⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️
ကျွန်မယွသလား
ရေးသားသူ – ?????
“သမီးကြီး ညည်းအဖေရော”
“အိမ်သာသွားတယ် အမေ”
“အာ့ဆိုလည်းနေပါစေ အမေ့ကိုအိမ်သော့ပေး အမေ ဆေးရုံပြန်သွားရဦးမယ်”
“ရော့အမေ ”
“အ အ”
“ဟဲ့ ဘာဖြစ်တာတုန်း”
“ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်တာ အမေ”
“ဆေးဖြန်းလေသမီး… အမေသွားပြီ သမီးအဖေ လာရင်ပြောလိုက် ဒီနေ့ည စာရင်းတွေ လုပ်ရမှာမို့လို့ ဆေးရုံမှာ အိပ်ရမယ် သမီးတို့သားအဖ ညစာကို ကြည့်ကြပ်သာ စားလိုက်တော့”
“ပင်ပန်းလိုက်တာ အမေရယ်”
”မတတ်နိုင်ဘူး သမီး… ဆေးရုံမှာလည်း အမေမရှိရင် မဖြစ်တာ သမီးသိလျက်နဲ့။ မနက်ဖြန် လူကြီးလာမှာမို့ ပြင်ဆင်နေရတယ် ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါအမေ စောစောလည်း အိပ်ဦးနော် ”
“အေးအေး အမေသွားပြီ”
ဟူးးး တော်ပါသေးရဲ့ အမေဆိုင်ထဲ မဝင်လို့။ နို့မို့ဆို သေပြီ။ အဖေက ခုံရှည်အရှေ့ကနေ အဖုတ်ကို ပင့်ယက်နေတုန်း အမေပြန်လာတာနဲ့ တိုးသည်။ ဆေးဆိုင်ဆိုတော့ ဆေးဘူးထည့်တဲ့ မတ်တပ်ဘီရိုက လေးပေခွဲလောက် မြင့်သည်။ ရှေ့က ကွန်ပို့စစ်ပြားတွေနဲ့ အလှဆင်ထားတော့ အထဲကို မမြင်ရ။ မတ်တပ်ဘီရိုလေးနဲ့ နောက်နံရံက ဘီရိုကြား ၃ ပေလောက်ပဲ ကွာသည်။ တော်ရုံလူလည်း မသိမမြင်ရ။
ကျမကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းကာ ဟန်မပျက် နေခိုင်းပြီး ထမီအောက်ဝင်ကာ အဖုတ်ကို စိမ်ပြေနပြေကို ထိုင်ယက်နေတာ။ ကျမလည်း ဒီလိုအယက်ခံရတာကြာလာတော့ အကျင့်ဖြစ်နေပြီ။ စျေးဝယ်လာလည်း အေးဆေးရောင်းနိုင်သည်။
ဆိုင်က ၆ ပေခန်း အနောက်တော့ ၁၀ ပေလောက် ရှိသည်။ နောက်မှာ ဆေးထားတဲ့အခန်း လုပ်ထား
သည်။ စျေးဝယ်သူက ဆိုင်ရှေ့ကနေသာ ရပ်စောင့်ပြီး ဝယ်ရတဲ့အပြင် ရေမလွတ်မှာစိုးလို့ ဆိုင်ခုံတုံးကို တစ်ပေကျော် မြင့်ထားတာဆိုတော့ အေးဆေးပင်။ ဘေးဆိုင်တွေကလည်း ထီဆိုင်နဲ့ အပ်ချုပ်ဆိုင်ဆိုတော့ အသံတွေက ဆူညံနေသည်။ ကျမတို့ စကားပြောရုံလောက်ကို ဘေးကမကြားနိုင်။
အခုလည်း အမေဆေးရုံက ဗြုန်းစားကြီး ပြန်လာလို့ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိချိန် အဖေအောက်ကနေ အေးဆေးနေရန် အချက်ပြနေတော့ ခပ်တည်တည်ပဲ နေလိုက်ရသည်။ အမေလည်း သူ့အလုပ်နဲ့ ရှုပ်နေလို့ ဆိုင်ထဲမဝင်ဘဲ အိမ်သော့ယူပြီး ပြန်သွားလို့ တော်သေးသည်။
”အ အ ရှီးးး အဖေ သမီးပြီးပြီ ပြီးပြီ။ အဖေတော်ပြီလေ လူတွေရှုပ်လာပြီ စျေးဝယ်လည်း လူကျလာပြီ။ အိမ်ရောက်မှနော်”
“အေးပါကွာ အာ့ဆို လာ အောက်ဆင်း”
“ဟာ အဖေကလည်း အိမ်ရောက်မှပါဆို”
“ခဏလေးပါ သမီးရဲ့”
“အဖေတို့နော် ပြောမနိုင်ဘူး မနိုင်စိန် ကိုနှာဘူးကြီး”
”ဘာဖြစ်တုန်း ဘူးမှာပဲ။ ဘာလဲ အဖေကို သမီးနဲ့ သမီးအမေကိုမဘူးပဲ အခြားကောင်မလေးတွေကို ဘူးစေချင်လို့လား”
“ဘူးရဲဘူးကြည့် သမီးနဲ့အမေ ရှိရဲ့သားနဲ့ မွှေကြည့်။ ဒီမှာတွေ့လား ကပ်ကြေး။ ဖြတ်ပြီး ၃၄ သိန်းနဲ့ ရောင်းစားပစ်မယ် ခိခိခိ”
“မလုပ်ပါနဲ့ကွာ သမီးတို့ ငတ်နေပါမယ်”
“ကဲပါ အပေါ်တက်ပါ အဖေရယ် မျက်နှာလည်းသုတ်ဦး”
ကျမပြီးသွားတော့ အဖေအပေါ်တက်လာကာ မျက်နှာက စောက်ရည်တွေကို လုံချည်နဲ့ သုတ်နေသည်။ အဖေ ခုံရှည်ပေါ်ထိုင်တော့ ကျမလည်း ကိုယ့်အလှည့်မို့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ပြီး အဖေ့လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးမိသည်။
စံချိန်လွန် ဂေါ်လီတပ်လီးကြီးကို အမေနဲ့ကျမ အသည်းစွဲ ကြိုက်နေမိသည်။ လုံးပတ်က ၂ လက်မနီးပါး တုတ်တဲ့အပြင် အရှည်က ၈ လက်မကျော်သည်။ စုပ်ပြီဆို ပါးစပ်ထဲက မထုတ်ချင်အောင် ကြိုက်သည်။
ဂေါ်လီအရှည် အလုံးစုံအောင် ထည့်ထားတဲ့ လီးကြီးကိုစုပ်ရင် ဂေါ်လီလေးတွေကို လျှာနဲ့လှိမ့်ပြီး ကစားရတာ ကြိုက်သည်။ တစ်ချက်ချင်း တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ပေးပြီး အဖေ့ကို feel တက်စေသည်။ အဖေက လုံးဝမတ်တပ်ရပ်ကာ ကျမပါးစပ်ကို လိုးတော့သည်။ လူသူမသိအောင် ခိုးလုပ်ကြရတာဆိုတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပေါ့။
ကျမ လည်ချောင်းထဲအထိ လီးထိပ်ဝင်လာပြီး နှာခေါင်းဝကို လမွှေးထူတွေ ဝင်လာသည်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဂွေးဥတစ်လုံးကိုပါ ပါးစပ်ထဲ အတင်းသွင်းနေသည်။
”အူးး သမီးရယ် ကောင်းတာကွာ”
စျေးဝယ်လာလို့ ဆေးစပ်ပေးနေသံကြားမှ ကျမလည်း သက်သာသည်။ အဖေ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဆက်စုပ်ပေးနေမိသည်။
”ဦးနိုင်ကြီးရေ အဖျားပျောက်ဆေးလေး စပ်ပေးပါဦး။ အိမ်က အငယ်မ ဖျားနေလို့။ အို့…. ဦးနိုင်ကြီး ချွေးတွေရွှဲလို့ပါလား အိုက်လို့လားဗျ”
“အေးကွ အိုက်တယ် ရာသီဥတုကလည်း ပူတယ်ဟ ထွေးမောင်ရ”
“ဟုတ်ပါ့ဗျ ဒီနွေပူချက်ဗျ”
”အေးအေး ရပြီထွေးမောင် သုံးခွက်စာ ငါးရာကျတယ် ”
”ဒီမှာ ငါးရာ ဦးနိုင်ကြီး ”
“အေးအေး”
ကိုထွေးမောင်ကြီးသွားတော့ ကျမပါးစပ်ထဲ လီးကြီး ခပ်သွက်သွက် ပြန်ဝင်လာသည်။ မကြာပါဘူး လရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ပါးစပ်ထဲအပြည့် ဝင်လာတော့သည်။
”ဟားးး သမီးရယ် ကောင်းတယ်ကွာ ရှီးးး”
အဖေပြီးတော့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှထုတ်ကာ ပြောင်အောင် လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်သည်။ စုပ်မဝတဲ့ လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နမ်းရင်း ထလိုက်သည်။ ဒီညတော့ အိပ်ရဖို့ လမ်းမမြင်။ မနက်ဖြန် ဆိုင်ပိတ်ရက်အပြင် အမေကလည်း ဆေးရုံမှာ ညလုံးပေါက် အိပ်မှာဆိုတော့။ အဲ့တော့ တစ်ညလုံး အဖေ့အလိုးခံရမှာလေ။
အဖေနဲ့ကျမ ဒီလိုလိုးနေကြတာ သိပ်တော့ မကြာသေးဘူး တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အဖေဦးနိုင်ဦးက သင်္ဘောသား။ ၆ လ လောက်ပဲ အိမ်မှာရှိတာ များသည်။ အမေကလည်း မြို့နယ်ဆေးရုံက ရာထူးအမြင့်ဆုံး သူနာပြုတစ်ယောက်။ နာမည်က ဒေါ်လှယဉ်လေး။
ဆေးရုံမှာက အလှည့်ကျ ဂျူတီဆိုပေမယ့် အလုပ်အရမ်းများချိန်ဆို ဆေးရုံမှာပဲ နေတာများသည်။ ကျမနဲ့ မောင်လေးကို ငယ်ငယ်ကတည်းက အိမ်မှာ ၂ ယောက်တည်း ထားခဲ့ပြီး ဆေးရုံမှာပဲ နေတတ်သည်။ အရင်ကတော့ အဒေါ်အပျိုကြီး လာနေသည်။ ကျမတို့ ကြီးလာတော့ သူလည်း ရိပ်သာဝင်သည်။
အဖေက သဘောင်္သားဆိုတော့ ၆ လ လောက်ပဲ ပြန်လာရသည်။ အဖေပြန်လာချိန်တော့ အစပိုင်းပဲ အမေခွင့်ယူပြီး အိမ်ကပ်သည်။ ကျန်အချိန်ဆို သားအဖ ၃ ယောက်ကို ထားခဲ့သည်။ အခုတော့ မောင်လေးအေးချမ်းနိုင်က ဘော်ဒါမှာ။ ဒီနှစ် ဆယ်တန်းလေ။ သူလည်း အဖေတူသား သိပ်နှာဘူးထတာ။ အရင်က ရိုးရိုးကျောင်းပဲ တက်တာ။ ကျောင်းမှာ အပြာခွေမိတာနဲ့ စာအုပ်အသိမ်းခံရတာနဲ့။ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ဖင်နှိုက်လို့ ကျောင်းထုတ်ခံရပြီးကတည်းက ကိုယ်ပိုင်ကျောင်းကို ပို့လိုက်ရတာ။
သူ့ကိုသာ ပြောတာပါ။ အစ်မဖြစ်တဲ့ ကျမ သဇင်နိုင်ကလည်း အဖေတူသမီး အထန်ပေါ့ရှင့်။ အမေနဲ့အဖေ လိုးကြတာကို မြင်ပြီး အဖေ့ကို မြူစွယ်ပြီး လိုးခံခဲ့တာ။ လီးကြီးကိုလည်း ကြိုက်လို့။
ကျမ အဖေနဲ့ မလိုးခင်ကတည်းက အလိုးခံဘူးပါတယ်။ ကျမဘဲက စားပြီးနားမလည် ကျမကို ဝအောင်လိုးပြီး သူဌေးသမီးနဲ့ ယူသွားတာ။ အဲ့ကတည်းက စိတ်နာပြီး ဘာရည်းစားမှ မထားတော့ဘူး။ ယောင်္ကျားလည်း မယူချင်သေးဘူး။ အလိုးတော့ ခံချင်တယ်။ အဲ့တော့ အဖေ့ကို မြူစွယ်ပြီး အလိုးခံလိုက်တာ။
အဖေက ကျမဘဲနဲ့ လိုးဖူးတာ သိနေတယ်။ ဘဲနဲ့ပျက်ပြီး စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်ချိန် အဖေကလည်း သင်္ဘောက ပြန်ဆင်းချိန်နဲ့တိုးတာ။ ကျမကို နှစ်သိမ့်ပေးပြီး ပျော်အောင်ထားပေးတယ်။ ကျမအရင်လို ပြန်ဖြစ်လာတော့ အလိုးခံချင်စိတ်က ဖြစ်လာတယ်။ ဆိုင်ကနေ အိမ်အပြန် အဖေနဲ့အမေ လိုးနေတာတွေ့ပြီး အဖေ့ဂေါ်လီလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ် ဖြစ်လာတယ်။ သားအဖချင်း မဖြစ်သင့်ပေမယ့် အဖေ့လီးကြီးကို မျက်လုံးထဲကမထွက်။
အမေ ညဂျူတီဆင်းနေတုန်း အမေတို့ အခန်းထဲဝင်ကာ အိပ်နေတဲ့ အဖေ့နားကပ်ပြီး အဖေ့လုံချည်ကို အသာလှန်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဗိုက်ပေါ်ကပ်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်တယ်။ အထဲမှာ အစိလေးတွေနဲ့။ ဂွင်းထုပေးပြီး လီးကြီးကို ငုံစုပ်မိတယ်။ လီးညိုညိုကြီးကို စုပ်ရတာ ပါးစပ်ထဲ အပြည့်။ လီးကြီးက ခဏအတွင်း ထောင်ထလာတယ်။ အဖေနိုးလို့ ကျမကို ဆွဲလိုးလည်း ခံဖို့အသင့်ပဲ။
“ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် အုအုအွတ်”
“ဟင် သမီး အ စုပ်စုပ်ကောင်းတယ် အား အား ထွက်ကုန်ပြီကွယ်”
အဖေက ကျမခေါင်းကို ဖိချကာ ဖင်ကော့ပြီး ပါးစပ်ကိုလိုးကာ လရည်တွေ အပျစ်လိုက် ပန်းထည့်တော့တယ်။ ကျမဘဲနဲ့တုန်းက လီးစုပ်ဖူးပေမယ့် လရည်တွေ မျိုမချခဲ့ဖူး။ အခုအဖေက ခေါင်းကို အတင်းဖိပြီး ပန်းထည့်တော့ ညှီစို့စို့အရသာကြောင့် ပျို့တက်လာပေမယ့် ကျိတ်မှိတ်ပြီး မျိုချလိုက်ရတယ်။ ညှီပေမယ့် တစ်မျိုးတော့ အရသာရှိသား။ ပျစ်ချွဲချွဲနဲ့။
”အဖေ အကျင့်ယုတ်တယ်။ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်တယ် ဝေါ့ ဝေါ့ အဟွတ် အဟွတ်”
“ဆောရီး သမီးရယ်။ သမီးစုပ်ပေးတာ ကောင်းသွားလို့ပါ။ ဒါနဲ့ သမီးက ဘယ်ကဘယ်လို အဖေ့လီးကို လာစုပ်နေတာလဲ။ အဖေက ယဉ်လေးထင်လို့ သေချာကြည့်တော့ သမီးဖြစ်နေတာ”
အဖေက ကျမကို သူ့ကိုယ်ပေါ် ဆွဲတင်ကာ ဖက်ပြီးစကားပြောသည်။
”သမီးကို အထင်သေးသွားလားဟင် အဖေ”
”မသေးပါဘူး ပိုတောင်ချစ်သေးတယ်။ သမီး အခုချိန် ဘာတွေဖြစ်နေ ဘယ်လိုခံစားနေရတယ်ဆိုတာ အဖေ နားလည်ပါတယ်။ ကဲ သမီး အခု အဖေ့အလှည့်။ ပက်လက်လှန် အဖုတ်ယက်ပေးမယ်”
”အာ အဖေကလည်း ရှက်စရာကြီး”
“ဘာဖြစ်တုန်း သမီးရဲ့ သားအဖပဲဟာ။ သမီးအဖုတ်ကို ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အဖေနမ်းနေကြ။ အခုမှ ရှက်နေတယ်”
”သားအဖချင်း အဲ့လိုလုပ်လို့ ကောင်းပ့ါမလား အဖေ။ တော်ကြာ အမေ သိသွားမှဖြင့်”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မသိအောင်နေမှာပေါ့။ သားအဖချင်းလိုးတာ ခုခေတ်မှာ မဆန်းတော့ပါဘူး။ အဖေ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်တောင် သူ့သမီးနဲ့ လိုးပြီးပြီ ပြောတယ်။ အခု သမီးလိုအပ်နေတာ အဖေသိတယ်”
”အာ့ဆို အမေနဲ့ မောင်လေးတို့ အဲ့လိုလုပ်ကြရင်ရော အဖေ ခွင့်လွှတ်မှာလား”
“ပိုကောင်းတာပေါ့ကွ။ အင်းစက်မိသားစု ဖြစ်လာတာပေါ့ ဟားဟား”
အဖေက ကျမပေါင်လေးကို ဆွဲကားပြီး အဖုတ်အာတာတာလေးကို ခေါင်းထိုးကာ ရှလူးခနဲ စုပ်နမ်းသည်။ ပါးစပ်ကြီးနဲ့ တဘွတ်ဘွတ် တဖောက်ဖောက် မြည်အောင် စုပ်ယက်ပေးသည်။ အစိလေးကို ငုံကာစုပ်သည်။ အဖေ့လို ဝါရင့် ဘာဂျာသမားတစ်ယောက်ရဲ့ ပါးစပ်အစွမ်းပြမှုကြောင့် ကျမ တခဏအတွင်း ကော့ထိုးကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ အရည်တွေ မတရားထွက်သည်။
အဖေက တော်တော်လေးကြာအောင် ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာ ကျမအဖုတ်ဆို ကျိန်းစပ်နေရော။ လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျမပေါင်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပြီး အဖုတ်ကို လက်နဲ့ ဖြဲခိုင်းထားသေးသည်။ ဖြဲထားလို့ အဖုတ်လေးက ပြဲအာနေပြီး အဖေက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးထဲကို ဒစ်ကြီးမေးတင်ပြီး လျှောထိုးလိုးပေးတာ လီးဘေးက ဂေါ်လီတွေက အဖုတ်ကို ဖိပွတ်ပြီး အစိလေးကို ဒစ်ထိပ်ကြီး လာလာဆောင့်မိသည်။
”အဟင့် အဖေရယ် လိုးပါတော့ သမီး အရမ်းယားနေပြီ အ ဟ အဖေရေ ရှီးးးးးးး”
ကျမ အရမ်းယွလာပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ အဖေ့ကို လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုရတော့သည်။
”ဟဲဟဲ သမီး အလိုးခံချင်နေပြီလား ”
”လိုးပါအဖေရယ် အဖေ့ဂေါ်လီ လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးပါ။ လိုးပါအဖေ အားး ဟားးး”
အဲ့တော့မှ တဟဲဟဲနဲ့ရယ်ကာ အဖုတ်ဝထဲ ဒစ်ထိပ်ကြီးကို တေ့လိုက်တော့သည်။ အဖေက ခါးအားသုံးကာ ဖိသွင်းတော့ ဒစ်ခေါင်းကြီးက အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးတစ်ဝက် မရှိတရှိ ဝင်လာသည်။ ကျမက ရည်းစားနဲ့ ၁၀ ကြိမ်မက လိုးဖူးလို့ အဖုတ်က လီးနဲ့ သိပ်မစိမ်းပေမယ့် အဖေ့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတော့ လူးလှိမ့်နေရတာပေါ့ရှင်။ ဟိုသေနာလီးက အဖေ့လောက် မကြီးဘူးလေ တဝက်လောက်ပဲရှိမှာ။ အရှည်ရော အတုတ်ပါ တခြားစီ။
အဖေ့ဟာကြီးက ဆိုက်ဒ်လွန်ကြီးလေ။ ဒါပေမယ့် ကျမ ကြိုက်တယ်ရှင့်။ ဆိုက်ဒ်လွန်ရတဲ့အထဲ ဂေါ်လီကပါ ပါနေတော့ အီစလန်ကိုဝေရော။ ဂေါ်လီတွေက အလုံးတွေရော အရှည်တွေရောမို့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားတာရှင့်။ ဂေါ်လီရဲ အရသာကတော့ ပြောမပြနိုင်လောက်အောင် ကောင်းတာပါရှင်။
အဖေက ကျမ အလိုးခံချင်စိတ် ပြင်းပြနေတယ်ဆိုပြီး အမေ့ကို လိုးနေကြလိုမျိုး သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ တစ်ခါထဲ မသွင်းပါ။ အမေ့ကို လိုးရင်တော့ အဖုတ်ဝ လီးတေ့ပြီး တစ်ချက်ထဲ တဆုံးလိုးပစ်တာ။ ကျမကိုသာ အဲ့လိုလိုးရင်တော့ အဖုတ်လေး ကွဲပြဲထွက်ကုန်မှာ အသေအချာပဲ။ အာ့တောင် အောက်အနားစပ်လေး နှမ်းစေ့တစ်ထောက်လောက် ကွဲသွားသေးသည်။ တစ်ချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ဆွဲပြီး လိုးပေးသည်။
အဖေလိုးဖို့ ပေါင်ကိုကားကာ အဖုတ်ကို ဖြဲပေးထားရလို့ ခေါင်းကအောက်ကို ငုံ့ထားသလိုဖြစ်ပြီး အဖေ့လီးကြီး ကျမအဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို မြင်နေရသည်။
”ဗြွတ် ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ် ဗြွတ်”
”အ အ အီးး ဖေ ဖေ အားး အဖေ့လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲ အားး လိုးလိုး အဆုံးလိုးပါ။ ဂေါ်လီတွေက ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး အမယ်လေး အူးးး အဖေရေ လိုးပါ လိုးလ်ိုး”
“ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ သမီးရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
ကျမတောင်းဆိုလို့ အဖေက လီးကို အဆုံးသွင်းကာ လိုးဆောင့်တော့သည်။
”ဗြစ်စ်စ် ဖွတ်ဖွတ် ပလွတ်ဘွတ် ဖောက် ဖုဖု ဖုဖု ဘွတ် ဖောက် ဒုတ် ဗြွတ်”
အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်ပြီး မာကျောလှတဲ့ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ဝကို တဒုတ်ဒုတ် ဆောင့်နေတာရှင့်။ လိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ရင်ထဲမှာ ပြည့်အင့်သွားပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ရင် ဟာခနဲ ဟာခနဲကို ဖြစ်ဖြစ်သွားတာရှင့်။ အဖေ ဆောင့်လိုးနေတုန်း လီးကို စောက်ပတ်နဲ့ ဖမ်းညှစ်တော့ ဂေါ်လီတွေကိုပါ ဖမ်းမိပြီး ပွတ်ဆွဲမှုကြောင့် အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ပွင့်ပြီး တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ခဏခဏ ပြီးရတော့သည်။ အဖေ့ပေါင်ခြံ ဆီးခုံနဲ့ လီးမှာ စောက်ရည်တွေ ပေလူးကုန်ပြီး အမြုပ်ပါ ထနေတော့သည်။
အဖေက ကျမဖြဲပေးတာကို အားမရတော့ဘဲ လိုးရင်း ကျမတံကောက်ခွက်ကို ဘေးဖက်မှာ ဖိချကာ ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီး ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ကျမလည်း ပြန်ပြန် ကော့တင်ပေးသည်။ ကျမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ခေါင်းငုံ့ပြီး တပြွတ်ပြွတ် စုမ်နမ်းကာ အောက်ကလည်း တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးသည်။ ကျမ ငါးချီမြောက်ပြီးတော့ အဖေလည်း ပြီးချင်လာတာလားမသိ ဆောင့်ချက်တွေ ပိုပြင်းလာသည်။
“အိုးး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ။ ဟားး အားး ရှီးး သမီးရေ အဖေပြီးတော့မယ်။ အပြင်မှာ ထုတ်လိုက်ရမလား”
”ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း အထဲမှာပဲပြီးပါ။ အားး အဖေ့လရည်တွေ အပြည့်ထည့်ပေးပါ အူးး”
”အားး ပြီးပြီကွာ အီး အား ရှီးးး”
လရည်တွေ သားအိမ်ထဲ အပြည့်ဖြည့်ထည့်နေပေမယ့် အရှိန်မသေသေးဘဲ အဖေက ကျမကို ဆောင့်လိုးနေသေးသည်။ ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်ပြီးမှ ရပ်သွားကာ ကျမခြေထောက်လေးကို ပြန်လွှတ်ပေးပြီး ကျမကိုယ်လုံးလေးပေါ် အဖေ့ကိုယ်လုံးကြီး ဖိလာသည်။ လက်ကို ကျမဂျိုင်းတစ်ဖက်စီမှာ လျှိုသွင်းထားပြီး တံတောင်နဲ့ ထောက်ထားတော့ ကိုယ်လုံးကြီး ပိမနေ။ ကျမမျက်နှာလေးကို လက်ကြီးတွေနဲ့ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပြီး ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီး ကြည့်နေသည်။ သားအဖနှစ်ယောက်စလုံး မောနေပြီမို့ ဟောဟဲလိုက်ကာ အသက်ရှုသံတွေ မြန်နေသည်။
”အရမ်းချစ်တယ် သမီးရယ်”
”သမီးလည်း အရမ်းချစ်တယ် အဖေရယ်”
”သမီးကို လိုးလို့လည်း အရမ်းကောင်းတယ်”
”ဟွန့် ဘာလိုးလို့ကောင်းတာလဲ။ သူများစောက်ပတ်လေးကို အဖေ့ဟာကြီး မဆန့်မပြဲနဲ့ အတင်းလိုးပြီးမှ သွား”
”ဟားဟား သမီးအဖုတ်က စီးပြီး တင်းကြပ်နေတာပဲ ညှစ်လည်းညှစ်သေးတယ်”
”သမီးလည်း အရမ်းခံလို့ကောင်းတယ်။ အဖေ့လီးကြီးကို အမေ့ဆီ ပြန်မပေးချင်တော့ဘူး။ အပိုင် သိမ်းထားလိုက်ချင်တယ်။ အဖုတ်ထဲ အမြဲထည့်ထားမလို့”
”ဟားး အဖေက အမြဲလိုးပေးမှာပေါ့ကွယ်”
”အာ့ဆို အမေ့ကို မလိုးနဲ့တော့ သမီးကိုပဲ လိုးရမယ်”
”အာ အဲ့လိုတော့ မရဘူးလေ ယဉ်လေးကိုလည်း အလှည့်ပေးရမှာပေါ့”
”ဟင့်အင်း မရဘူး မလိုးနဲ့ သမီးကိုပဲလိုးး”
”သမီးအမေက ဆေးရုံမှာ အနေများတာလေ။ ကျန်တဲ့အချိန်တော့ သမီးကို အဖေက လီးမချွတ်တမ်း လိုးပေးမှာ ”
”အာ့ဆိုလည်း ပြီးရော”
”ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ အလိမ္မာလေး”
”ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
အဖေက ကျမနှုတ်ခမ်းကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး ဆွဲစုပ်ကာ နမ်းသည်။ အဖုတ်ထဲမှ လီးကြီးက ခုဏလောက် မမာတော့ပေမယ့် လုံးဝပျော့ကာ သေးသွားတာ မဟုတ်။ ကျမ စချင်တာနဲ့ အဖုတ်နဲ့ ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ မှားတာပဲ။ အဖေ့လီးကြီးက ညှစ်အားလေး လေးငါးချက် ပေးလိုက်တာနဲ့ တန်းကို ထလာတာရှင့်။ အဖေနဲ့ကျမ လိုးလိုက် နားလိုက်နဲ့ မနက်ကို မိုးပါလင်းရော။ ပုံစံတွေလည်း စုံနေရော။ အမေပြန်လာခါနီးမှ အခန်းကို ရှင်းလင်းပြီး ကျမလည်း အခန်းပြန်ကာ ထိုးအိပ်ရတော့သည်။
ကျမ အဖေ့လီးဒဏ်ကြောင့် ၂ ရက်လောက် မထနိုင်ဘဲ ဖျားတော့သည်။ ဆီးစပ်တွေကိုက် ခါးတွေကိုက်သည်။ နို့နဲ့အဖုတ်လည်း ကျိန်းစပ်နေသည်။ အမေကတော့ ရိုးရိုးဖျားတယ်ပဲထင်ပြီး အဖေနဲ့ အလိုးခံတာကို မရိပ်မိပေ။ ပြန်ကောင်းလာတော့လည်း အဖေ့လီးကြီးကို သတိရမိပြီး အမေလစ်တာနဲ့ အဖေ့လီးနှိုက်ကာ ကလိပြီး အလိုးခံတော့သည်။
အဲ့အချိန်ကတည်းက အဖေနဲ့ကျမ လိုးလာတာ အခုထိပါပဲ။ ယောင်္ကျားလည်း မယူချင်သေး။ အပေါက်တွေလည်း စုံအောင် ခံဖူးနေပြီ။ တစ်ပတ်တစ်ခါ ကျောက်ချဉ်စိမ်လေ့ရှိလို့ အဖုတ်က အရင်လို ကျဉ်းနေဆဲပါ။ လင်မရသေးပေမယ့် လရည်ဝနေတဲ့ ကျမ အရင်ကထက် ပိုကိတ် ပိုတောင့်လာသည်။ လာကြောင်တဲ့သူတွေ ရှိပေမယ့် သူတို့တွေကလည်း အရင် ကျမရည်းစားနဲ့ သိပ်မထူးမခြားတွေ များနေလို့ ရွေးနေရင်းပဲ အဖေနဲ့ အလိုးခံနေမိတော့သည်။
အဖေက စိတ်ကြိုက်တွေ့ရင် ယူဖို့တော့ ပြောပါသည်။ ကျမစိတ်ထဲ အဖေ့လို လီးကြီးပြီး အလိုးသန်မယ့်သူ တွေ့ဖို့ ခက်ခဲပြီလို့ တွေးမိသည်။ မတွေ့မချင်း လင်မယူသေးဘဲ အဖေနဲ့ပဲ ပုံမှန်အလိုးခံသွားမှာဖြစ်သလို ယောင်္ကျားရခဲ့ရင်လည်း အဖေ့လီးကြီးကိုတော့ စွန့်ခွာနိုင်မှာ မဟုတ်ချေ။
အဖေ အသက်ကြီးသွားလို့ မလိုးနိုင်တော့တဲ့ အချိန်အထိ အဖေ့အလိုးကို ခံနေဦးမှာပါပဲရှင်။
ပြီးပါပြီ။
