောဆိုသည့်ပုံစံတွေအပြင် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးစားပါ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားသည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ထိုသို့ ဆန့်ကျင့်ဖက်ပုံစံသို့ နေ့ချင်း၊ ညချင်းဆိုသလိုမျိုးကြီး ပြောင်းလဲသွားသည်ကို ယွန်းအနေဖြင့် သိပ် ဘဝင်မကျလှပေ။ ဘာအကြောင်းက သူမကို ထိုသို့ ပြောင်းလဲသွားစေတာလဲ၊ ယွန်းတွေးသည်။ ဘယ်သူက သူမကို ထိုလောက်ပြောင်းလဲစေခဲ့တာလဲ၊ ယွန်းသိချင်သည်။ သူမရဲ့ မာနတွေ၊ သွက်လက်မှုတွေ၊ မဟုတ်မခံတတ်တဲ့ အကျင့်တွေ ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ။ အဖြေကို ယွန်းလိုချင်သည်။ အကျိုးမရှိပဲ လာပြောသည့်ရည်းစားစကားတွေကို တန်းဖိုးရှိတဲ့ ကိုယ်ပိုင်အချိန်တွေကို ပေးဆပ်နား‌ထောင်ပေးရအောင် သူ့အတ္တတွေ ဘယ်ပျောက်ကုန်တာလဲ။ ထိုသို့သော မေးခွန်းတွေက ယွန်းကို အတွေးကြပ်စေပြန်သည်။

ပထမနှစ်ဝက် (စာသင်နှစ်ဝက်) ကာလတစ်ခုလုံးသည် ယွန်းအဖို့တော့ စနစ်သစ်တွေ၊ ပုံစံအသစ်တွေနဲ့ မြန်နှုန်းမြင့်ပြောင်းလဲနေသော ကေသဉ္ဇာနွယ်ရဲ့ အပြုအမူများကို အံ့သြရင်း၊ ဘာကြောင့် ဒီလိုမျိုး၊ ဒါမျိုး၊ ထိုကဲ့သို့မျိုး၊ သိုသော်မျိုး၊ ဒါပေမယ့်ကို square တင်ပြီးမျိုး ပြောင်းလဲသွားရတာလဲလို့ မေးခွန်းအသစ်တွေထုတ်ရင်း အဖြေဟောင်းတွေ အကြွေးထားရင်းနဲ့ပဲ ကုန်ဆုံးခဲ့ရလေသည်။

ကျောင်းပိတ်ကတည်းက မတွေးချင်လို့ မေ့ထားခဲ့သော ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အကြောင်းအရာများသည် ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့လည်း မတွေးချင်ပဲ ယွန်းအတွေးသို့ နေရာယူလာပြန်သည်။

“ကေတစ်ယောက် ဘာများ ထပ်ပြောင်းလဲလာဦးမလဲ မသိဘူး။”

ဖယ်ရီကားပေါ်တွင် တွေးနေမိသည်။ ယွန်း၏ စိတ်ထဲမှာလည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို တွေ့ချင်နေမိသည်။ ကျောင်းသို့ရောက်သောအခါ ယွန်းတစ်ယောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို လိုက်ရှာနေမိသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပေါ်မလာခဲ့ပေ။

ဒီနေ့ဆိုလျှင် ကျောင်းပြန်ဖွင့်သည်မှာ ၁ ပတ်တိုင်ခဲ့ပြီ။ ထိုနေ့အထိ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပေါ်မလာသေး။ ကေသဉ္ဇာနွယ် ကျောင်းသို့ ပေါ်မလာလေလေ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်အကြောင်း ပိုမိုတွေးမိလေပင်ဖြစ်သည်။ သူမအနေဖြင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်ဆီ ဖုန်းခေါ်သော်လည်း ဖုန်းဝင်ပေမယ့် ကိုင်မယ့်သူမရှိ။ ဒီလိုနဲ့ ဒုတိယအပတ်ကို ရောက်ခဲ့ပြန်သည်။ ဖယ်ရီကားပေါ်တွင် ဒီနေ့တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပေါ်လာကောင်းရဲ့ဟု တွေးနေမိသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်ပေါ်လာခဲ့လျှင် သူမကို စိတ်ကောက်ပစ်လိုက်မည်ဟုလည်း ယွန်းတစ်ယောက် တွေးထားသည်။ ညီမအရင်းများကဲ့သို့ စိတ်တူကိုယ်တူရှိခဲ့သည့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် တက္ကသိုလ်ရောက်မှ ပြောင်းလဲသွားခြင်းအပေါ် သူမ အနေနဲ့ သိပ်နားမလည်လှသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ စာမလာ သတင်းမကြား ပျောက်ခြင်းမလှ ပျောက်နေသည်ကိုတော့ ယွန်းတစ်ယောက် ခွင့်မလွှတ်နိုင်။ လာမှ လာပေ့စေဦးဟု ယွန်းစိတ်ထဲတွေ တေးမှတ်ထားလေသည်။

အခန်းထဲသို့ရောက်တော့ အတန်းထဲတွင် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့ရသောအခါ ယွန်းတစ်ယောက် ဖယ်ရီပေါ်တွင် တွေးထားသလို စိတ်ကောက်မည်တွေးကာ မာန်တင်းထားလိုက်ပြီး ကေသဉ္ဇာနွယ်နံဘေးသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ သို့ပေမယ့် ယွန်းတစ်ယောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို တွေ့လိုက်သည်အခါ သူမ ခဲလေသမျှ သဲရေကျသွားခဲ့ရသည်။ ယွန်းတစ်ယောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကိုကြည့်ကာ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်လောက်အောင် ဆွံ့အနေမိသည်။ သူမအနား ယွန်းတစ်ယောက် ရောက်လာသည်ကို သိသော ကေသဉ္ဇာနွယ်က ယွန်းကို ပြုံးပြကာ

“ယွန်း … ထိုင်လေ။ မတွေ့တာကြာတော့ ယွန်း တစ်ယောက် ပိုလှလာတယ်။”

ဟု ခရီးဦးကြိုပြုရှာသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ မျက်နှာမှာ ဖြူဖွေးဖျော့လျော့နေပြီး သူမ၏ စကားသံများမှာလည်း တိုးညှင်းလှသည်ကို ယွန်းတစ်ယောက် သတိထားမိသည်။ ထိုအခိုက်အတန့်ကို တွေ့လိုက်ရသည့် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ် သူမအပေါ် လျှို့ဝှက်ထားခဲ့သမျှကို မေးမှရတော့မည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စာသင်နှစ်တစ်ဝက်လုံး အဖြေရှာ၍မတွေ့ခဲ့သော မေးခွန်းများအတွက် သိချင်လှပြီ မဟုတ်ပါလား။

“ကေ … ကေ့ကို ယွန်းမေးစရာရှိတယ်။”

“မေးလေ ယွန်း။ ကေ့ကို ဘာမေးမလို့လဲ။”

“ကေ … ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။ ယွန်းကို State ကျောင်းတုန်းကလိုပဲ ကေ ဖြစ်ပျက်သမျှ အကုန်လုံးကို ယွန်းကို ပြောပြကွာ။”

“ယွန်းက ကေအကြောင်း ဘာတွေသိချင်လို့လဲ။”

“ယွန်း မသိရသေးတဲ့ ကေအကြောင်း အကုန်လုံး ယွန်းကို ပြောပြ။”

“ယွန်းက တကယ်သိချင်လို့လား ယွန်း။ ယွန်း က တကယ် သိနိုင်လို့လား။ ယွန်း သိရဲတဲ့ သတ္တိရှိလို့လား ယွန်းရယ်။”

ထိုစကားကြောင့် ယွန်းမှာ ထိတ်လန့်သွားမိသည်။ သို့ပေမယ့် သူမအကြောင်း သိချင်နေသည့်စိတ်က သူမကိုယ်သူမ စိန်ခေါ်နေသလို ဖြစ်နေသည်။

“ဘာအကြောင်းတွေ မို့လို့လဲ ကေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ယွန်း သိချင်တယ်ကေ။”

“ယွန်း သေချာလား။ ယွန်း သေချာရဲ့လားဟင်၊ ယွန်းကို ယွန်း သေသေချာချာ ပြန်မေးကြည့်ပါဦး။ ယွန်းဖက်က သေချာဖို့လိုတယ်။”

ထိုအပြောကြောင့် ယွန်းမှာ ခေတ္တ တွေဝေသွားခဲ့ရသည်။ ပြီးမှ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမ သိမှရမည်ဟုဆုံးဖြတ်ကာ အသက်ပြင်းရှည်ကြီးချ၍

“ယွန်းဖက်က သေချာတယ် ကေ။ ယွန်း သိချင်တယ်။ ယွန်းကို အကုန်ပြောပြ”

ယွန်း၏ အဖြေကို ကြားတော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် သူမ မပြောပြ၍ မတတ်နိုင်တော့ဘူးဆိုသည့် သဘောဖြင့် ယွန်း၏ဆံပင်ကို လက်ဖြင့်သပ်ကာ

“အင်းပါ ယွန်း။ ကေ မေးထားပေးမယ်နော်။”

ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ မတင်မကျအဖြေကို ယွန်းတစ်ယောက် ဘဝင်မကျဖြစ်ကာ

“ကေ … ဘယ်သူ့ကို မေးထားပေးမှာလဲ။ ယွန်းဖြင့် ကေကို ကြည့်လေကြည့်လေ ပိုနားမလည်ပဲ။ ပြောပါဦး။ ယွန်းကို နားလည်အောင် ရှင်းပြပါဦး။ ကေ ဘယ်သူကို မေးပေးထားမှာလဲ။”

“ယွန်းရယ်။ ခဏပဲ စောင့်ပေးပါနော်။ ကေ အကြောင်း အကုန်လုံး ယွန်းသိရမှာပါ။ ဟုတ်ပြီလား။”

ယွန်းမှာ သိပ်မကျေနပ်လှသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ဂရုနာသက်စွာ နှစ်သိမ့်စကားကြောင့် မကျေနပ်ပေမယ့် မြို့သိမ့်ထားလိုက်ရလေသည်။

ယွန်းတစ်ယောက် ညနက်သည် အထိ အိပ်မပျော်ပဲ ကေသဉ္ဇာနွယ်အကြောင်းကိုပဲ တွေးနေမိသည်။ ဒီတစ်ပတ်လုံး သူမတွေ့ခဲ့ရသည့် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အပြုအမူများမှာ သူမကို ခြောက်လှန့်နေသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ရင်သားအစုံမှာ အရင်ကထက် ၂ ဆ နီးပါးကြီးလာသည်။ သူမကို ကြည့်ရသည်မှာ သူမ၏ ရင်သားတွေကို မနိုင်တနိုင် သယ်နေရသည့်ပုံပေါက်နေခဲ့ပြီ။ အတန်းထဲက ကောင်လေးတွေက သူမအပေါ် အကြည့်တွေမှာလည်း အရိုင်းဆန်လွန်းလှသည်။ နဂိုကတည်းက အရပ်ပုပု၊ သေးသေးသွယ်သွယ် cute type ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ အရပ်မြင့်မလာ၊ ခန္ဓာကိုယ် ဘာမှမပြောင်းလဲလာသော်လည်း သူမရင်သားတွေသာ မတန်တဆ ကြီးမားဖွံ့ထွားနေတာမို့ အရိုင်းဆန်ဆန်ကြည့်နေသည့် ကောင်လေးများကိုပင် အပြစ်မဆိုသာဖြစ်သည်။ အမှန်တိုင်းဆိုရလျှင် သူမ၏ ရင်သားမှာ မြင်ဖူးသမျှထဲတွင် အကြီးဆုံးဖြစ်နေမည်ဟု သူမ ထင်သည်။

ထိုကိုပင် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ဘာမှမမှု၊ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ပင်။ ထို့အပြင် ထိုတစ်တန်းဖွင့်မှ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ နှာခေါင်းပေါက်တွေ တိုးလာသည်။ ဘယ်ဖက်နားတစ်ဖက်တည်းမှာပင် နားပေါက် ၆ ပေါက်ရှိသည်။ နှာခေါင်းမှာလည်း ၂ ‌ပေါက်ဖောက်ထားသည်။ တစ်ပေါက်မှာ နွားတွေကို နားဖားကြိုးထိုးသလို နှာခေါင်းနှစ်ခုကို ဆက်၍ဖောက်ထားပြီး ကျန်တစ်ပေါက်မှာ ဘယ်ဖက် နှာခေါင်းအပေါ်မှာ ဖောက်ထားပြီး ထိုအ‌ပေါက်နှင့် နားပေါက်တစ်ပေါက်ကို ရွှေကြိုးနှင့်ဆက်ကာ ပန်ထားသည်။ လည်ပင်းမှာလည်း ခွေးလည်ပတ်လိုလို အနက်ရောင် အကွင်းတစ်ကွင်းကို ဆွဲထားပြန်သည်။

ဒါတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ပြီး ယွန်းတစ်ယောက် ကြက်သီးတောင် ထမိသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ အရိုင်းဆန်ဆန် ပြောင်းလဲသွားသည်ကပင် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ပိုမိုလှလာအောင် ထောက်ပံ့ပေနေသည်ကိုတော့ သူမ ဝန်ခံရပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့တွေးမိပြန်တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အလှအပေါ် သူမ ကျေနပ်မိသည်။ စိတ်ထဲတွင်လည်း ပရောဝ တစ်ခုခုကြောင့် ဒီလိုဖြစ်သွားတာမဟုတ်ပဲ သဘာဝကပေးသည့် အလှအပများဟုပင် ယွန်းတစ်ယောက် ထင်မိပြန်သည်။

ယွန်း၏ ထိုသို့သော အတွေးများမှာ သိပ်ရှာကြည်မခံပြန်ပေ။ သူမ၏ အတွေးများကို ဖျက်ဆီးပစ်သည့် အရာများကတော့ တစ်နေ့ နေ့လည် ထမင်းစားဆင်းချိန်တွင် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် နေပူကြီးထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ရပ်နေခြင်းကြောင့်ပင်။ သူမ ရပ်နေသည်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်က အပြစ်ပေးထားသောကြောင့် ရပ်နေရခြင်းမျိုးဖြစ်သည်။ ကျောင်းသူ၊ ကျောင်းသားများက သူမကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် ကြည့်သွားသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ဘာမှမဖြစ်သလို ဒီအတိုင်း မလှုပ်မလျက် ရပ်နေလျက်ပဲ။ တစ်ချို့ကောင်လေးတွေဆို ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ညီအစ်မချင်း ကိုယ်ချင်းမစာသည့် စကားလုံးများဖြင့် စနောက်သွားကြသေးသည်။ ယောက်ျားလေး တစ်စုဆိုလျှင်

“နို့နေလှမ်းနေတာလား။”

ဟု စနောက်၊ အော်ဟစ် ရယ်မောသွားကြသည်။ ထိုသို့ စနောက်သွားသည်ကိုပင် ကေသဉ္ဇာနွယ်က စိတ်မဆိုး၊ စိတ်မကောင်းဖြစ်သည့် ဟန်မပြသည့်အပြင် ထိုကျောင်းသားတစ်စုကို ပြန်ပြုံးပြနေလိုက်သေးသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ရသည့် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်အတွက် မခံချိမခံသာဖြစ်ပြီး ကေသဉ္ဇာနွယ်ဆီသွားကာ

“ကေ နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ။ လာစမ်းပါ။ ငါတို့နဲ့ အတူလာထိုင်စမ်းပါ။ ဒီလို တန်ဖိုးမရှိတဲ့ အလုပ်တွေကို လုပ်မနေစမ်းပါနဲ့။”

ဟု သွားပြောလေရာ

“ယွန်း၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ကေ့ကို ဒီအတိုင်းလေး လွှတ်ထားပေးပါ။ ကျေးဇူးပြုပြီးနော်၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ကေ့ကို ထားခဲ့ပေးပါ။”

ထိုအဖြေကြောင့် ယွန်းတစ်ယောက် ‌ဒေါပွကာ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို အော်ဟစ်ကျိန်းမောင်းမည်အပြု ကေသဉ္ဇာနွယ်လွယ်အိပ်ထဲမှ ဖုန်းမြည်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ဖုန်းကို ထုတ်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်နှာမှာလည်း အလွန်စိုးထိတ်သည့် ပုံစံ‌ပေါက်နေသည်။ ပါးစပ်မှလည်း

“ယွန်း နင်တော့ ပြဿနာရှာလိုက်ပြီ။ ဒုက္ခပဲ။”

ဟု တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်ရင်း ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ ယွန်းအဖို့တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အပြုအမူများကို နားမလည်စွာပဲ စောင့်ကြည့်နေမိသည်။

“ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် သခင်၊ ခွေးမ နားထောင်နေပါတယ်ရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ပါတယ်ရှင့်။ ယွန်း ပါရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့်။”

“…..”

“သခင့်ဆီမှာ အသုံးတော်ခံချင်လှပါပြီရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်”

“….”

“သခင့် လီးရည်ကို သောက်ချင်လို့ပါရှင့်။ သခင်လိုးတာကို ခံချင်လို့ပါရှင့်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့်”

ထိုနောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ဖုန်းကိုပိတ်၍ လွယ်အိပ်ထဲ ထည့်လိုက်လေသည်။ ဖုန်းပြောနေသည်ကို နံဘေးတွင် ရပ်ကြည့်နေသော ယွန်းတစ်ယောက်မှာမူ ဘာကိုမှ မပြောနိုင်ပဲ ဆွံ့အ အံ့သြနေမိလေသည်။

“ယွန်း အိမ်က ဘာပြောလဲ။”

“အဆင်ပြေတယ် ကေ။”

“ယွန်းက ဘယ်လိုပြောခဲ့တာလဲ။”

“ကေ တို့ အိမ်မှာ Assignment သွားလုပ်မလို့ ဆိုပြီးပြောခဲ့တာ။”

“ဒီတော့ ယွန်း ဖွားဖွားက ခွင့်ပြုရဲ့လား။”

“ကေတို့ အိမ်ဆိုတော့ ခွင့်ပြုတာပေါ့ ကေရဲ့။ ယွန်းဖွားဖွားက ဟိုးအစောကတည်း ကေနဲ့ အတူတူ စာသွားလုပ်ဖို့ပဲ ပြောနေတာ။ ယွန်းကသာ အိမ်မှာ ဖွားဖွားတစ်ယောက်တည်း စိတ်မချလို့ ကေတို့အိမ်ကို အလည်မလာတာ။”

“ဟယ် ဟုတ်လား။ ကြည့်စမ်း စောစောက မပြောဘူး။”

“ဘာလို့လဲ ကေ။”

“စောစောသာပြောရင် ယွန်းဖွားဖွားကို Brand ကြက်ပေါင်ရည် ပါကင်လိုက်ပို့ပေးမလို့။”

“ကောင်မ ယွန်းက အကောင်းမှတ်လို့။”

သူမတို့နှစ်ဦး စကားတပြောပြောဖြင့် Toilet ထဲသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ Toilet ထဲရောက်တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“ယွန်း ကေအကြောင်းသိဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား။”

“ဟုတ် အဆင်သင့်ပါပဲ ကေ။”

“ကေအကြောင်း သိပြီးမှ ကေ့ကို မုန်းမသွားရဘူးနော်။”

“ကေရယ်။ ကေ ဘာကြီးဖြစ်နေဖြစ်နေ ကေက ယွန်း အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းပါပဲ။ ယွန်း ကတိပေးတယ်။”

ယွန်းဆီမှ ထိုစကားကြားရပြီးနောက် ကေသဉ္ဇာနွယ် တစ်ယောက် စိတ်ကို မာန်တင်းလိုက်ရင်း သူမ၏ ဖုန်းကို ထုတ်တာ Contact မှ သခင်ဟု မှတ်ထားသည့် လူတစ်ယောက်ထံ ဖုန်းဆက်လိုက်လေတော့သည်။

“….”

“မင်္ဂလာပါ သခင်ရှင့်၊ ခွေးမ သခင့်ဆီမှာ အသုံးတော်ခံဖို့ အဆင်သင့်ပါရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အခု ယွန်းနဲ့ အတူရှိနေပါတယ်ရှင့်။”

“…….”

“စပီကာဖွင့်ပြီးပါပြီ သခင်ရှင့်”

ထို့နောက် ယွန်းဖက်သို့လှည့်ကာ

“ယွန်း နင်ရှိကြောင်း ပြောလိုက်ဦး။”

ဟု တီးတိုးပြောသည်။ ယွန်းက ဘာပြောရမှန်း နားမလည်သဖြင့် မေးဆန့်ပြရာ

“တစ်ခုခုပြောလိုက် ရတယ်။”

ဟု ပြောနေဆဲမှာပင် တဖက်မှ

“သမီး ယွန်း ဒီမှာရှိလား။”

တစ်ဖက်မှ ခန့်ညားဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည့် စကားသံကြောင့် ယွန်းမှာ မှင်သေသွားပြီး

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်။ သမီးရှိနေပါတယ်ရှင့်။”

“အင်း။ သမီး အဆင်သင့်ဖြစ်တာ သေချာတယ်နော်။”

“ဟုတ် … ဟုတ် သမီးသေချာပါတယ်ရှင့်။”

ယွန်း ဖြေပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ တဖက်မှ အသံမှာ ရုတ်ချည်း သြဇာပြည့်ဝသည့် အမိန့်အသံသို့ ပြောင်းသွားကာ

“ခွေးမ”

ထိုအသံကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ကိုယ်မတ်သွားကာ

“ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ရှင့်။ ခွေးမ အသုံးတော်ခံဖို့ အဆင့်သင့်ရှိပါတယ်ရှင့်။”

“နင့် သူငယ်ချင်းကို နင်ဘာဆိုတာ ပြောပြလိုက်။”

ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ယွန်းမျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးမှ

“ကျမက သခင့်ခွေးကျွန်မပါရှင့်။”

“ငါ့ကို မပြောနဲ့ နင့်သူငယ်ချင်းကို နင်ဘာဆိုတာ ပြောပြခိုင်းတာ”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ရှင့်။ ခွေးမ မှားသွားပါတယ်ရှင့်။”

“ယွန်း၊ ကေက သခင်ရဲ့ ခွေးကျွန်မပါ။”

ထိုစကားကြောင့် ယွန်းမှာ အံ့သြထိတ်လန့်ခြင်း၊ အထူးအဆန်းဖြစ်ခြင်း၊ မယုံမကြည်နိုင်ဖြစ်ရခြင်း စသည့် ဖော်ပြ၍မရတဲ့ စိတ်ခံစားချက်များ ဖြစ်ပေါ်နေလေသည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိန်းတိန်းတိန်း ပူထူထူ ခံစားမှုတစ်ခုကို ခံစားနေရသည်။ ထို့အပြင် သူမ၏ အာခေါင်များမှာလည်း ခြောက်သွေ့ကာ သူမ တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသည့် ခံစားမှုအထူးတစ်ခုကို ခံစားနေရသည်။

“ခွေးမ”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် သခင့်ဆီ အသုံးတော်ခံဖို့ အဆင်သင့်ပါရှင့်။”

“အနားမှာ ဘယ်သူတွေရှိသေးလဲ။”

“ယွန်းနဲ့ ခွေးမ နှစ်ယောက်တည်းပါ သခင်ရှင့်။”

“လုံခြုံရဲ့လား။”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် လုံခြုံပါတယ် သခင်ရှင့်”

“အေး ဒါဆို အိမ်သာထဲဝင်၊ ယွန်းမြင်အောင် အိမ်သာတံခါးကို ဖွင့်ထား၊ ပြီးရင် အကုန်ချွတ်။ ပြီးရင်ပြော။”

တဖက်မှ အမိန့်သံဆုံးသောအခါ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ယွန်းကို လက်ဆွဲခေါ်ကာ အတွင်းဖက်ဆုံး အိမ်သာ အဝမှာ ရပ်စေသည်။ ထိုနောက် သူမမှာ အိမ်သာအတွင်းသို့ဝင်၍ အိမ်သာတံခါးကိုဖွင့်ကာ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ချလေသည်။ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အပြုအမူများကို တအံ့တသြကြည့်နေမိသည်မှလွဲ၍ လည်ချောင်းအတွင်း ပြည့်တက်လာသည့် တံတွေးများကိုသာ မြိုချနေမိသည်။

အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်လိုက်သောအခါမှ ယွန်းမှာ ပိုအံ့သြရပြန်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ နို့သီးခေါင်း ထိပ်တစ်ခုစီမှာ အပေါက်ဖောက်ကာ နားကွင်းကဲ့သို့ အရာတစ်ခုစီ တပ်ထားသည်။ ထို့အပြင် သူ့မ၏အင်္ဂါနှင့် ချက်မှာလည်း နားကွင်းတစ်ခုစီ တပ်ထားပြန်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အင်္ဂါအပေါ်နားမှာတော့ “သခင်လိုးဖို့ အမြဲအဆင်သင့်” ဟူသော စာသားကို တက်တူးထိုးထားတာ တွေ့ရသည်။

“အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးပါပြီ သခင်ရှင်”

“အေး။ ဒါဆို anal Plus ကို ချွတ်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှာ ထည့်ထား”

ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ သူမ စအိုတွင် တပ်ထားသည့် ‌anal plus ကိုဖြုတ်ကို သူမ ပါးစပ်ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ထိုစဉ် တဖက်မှ အမိန့်ပေးသံ ဆက်ထွက်လာသည်။

“နို့တစ်ဖက်စီကို အချက် (၃၀) စီ နာနာရိုက်ပါ။ ငါ့ဖက်က ကြားအောင်ရိုက်”

ကေသဉ္ဇာနွယ်လည်း သူမ၏နို့ကို တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင် ဘယ်တစ်ချက် ညာတစ်ချက် ရိုက်လိုက်နေသည်။ ထိုသို့ရိုက်နေစဉ် တစ်ဖက်မှ

“ငါ အသံကို နားထောင်နေတယ်နော် ခွေးမ။ မညှာနဲ့။ ငါ့ဆီမှာ နေခွင့်မပေးရင် ဘယ်လို ခံစားရမလဲဆိုတာတွေး။ ငါ့ဆီမှာ နေခွင့်ရအောင် ကိုယ့်ကိုယ့်ကို ပြုပြင်နေတယ် သ‌ဘောထားပြီးရိုက်။”

ထိုစကားသံအဆုံးမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ရိုက်ချက်များမှာ ပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ သူမကိုယ်သူမ မညှာတော့ပဲ ထိုသို့ရိုက်မှ ဆုလာဘ်တစ်ခုရမည့် သဘောဖြင့် မညှာမတာရိုက်လေရာ နို့ကိုရိုက်သည့် အသံများမှာ တဖြန်းဖြန်းဖြင့်ကို ကြားနေရလေသည်။ ထိုသို့ဖြင့် အချက် (၃၀) စီပြည့်သော အခါတွင် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ နို့အစုံမှာ သူမ၏ လက်စွမ်းကြောင့် နီရဲနေလေတော့သည်။

“အင်း၊ လိမ္မာတယ်ခွေးမ။ Anal plus ပြန်တပ်လိုက်တော့”

ထိုအမိန့်ကြောင့် ပါးစပ်တွင်စို့ထားတဲ့ Anal plus ကို သူမ စအိုတွင် ပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထိုနောက်

“အခုလို ခွေးမကို အသုံးပြုတဲ့ အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့်”

“တပ်ပြီးပြီလား”

“ဟုတ်ကဲ့ တပ်ပြီးပါပြီ သခင်ရှင့်”

“ဒါဆို လက်ကို တံတွေးဆွတ်ပြီး စပကို နာနာရိုက်။ ပြီးတဲ့ အထိရိုက်။ တစ်ချက်ရိုက်ပြီးတိုင်း ပါးစပ်ကနေ အမှတ်စဉ်ရေ။ ငါ ဘယ်နှစ်ချက်မှာပြီးလဲ သိချင်တယ်။”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်”

“အေး။ စတော့”

တဖက်မှ စတော့ဟု အမိန့်ပေးပြီးသည်နှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် သူမ၏ လက်ဖဝါးပေါ်သို့ တံတွေး ထွေးချကာ သူမ၏ စပကို ရိုက်ချလိုက်သည်။ သူမ ရိုက်လိုက်သည်မှာ ရိုက်ချက်အလွန်ပြင်းလှသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း သူမ၏ရိုက်ချက်ကြောင့် တကိုယ်လုံး တွန့်တက်သွားလေသည်။ တစ်ချက်ရိုက်ပြီးသော အခါ သူမ၏ နှုတ်မှလည်း ၁ ဟု အမှတ်စဉ်ရေလေသည်။ ထိုသို့ဖြင့် တစ်ချက်ရိုက်ပြီးတိုင်း ၂၊ ၃၊ ၄၊ စသဖြင့် အမှတ်စဉ်ရေရင်း ဆက်ရိုက်နေသည်။ တဖက်မှလည်း

“နာနာရိုက်။ ကိုယ့်ကိုယ့်ကို မညှာပဲ နင့်သခင်ကို နင့်ခန္ဓာကိုယ် ဆက်သနေတယ်လို့ သဘောထားပြီးရိုက်။ အရှိန်မလျော့နဲ့ ဆက်ရိုက်။ နာနာရိုက်။ အားမလျော့နဲ့။ ဆက်ရိုက်ပါ ခွေးမ။”

စသဖြင့် အမိန့်ပေးနေလေသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ရိုက်ရင်း အမှတ်စဉ်ရေရင်း ၄၅၊ ၄၆၊ ၄၇၊ ၄၈ များသို့ ရောက်လာသောအခါ သူမ၏ ရိုက်ချက်များမှာ ပိုမိုပြင်းလာသည်။ ရိုက်သည့်နှုန်းမှာလည်း ပိုမြန်လာသည်။ တဖြန်းဖြန်းနှင့် အချက် ၂၀ လောက် မနားတမ်း တဖြန်းဖြန်းနှင့် ရိုက်နေလေသည်။ ထိုစဉ် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်း လူးလွန့်တွန့်ခါနေလေသည်။ ပါးစပ်မှလည်း အင်း၊ အား အု ဖြင့် အသံမျိုးစုံထွက်ကာ ဖြန်း ၈၈၊ ဖြန်း ၈၉၊ ဖြန်း ၉၀၊ ဖြန်း ၉၁။

“ဟင့်။ သခင် အရမ်းကောင်းတာပဲ သခင်ရှင့်။ သခင့်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်ရှင့်။”

“ပြီးသွားပြီလား”

“ဟုတ်ကဲ့ သခင်ရှင့်”

“လိမ္မာတယ်။ အတန်းသွားတက်တော့”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ရှင့်။ သခင့်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်ရှင့်။ သခင်အနားမှာ အမြဲနေပါရစေ သခင်ရှင့်။ သခင့်ခြေတော်ရင်းမှာ အမြဲတမ်း အသုံးတော်ခံခွင့်ပေးပါ သခင်ရှင့်။ ခွေးမကို သခင်ပိုင်ပါတယ်ရှင့်။ သခင့်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်ရှင့်။ အခုလို ခွေးမကို အသုံးပြုတဲ့အတွက် သခင့်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်။”

“အေး လိမ္မာတယ်။ ညကြရင် နင့်ကို ချီးကျွေးမယ်။”

တဖက်မှ ထို အပြောကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏မျက်မှာမှာ အလွန်ကျေနပ်သည့် အပျော်မျိုးဖြစ်သွားကာ

“သခင် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ရှင့်၊ အခုလို ချီးကျွေးပြီး မြှောက်စားလို့ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ရှင့်။”

ကေသဉ္ဇာနွယ်မှ တဖက်မှ သူမ၏ သခင်ဆိုသူကို ထိုသို့ကျေးဇူးတင်နေဆဲမှာပဲ တဖက်မှ ဖုန်းချသွားခဲ့လေသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်အစကို ကြည့်နေရသည် ယွန်းတစ်ဦးမှာတော့ ဘာကိုမှနားမလည်တော့သလို သူမ၏ အတွေးများသည်လည်း ရှုပ်ထွေးနေလေတော့သည်။

———————————-

ကေသဉ္ဇာနွယ်…။ ဟုတ်ပါသည် သူမမှ သူမ စစ်စစ်။ သို့သော် ယွန်းသိသော ကေ မဟုတ်တော့။

ဘယ်လိုမှအိပ်မပျော် ဒီအတွေးတွေနဲ့ နှိပ်စက်နေတာ ဘယ်လိုမှ အိပ်မရ၊ လူးလိမ့်ရင်းက ထပြီး ကေ့ဆီ ဗီဒီယိုကော ခေါ်လိုက်သည်။

“ဟယ်လို ကေ ”

“ဟင်… ”

ကေတစ်ယောက် ခွေးလေးလို ဖြစ်နေသည်။ ဖင်မှာလဲးည်း အမြီးပေါက်နေသည်။ ခေါင်းတွင် ခွေးနားရွက်ပုံစံပါသည့် ခေါင်းကုတ် တပ်ထားပြီး လျှာကို တူနှစ်ချောင်းလိုမျိုးနှင့် ညှပ်ကာ ထုတ်ထားသည်။ လေးဖက်ထောက်လျက်ဖြင့် ကေက ယွန်းကို ပြုံးပြနေသည်။ မျက်လုံးက အပြုံး၊ ထိုမျက်လုံးသည် ကျေနပ်နှစ်ခြိုက်နေသည့် အရိပ်အယောင်များပါ ဝင်နေသည်။ laptop ဖြင့် သုံးနေသည်ဖြစ်မည်၊ အိပ်မရလို့ ဖုန်းဆက်ကာမှ ပိုဆိုးနေသည်။ ခြေထောက် တစ်စုံက ကေရှေ့ ရောက်လာပြီး ခုံယူလာကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။

“လိမ္မာတယ် ကေ…”

လျှာကို ညှပ်ထားတာကို ဖြုတ်ယူရင်း ပြောလိုက်သည်။ ကေက ယွန်းကို ပြန်မပြောအားသေး။ တင်ပြင်ချိတ်ထိုင်ထားသော ထိုလူ၏ ခြေထောက်ကို လျှာဖြင့်ယက်ကာ စုပ်ပေးနေသည်။ ခြေချောင်းတစ်ချောင်းချင်း ကြားကအစ သေချာ ယက်စုပ်ပေးနေသည်မှာ မြိန်ယှက်နေသည့်အလား။ ယွန်းတစ်ယောက်ကြည့်ရင်းက တံတွေးမြိုချမိသည်။ ကြည့်နေရင်းက ကေ့အမြီး ဆွဲဖြုတ်ခံလိုက်သည်။ ဖင်ထဲမှ ချွန်ချွန်အလုံးလေး ထွက်လာသည်။ လက်တစ်ဆုပ်သာသာခန့် တုတ်သည်။ ငါသာဆိုဟု တွေးရင်းက ဖင်တွန့်မိသည်။ ပေါင်ခြံက ယားလာသလိုလိုမို့ ကိုင်ကြည့်တော့ စိုနေပြီ…။

ဟာ… ယွန်း စိတ်ပျက်သွားသည်။ မိမိလည်း ဘာတွေဖြစ်နေပြီ မသိတော့။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ဖုန်းချပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲမိသည်။ လက်က ပေါင်ကြားရောက်သွားကာ စမ်းမိပြန်သည်။ စိုစိစိ ကိုင်ကြည့်ရင်းက ဘယ်လိုဖြစ်သည်မသိ ဆက်ထိချင်နေမိသည်။ မျက်လုံးမှိတ်ထားသော်လည်း တစ်နေ့လုံးကြုံရသည့် ထူးထူးဆန်းဆန်း ကိစ္စကိုသာ ပြန်မြင်ယောင်နေရင်း… ယွန်းတစ်ယောက် မသိမသာ ပေါင်ခြံကိုပွတ်သပ်ရင်း အတွေးထဲ မျောလွင့်ရင်း..

“အ.. အ.. အားးး”

ငြီးသံလေးပါ ထွက်လာမိသည်။ ဘယ်လိုခံစားချက်မှန်းမသိ မိန်းမောတွယ်တာစရာ။ ဆက်လှုပ်ရှား ပွတ်သပ်ရင်းက ယွန်းတကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိတော့။ လေပေါ်မြောက်တတ်သလို ခံစားချက်တစ်ခုနှင့်အတူ ယွန်းတစ်ယောက် မောပန်းနွမ်းလျစွာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပေမယ့် စိတ်ကျေနပ်သလို ခံစားနေမိသည်။

ဖုန်းကိုယူကြည့်မိတော့မှ missed call တတ်နေသည်။ silent လုပ်အိပ်တတ်သည့် ယွန်းအကျင့်ပင် ။ တုံးလုံးကြီးနှင့်မို့ မိမိဖက်ကို camera ပိတ်ကာ ပြန်ခေါ်လိုက်မိသည်။ မြင်ကွင်းက မတူတော့ X ပုံစံ စင်တစ်ခုတွင် ကေ့ကို ခြေကား လက်ကား ချည်ထားသည် ။ ကေ့ပေါင်ကြားကို တပ်ထားသည့် အရာက vibrator ဖြစ်မည် ထင်သည်။ ယွန်း ဒီလောက်တော့သိသည်။ အပြာကားတချို့ ကြည့်ဖူးသည်ကိုး။ အာသာဖြေသည်ကတော့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ..။

ကေ့ကို ဆက်ကြည့်နေရင်းက ကေ ရုန်းနေသည်ဟုထင်သည်။ vibrator အသံကလည်း ပိုကျယ်လာသလို ကေ့ပါးစပ်တွင် ဘောလုံးလို အလုံးတစ်လုံး ငုံ ထားသည်။ ငုံထားသည်မဟုတ် ကြိုးပါသည်။ တပ်ပြီး ချည်ထားပုံရသည်။ လူတစ်ယောက်က ကေ့ဘေးတွင် လာရပ်သည်။ မျက်နှာတော့ မမြင်ရ။ သူ့လက်တွင် အမွှေးဖွာဖွာပါသော တုတ်တိုတို တစ်ချောင်းကိုင်ထားသည် ။ ကေ့ကို ရိုက်သည်။ နို့ကိုရိုက်သည်။ ထို့နောက် ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်း ယူလာကာ ကေ့နို့အုံကို ရိုက်သည်။ မညှာမတာ တစ်ချက်ပြီး တစ်ချက် ရိုက်ခံနေရသည်ကို ကေ့နို့သီးခေါင်းက မာတောင်နေသေးသည်။ ယွန်းတစ်ယောက် ကြည့်ရင်းက သူ့နို့သီးခေါင်းကိုပါ ငုံကြည့်မိသည်။ ယွန်းလည်း တောင်နေပါသည် ။

ရိုက်ချက်တွေကြားမှာ ကေတစ်ယောက် ပြီးသွားပုံရသည်။ တွဲချည်ထားသည်ကနေ လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်လာသည် ။ ထိုလူကြီးမှ ကေ့အား ခြေလက်နှစ်ဖက် ဖြုတ်ချလိုက်သည်။ ပါးစပ်ကို တပ်ထားသည်ကို ဖယ်ပေးလိုက်သည်နှင့် ကေတစ်ယောက် လေးဖက်ထောက်လေးဖြင့်

” ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်၊ ခွေးမကို အသုံးပြုပေးတဲ့ အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့် ”

” ရေဆာနေပြီလား ”

” ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ”

” ပါးစပ်ဟ”

ကေတစ်ယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ ပါးစပ်ဟထားသည် ။ ထိုလူကြီးမှ ဇစ်ဖွင့်ကာ လီးကိုအပြင်ထုတ်ပြီး သေးပေါက်ထည့်ပေးနေသည် ။ ပါးစပ်ထဲကော မျက်နှာပေါ်ကော။ ပါးစပ်စိ မြိုချလိုက် ပြန်ဟလိုက်နှင့် ကေတစ်ယောက် အလုပ်များနေသည် ။

” ကဲ နားတော့ ကေ ”

” ဟုတ်ကဲ့ သခင်ရှင့် ”

Camera တဖက်လှည့်သွားသည်။ ဟင် ခွေးလှောင်အိမ်တစ်ခု။ ကြည့်နေရင်း ကေတစ်ယောက် လေးဖက်ထောက်ဖြင့် ဝင်သွားပြီး ထိုလူမှ လှောင်အိမ်တံခါး ပိတ်လိုက်သည်။

“Good night ပါ ယွန်းဝတီ ”

ပြောရင်းက ဖုန်းချသွားသည် ။

” ဟင်…”

ယွန်းအမည်ကို အပြည့်အစုံ သိနေသည် ။ အတွေးများစွာနှင့် အိပ်မပျော်တစ်ချက် ပျော်တစ်ချက်ကနေ မိုးလင်းသွားသည် ။ ဖုန်းယူကာ နာရီကြည့်မိတော့ ၈ နာရီထိုးတော့မည် ။ ကေ့ဆီက ဖုန်းဝင်လာသည်..။

” hello K.. ”

” အိမ်ရှေ့မှာ ထွက်ကြိုဦး ”

ဟင် ယွန်းအိမ်ကို မလာတာ အတော်ကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကေတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ရောက်နေသည်တဲ့။

ယွန်းအိမ်က မြို့စွန်ဖက် နည်းနည်းရောက်သည် ။ ဖေဖေက နောက်မိန်းမယူလိုက်သဖြင့် အတူမနေချင်ကြောင်း ပြောသောအခါ သူတတ်နိုင်သည့် ပမာနနှင့် ယွန်းလိုချင်သည့်ပုံစံနှင့် ရွေးရင်းက မြို့စွန်ဖက် ရောက်သွားခြင်းပင် ။ ယွန်းတစ်ယောက် ကြုံသလို စားသောက်ကာ တစ်ယောက်ထဲနေသည်မို့ ကေ့ကို လာလည်ရန် ခေါ်သော်လည်း လာခဲ့ပါ့မယ် သာပြောသည်၊ မရောက်လာဖြစ်။ အခုတော့ အိမ်ရှေ့တွင်တဲ့..။

ခြံတခါးဖွင့်ပေးတော့ ကားမောင်းဝင်လာသည် ။ ယွန်းအိမ်ပုံစံက အိမ်ဘေးတွင် ကားဂိုဒေါင်သဘောမျိုး အဖီဆွဲကာ ဘေးတံခါးတစ်ခုပါသည်။ အဲ့ကဝင်လျင် အိမ်ရှေ့က ပတ်ဝင်စရာမလို အိမ်ထဲ တိုက်ရိုက်ရောက်သည်။ အိမ်ခန်းတခန်း ဧည့်ခန်းနှင့် ထမင်းစားခန်း ၊ အခန်းပိုတခန်း ဒါပဲရှိသည် ၊ သိပ်မကျယ်။

ခြံတခါး ပြန်ပိတ်ရင်း ကားဘေးလာကာ အိမ်ဘေးတံခါးဖွင့်ရင်း

“ကေ လာလေ..”

“ဟင်… ”

ကေတစ်ယောက် တုံးလုံးကြီးဖြင့် ကားပေါ်က ဆင်းလာပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားသည်။

” ညက နင့်အိမ်မှာ အိပ်တာလို့ daddy ကို ပြောထားတယ် ယွန်း ”

” ဟမ်.. ”

” ဟုတ်တယ် မနေ့က သခင်နဲ့ နင်နဲ့ ဖုန်းပြောတာကို စိတ်ကူးရပြီး ညမှ အိမ်ကို လစ်ထွက်လာလိုက်တာ ”

” ဟူး ”

ယွန်းတစ်ယောက် ခေါင်းခြောက်လာသည်။ ဘာတွေဖြစ်ဦးမည် မသိ။ အခုလည်း ကိုလုံးတီးကြီးနှင့် မိမိရှေ့မှာ..။

ကေတစ်ယောက် ညက ရိုက်နှက်ခံရင်း တစ်ခုခုသာဖြစ်ရင် မိမိ အမှုပတ်မှာ။ ကေ့အိမ်ကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် သိမည်မဟုတ်။ အဲ့အတွေး ဘယ်လိုရောက်လာသည်မသိ။ ယွန်း ဒေါသထွက်လာသည် ထင်သည်..။

“ကေ အဲ့တာတော့ မမိုက်ဘူးကွာ ကြိုပြောပြသင့်တယ်.. ကေ နင်ဟာ.. ”

” ဖြန်း…. ”

ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိ။ ကေ့မျက်နှာကို ယွန်းတစ်ယောက် အားရပါးရ ရိုက်ချလိုက်သည်။ ကေတစ်ယောက် မျက်နှာလည်ကာ ဒူးထောက်ကျသွားသည် ။ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ယွန်းရိုက်လိုက်သော အားနှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ခွေခွေလေး..။

” sorry နော် ကေ ”

” ဟုတ်ကဲ့ ယွန်း ရပါတယ် ”

ယွန်းတစ်ယောက် ကေ့ကို ဖက်ထားပေးမိသည် ။ ကေကလည်း ပြန်ဖက်ရင်းက တသိမ့်သိမ့် ရင်ခုန်နေသည်ဟု ယွန်းထင်သည် ။ မည်သို့ဖြစ်သွားသည် မသိ။ ကေ့နှုတ်ခမ်းဖူးလေးက ယွန်းနှုတ်ခမ်းဆီလာထိပြီး အနမ်းချင်း ဖလှယ်မိကြသည် ။ ကြမ်းပြင်တွင်လှဲရင်းက မတ်တပ်ရပ်သဖြင့် ယွန်းလည်း ထရပ်ကာ နမ်းရှုံပွတ်သပ်နေမိသည်။

ညက တုံးလုံးကြီး အိပ်ပျော်ရာမှ ရုတ်တရက် ထလာသဖြင့် ညအိပ်ဝတ်စုံ ရင်ကွဲဂါဝန်လို အပါးလေးတစ်ထည်သာ ဝတ်ထားသော ယွန်းသည်လည်း အိပ်ခန်းထဲပင် မရောက်လိုက်၊ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားတော့သည်။ ကေက ယွန်းကို အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ဆွဲခေါ်သွားရင်းက ကုတင်ပေါ် တွန်းလဲလိုက်ပြီး အပေါ်မှ ကနွဲ့ကလျလေးတက်ကာ နို့နှလုံးကို ပွတ်သပ်စို့ပေးရင်းက ယွန်းပေါင်ခြံကြားသို့ လက်လေးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးသည်ကို ယွန်းတစ်ယောက် လောကစည်းစိမ်တွင် ဇိမ်ရစ်နေတော့သည်။

“အင်း… အ့.. အ..”

ယွန်း ငြီးသံလေးများကြားတွင် ကေက အလိုက်တသိဖြင့် နို့အုံကြားမှ ချက်အထိ ယက်လာကာ ယွန်းပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းအပ်ရင်း ယွန်းစောက်ပတ်တလျှောက် လျှာစွမ်းပြလေတော့သည် ။ တစ်ခါသာ ပွတ်ဖူးသော အရိုင်းမလေးသည် ကော့ကာ တွန့်ကာဖြင့် သိပ်မကြာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားလေတော့သည် ။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း အမောဖြေနေရာမှ ကေက ဖုန်းခနငှားသဖြင့် ph password ဖွင့်ပေးပြီး ကမ်းပေးလိုက်သည် ၊

” hello သခင် ”

“ဟုတ်ကဲ့.. သခင်ရှင့် ”

“စောက်ခွေးမ ဆောင်ရွက်ပြီးပါပြီ သခင်ရှင့် ”

“ကြိုက်ပါတယ် သခင်ရှင့်”

” အခုလို ယွန်းရဲ့စောက်ရည်ကို သောက်သုံးစေဖို့ လမ်းညွှန်ချီးမြှင့်တဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့်”

“သခင့်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ် သခင်ရှင့် ”

” အခု သခင်ထွက်လာလို့ရပါပြီ ရှင့်၊ စောင့်နေပါ့မယ်ရှင့် ”

ယွန်းတစ်ယောက် ဒေါသအလိပ်လိပ်ထွက်လာကာ ကေ့ကို ခုန်အုပ်ပြီး နပမ်းဖက်လုံးတော့သည် ။ ကေ့ပေါ်တတ်ခွရင်းက ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲပြီး ရိုက်နှက်နေသည်မှာ အားရပါးရ မျက်ရည်များကျလျက်က ဝမ်းနည်းဒေါသထွက်ပြီး ရိုက်နှက်နေသမျှ ကေတစ်ယောက် ငြိမ်ခံနေတော့သည် ။ ရိုက်လို့ အားရသွားသဖြင့် ကုတင်ထောင့်လေးတွင် ထောင့်ကပ်ကာ ရိုက်ကြီးတငင် ငိုနေမိသည်။

တီ.. တီ..

အိမ်ရှေ့မှ ကားသံကြားသဖြင့် ကေက ထကာ ယွန်းညဝတ်အင်္ကျီကောက်ဝတ်ပြီး အပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည် ။ ယွန်းဘာလုပ်ရမည်မသိ စိတ်ထဲတွင်ယောက်ယက်ခက်ကာ နောက်ကပြေးလ်ုက်သော်လည်း ကေက အပြင်ရောက်သွားပြီ ဖြစ်သည် ။ ရုတ်တရက် တစ်ယောက်ထဲနေရသဖြင့် အရေးအကြောင်းရှိလျှင်သုံးရန် ယွန်းဖေဖေ ဝယ်ပေးခဲ့သည့် ကျင်စက်ကို သတိရမိသည် ။ ကျင်စက်ပြေးယူပြီး အခန်းထဲကအထွက် အပေါက်ဝတွင် သန့်ပြန့်သော ရုပ်ရည်နှင့် လူတစ်ယောက်က ရပ်နေသည်။ နောက်တွင် ကေက လေးဖက်ထောက်လျက်..။

ကျင်စက်ကိုင်လျက် ဘာလုပ်ရမည် မသိခင် ထို လူက လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့ထုတ်ကာပြကာ ပြုံးပြရင်းက

“မလုပ်ရဘူးလေ”

လို့ ပြောသည် ။ ယွန်းက ကျင်စက်ခလုတ်နှိပ်ပြီး ရှေ့သို့ပြေးကာ ထိုးလိုက်သည် ။ ထိုလူက ရှောင်လိုက်သဖြင့် အရှိန်လွန်ပြီး လေးဖက်ထောက်နေသည့် ကေတစ်ယောက် ကျင်စက်ကြောင့် ကြမ်းပြင်တွင် ဝပ်သွားတော့သည် ။ ထိုလူက နောက်မှ သိုင်းချုပ်လိုက်သဖြင့် ယွန်း ဘာမှလုပ်ချိန်မရ။ ကျင်စက်ပြုတ်မကျအောင် သတိထားရင်းက ထိုလူ၏ ပေါင်ကို အားဖြင့်ရုန်းရင်း ကျင်စက်ဖြင့် တို့လိုက်သည် ။ ထိုလူသည် ဘာမှမဖြစ်။ ယွန်း အံသြနေမိသည် ဘာကြောင့်ပါလိမ့်။

ထိုလူက ယွန်းလက်က ကျင်စက်ကို ခါချလိုက်ပြီး ရှေ့သို့ဆောင့်တွန်းလိုက်သဖြင့် ကေ့ပေါ်သို့ ခွေခွေလေး ကျသွားလေတော့သည် ။ ပြန်မော့ကြည့်မိတော့ ပြုံးပြရင်း ဘောင်းဘီအိပ်ကပ်အတွင်းမှ ph ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

“သေစမ်း ph ပေါ်ထိမိတာ.. ”

ကျင်စက်သည် ယွန်းအတွက် ဖြစ်သွားတော့သည် ။ ထို့နောက်တွင်တော့ ယွန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်တွင် mouth gag ဖြင့် စီးထားပြီး ခြေလက်တို့ကို တုပ်နှောင်ခံရလျက် ကားနောက်ခန်းတွင် ပက်လက်လေး လိုက်ပါလာရတော့သည် ။ ကေက ရှေ့ခန်းတွင်။

ထိုလူကြီးက ကားမောင်းနေသည် ။ တော်တော်ကြာမောင်းပြီးနောက် ခြံကျယ်တစ်ခုရှေ့ ရပ်ကာ တံခါးဆင်းဖွင့်ပြီး မောင်းဝင်ခဲ့တော့သည်။ ကားရပ်ကာ ယွန်းအား ထမ်းယူလိုက်သည်။ ယွန်း ဝေ့ကြည့်မိတော့ ခြံကျယ်ကြီး၊ အပင်များနှင့် အုပ်ဆိုင်းဆိုင်း ။ အခန်းတွင်းရောက်လျင် ယွန်းအား တုပ်နှောင်ထားသည်ကို ဖြေပေးသည် ။ ယွန်း အဝတ်အစားမပါ ၊ နောက်မှ လိုက်ဝင်လာသော ကေကလည်း အဝတ်အစားမပါ ။ ထိုလူကြီးမှာသာ အဝတ်စားအပြည့်နှင့်။

ယွန်း ဘာလုပ်ရမည် မသိ။ ထွက်ပြေးရအောင်ကလည်း ခြံကျယ်ကြီး ဘယ်နေရာမှန်းလဲ မသိ ။ သေချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာသည်။ ထိုလူက စကားစပြောသည်။

” ကိုက ရဲနောင်ပါ၊ ကေ့ သခင်ပေါ့။ မင်း ပြေးချင်လည်း ပြေး။ ဒီနေရာက အော်မကြား ခေါ်မကြားဘဲ။ အခုတင် ကေက ခွေးတွေကို ခြံထဲမှာ လွှတ်ပေးခဲ့ပြီ။ အယ်ဇေးရှင်း သုံးကောင်။ ဒီတော့ ဒီမှာနေပြီး ကျွန်ခံမလား ဘာလုပ်မလဲ ”

“ဟင်.. ”

ယွန်းတစ်ယောက် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားတော့သည်။

” တစ်ခုတော့ရှိတယ်၊ ကျွန် မခံချင်သေးရင်လည်း ကေ့ကို ရိုက်နှက်နေပေးလိုက်ပေါ့ ”

စကားပင်မဆုံး နံရံမှ ကြာပွတ်တစ်ချောင်း ပြေးဖြုတ်ကာ လေးဖက်ထောက်လေးနှင့် ကေ့ပေါ်သို့ တရစပ် ရိုက်နေမိသည်။ ကေ့ကျောပြင်တွင် အရှိူးရာများ ရဲနေမှ ထိုလူက ယွန်းကို လာဖက်ကာ ကျောလေးသပ်ပေးနေသည်။ ယွန်းလည်း ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ခွေကျသွားတော့သည် ။

ယွန်း နိုးလာတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်မိသည်။ သူ့အိပ်ယာလေးပေါ်တွင် ဖြစ်သည်။ ကေက ကုတင်အောက်နားတွင် ခွေခွေလေး အိပ်နေရှာသည်။ ကျောပြင်က အရှိုးရာတွေက သွေးစို့ပြီး ခြောက်နေသည်။ ဟိုလူကြီးတော့ မတွေ့။ လှည့်ပတ်ရှာမိသည် မမြင်။ ပြန်သွားပြီ ထင်သည်။ ရေနွေးတစ်အိုး ပလပ်ထိုးကာ ခပ်နွေးနွေး အနေတော်လေးရသည်နှင် ဇလုံဖြင့် ထည့်ယူလာကာ ကေ့အနီးတွင်ထိုင်၍ တဘက်တစ်ထည်ဖြင့် ကေ့ ကျောပြင်ကို သန့်ရှင်းပေးနေမိသည်။ ကေ နိုးလာသည်နှင့် ယွန်းအား ဖက်၍ ငိုနေမိသည်။

“ကေရယ် ဘာလို့ အခုလိုထိ ဖြစ်သွားရတာလဲ ဟင်။ ကေ့ အရင်က မာနတွေကကော ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ ”

” ယွန်း.. ရယ် ”

လွန်လေခဲ့သော ကေနှင့်ယွန်းနဲ့ ကွဲကာနေသည့် ကာလက ဖြစ်သည်။ ကေတစ်ယောက် ညနေ gym ကအပြန် gym မှ မိတ်ဆွေကောင်မလေး တချို့က အတင်းခေါ်၍ ပါတီပွဲတစ်ခုသို့ ရောက်ခဲ့သည်။ သောက်စားကြရင်း ဖော်ဖော်ရွေရွေ ရှိသည်မို့ အလိုက်သင့် စီးမျောနေမိသည်။ စည်းချက်သံတွေကြားမှာ..

” ဟိုင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်.. ကိုက ရဲနောင်ပါ ”

ဖြူဖြူသန့်သန့်နှင့် လူတစ်ယောက်က လာမိတ်ဆက်သည် ။ အလိုက်သင့် စကားပြောရင်းက သူ့နှင့်စကားပြောရတာကို စိတ်ထဲ သဘောကျမိသည် ။ ထို့ကြောင့် ကေက နာရီကြည့်ပြီး ပြန်တော့မယ်လို့ စကားဖြတ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည် ။ နောက်နေ့မနက်ကြတော့ ကေ့ဆီ ဖုန်းတစ်ကောလ် ဝင်လာသည်။ ဖုန်းကိုင်မိတော့…

” hello ကေ… ကိုရဲနောင်ပါ ၊ ကေ့ ဒယ်ဒီနဲ့ အလုပ်ကိစ္စ စကားပြောရင်း အိမ်ရောက်နေတာ ၊ ချိတ်ထားတဲ့ပုံမြင်မှ ကေ့ ဒယ်ဒီမှန်း သိလို့..။ နိုးနေပြီဆို ခနဆင်းလာပါလား။ ကေ့ဒယ်ဒီကို ဘရိတ်ဖတ် လိုက်ကျွေးမလို့..။ ကေပါ လိုက်ခဲ့လေ ”

ထို့နှင့်… ကေ့ ဒယ်ဒီရေ၊ ကေရယ်၊ ကိုရဲနောင်ရယ် မနက်စာ အတူစားကြသည် ။ မနက်စာစားရင်း စကားပြောဖြစ်ကြသည်။ ကိုရဲနောင်က ဖော်ရွေလွန်းနေသည်မို့ ဒယ်ဒီက မည်သို့ထင်သွားသည်မသိ အလုပ်အကြောင်းပြကာ ထွက်သွားသည် ။ ကေနှင့် ကိုရဲနောင်သာ ကျန်ခဲ့သည် ။

ကိုရဲနောင်က ဖိတ်ခေါ်၍ ဒယ်ဒီနှင့်သူ ရှယ်ယာလုပ်နေသည့် လုံးချင်းအိမ်ယာများကို လေ့လာဖို့ ထွက်ခဲ့ကြသည် ။ တကယ်တော့ အိမ်ယာ မြေနေရာအတွက်က စီစဥ်ဆဲဖြစ်ပြီး ဆောက်မည့် ပုံစံတူ လုံးချင်းတိုက် တစ်ခုသာ ။ ထို တိုက်ခန်းလေးသို့ ရောက်သည်နှင့် နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ကေသဘောကျသည့် ပုံစံငယ်လေး။ သိပ်မကျယ်သော်လည်း သူ့နေရာနှင့်သူ ပြည့်စုံသည် ။ ကေ အကြိုက်ဆုံးက အိပ်ခန်းပင်။ ခြေရင်းနံရံတွင် ပရိုဂျက်တာထိုးထားပြီး ကြည့်လို့ရသည့်အပြင် အသံလုံခန်း လုပ်ထားချင်းဖြစ်သည် ။ ပရိုဂျက်တာဖွင့်ပြီး အစမ်းပြတော့ 365 days ။ ကေ ကြည့်ချင်နေပြီး မကြည့်ရသေးသည့် ကားမို့ အိပ်ယာပေါ်တွင် လှဲရင်း ကြည့်နေမိသည် ။ ဇာတ်ကားပြီးတော့ ကိုရဲနောင်က ပြောသည်။

“ကေက အရမ်းမာနကြီးတာဆို ”

“နှင်းဆီမှာ ဆူးရှိသလို၊ အလှကလည်း မာနလေးနဲ့ မှ တင့်တယ်တာ အစ်ကိုရ ”

“ကေက အဲ့လိုထင်တယ်ပေါ့။ ခုနက ကားထဲကလိုပဲ ကို ကေ့ကို လိုချင်တယ်။ ဘာလုပ်ရ လုပ်ရ အခု ကေ့ကို ပြန်မပို့တော့ဘူး ”

“ဟင်… ”

ကေ လှမ်းရိုက်လိုက်တဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို အသာလှမ်းကိုင်ရင်းက ပြုံးပြသည် ။ ကေ ဘာဆက်လုပ်ရမည် မသိ ။ နှစ်ရက်ခန့်ကြာသောအခါ အချိန်မှန် အပြင်လိုက်ပို့သည် အတူတွဲသွားတွဲလာ ပုံစံနှင့် ကေ ကိုယ်တိုင်ကလည်း မငြင်းမိ မပြေးမိ ။ နှစ်ရက်အတွင်း ကိုရဲနောင်ကလည်း တအားနူးညံ့စွာ အလေးအနက်ထား ဆက်ဆံသည်။ ကေ ဘယ်လောက်အော်အော် ပြုံးနေသည်မို့လားမသိ ကေ ကြာကြာမတင်းနိုင်ခဲ့။

တနေ့ ကေနှင့် ကိုရဲနောင် city mall မှာ.. ကိုရဲနောင်နှင့် သူ့အသိ တွေ့ပြီး စကားပြောနေတုန်း ကေ လစ်ထွက်ခဲ့သည်။ လမ်းလျှောက်ပြီး အပြင်ထွက်တော့ city mall ဘေး လမ်းကြားတွင် taxi တစ်စီးသာ တွေ့သည်။ ထို taxi ငှားကာ ကေ့အိမ်လိပ်စာ ပြောလိုက်သည် ။ စိတ်လှုပ်ရှားနေ၍ နောက်ကိုမှီကာ ခနမှေးရင်း လိုက်လာသည်။

ကားရပ်တော့ ပိုက်ဆံရှင်းပေးသည် ။ ကားသမားက ခေါင်းခါကာ မောင်းထွက်သွားသည် ။ ကေ ကြည့်မိတော့ ကေနှင့် ကိုရဲနောင်နေသည့် လုံးချင်းအိမ်လေး ။ ကိုရဲနောင်နှင့် ကေ့ဒယ်ဒီတို့ တပြုံးပြုံး စကားပြောနေသည် ။ ကေ့ဒယ်ဒီက

“ကေ ပျော်သလောက်နေနော်၊ သဘောကျရဲ့လား ဒီလုံးချင်းလေးရော.. ”

ပြောရင်းတန်းလန်း ဖုန်းဝင်လာသည်။ ကေ ဘာမှပြန်မပြောရသေးခင် ဖုန်းပြန်ဖြေရင်း ကားပေါ်တတ်သွားသော ဒယ်ဒီကို ကြည့်ကာ ကေ စိတ်ပျက်မိသည် ။ ကိုရဲနောင်က အသာယာ ပခုံးဖက်ကာ ခေါ်ဆောင်ခဲ့သဖြင့် အိမ်ထဲ ပြန်လိုက်လာခဲ့ရသည်။

” မင်း ထွက်မပြေးသင့်ဘူး ကေ”

ပြောရင်းက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်မိတော့ ကုတင်ဘေးတွင် X ပုံစံ စင်တစ်ခု။ ထိုစင်လေးတွင် ကေတစ်ယောက် အရိုက်နှက်ခံရင်း အံကြိတ်ဒေါသထွက်ရင်း အောက်ကစိုလာပြီး သာယာမိသလိုလို။ ကြာပွတ်သံ တရွှမ်းရွှမ်းကြားမှာ ကေ့နှုတ်က ဘယ်လောက်အော်အော် အိမ်ခန်းက အလုံ ၊ ဘာမှထူးမလာ။ ကြာပွတ်ရိုးဖြင့် ကေ့ စောက်ပတ်ကို မထိတထိ ဆွဲပွတ်ပေးနေသည်ကို ခေါင်းခါငြင်းဆန်ရင်းက ကေ ပြီးခဲ့ရသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်။ ထိုလုံးချင်းလေးတွင် တစ်လခန့်ကြာသောအခါ ကေ့မှာ ကိုရဲနောင်ရဲ့ ခွေးကျွန်မလေးအဖြစ် ရောက်ရှိလာတော့သည်။

” ဟူး မောလိုက်တာ ကေရယ်။ အဲ့လူကြီးက ဘာလို့ အခုလို လုပ်ရတာလဲ ”

” ငါမသိတော့ဘူး ယွန်းရယ် ”

” ငါတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲဟင် ”

” နည်းလမ်းတစ်ခုတော့ ရှိမှာပါ ကေရယ် လာ..”

ရေနွေးဖြင့် သန့်စင်စေးကြောပေးထားသော ကေ့ ကျောပြင်အား တဘက်ပွတစ်ထည်ဖြင့် လွှမ်းခြုံပေးရင်း ကေ့အား ယွန်းက ဆွဲထူလိုက်သည် ။ ကေက ယွန်းထူသည်ကို အလိုက်သင့်လေး ထရင်းက ယွန်းနှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်နမ်းရင်း ကာမရေယာဥ်ကြောမှာ တစ်ခါထပ်မျောကြပြန်သည်။ ကေ့ စောက်ပတ်လေးအား ဖြဲကာ ယွန်းက တယုတယ ယက်ပေးနေသည်။ ကေကလည်း ယွန်းဆံနွယ်လေးများအား ထိုးဖွရင်း…

X ပုံစံ စင်လေး..

မင်း မပြေးသင့်ဘူး ကေ

ဒီစကားသံကနားထဲက မထွက် ။ ကေ့ အဝတ်အစားများ အကုန်ချွတ်ချရင်းက စင်ပေါ်တွင် နံရံမျက်နှာမူခိုင်းပြီး ခြေလက် အားလုံးကို လက်ထိပ်လေးဖြင့် ခတ်လိုက်သည် ။ ဒီအထိမငြင်းမိသည်ကို ကေ အံ့သြနေသည် ။ ထို့နောက် ကြာပွတ်လွှဲသံကြားရကာ

” အချက်နှစ်ဆယ် ရိုက်မယ် ကေ လိုက်ရေထား ကျယ်ကျယ်အော် ”

” ရွှမ်း.. ”

“အ့.. တစ် ”

” ရွှမ်း.. ”

” အ့… …. ”

ကေ့ ဖင်လုံးလေးပေါ် ပေါင်ပေါ် ကြာပွတ်ဒဏ်ချက်များဖြင့် စပ်ဖျင်းဖျင်း ၊ စပ်လို့မှ မဝသေး နောက်တစ်ချက်က ရောက်လာသည် ။ ကေ့ စောက်ပတ်ကြားကလည်း အရည်လေး ရွှဲလာသည်ကို အံ့သြမိသည်။

” ရွှမ်း.. ”

” အ့… နှစ်ဆယ် ”

” လိမ္မာတယ် ကေ ”

ကြာပွတ်လက်ကိုင် အတံဖြင့် ကေ့ စအိုဝကို ဖိကစားရင်းက စောက်ပတ်ဆီသို့ တဖြည်းဖြည်း ရောက်လာသည် ။ ထို့နောက် စောက်ပတ်အဝကို တေ့ရုံတေ့ချရင်းက မေးသည်။

” မင်းစောက်ပတ် ပါကင်စစ်သေးလား ကေ ”

” ရှင် ဟုတ်ကဲ့ ”

ကြာပွတ်လက်ကိုင်က စောက်ပတ်အဝတွင်းသို့ ဆက်မဝင်ပဲ အပေါ်တက်သွားပြီး စောက်စိလေးကို လာထိသည် ။ ဖင်လုံးနှင့် ပေါင်နေရာကို နောက်မှဖိထားသဖြင့် နာကျင်မှုနှင့် စောက်စိကို လာလာထိသည့် သာယာမှုက ရောယှက်နေသည် ။ နောက်လက်တဖက်ဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးကို လာချေကစားရင်းက နားရွက်ကို လျှာဖြင့်သပ်၍ မေးပြန်သည် ။

” မင်းပါကင်ကို ကြာပွတ်ရိုးနဲ့ ဖောက်ချင်လား လီးအစစ်နဲ့ ဖောက်ချင်လား ”

ကေ မဖြေမိ.. နို့သီးခေါင်းလေးအား နာကျင်နေအောင် ဖိချေခံလိုက်ရသည်။

” အ့..အား ”

“ဖြေစမ်း ကေ ”

“ဟို… ဟို အစစ်နဲ့ ဖောက်ခံချင်တာပေါ့ ”

” သေချာရင် ပြော ”

” ဟုတ်ကဲ့ ”

” ငါခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးရင် အစစ်နဲ့ဖောက်ပေးမယ် သေချာပြီလား ”

ထန်နေတာကလွဲလို့ ကေ ဘာမှမသိချင် လိုချင်နေပြီ။

“ဟုတ်ကဲ့..”

ပြန်ဖြေလိုက်တော့ နို့သီးခေါင်းကို ပတ်လည်ချေကစားရင်းက ကြာပွတ်ရိုးနှင့် အစိလေးကို ပွတ်ဆွဲကစားရင်းက ကေတစ်ယောက် ပြီးသွားရသည်။

” အဲ့လိုလေး ချေပေးရင်းက ငါပြီးသွားတာ ယွန်းရ ”

” အာ့.. ကောင်းတယ် ကေရယ် ”

ယွန်းအား အသေးစိတ် ပြန်ပြောပြနေခြင်း ဖြစ်သည် ။ ကေက ကုတင်ခေါင်းရင်းအားမှီရင်း ယွန်းက ကေ့ရင်ခွင်မှာ.. ယွန်းနို့သီးခေါင်းကို ချေရင်း စောက်စိလေး ပွတ်ပေးကာ ယွန်းနားနားကပ်ရင်း တိုးတိုး တိုးတိုးနှင့် ဇာတ်ကြောင်းပြန်နေခြင်းဖြစ်သည် ၊

“ပြီးတော့ရော ကေ ”

ယွန်းအမေးကို ကေက ဆက်ပြောပြနေသည်။ လက်ထိပ်ခြေထိပ်များ ဖြုတ်ပေးတော့ တစ်ခါပြီးထားသည့်အရှိန်နှင့် နွမ်းလျစွာ ကေတစ်ယောက် အောက်ရောက်လာသည်။ ကြမ်းပေါ်တွင် လှဲနေမိသည် ။ ကေ့ မျက်နှာရှေ့ ခြေထောက်ရောက်လာကာ

” သေချာယက်စုပပ်ပေးစမ်း ကေ ”

” ဟင်.. ”

ကေ မလုပ်ချင် ၊ ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲခံရကာ တရွတ်တိုက် ကုတင်ခြေရင်းဆွဲသွားသည် ။ ထို့နောက် ရဲနောင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာ မျက်နှာရှေ့ ခြေထောက်ထိုးပေးသည် ။ ကေတစ်ယောက် မလှုပ်မယှက် ရှိနေသေးသည်။

” ဖြန်း.. ဖြန်း.. ”

ကေ့ပါးနှစ်ဖက်လုံး ထူပူသွားကာ မျက်နှာရှေ့က ခြေချောင်းအား မနှစ်မြို့စွာ စစုပ်ယက်ပေးနေမိသည်။ ယက်ရင်း စုပ်ရင်း ဖီလ်းတစ်ခုရကာ ဆက်စုပ်ပေးနေမိသည်။

ကေက ပြောရင်းက အောက်ဆင်းလိုက်ပြီး ယွန်း ခြေထောက်အား ဆွဲယူကာ အားရပါးရ စုပ်ပေးနေမိသည် ။ ယွန်းက အရသာခံရင်း ကြည့်နေသည်။ ကေက ဆက်ပြောသည်။

ရဲနောင်က မေးသည်။

” ငါ့လီးကြည့်ဖို့ အသင့်ဖြစ်ပြီလား ”

ကေ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ ဇစ်ဖြုတ်ကာ ထုတ်ပေးသည်။ ကေက ကိုင်ကြည့်မိတော့ ရဲနောင်က ကေ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ သူ့လီးကို နှုတ်ခမ်းဝတွင် လာတေ့ပြီး ဆောင့်ထိုးသဖြင့် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးကဝင်လာကာ deep throat ဖြင့် အာခေါင်ထိအောင် မနားတမ်း လိုးတော့သည်။ ၁၀ မိနစ်ခန့် ကြာတော့ ကုတင်ပေါ်က ထပြီး ကေ့အား ကုတင်ဆီ ပစ်တွန်းလိုက်သည်။ ဒူးထောက်လျက်မို့ ကေ့ အပေါ်ပိုင်းက ကုတင်ဆီတင်ကာ အောက်ပိုင်းက ကုတင်စောင်းတွင် ကျန်ခဲ့ သည် ။ ရဲနောင်က ကေ့ခါးကိုကိုင်ကာ ဖင်မှ အရှိုးရာများပေါ် ခပ်စပ်စပ် လေးငါးချက် ရိုက်ပြီး ထောက်ထားသော ဒူးပါးခြေဖြင့် ကန်ဖြဲလိုက်သဖြင့် ကေ့စောက်ပတ်လေးက ပြူးထွက်လာသည်။ စောက်ရည်တို့လည်း ပြန်စိမ့်နေပြီ။ ကေ့တံတွေးဖြင့် ပေပွနေသော လီးဒစ်ကြီးအား ကေ့စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲလိုက်သဖြင့် ကေ့ ကိုယ်လုံးလေးက နောက်ပါလာပြီးအကော့ တေ့ထားသော လီးဒစ်က အလိုလို စောက်ပတ်ထဲ သွင်းပြီးသား ဖြစ်သွားသည်။

” အားး ”

ကေ အော်မိသည်။ မိမိပါကင်ကို ထိုးသွင်းခြင်းမခံရပဲ မိမိကပင် ပြေးဆောင့်၍ ဖောက်ပေးရသလို ဖြစ်နေ၍လည်း မကျေနပ် ၊ ရဲနောင် ဆံပင်ဆွဲရင်း ဆောင့်လိုးသမျကို အားရပါးရ ခံစားနေရရှာသည်။ ကေ နှစ်ခါပြီးသွားရသည် ။ ရဲနောင်က လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကေ့အား ဆွဲထူကာ…

” ရော့ စုပ်စမ်း ကေ ”

ကေ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေသည်မို့ မနှစ်မြို့မသတီ၊ ရဲနောင်လက်က ကေ့ပါးပေါ် ထပ်ရောက်လာသည်၊ ဘယ်ပြန်ညာပြန် လေးငါးချက်မက..။

” ဖြန်း ဖြန်း… ”

” အား.. ဟင့် ကေစုပ်ပါ့မယ် ”

ထိုအခါမှ အရိုက်ရပ်ကာ လီးကော့ပေးသည် ။ ကေတစ်ယောက် ကိုယ့်စောက်ရည် ကိုယ်ပြန်ယက်နေရသည် ၊ ပြန်စုပ်နေရသည် ။ ရဲနောင်က ကေ့ခေါင်းကိုင်ကာ အာခေါင်ထိအောင် ထိုးသွင်းပြီး ဆက်လိုးနေသည် ။ ကေ့ အောခေါင်တွင် နွေးခနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းအား ဆီးခုံတွင် ဖိကပ်ခြင်းခံလိုက်ရသည် ။ အာခေါင်တွင်းသို့ ဆက်တိုက် ပန်းထည့်ခံလိုက်ရသည် ။ အသက်ရှူမဝသဖြင့် ကေ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ လီးက နောက်ဆုတ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ဖြင့် အသက်ရှူမည်အလုပ် လီးရည်တွေနှင့် ပြည့်နေသည်။ လီးကလည်း အပြင်သို့ အပြည့်အဝ မထုတ်ပေး။ မတတ်နိုင် ကေ မြိုချလိုက်ရသည် ။

ကေက ယွန်းခြေရင်းတွင် ခြေထောက်လေးအား ပွတ်ကစားရင်း ပြောပြနေသည် ။ ပြောပြနေသော ကေ့အား ယွန်းက ဆွဲခေါ်ကာ ပေါင်ကြားတွင် ကေ့ခေါင်းအား နေရာချပေးလိုက်သည် ။ ကေက အလိုက်တသိ ယွန်းစောက်စိလေးအား လျှာဖြင့် ကော့ကာယက်ကာ ကစားပေးရင်းက ကေ့ခေါင်းကို ဖိကပ်ခံထားရသည် ။ ယွန်းစောက်ရည်တို့က လျှာနှုတ်ခမ်း နှာခေါင်းတလျှောက် အပြည့်လျှံထွက်လာသည် ။ ခေါင်းက တအားရှုန်းသော်လည်းမရ ၊ ပါးစပ်ဖြင့် လိုက်စုပ်ကာ ကေ မြိုချလိုက်ရပြန်သည်။

သိပ်မကြာ ခေါင်းကိုဖိထားသည့် လက်က အားပျော့ကာ ယွန်းတစ်ယောက် အမောဖြေရင်း ကေ့အားမေးသည် ။

” ကိုရဲနောင် ကေ့ကို လီးရည်တိုက်ပြီးတော့ ဘာဆက်လုပ်လဲ ”

” ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေနွေးအတူစိပ်ရင်း အနားယူကြတယ် ယွန်း”

“အင်း ကေလည်း အခု ယွန်းစောက်ရည်သောက်ပြီးပြီ..။ လာ အနားသွားယူစို့။ ယွန်း ရေနွေးစပ်ပေးမယ်”

ရေနွေးကန်စိမ်ရင်း အနားယူဇိမ်ရစ်ရင်းက

” ကေ ထ အပြင်သွားရအောင် ရေချိုးစို့ ”

” ဟုတ်ကဲ့ ယွန်း ”

———————————————

စတိုင်အမိစားဖြင့် မိန်းမလှလေးနှစ်ယောက် စက္ကထရီ အချောစားလေးကပင် ပြန်ငေးနေရသည်။

” ကိုရဲနောင်နဲ့ တွေ့ဖို့က အပိုင့်မန့်ရှိလား ”

” ဟင့်အင်း ”

” ကေနဲ့ ယွန်းလို့ ပြောပေးပါ။ သူ့အတွက် လက်ဆောင်ပါတယ်လို့ ပြောရင် သူတွေ့မှာပါ ”

” ဟုတ်ကဲ့ ခဏနော် ”

စက္ကထရီအလန်းလေးက ရုံးခန်းထဲ ဝင်သွားသည် ။ တော်တော်ကြာသည်အထိ ပြန်ထွက်မလာသဖြင့် ယွန်းက လိုက်ဝင်သွားရာ လျှောက်လမ်းလိုသာ တွေ့ရပြီး တံခါးနှစ်ချပ် ထပ်တွေ့ရသည် ။ နောက်က လိုက်ဝင်လာသော ကေ့မျက်နှာတွင် စိုးထိတ်နေပုံရသည် ။ ယွန်း ဖွင့်လိုက်သော တံခါးတစ်ချပ်တွင် စားပွဲနှင့် ရုံးခန်းကို တွေ့ရသည်။ ဘယ်သူမှမရှိ ။ နောက်ထပ် တံခါးတစ်ချပ်တွင်းသို့ ဝင်လိုက်သောအခါ…

စက္ကထရီအလန်းလေးသည် ဒူးထောက်လျက်.. ရဲနောင်က ဖုန်းပြောနေသည်။ အလုပ်ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်မည်ထင်သည် ။ ယွန်းနဲ့ကေ အခန်းတွင်းသို့ ရောက်သောအခါ ရဲနောင်က ခြေဟန်လက်ဟန်ဖြင့် ဒူးထောက်ဖို့ပြသည် ။ ကေက ဒူးထောက်လိုက်ပေမယ့် ယွန်းက ဒူးမထောက်ပဲ စက္ကထရီလေးဘေး သွားထိုင်ကာ ငုံ့နေသော မေးစေ့ကို ပင့်မ၍

” လေးဖက်ထောက်လိုက် ”

ဟု ပြောသည်။ စက္ကထရီအလန်းလေးက မလှုပ်မယှက် လုပ်နေသဖြင့် ယွန်းက ဆံပင်ဆွဲကာ ခေါင်းကိုလှန်ထားပြီး

“ခိုင်းရင်လုပ်”

ဟု တစ်ခွန်းထဲ ပြောလိုက်သည် ။ ထိုအခါမှ စက္ကထရီလေးက လေးဖက်ထောက်ပေးသည့်အချိန်.. ယွန်းက ကျောပေါ်တတ်ထိုင်းပြီး ဒူးချိတ်ရင်းက ရဲနောင်ကို ကြည့်နေသည် ။ ရဲနောင် စကားဖြတ်ကာ ယွန်းအား ကြည့်ပြီး…

” မင်းဘာလုပ်တာလဲ ယွန်း ”

” လက်ဆောင်ပေးစရာရှိလို့လာတာ။ ကေ့ကိုရော၊ အခုစက္ကထရီလေးကိုရော ထပ်မနှောက်ယှက်ရဘူး..။ ရော့ ဘာလဲသိချင်ရင် ကြည့်လိုက် ”

SD card လေးတစ်ခု ဖြစ်သည်။

” အဲ့တာ copy ပဲ ရှိသေးတယ် ”

ကေ သိလိုက်ပြီ..။ ယွန်းအိမ်တွင် အိပ်ခန်းကလွဲ၍ အကုန် cctv တပ်ထားချင်းဖြစ်သည် ။ ရဲနောင် တွန့်သွားသည် ။ ယွန်းက ထိုင်ရာမှထကာ စက္ကထရီလေးအား ဆွဲထူပြီး..

” ကေ ထ သွားမယ် .. မင်းနာမည် ဘယ်သူလဲ ”

” နှင်းပါရှင့် ”

” အိုခေ နှင်းလည်း ကိုနဲ့လိုက်ခဲ့ ”

” ကဲ ကိုရဲနောင်… ရှင့်စက္ကထရီလေးဆီကနေ ရှင့်စီးပွားပါတနာတွေ အကုန်သိမယ်။ အဲ့ဆီကို အဲ့ ရီကော့ဒ်တွေပို့ပြီး အမှုဖွင့်ထားတယ့်အကြောင်း ပြောရင် ကိုယ်ထိလက်ရောက်မှု ၊ ပိုင်နက်ကျူးလွန်မှု၊ အဲ့တာတွေအပြင်၊ ကေ့ကို နှိပ်စက်နေတဲ့ v call record ပါရှိတယ်။ စဥ်းစားပေါ့။ အေးဆေးအလုပ်ဆက်လုပ်မလား၊ နာမည်ပျက်ခံ စီးပွားအကျခံမလား စဥ်းစားပေါ့…။ ပြီးရင် နစ်နာကြေး ဘာပေးမလဲ ဆိုတာနဲ့အတူ အကြောင်းပြန်ပါ ”

ယွန်းက တရစပ်ပြောရင်းက ထွက်လာခဲ့သည်။ ဒီလိုနှင့် ယွန်းအိမ်ရောက်တော့ ကေက နှင်းကိုမေးသည်။

” နှင်းက slv ဖြစ်တာ ကြာပြီလားဟင် ”

” ကေ့ နောက်မှပါ။ ကေနဲ့ကစားတဲ့ video တွေ ကြည့်ပြီး အရမ်းအားကျခဲ့တာက စတယ် ပြောရမယ် ”

” ဟင်.. ”

ကေတစ်ယောက် အခုမှ ထိတ်လန့်သွားသည်။ စရိုက်သည့် video တွင် ကေကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလားဖြင့် တောင်းပန်ပြီး အပြစ်ပေးဖို့တောင်းဆိုသည့်အပြင်၊ ဥပဒေကြောင်းအရပါ ကေ က ခွင့်ပြုကြောင်း ပြောထားမိခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား ။ ယွန်းကို ကေ ပြောပြတော့ စိတ်တိုလိုက်သည် ဖြစ်ခြင်း ။ နှင်းကပါ ဝင်ပြောသည်။ သူလည်း အဲ့လိုပြောခဲ့ဖူးသည်ဟု.. ။

ယွန်း စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဘာဆက်လုပ်ရမည် မသိ ။ အခုတော့ တစ်ခုသာ သိသည် ။ ကေ့ကိုကော နှင်းကိုပါ အင်မတန် ရိုက်ချင်နေသည် ။ ကေ့ ကားထဲတွင် ပစ္စည်းအစုံရှိကြောင်း နှင်းက ပြောသဖြင့် ယွန်းအိပ်ခန်းလေးသည် slv girl နှစ်ဦး၏ play room ဖြစ်လာသည်။

နှင်းနှင့်ကေ နှစ်ဦးသား တုံးလုံးဖြင့် ဒူးလေးထောက်လျက်.. ယွန်းလက်ထဲတွင် ပါလာသည်က anus plug size အကြီးနှစ်ခု၊ vibrator နှစ်ခု၊ nipple ကလစ် နှစ်စုံ နှင့် spank tools တွေ။

” ဘာအသံမှ မကြားချင်ဘူး။ ကြားတာနဲ့ အချိန်ကို ဆတိုးတိုးသွားမယ် ”

” ဟုတ်ကဲ့ရှင့်.. ”

ကေက ပြောသော်လည်း နှင်းကမူ

” ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်မ ”

ဟုပြောသည့်အတွက် ယွန်းက

” ငါ နင့်သခင်မ မဟုတ်ဘူး ”

ဟုဆိုကာ နှင်းအားဆွဲထူပြီး နှင်းဖင်ထဲတို့ anus plug ကို ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် vibrator ကိုဖွင့်ကာ နှင်းစောက်ပတ်ထဲ ထိုးချရင်း ကလစ်နှစ်ခုကို ဖွံ့ထွားလှသည့် နှင်းနို့အုံရဲ့ မပေါ်တပေါ် နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲကာညှပ်ပြီး နှင်းပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ရင်းက

” လက်မြှောက် ပေါင်ကားထား၊ နာရီဝက်မပြည့်မချင်း ပုံစံမပြောင်းနဲ့.. ”

ဟု မာမာထန်ထန် အမိန့်ပေးရာ နှင်းမှာ vibrator ကြောင့် ဒူးတုန်ချင်လာသလို.. ကေ့အား နှင်းကို မေးငေါ့ပြလျက်

“အဲ့အတိုင်း အကုန်တပ်၊ Vibrator ကို အမြင့်ဆုံးမှာထားပြီး အဲ့လိုရပ်နေ ”

ယွန်းက ကြာပွတ်တစ်ချောင်းယူကာ နှင်းအရှေ့တွင်ရပ်ရင်း ပေါင်ခြံ၊ ဗိုက်သား၊ နို့အုံပေါ်သို့ တစ်ချက်ချင်း စိမ်ပြေနပြေ ရိုက်နေတော့သည် ။ ဆယ်ချက်ခန့် ရောက်သောအခါ ကေလည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီးနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ကေ့ကို ဆက်ရိုက်နေသည် ။ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာသည်အထိ အားရပါးရ ရိုက်ပြီးသောအခါ အရှိုးရာ ကိုယ်စီနှင့် ကေရော နှင်းရော ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်။

ယွန်းက ဖယောင်းခွက်လေးနှစ်ခု ယူလာသောအခါ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်မိကြသည် ။ ယွန်း အိပ်ခန်းထဲ ပြန်မဝင်ခင်ကတည်းက မီးညှိခဲ့သည့် ဖယောင်းခွက်လေး နှစ်ခွက်သည် အသုံးတော်ခံရန် အသင့်..။

ယွန်းက နှင်းနို့အုံက ကလစ်ကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ပစ်ချလိုက်ပြီး နို့အုံတစ်ခုချင်းဆီကို လောင်းချလေရာ နှင်းမှာ

“အမေ့”

ဟု အသံထွက်သွားသဖြင့် ယွန်းက

“ထွက်ချင်ဦး ပါးစပ်ပိတ်ပေးမယ်”

ဟု ပြောပြီး နို့အုံပေါ် အကုန်လောင်းချကာ နှင်းမျက်နှာပေါ် တက်ခွထိုင်လိုက်သဖြင့် ယွန်းစောက်ပတ်ကို နှင်းက ယက်ကာ ပြုစုကြင်နာ နေရတော့သည် ။ ကေ့ကို လှမ်းဆွဲရင်း မိမိရှေ့အရောက် ခေါ်ကာ ကေ့နှုတ်ခမ်းလေးအား ယွန်းက တပ်မက်စွာ စုပ်နမ်းနေတော့သည် ။ ကေ့ကျောပြင်အား ပွတ်သပ်ရင်းက ကေ့ ဖင်ကောက်ကလေးပေါ်သို့ ဖယောင်းများကို တဖြည်းဖြည်းချနေသည့်အတွက် ကေ့မှာ အော်ချင်သော်လည်း စုပ်နမ်းခံနေရသည့်အတွက် မအော်နိုင်ရှာ ။ ကေ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ anus plug ပေါ်တွင် ဆုံးကာ ဖယောင်းရည်တို့ ကုန်စင်သွားသည်။ နှင်းကလည်း ယွန်းစောက်ပတ်ကို အလွတ်မခံ ယက်နေသည်။ ကေကလည်း နာကျင်သည့် အရသာကြောင့် စိတ်ထကာ ယွန်းကို မရပ်မနား စုပ်နမ်းနေရာ ယွန်းတစ်ယောက် အရှင်လတ်လတ် နိဗ္ဗာန်ရောက်နေသကဲ့သို့ သာယာယစ်မူးနေလေတော့သည် ။

နှင်း…။ နုနယ်လှသော အလှသွေးကြွယ်လှသော နှင်း။ အလုပ်စဝင်တော့ ကျောင်းပြီခါစ စာရင်းကိုင်တစ်ယောက်။ ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူဌေးသားက ရာထူးတစ်ခုယူထားကာ အလုပ်လုပ်နေသည် ။ သူ့အမေတစ်ယောက်သာ ကုမ္ပဏီ၏ ဒါရိုက်တာအဖြစ် ရှိနေသည် ။ သူ့အဖေက မရှိတော့။ ထို သူဌေးသားလေးနှင့် စာရင်းကိုင်မလေးတို့၏ ချစ်ဇာတ်လမ်းတွင် ဒါရိုက်တာ သူဌေးမကြီးက ပါဝင်လာတော့သည်။

” သားနဲ့နှင်း ပုံစံကို မာမီ သဘောမကျဘူး ”

” ဒါပေမယ့် သားသဘောကျတယ် မာမီ။ သူ့လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ကလည်း သွက်လက်ချက်ချာတယ်။ သားတော့ သဘောကျတယ် ”

ဒီလိုနဲ့ သူဌးမကြီးတစ်ယောက် ဦးနှောက်ခြောက်ကာ ကြံရာမရ ။ သူ့ကျင်လည်ခဲ့ဖူးသည့် ds က mst တစ်ယောက်ကို ငှားရမ်းကာ နှိပ်စက်ခိုင်းရလျှင် ကြောက်လန့်ပြေးတန်ရဲ့လို့ ကြံမိကြံရာ ကြံတော့သည် ။

ရဲနောင် ပါဝင်ကပြရပေတော့သည် ။ ကုမ္ပဏီ၏ staff party.. သူဌေးသားနှင့် စာရင်းကိုင်မလေး နှင်း.. တူယှဥ်ကာ ကဲနေကြသည် ။ အပြန်ကို ferry နှင့် လိုက်ပို့တော့ သူဌေးသားလေးရဲ့ကားကို မာနရှင်အနှင်းက မစီးပဲ ငြင်းကာ ဖယ်ရီနှင့် လိုက်ပြန်သည် ။ ထိုကားသမားက ရဲနောင် ။ နောက်ဆုံး နှင်းတစ်ယောက်သာ ကျန်တော့သည် ။ သောက်လာသည့်အရှိန်နှင့်မို့ သတိမထားမိ ။ သတိဝင်လာချိန်ကြ ဂိုဒေါင်ဟောင်းကြီးတစ်ခု၊ ကွန်တိန်နာများ အပြည့်နှင့် ။ ကွန်တိန်နာ တစ်ခုကို ဖွင့်ကာ အထဲခေါ်သွားခံရသော အနှင်း ကြောက်လန့်တကြား။ ဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရသဖြင့် ပစ်လဲကျသွားသည်။

ကွန်တိန်နာတံခါးပြန်ပိတ်ကာ ထွက်သွားသံကြားရသည်။ အမှောင်ထဲတွင် သိမ်ငယ်စွာ ကျန်ခဲ့ရသည် ။ သောက်ထားသည့် အရှိန်နှင့် အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာသောအခါလည်း ဘယ်သူမှရှိမနေ။ အမှောင်တွင် ကျင့်သားရသော မျက်စိက လှည့်ပတ်ရှာကြည့်တော့ ထွေးခံလေးတစ်ခုသာ ရှိသည် ။ သိပ်မကြာ ကားသံကြားပြီး အလင်းရောင်က ဝင်လာသည်။ စူးလွန်းသဖြင့် မျက်စိမှိတ်လိုက်မိသည် ၊

” ထ ကလေးမ ”

ပြောရင်းက ထွေးခံထဲကို ရေသွန်ထည့်ပေးသည် ။ မတတ်နိုင် အရက်ရှိန်ကြောင့် ရေငတ်သည်က တကြောင်း ၊ တစ်ညလုံး မသောက်ရသည်က တကြောင်း၊ ထွေးခံမှရေကို ပြေးအယူ..

” ထွီ.. ”

ထွေးခံထဲ တံတွေးထွေးထည့်သွားသည် ။ နှင်းတစ်ယောက် ရင်နင့်စွာ ထွေးခံကိုင်ရင်း ဘာလုပ်ရမည်မသိ။

” လာလိုက်ခဲ့.. ”

နှင်း ထလိုက်သွားတော့ ဂိုဒေါင်အပြင် ရေမြောင်းလေးတစ်ခု။ ၇ ပေခန့်ကျယ်ပြီး ၃ ပေအနက်ခန့်နှင့် တစ်ပေခန့်သာသာ ရေရှိသည်။

” ကဲ အဝတ်ချွတ် ”

” ရှင်.. ”

” သောက်စားထားတာ ငြီးစီစီနဲ့မလား ရေချိုးခိုင်းမလို့ ”

” ဒီမြောင်းထဲမှာ.. ”

” မချိုးချင်လည်းနေလေ ငါက တွန်းချမှာ ”

” ဟာ မလုပ်.. ”

” အဲ့ဆို အဝတ်ချွတ်၊ အစိုကြီးနဲ့ မနေချင်ဘူး မလား”

နှင်းတစ်ယောက် ဘရာနှင့် ပင်တီကို ချန်ပြီး ရေထဲ ဆင်းလိုက်သည် ။ ဆေးလိပ်တို ဘီယာဘူးခွံတချို့ ရှိနေသည်ကလွဲ၍ ရေကတော့ ကြည်သည် ။ မတတ်နိုင် ဆံပင်မထိအောင် ရေကို လက်ခုပ်ဖြင့် ခပ်ချိုးနေသည် ။ ပြန်တတ်လာတော့ ဖိနပ်ကော အကျီကော မရှိတော့။ သဘက်တစ်ထည်သာ ရှိသည် ။ မတတ်နိုင်။ သဘက်ပတ်ကာ ရေသုတ်ပြီးသည်အထိ ရဲနောင် ကြည့်နေသည် ။

” နှင်းနော် မင်းက.. လာလိုက်ခဲ့.. ဗိုက်ဆာနေပြီလား၊ ရေအရင်သောက်၊ ပြီးရင်ကျွေးမယ် ”

” ဟင်.. ”

မတတ်နိုင် တံတွေးရေတော့ မော့မသောက် အငတ်ခံမည်။ သဘက်လေးပတ်ထားသော နှင်းရှေ့တွင် ကြက်ကြော်နှင့် ဘီယာ ထိုင်စားပြနေသည့် ရဲနောင်..။ နှင်းတစ်ယောက် တံတွေးမြိုချနေရသည်။ ဗိုက်ကလည်း ဆာလှပြီ။ ဘယ်အချိန်ရှိပြီ မသိ။ ရေချိုးတုန်းကလည်း အပင်အုပ်အုပ်စိုင်းစိုင်းနှင့်မို့ အချိန်မသိ။

” နေ့လည် ငါ အလုပ်ရှိသေးတယ်။ မစားချင်လည်း အဲ့ရေမသောက်နဲ့။ ငါပြန်တော့မယ် မနက်ဖြန်မှ ပြန်လာမယ် ”

ဟုဆိုကာ ကြက်ကြော်အရိုးအရင်းများကို တစ်ရှုးနှင့်ထုပ်၍ ပစ်ချကာ ပြန်သွားသည်။ အမှောင်ခန်းထဲမှ တစ်ညတာကို နှင်းသည် ထွေးခံမှရေသောက်၍ ကြက်ကြော်ရိုးလေးများစားကာ ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသည် ။ နောက်နေ့ထပ်လာတော့ ထွေးခံထဲ သေးပေါက်ထည့်ကာ သွားသွန်ခိုင်းသည် ။ လီးတရမ်းရမ်းနှင့် ပေါက်ထည့်သည့်သေးက အိပ်နေသည့် နှင်းကိုပါ စင်ကုန်သည်။

ထွေးခံသွန်ပြီးတော့ အဲ့ထဲရေထည့်ကာ သောက်ခိုင်းသည်။ ကြာပွတ် ၊ ကြိမ်လုံး ၊ ကြိုးတွေ နှိပ်စက်စရာတွေကို မြင်သာအောင်ပြရင်း ခိုင်းသည်မို့ ပြန်ပျို့လာသည်ကို ထိန်းရင်း သေးပေါက်ထည့်ထားသည့် ထွေးခံမှရေကို သောက်နေရသည်။ ကြာပွတ်တစ်ချက်က ကျောပြင်ရောက်လာသည်။

” ရွှမ်း ”

နာလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း ။ နှင်းတစ်ယောက် ဘာလုပ်ရမည်မသိ ငိုသာငိုလိုက်ချင်သည် ။ ဘာကြောင့် အခုလို ကြုံနေရမှန်း ရိပ်မိသော်လည်း မတော်လိုက်ရသည့် ယောက္ခမက အခုလို ရက်စက်မယ် မထင်ထားတာတော့အမှန်။

” ရွှမ်း ”

ကြာပွတ် နောက်တစ်ချက်၊ နှင်း ကျောကော့သွားသည်။

” လေးဖက်ထောက်လေးနဲ့ ခွေးလိုလာခဲ့ ”

ကားပေါ်မှ ခေါက်ထိုင်ခုံပုလေးနှင့် စားပွဲလေးချကာ ရဲနောင်က ထိုင်ရင်းပြောသည်။ ပီဇာ၊ ဟန်ဘာကာ များကို စားပွဲပေါ်တင်ကာ..

” စားချင်လား.. ”

လေးဖက်ထောက်ရင်း လာနေသော နှင်းတစ်ယောက် အလွန်ဆာနေသည်မို့ ခေါင်းငြိတ်ပြလိုက်သည်။

” အခုပုံစံမပျက်စေပဲ စားနိုင်ရင် ကျွေးမယ် ”

” ဟုတ် စား .. စားနိုင်ပါတယ် ”

မတတ်နိုင် ဘယ်လိုပဲစားရ စားရ ဗိုက်ဆာနေသည်မို့ စားရဖို့သာ လိုသည်။ ရဲနောင်က ဖဲ့ရင်း ပစ်ချပေးသည်ကို ခွေးလေးလို ပါးစပ်နှင့် ဟပ်ကာ စားနေသည့် နှင်း..။ စားလို့ဝတော့ ဗိုက်က ရစ်လာသည်။ နှစ်ရက်ရှိပြီ အိမ်သာ မသွားရတာ။ သေးက ရေချိုးရင်း ပေါက်ထားသည်။ ရေလည်း မသောက်ရဆိုတော့ နေနိုင်သေးသည်။ ရဲနောင်က ထိုင်ရာမှထကာ နှင်းပတ်ထားသော သဘက်ကို ဆွဲယူရင်းက..

” ပုံစံမပျက်စေနဲ့..၊ ခုနကရေထဲ ဝမ်းနှုတ်ဆေးပါတယ်၊ သဘက်မပေချင်ဘူးမလား ”

” ဟင် ဟုတ် ဟုတ် .. ဘယ်သွားပါရမလဲ ဟင် ”

လည်ပင်းကို ခွေးလည်ပတ် ပတ်ပေးရင်းက

” အိပ်မယ့်နေရာမှာတော့ မပါချင်ဘူးမလား၊ ခွေးလေးလို လိုက်ခဲ့ ”

အပြင်ရောက်တော့ ရေမြောင်းကလွဲလို့ ဘာမှမရှိ..။ ရေမြောင်းထိပ်တဖက် ခပ်ဝေးဝေး ခေါ်သွားကာ

” မထနဲ့ အခုအတိုင်းနေ၊ ထရင် တွေ့မယ် ”

“ရွှမ်း..”

ပြောလည်းပြော ရိုက်လည်းရိုက်သည့် ကြိမ်ချက်နှင့်အတူ နှင်းဖင်ထဲမှ ချီးတွေ ပန်းထွက်လာသည်။ မတတ်နိုင် ဆက်ညှစ်ထုတ်လိုက်သည် ။ ဖင်ကို ကြိမ်နှင့်ရိုက်ချိန် ချီးထွက်သည်မို့ ၊ ဝမ်းနှုတ်ဆေးကြောင့် ဝမ်းပျော့နေသည်မို့လည်း ပါသည်၊ အလွန်နံသော အရည်မဲမဲများ ပန်းထွက်လာကာ ရဲနောင်၏ ကတီပါဖိနပ်ထိပ်တွင် တစ်စက်စင်သွားသည် ။ အားရအောင် ပါပြီးတော့ မောကာရပ်သွားသည့် နှင်းကို လည်ပင်းကြိုးမှ ဆောင့်ဆွဲကာ ရေမြောင်းထဲ ကန်ချပြီး

” မြန်မြန်ချိုးပြီး ပြန်တတ်ခဲ့ ”

သဘက်ပစ်ပေးတာ ယူရင်းက အပေါ်တက်လာသည်။ ရေပြောင်အောင်သုတ်ပြီးတော့ သဘက်လာယူသည်မို့ ပြန်ပေးလိုက်ရသည်။ ဖင်ပေါ် ကြိမ်တစ်ချက်ကျကာ လေးဖက်ထောက် ခွေးမလေးအဖြစ် နှင်း ရောက်သွားတော့သည် ။ ရဲနောင်က သူ့ခြေထောက်ကို နှင်းရှေ့ ထိုးပေးတော့ ကတ္တီပါ ဖိနပ်ဖျားမှ အစက်လေးကို ကြိမ်နှင့်ပြကာ

” မင်းဆီကကျတာ ပြောင်အောင် ပြန်ယက်စမ်း ”

ပြောရင်း ဖင်ကို လှမ်းရိုက်သည်။ ရှေ့ကနေ ရိုက်သည်မို့ တစ်ချက်က ဖင်လုံးကို ထိသော်လည်း နောက်တစ်ချက်ကျ ဖင်ကြားထဲ တည့်တည့်၊ ကြိမ်က အပျော့ဆိုတော့ စောက်ပတ်အုံ သွားထိသည် ။ ကော့နေအောင် နာသည်မို့ မတတ်သာပဲ ဖိနပ်ဖျားက အစက်လေးကို လျှာနဲ့ယက်ပေးလိုက်ရသည် ။ ဖိနပ်ချွတ်ကာ နှင်းနှုတ်ခမ်းဝကို ခြေထောက်လာတေ့သည် ။ ရိုက်တာလည်း မရပ်သေး စောက်ပတ်နေရာလေးပင် ကျိန်းနေပြီ။

“အရိုက်ရပ်စေချင်ရင် ခြေထောက်ကို သေချာ ယက် စုပ်၊ မကြိုက်ရင် ဆက်ရိုက်မယ်၊ စုပ်တာနဲ့ ရပ်ပေးမယ် ”

မတတ်သာ အနာတော့ မခံနိုင်၊ ခြေထောက်ကို စုပ်ယက်နေမိသည်။ ဖြူသည်မဟုတ်သော်လည်း မညစ်ပတ်နေသည့်အတွက် စုပ်ပေးရင်းက သာယာလာသလို တွေးမိပြန်သည်။ နှင်းတစ်ယောက် ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းမသိတော့။ ခြေထောက်စုပ်နေရင်းက ထပ်ရိုက်ခံရသည်။

” သေချာစုပ် ”

” ဟုတ်ကဲ့ ရှင့် ”

အရိုက်မခံနိုင်တော့ လိမ္မာရပြီ။ စုပ်ရင်း ရိုက်ရင်းက..

” တော်တော့ နှင်း မတ်တပ်ရပ် ”

တုံးလုံးနှင့်မို့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ထရပ်သည်။ လည်ပင်းမှာလဲ ခွေးလည်ပတ် သံကြိုးနှင့်..။ ရဲနောင်က ဆံပင်ကို သပ်ပေးကာ ပါးလေးနမ်းရင်းက နှင်းပေါင်ခြံကို လာအုပ်ကိုင်သည်။

” စိုရွှဲနေပါလား နှင်းရဲ့ ”

နှင်းတစ်ယောက် သူ့အလိုကျနေပေးလို့ အနေချောင်ပြီး လွှတ်ပေးလေမလား အတွေးနဲ့ မရုန်းပဲ အလိုက်သင့် နေနေရာမှ ဘယ်လိုဖြစ်သည်မသိ၊ စိတ်ထကာ လိုချင်နေသည်။ ရဲနောင်လာကိုင်တော့ ပိုယွလာသည်။ “စိုရွှဲနေပါလား နှင်းရဲ့” ဆိုတဲ့ ရဲနောင် အသံအောက်တွင် ပိုရွှဲလာသလို ၊ ရဲနောင်လက်က‌ စောက်ပတ်ကိုကျော်ကာ စအိုဝလေးကို ကလိပေးနေသည့်အတွက် အဲ့လက်ကို ရှေ့ကို ရောက်စေချင်လှပြီ။ နမ်းနေသည်ကို ရမ်းရင်းက

” ဟို ဟို ရှေ့.. ”

လို့ ထုတ်ပြောမိသည်။ ရဲနောင်က နှင်းစောက်ပတ်ကို နှိုက်ကစားပေးရင်း နှင်းနှုတ်ခမ်းကို ဆက် နမ်းသည် ။ နမ်းရှိုက်ရင်းက စိတ်ပါလာပြီး ထန်လာကာ နှင်းတစ်ယောက် ဇစ်ဖြုတ်ပြီး ရဲနောင်လီးကို အပြင်ထုတ်လိုက်သည်။ အဲ့မှာ စမှားတာ။

ရဲနောင်က နှင်းခေါင်းက ဖိချလိုက်ပြီး နှင်းပါးစပ်ကို သူ့လီးလာတေ့သဖြင့် မလုပ်တတ်လုပ်တတ် နှင်းမှာ ငုံလိုက်ရသည်။ ငုံပြီးပြန်မထွက်တော့ ခေါင်းကိုင်ကာ တရစပ်လိုးတော့သည်။ လေးငါးမိနစ်ခန့်ကြာလို့ နှင်း အသက်ရှူမဝတော့မှ ရပ်ပေးကာ ပြန်ဆွဲထူသည် ။ နှင်း အမောမပြေသေးပဲ ပြန်အထ လက်နောက်ပြန်ဆွဲကာ လှည့်လိုက်သဖြင့် ရဲနောင်လီးက နှင်းဖင်ထောက်နေသည်။ ရဲနောင်က နှင်းခြေထောက်ကို သူ့ခြေဖြင့်ကန်ကာ ခွဲလိုက်ပြီး ဒူးကွေး၍ နှင်းစောက်ပတ်ဝကို လီးတေ့ကာ ဆောင့်ထိုးလိုက်သည်။ နှင်းတစ်ယောက် နာလိုက်သည်မို့ အော်မိတော့သည်။

” အား.. အ့ အမေ့ ”

” ဟင် နင်ပါကင်လား နှင်း ”

” အင်း. အင်း ဟုတ်တယ် ဖြေး.. ဖြေး ”

နှင်းအသံက မပီကလာ ထွက်လာသည် ။ ရဲနောင်လီးကြီးက နှင်းစောက်ပတ်တွင် ပိုမာလာသလို ၊ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခဏအကြာ နှစ်ဦးသား ပြိုင်တူနီးပါး ပြီးသွားရသည်။ နှင်းကတော့ မျော့နေသည် ။ ပါကင်မလေးမို့လို့ ပြီးတာလား မပြီးတာလားမသိ၊ ခနခနကောင်းလိုက် ထပ်ကောင်းလာလိုက်နှင့် လူက မလှုပ်ချင်။ ရဲနောင်က ဒူးထောက်ကျနေသည့် နှင်းရှေ့လာကာ လီးကို နှုတ်ခမ်းဝ တေ့ပြန်သဖြင့် မတတ်သာ ငုံလိုက်ရသည်။ မငြင်းဆန်မိပဲ အလိုတူနေမိပါလားလို့ နှင်း ပြန်အံ့သြရသည်။ လီးမပျော့တပျော့က နှင်းပါးစပ်အတွင်းမှာ..။

“ဖြန်း”

ပါးရိုက်ခံလိုက်ရသည်။

“ပြောင်နေအောင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး ”

နှင်း စိတ်ပါလက်ပါ သေချာစုပ်ပြီး လုပ်ပေးနေမိသည်။ စုပ်နေရင်းက ရဲနောင်က ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ကော့ထိုးပြီး နှင်းပါးစပ်ထဲ သေးပေါက်ထည့်လိုက်သည် ။ နှင်း အသက်ရှူမဝတော့မှ မြိုချလိုက်ရသည်။ မမြိုချပါက အသက်ရှုမရတော့ ဒီလိုနဲ့ နှင်းတစ်ယောက် သေးသောက်လိုက်ရတော့သည်။ ရဲနောင်က အားရသွားသည့်ပုံနှင့် ခုံတွင်ပြန်သွားထိုင်ကာ ကားထဲက ရေခဲပုံးထဲ ဘီယာထုတ်သောက်နေသည်။

” နှင်း လာ ကို့ဆီ ”

လေးဖက်ထောက်လေးနှင့် နှင်းရောက်သွားတော့ သူ့ပေါင်ပေါ် မေးတင်စေကာ ထိုင်ခိုင်းရင်းက နှင်းမေးစေ့လေးမော့ကာ နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းရင်း ငုံထားသည့် ဘီယာကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးသည်။ အေးမြသော ဘီယာက နှင်းမသောက်ပဲ မနေနိုင် မြိုချလိုက်ရသည်။ နှင်းဆံနွယ်လေးများကို သပ်ကာ ရဲနောင်က

” ကို့ကို သိန်းတစ်ရာပေးပြီး မင်းကို အဲ့အလုပ်က ထွက်အောင် အကြပ်ကိုင် ခြိမ်းခြောက်ပြီး နှိပ်စက်ခိုင်းခဲ့တာ။ သူ့သားနဲ့ပါ အဆက်ဖြတ်ပေးရင် မင်းဖို့ သိန်းငါးရာ ပေးလိုက်တယ်။ အခု မင်းအပျိုစင် ငါ ယူလိုက်ပြီဆိုတော့ အဲ့ သိန်း ၇၀၀ လုံး မင်းယူပြီး အိမ်ပြန်နိုင်ပြီ ”

” ဟင်.. ”

နှင်းတစ်ယောက် အံ့သြမိသည်။ လုပ်ရက်လွန်းသည့် သူဌေးမကိုရော၊ သူ့ကိုသူရော၊ ပြန်ခွင့်ရဖို့ အလိုက်သင့် နေခဲ့ပေးမိသည့် နှင်းတစ်ယောက် တကယ်ပြန်ရတော့ ဝမ်းနည်းသလို။ ခုနကလို အလိုးခံရသည့်ကာမအရသာကို နှစ်သက်ကာ ထပ်မရမှာ ပူသလိုလို ဘာမှန်းမသိသော စိတ်ခံစားချက်က တိုးဝင်လာသည်။ ရဲနောင်က ပွေ့ထူကာ ဖက်ပြီး နားနားကပ်ရင်းက

” မင်းအရှက်နဲ့သိက္ခာကို ကိုယ်စောင့်ရှောက်မှာပါ လာ ရော့ ”

လာတုန်းက အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်ပြီး ကားပေါ်တွင် ကားမောင်းနေရင်းက ရဲနောင်လှမ်းပေးသော ဖုန်းကို ယူကြည့်မိတော့ စင်္ကာပူသို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့်အရေးတကြီး သွားရမည်၊ ၅ ရက်ကြာမည်ဟု နှင်းဖေဖေ့ဆီ ပို့ထားသည့်စာကို ဖတ်ရသည်။ ဖုန်းလောခ့်မချမိသည့် အကျင့်က ဖေဖေ့ကို စိတ်မပူစေတာမို့ ကျေးဇူးတင်ရသည်။

Shopping mall တစ်ခုရှေ့တွင် ကားရပ်ကာ နှင်းလက်ကို ချိတ်ပြီး အဝတ်မစား အသုံးအဆောင် ပင်တီ ဘရာကအစ ဂရုတစိုက် သေချာရွေးကာ လိုက်ဝယ်ပေးနေသည့် ရဲနောင်ကိုကြည့်ရင်း နှင်းတစ်ယောက် ရင်ခုန်ရသည်။ ခုနကနှင့် ဘာမှမဆိုင်သလို ရက်စက်တုန်းက ရက်စက်ပြီး ချစ်တော့လည်း ချစ်တတ်သားလားလို့ တွေးမိသည်။ အပြန် beauty sloon တစ်ခုဝင်ကာ ခေါင်းလျှော် မျက်နှာသစ် လုပ်ပေးပြီးနောက် ရဲနောင်က သူ့ရေချိုးစေချင်လို့ ကူညီလို့ရမလား မေးတော့ beauty sloon မှ ကောင်မလေးများ အကူအညီဖြင့် ရေမျိုးချိုး သန့်စင်ကာ ဝယ်လာသည့် အဝတ်များနှင့် နှင်းတစ်ယောက်လှပနေတော့သည်။

beauty sloon မှအထွက် ရဲနောင်မှ တစုံတခု သတိရဟန်နှင့် shopping mall သို့ ပြန်သွားကာ အဝတ်ထည့်ဖို့ လက်ကေ့ဂျ်တစ်ခုနှင်း ပန်းစည်းတစ်စည်း ဝယ်လာကာ ကားပေါ်ပြန်မတတ်သေးပဲ၊ ခုနက ဝယ်လာသည့် အသုံးအဆောင်များကို လက်ကေ့ဂျ်ထဲ စနစ်တကျ ထည့်ပေးရင်းက ပြုံးပြသည်။ နှင်းအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ လက်ကေ့ဂျ်လေးဆွဲကာ ကျော့ကျော့လေး ကားပေါ်မှ ဆင်းလာသည့် နှင်းကို ပန်းစည်းပေးရင်း ပြုံးပြနေသည့် ရဲနောင်ကို နှင်းဖေဖေက ထွက်ကြိုပြီး

” ပြန်ရောက်တာ မပြောဘူး သမီးရယ် ၊ ငါးရက်ကြာမယ်ဆိုလို့ ၊ မောင်ရင်လည်း အိမ်ထဲကြွ တစ်ခုခုသောက်ပါဦးလား ”

နှင်းက ဖေဖေ့ကို နှုတ်ဆက်ကာ အိမ်ထဲအရင်ဝင်သွားသည်။

” ကျေးဇူးပါ အန်ကယ်၊ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ရှိလို့ ခွင့်ပြုပါဦး၊ နှင်းလည်း အစ်ကို သွားမယ်နော် ”

နှင်းဖေဖေက အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာရင်း

” ပြန်တော့မယ်တဲ့ သမီးရေ ”

နှင်း ဖေဖေ့စကား ဆုံးအောင်မကြား၊ အပြေးလေး ပြန်ထွက်လာကာ ရဲနောင်အနီးအရောက်

” ဟို အစ်ကို ဘယ်သူ..၊ နှင်းကို ဖုန်းနံပါတ်လေး ပေးခဲ့ပါလား ”

ရဲနောင်ကပြုံးရင်း ကဒ်လေးတစ်ခု ထုတ်ပေးသည်။ ကားထွက်တာငေးရင်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာသည့် နှင်းတစ်ယောက်..

” ဖေဖေ သမီး ခဏနားဦးမယ် ” ဟုဆိုကာ အခန်းထဲဝင်ရင်းက ကဒ်လေးကို ကြည့်မိသည်။

U Ye Naung
….. com.ltd.
xxxxxxx,xxx,ygn.
09-987654321

လက်ကေ့ဂျ်ကို ဖွင့်ကြည့်တော့ ငွေသား သိန်း ၇၀၀ ဘဏ်ထုတ် အစည်းလိုက်။ နှင်းတစ်ယောက် ရင်ထဲ အမျိုးအမည်မသိသည့် ခံစားချက်လေးပေါ်လာကာ ဖုန်းထဲမှ ကိုကိုဆိုသော အမည်လေးကို ဘလော့ကာ ဖျက်ပစ်လိုက်သည်။ ကိုရဲနောင်ဆိုသည့် အမည်ကို အသစ်မှတ်ရင်း ပြုံးမိနေသည်။

” သမီးရေ ဖေဖေ ဆေးခန်းသွားဦးမယ်ကွယ် ၊ အိမ်ရှေ့ကြည့်လိုက်ဦး ”

အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခု နေလာခဲ့သည့် နှင်း ၊ အသက်ကြီးမှ ကိုယ်ဝန်ရသည်မို့ မေမေက နှင်းကိုမွေးရင်းဆုံးသည် ။ ဖေဖေကလည်း မိတဆိုးလေးအတွက် ရှိနေပေမယ့် မေမေမရှိကတည်းက သောက်စားနေသည်မို့ အသက်ရတော့ အသည်းခြောက်နေပြီ ။ ငယ်စဥ်က ရှာခဲ့သမျှကလည်း ကုန်လုလုမို့ နှင်း အလုပ်ထွက်လုပ်နေရသည် ။ အခုလည်း ဖေဖေ့အသံကြားမှ ..

” ဟုတ် ဖေဖေ၊ ခဏ နှင်းပါလိုက်ခဲ့မယ် ”

ပိုက်ဆံကို လက်ကိုင်အိတ်ထဲ ဆန့်သလောက် ကောက်ထည့်ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာခဲ့ကာ ဖေဖေ့ကို ဆေးခန်းလိုက်ပြသည်။

အချိန်တွေက သုံးလေးငါးလမက ကြာသွားပြီ။ နှင်းတစ်ယောက် အလုပ်အကြောင်းပြကာ အပြင်ထွက်ရင်း သင်တန်းတက်သည်။ computer, speaking, accountants နှင့်ဆိုင်သော သင်တန်းအားလုံး လိုက်တက်သည်။ ဖေဖေ့ ရောဂါကလည်း အခုရက်ထဲ ဆိုးလာသည်။ တော်သေးသည် ဘဝနှင့်ရင်းထားသော ငွေလေးရှိနေလို့။ ဒီကြားထဲ ရဲနောင်ဆီ ဖုန်းနှစ်ခါ ဆက်ဖြစ်သည်။ မကိုင်သည်မို့ ဆက်မခေါ်ခဲ့။

နှင်းတစ်ယောက် သင်တန်းကအပြန် အိမ်ထဲ အဝင် ကံဆိုးမှုက စောင့်ကြိုနေသည်။ ဧည့်ခန်းက ဖေဖေထိုင်နေကြ နေရာလေးတွင် မလှုပ်မယှက်။ အသုဘချတဲ့ နေ့ရောက်တော့ ရဲနောင် နှင်းနားရောက်လာကာ ရက်လည်ပြီးသည်အထိ အစစအရာရာ ကူညီခဲ့သည်။ အားလုံးပြီးသွားတော့ စင်ကာပူသွားဖို့အတွက် စက္ကထရီလိုတယ် လိုက်မလား မေးတော့ နှင်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ တကယ် စင်ကာပူသွားရတော့မည်။ တော်သေးသည် speaking တက်ထားမိလို့။

စင်ကာပူက ဟော်တယ်တစ်ခုတွင် bdsm ကို ကျကျနနသင်ပေးကာ ၇ ရက်တိတိ play လိုက် လည်လိုက်ပတ်လိုက်နှင့် ၊ အခန်းထဲ နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန် သိမ်ငယ်နေရသလောက်၊ ရက်စက်တတ်လွန်းသော ရဲနောင်က အပြင်ထွက် လည်ပတ်ချိန်တွင် ဖူးဖူးမှုတ်ထားကာ ငုံမတတ် ချစ်တတ်သည့် ပုံစံနှင့်မို့ နှင်းတစ်ယောက် ကျေနပ်နေရသည့်အပြင် မရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့။ နှင်းဘဝတစ်ကွေ့က ရဲနောင်သွားလေရာ တကောက်ကောက်။ ရဲနောင် အလိုကျ slv မလေးတစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့ ရဲနောင်ထံတွင် မိမိအားဘာပဲလုပ်လုပ် မိမိစိတ်ဆန္ဒအရကော၊ ဥပဒေအရပါ ခွင့်ပြုကြောင်း၊ ကတိကဝတ်ပြုကာ စာချုပ်စာတန်းနှင့် ရဲနောင့်အပိုင် ခွေးကျွန်မလေးအဖြစ် စိတ်လိုလက်ရ ရှင်သန်နေတော့သည်။

ဒီလိုမျိုး ရဲနောင်ရဲ့ စေလိုရာစေ၊ သေဆိုရင်သေမည့် နှင်း။ ထိုနှင်းနှင့်မှ မိရဲနောင်အား ခြိမ်းခြောက်ကာ ခေါ်လာမိသည့် ယွန်းနှင့်ကေတို့သည် ဒီဇာတ်လမ်းကို နားထောင်ပြီးချိန် ယွန်းတစ်ယောက် ဘာဆက်လုပ်ရမည်မသိ။ ယွန်းက

” နှင်းကတော့ ရဲနောင်ရဲ့ အရုပ်လေးဖြစ်နေပြီ ၊ ကေကကော ဘယ်လိုမျိုးလဲ ”

ရေကူးကန်ထဲက ရေစိမ်ပြီး တက်လာရင်း ယွန်းက ကေ့ကို မေးသည်။

” ကေလည်း မလွန်ဆန်နိုင်ဘူးထင်တယ် ယွန်း..။ ကေ့အသွေးအသားကိုက ရဲနောင်ကို လိုအပ်နေတယ် ”

ယွန်းက ဖြည်းငြင်းစွာ ခေါင်းခါရင်း နှင်းကမ်းပေးသော ဝိုင်ကို သောက်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် two pieces နဲ့ မချောသုံးယောက်သည် ဓာတ်လှေကားမှတဆင့် hotel family room ထဲသို့ ဝင်သွားသည် ။ Hotel ၏ အပေါ်ဆုံးအမိုးပေါ် ၊ စားသောက်ခန်းတွင် ယွန်းတို့ရောက်တော့ လူရှင်းနေသည့်အတွက် ထူးဆန်းနေသည်။ ယွန်း ၊ ကေ ၊ နှင်း.. မချောလေး သုံးယောက်သာရှိသည်။ စားပွဲတွင်ထိုင်မိတော့ ဖယောင်းခွက်လေး လာချကာ မီးညှိပေးပြီး မီးများပိတ်သွားသည်။ အမိုးအပေါ်ဆို မြို့ရဲ့မာကျူရီအလင်းရောင်များကြောင့် လုံးဝမှောင်မသွား။ နှင်းက ယွန်းကို တိုးတိုးကပ်ပြောသည်။

” ဒီ hotel က နှင်း အရင်က လုပ်ခဲ့တဲ့အလုပ်က သူဌေးပိုင်တာ။ နှင်းကြောင့် ကိုရဲနောင်က ဒီ hotel ကို ဦးစီးခွင့်ရပြီး အကျိုးအမြတ်ရဲ့ 40% ရနေတာ။ ဒီမှာတော့ သူ့လက်သူ့ခြေပဲ”

ယွန်းတစ်ယောက် အံ့သြရပြန်သည် ။ အံ့သြမှုက မဆုံးတော့..။ ရဲနောင်ဝင်ချလာတော့ စားသောက်ခန်းက ဝန်ထမ်းကောင်မလေးများက ပန်းစည်းကိုယ်စီနှင့် ယွန်းတို့ဝိုင်းကို ရောက်လာကာ ဝန်းရံထားသည် ။ ရဲနောင်က ယွန်းရှေ့ ဒူးထောက်ချပြီး

” will you marry me ”

လို့ပြောရင်းက ယွန်းကို စိန်လက်စွပ်ဘူးလေး ဖွင့်ကာ ကမ်းပေးရင်းက ပြောသည်။ နောက်က တီးလုံးကလည်း လွင့်လာသည်။ ယွန်း ရုတ်တရက် ထရပ်ကာ စိန်လက်စွပ်ဘူးကို ရိုက်ချလိုက်ပြီး ရဲနောင်ကို တွန်းဖယ်ရင်း ထွက်သွားသည်။ ရဲနောင်က ထကာ

” ယွန်း မင်းထွက်သွားတာနဲ့ ကို ကေ့ကို စွန့်လွှတ်လိုက်မှာ။ ကေဆိုတာ ကို့ဘဝမှာ ဆက်ရှိမှာ မဟုတ်တော့ဘူး ”

ယွန်း ခြေလှမ်းတုံ့သွားရသလို ကေ့ထံမှ အသံထွက်လာသည်။

” အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ သခင်ရယ် ”

တောင်းပန်ရင်းက ယွန်းဆီပြေးလာပြီး

” ကေ့ကိုကူညီပါ ယွန်းရယ်။ ကေ တောင်းပန်ပါတယ် ”

ယွန်း ဘယ်လောက်ပြောပြော ဘယ်လောက်ဆွဲတင်တင် နွံနစ်နေတဲ့ကေ့ကို ကူဖို့တော့ ဒီလူ့ကို လက်မထပ်နိုင်။ ခြေသလုံးဖက် တောင်းပန်နေသည့် ကေ့ ကို ဆောင့်ရုန်းကာ ယွန်း ထွက်ခဲ့တော့သည်။ ယွန်းခြေလှမ်းတွေက တွန့်ဆုတ်မနေ။ ကယ်မရသော သူငယ်ချင်း ဘယ်လောက်ချစ်ချစ် ယွန်း ပြတ်သားဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ စိတ်ဒုံးဒုံးချကာ ရင်နာနာနှင့် ထွက်ချလာခဲ့တော့သည်။

——————————————-

” ရွှမ်း.. ရွှမ်း.. ”

နံရံတွင်ကပ်လျက်က နှင်းကို ကော့နေအောင် ရိုက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ၊ ကေတစ်ယောက် သူ့ကိုသူ အလိုမကျတာလား၊ ယွန်းကို အလိုမကျတာလား မသိ။ အဝင်တံခါးလက်ကိုင်တွင် လက်ထိပ်နှင့် တွဲခတ်ထားသည်မို့ ကြည့်ရုံမှအပ ဘာမှလုပ်မရ။ လက်နှစ်ဖက်လုံးက တံခါးလက်ကိုင်တွင် တွဲလောင်း။

နှင်းတစ်ယောက် အားရအောင် ရိုက်ခံရပြီး လေးဖက်ထောက်လေးနှင့် ရဲနောင်ထိုင်နေသည့် ခုံတွင် ခေါင်းနှင့်ဝှေ့ကာ ခွေးလေးလို ချွဲနေသည်။ ရဲနောင်က နှင်းခေါင်းတွင် နားရွက်နှစ်ဖက်ပါသော ကလစ်တပ်ပေးပြီး လည်ပတ်ပတ်ရင်းက

” နှင်း ကို့ခွေးမလေး ”

” ဝု ဝု.. ”

” လူလိုပြော ခွေးမ ၊ ကို့နားနေရတာ ကျေနပ်ရဲ့လား”

” ခွေးမ ကျေနပ်ပါတယ် သခင်ရှင့်။ ခွေးမကို အသုံးပြုတဲ့အတွက် ခစားခွင့်ပေးတဲ့အတွက် အထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်။ တသက်လုံး သခင့်ခြေရင်းမှာ ခစားချင်ပါတယ်ရှင့်။ သခင့်လီးရည်နဲ့ သေးကို သောက်သုံးခွင့်ရချင်ပါသေးတယ်ရှင့် ”

နှင်းက ရေပတ်မဝင် တတွတ်တွတ် ချွဲနေသည်။ ရဲနောင်က အမြီးရှည် အမွှေးဖွားဖွှားနှင့် အလှဆင်ထားသော anus plug ကို နှင်းဖင်တွင် တပ်ပေးပြီး ဖင်လုံးလေးအား ပွတ်ကာနေသည်။ နှင်းစကားဆုံးတော့ ထိုင်ရာမှထရင်း ဇစ်ဖြုတ်ပြီး လီးထုတ်ကာ..

” ပါးစပ်သေချာဟထား ခွေးမ ”

ပြောရင်းက သေးပေါက်လိုက်သည်။ နှင်းတစ်ယောက် မြူးတူးစွာ ပါးစပ်ဖြဲဟရင်းက ဝင်လာသမျှ မြိုချနေသည်။ မျက်နှာနှင့် ဆံပင်တွင်ပါ သေးစက်တချို့။

သေးကုန်လို့ ရပ်သွားချိန် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျတဲ့ သေးသုံးလေးစက်ကိုပါ အငမ်းမရ လိုက်ယက်နေသည်။ ကေတစ်ယောက် ကြည့်နေရင်းက ပေါင်ချင်းလိမ်ကာ စိတ်ထလာရသည်။ ရဲနောင်လီးကို ဒူးထောက်လျက် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေတဲ့ နှင်းကိုကြည့်ကာ ကေတစ်ယောက် တံတွေးတွေ ခနခန မြိုချနေရသည်။

” ပြွတ် ပြွတ် ဖရွတ် ဖွတ် ”

တံတွေးများ တအားရွှဲကာ အသံစုံ ထွက်နေသည်။ ရဲနောင်က နှင်းနားရွက်လေး ပွတ်ပေးရင်း ဇိမ်ယူနေရာမှ ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲကာ ခေါင်းကို နောက်သို့ဆွဲရင်း ဖိချလိုက်သည်။ နှင်းကအလိုက်တသိ ဥကိုစုပ်ကာ တစ်လုံးချင်းငုံရင်း လျှာနဲ့ အကျအန ကစားနေသည်။ ရဲနောင်က နှင်းခေါင်းကို ပုတ်လိုက်တော့ ရပ်ပေးသည်။ အဝတ်စားချွတ်ကာ sex chair ပေါ် ရဲနောင် တက်အိပ်တော့ နှင်းက ခွေးလေးလို အနားသွားကာ ခြေမမှစပြီး ယက်စုပ်ရင်းက ခြေသလုံး ပေါင်တလျှောက် ယက်စုပ်နေသည်။ ဘယ်ခြေပြီးတော့ ညာခြေ။

ကေတစ်ယောက် ကြည့်ရင်းက အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ ဝူးဝါးဝူးဝါး ထအော်သည်။ အသံကမထွက်။ နှင်းအတွင်းခံက ကေ့ပါးစပ်တွင်ကိုး။

ရဲနောင်က ထကာ နှင်းလက်နှစ်ဖက်အား နောက်တွင်ချုပ်ပြီး ကြိုးဖြင့် ချည်နှောင်လိုက်ပြီး ပက်လက် ပြန်အိပ်လိုက်သည်။ နှင်းက အလိုက်သတိ ရဲနောင်၏ မတ်တောင်နေသည့် လီးပေါ် ခွထိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ချရင်း လိုးပွဲကြီးကို အပီနွှဲနေသည်။ နှင်းဖင်ထဲမှ anus plug က အမြီးကြီးက တရမ်းရမ်းနှင့် လီးကြီးမှာ နှင်းစောက်ပတ်မှ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်။

ကေတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ရင်နာနာဖြင့် အရမ်းဆာလာသည်။ မနေနိုင်တော့။ နှင်းတစ်ယောက်လည်း ဖင်ထဲမှ anus plug နှင့်အပြိုင် လီးပေါ် တက်ဆောင့်နေရာမှ နေနိုင်ပုံမပေါ်တော့ အော်ကာ အော်ကာ ပြီးသွားရသည်။

ရဲနောင် ပြီးသေးပုံမပေါ်။ နှင်းလည်ပင်းညှစ်ကာ ပင့်မပြီး တွန်းထုတ်ရင်းက ထလိုက်သည်။ ယက်ကန်ယက်ကန်နှင့် ခြေကားယား နှင်းတစ်ယောက် မလဲအောင် ထိန်းနေသည့်ကြားက ထလာသည့် ရဲနောင်က sex chair ပေါ် တွန်းထုတ်လိုက်သည်ဖို့ ဖင်ထောင်လျက်လေး မှောက်သွားသည်။ ရဲနောင် အမြီးကို ဆောင့်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဘေးနားပစ်ထားလိုက်သည်။ vibrator တစ်ခုယူကာ နှင်းစောက်ပတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ နောက်နှစ်ခုထပ်ယူကာ ဘရာထဲက နို့အုံနေရာတွင် ထည့်လာပြီး နှင်းကို ပြန်ဝတ်ပေးနေသည်။ ထို့နောက် နှင်းဖင်ဝကို လီးတေ့ကာ ဆောင့်ချရင်း vibrator သုံးခုလုံးကို အမြင့်ဆုံးထားပြီး ဖွင့်လိုက်သည်။

ဖင်ကို အားရပါးရဆောင့်လိုးနေသည့်အပြင် နို့မှာကော စောက်ပတ်မှာပါ vibrator က တုန်ခါလှုပ်ရမ်းနေသည်မို့ နှင်းတစ်ယောက် အထွဋ်ထိပ်ရောက်လိုက်၊ ပြုတ်ကျပြီး မောသွားလိုက်၊ တစ်ခါထပ်တက်လိုက်၊ ကောင်းသွားလိုက်၊ ထပ်ကောင်းသွားလိုက်နဲ့ စည်းစိမ်အပြည့် ရနေတော့သည်ကို ကြည့်ရင်း ကေ့မှာ ကျိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေသည်။ ရဲနောင်က လိုးနေတာ ရပ်လိုက်ပြီး နှင်းအား ဆွဲထူလိုက်သည်။ နှင်းပါးစပ်အား လီးထိုးထည့်ပြီး ဆက်လိုးနေရင်းက အာခေါင်ထဲသို့ လီးရည်များကို ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။ နှင်းတစ်ယောက် အကုန်မြိုချကာ ထွက်သွားသည့်လီးကို လိုက်စုပ်သန့်ရှင်းပေးပြီး..

” အခုလို ခွေးမကို အသုံးပြုပြီး လီးရည်တိုက် ချီးမြှောက်တဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင် ရှင့်။ အရမ်းချစ်ပါတယ်ရှင့် ”

ရဲနောင်က ထထွက်သွားကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီးရေချိူးနေသည်။ နှင်းက သဘက်လေးနှင့် အပြင်က ဒူးထောက်စောင့်နေသည်။ ရဲနောင်ထွက်လာတော့ သဘက်ကမ်းပေးရင်း သုတ်သင်ပေးသည်။ ရဲနောင်ခရီးဆောင်အိတ်ထဲမှ အဝတ်စားများဝတ်ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်သွားရန် တံခါးဖွင့်ရင်းက

” နှင်း.. ငါချီးပါခဲ့တယ် ဘယ်နှစ်တုံးလဲ မသိဘူး။ နှင်းပဲစားလိုက်ပါ။ ကေ စားဖို့တွက် တစ်ခုခု မှာပေးလိုက်။ ဒီည နောက်ကျမယ်။ ၉ နာရီကြ ready position နဲ့ စောင့်နေ။ အခုတော့ နားဦး။ ကေ ဆာနေလည်း မ play နဲ့ ဟုတ်ပြီလား။ မင်းပါမရ ဖြစ်သွားမယ်နော်။ ငါနဲ့အဝေးဆုံး ရောက်ချင်သလား စဥ်းစား ”

ပြောရင်းက ထွက်ချသွားသည်။ သခင့်ချီးကို နှင်းပဲစားခွင့်ရသည်မို့ ကေ ငိုချင်လာသည်။ ချီးကို ကြိုက်လို့မဟုတ် သခင်ပေးတဲ့ နှိမ့်ကျမှုကို တန်ဖိုးထားကာ အမြတ်တနိုး နှိမ့်ချပေးချင်တာ ဘာအရသာ ဘာအနံ့ဆိုတာတောင် မသိလောက်အောင် သခင်ပေးတဲ့ ချီးစားခွေးမအဖြစ် သခင့်အလိုကျ ရှင်သန်နေရတာကသာ အရသာ။ အခုတော့ ကေတစ်ယောက် တွေးရင်းက ရင်ထဲ စို့တက်လာသည်။ နှင်းတစ်ယောက်တော့ ဒါတွေသိမည်မထင်

နှင်းက ကေ့လက်ထိပ် လာဖြုတ်ပေးပြီး reception ကို ph နှိပ်ကာ ထမင်းကြော်တစ်ပွဲနှင့် အအေးတစ်ခွက် မှာပေးပြီး toilet ထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ ကေ ဘယ်လောက်ကြာအောင် ထိုင်ဆွေးနေသည်မသိ။ တံခါးက ဘဲလ်မြည်လာမှ သတိဝင်ပြီး သဘက်တစ်ထည်ပတ်ရင်း ထဖွင့်ပေးပြီး ယူလိုက်သည်။ မစားချင် ကိုယ်လက်သန့်စင်ချင်၍ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာတော့ ဘိုထိုင်ပေါ်တွင် ခေါင်းတင်ကာ မှေးနေသည့် နှင်းကို တွေ့ရသည်။ ဘိုထိုင်ထဲတွင် ချီးတစ်တုံးသာ ကျန်သည်။ ကေ အသာလေးလှမ်းနှိုက်ရန် လက်ရွယ်လိုက်သော်လည်း နှင်းက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်သဖြင့်…

” အင်းပါ နှင်းရယ် ကေ မှားသွားတယ် ခွင့်လွှတ်ပါ ”

လို့ ပြောရင်း ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

ယွန်းကို ကေ ဖုန်းခေါ်နေသည်မှာ မရေတွက်နိုင်တော့.. ။ ယွန်းတစ်ယောက် ပစ်ထားရက်ခဲ့တယ်ဟု တွေးရင်းက မျက်ရည်ကျရပြန်သည်။ နှင်းတစ်ယောက် ကေ့ကို လာဖက်ကာ မျက်ရည်သုတ်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်းကို လာစုပ်နမ်းပေးနေသည်။ ကေလည်း ပြန်နမ်းရင်းက လိုချင်လာသည်မို့ နှင်းလက်ကိုယူကာ ပေါင်ခြံဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။ နှင်းက အနမ်းကို ရပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းခါရင်းက

” နှင်းကို နားလည်ပေးပါ ကေရယ် ”

လို့ ပြောလိုက်တော့သည်။ ကေတစ်ယောက် ဒီအခက်ခဲတွေကြားကနေ ယွန်းကို ရှာတွေ့မှ ရတော့မည်။ အခုညလည်း သခင်ပြန်ရောက်တာနဲ့ နှင်းနဲ့သခင်နဲ့… အို… ကေ တွေးပင်မတွေးရဲတော့…၊ ဆယ်ခါမကတော့ နှင်းနဲ့သခင်နဲ့ ရိုက်နှက်ကာ လိုးပွဲကြီးကျင်းပသမျှ ကြည့်မနေနိုင် ၊ မကြာခင် ၈ နာရီ ထိုးလုပြီဆိုတာနဲ့ နှင်းက ကေ့ကို တံခါးလက်ကိုင်နှင့်တွဲကာ လက်ထိပ်ခတ်ပြီး နေခိုင်းဦးတော့မည်။ ကေ မကြည့်ရက် မနေရက်နိုင်..။ ယွန်းကို ရှာမှရမည်။

စိတ်ဒုံးဒုံးချကာ အဝတ်စားဝတ်ပြီး အခန်းအပြင်သို့ ထွက်ခဲ့တော့သည်။ ယွန်းတစ်ယောက် ဘယ်ရောက်နေမည်မသိ။ မိုးမြေဆုံးစေဦးတော့ ကေ ရအောင်ရှာမည်။ သခင့်နားနေရဖို့ သခင် ကေ့ကို အသုံးချဖို့ သခင့်ကို ကေ ခစားရဖို့ကသာ ပထမ ဒုတိယ တတိယ မဟုတ်ပါလား။

ကေတစ်ယောက် ယွန်းကို ရှာပုံတော် စဖွင့်တော့သည်။ ယွန်းဖေဖေ့အိမ်လည်း ရောက်ပြီးပြီ။ ယွန်းနေတဲ့အိမ်လည်း ရောက်ခဲ့ပြီ။ ကေထွက်လာတာ အခုဆို ၅ ရက်ရှိပြီ။ ယွန်း အရိပ်အယောင်မပြောနဲ့ အစအန အသံပင်မကြားရ။ fb, ig, twitter, ရှိသမျ post တင်ကာ ယွန်းကိုပြန်လာဖို့ တောင်းပန်သည်။ အခုထိ ဘာအစအနမှ မရ။ ကြံရာမရဖြစ်ကာ ယွန်းနှင့်စတွေ့သည့် နယ်မြို့လေးသို့ ကေတစ်ယောက် ပြန်လည်ရောက်ရှိလာတော့သည်။ နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက် မဟုတ်ပါလား…။

ပြီးပါပြီ။