ဖြစ်လေ့ ဖြစ်ထ ရှိကြသည်
ရေးသားသူ – အမည်မသိ

🏵️ အပိုင်း (၁) 🏵️

ကုမ္ပဏီတစ်ခုရှိ မန်နေဂျာအခန်းထဲတွင် ဒေါ်မော်မော်ဌေး တစ်ယောက် အလုပ်ချိန် ပြီးသွားသဖြင့် အိမ်မပြန်သေးဘဲ FB fake account တစ်ခုဖြင့် chatting ထိုင်နေသည်။ သူ့ account က “Akary”။ တစ်ဖက်မှ သူနှင့် chat နေသည့် account က “David”။ အစပိုင်းတွင် အပျော်သဘောဖြင့် Fake account ကို သုံးသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် Sex account များနှင့် add မိရင်း fake account တွင် ပျော်နေမိသည်။ အလုပ်အားလပ်ချိန်တိုင်း Akary account ကို ဖွင့်ကြည့်ပြီး David ပို့လာမည့် message ကို မျှော်ရတာ အမော။

အပြောကောင်းသော David ဆိုသည့် account ပိုင်ရှင်၏ အမြှောက်အပင့် ချွဲနွဲ့မှုများ၌ ပျော်ဝင်ရင်း မနေ့ညက Sex chat ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုအောင်မင်း ခရီးထွက်နေသည်မှာ တစ်လ ကျော်သွားပြီ ဖြစ်သဖြင် သူမ၏ သွေးသား တောင့်တမှုကို David က line ပေါ်မှနေ၍ ဖြေဖျောက်ပေးနိုင်စွမ်း ရှိသည်။ ကုမ္ပဏီမန်နေဂျာ ဟူသော ရာထူးကြောင့် ဒေါ် တပ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက်က 30 သာ ရှိသေးသည်။ အိမ်ထောင်ရှင် ဖြစ်သော်လည်း gym ပုံမှန် ကစားသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား ပြေပျစ်တောင့်တင်းသည်။ ချပ်ရပ်သော ဗိုက်သား၊ လုံးဝန်းပြီး စွန့်ကားသော တင်ပါး၊ ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်နှင့် မို့မောက်သော ရင်သားတို့က မြင်သူတကာ ပုရိသတို့ကို ဖမ်းစားနိုင်စွမ်း ရှိသည်။

ယခုလည်း ည line ပေါ် တက်မည့် အချိန်ကို date လိုက်သည်။ 6:30 pm ရှိပြီ ဖြစ်သဖြင့် အိမ်ပြန်ရန် ရုံးခန်းအောက်သို့ ဆင်းခဲ့သည်။ ရုံး အပေါက်ဝတွင် သူမ၏ Driver ကိုထွန်းဦး ကားထိုးကာ အရံသင့် စောင့်နေသည်။ ဒေါ်မော်မော်ဌေး ရုံးထဲမှ ထွက်လာသည်ကို တွေ့သဖြင့် ကိုထွန်းဦး Phone ပွတ်နေရာမှ ပိတ်ကာ ကားတံခါး ဖွင့်ပေးသည်။

အိမ်သို့ရောက်သော် ရေချိုး၊ စားသောက်ပြီး ကိုအောင်မင်းထံ ph ဆတ်လိုက်သည်။ David နှင့် line 9:30 pm တွေ့ရန် ချိန်းထားသဖြင့် ထိုအချိန် မတိုင်မှီ လုပ်စရာရှိသည်များ လုပ်ထားကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ 7:00 pm ဘဲ ရှိသေးသည်လေ။

ကိုထွန်းဦးတစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် အရက်ခွက်လေး မော့ရင်း မိအေး လာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေသည်။ 7:30 pm ရောက်သော် စေ့ထားသော အခန်းတံခါး ပွင့်လာသည်။ မိအေး ဆိုသည့် အသက် 18 နှစ်ကျော်ကျော် လုံးကြီးပေါက်လှ အိမ်ဖော်မလေး သနပ်ခါး အဖွေးသားဖြင့် အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူ့ရှေ့တွင် ခေါင်းငုံ့ကာ လက်ဖဝါးခြင်းပွတ်လျှက် ရပ်နေသော ကောင်မလေး၏ ခန္ဓာကိုယ် ထွားထွားကြီးကို ကြည့်ရင်း ထွန်းဦး တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ထွန်းဦးဆိုသည့် အကောင်က တွေ့မရှောင်၊ စားဖား၊ မိန်းမကျမ်းကျေသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေးကို ဖန်တီးရတာ သိပ် အချိန်မပေးလိုက်ရ။

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်လ ခန့်ကပေါ့။ ကိုအောင်မင်း ခရီးမထွက်ခင် သုံးရက်ခန့်အလို၊ ဒေါ်မော်မော်ဌေးလည်း ကုမ္ပဏီတွင် အလုပ်သွားနေခိုက်၊ အိမ်၌ ခြံစောင့် ကုလား ရာဂျစ်နှင့် ထွန်းဦးတို့သာ အိမ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ရာဂျစ်မိန်းမ ထမင်းချက် ကရင်မနော်မူက ရွာခဏ ပြန်သွားသည့် ရက်ကပေါ့။ ထွန်းဦးနှင့် ရာဂျစ်တို့ နှစ်ယောက်သား အိမ်ရှေ့မီးသီးများ ပြုပြင်ရန် ဓါတ်တိုင်ပေါ် တက်နေစဉ် သူဌေးလင်မယား အခန်းထဲ၌ လှုပ်ရှားမှု တစ်ခုကို ထွန်းဦး တွေ့လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ရာဂျစ်ကို မီးသီးဝယ်ရန် ပထုတ်ကာ ခါးမှ ဖုန်းကိုထုတ်၍ အပီအပြင် ရိုက်ကူးလိုက်သည်။

အခန်းထဲတွင်တော့ အခန်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် ဦးအောင်မင်း ခေါ်သဖြင့် မိအေး ရေချိုးပြီးခါစ အဝတ်အစားကို ကပြာကယာ ဝတ်ကာ သူဌေးအခန်းသို့ ဝင်ခဲ့သည်။ ကမန်းကတန်း လာခဲ့ရ၍ အောက်ခံများ မဝတ်ခဲ့မိပေ။ မိမိရှေ့တွင် ကုန်းကုန်းပြီး အမှိုက်သိမ်းနေသော မိအေး ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကို ကြည့်ရင်း အောင်မင်း တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ဒီကောင်မလေး အပျိုပေါက်သာ ပြောတယ်၊ အိုးကြီးတွေက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး။ ဒီကောင်မလေးကို အောင်မင်း ချောင်းနေတာ ကြာပြီ။ ဒီကနေ့တော့ ရအောင် တွယ်ရမည်။

“မိအေး”

“ရှင် ဦးလေး”

“ငါ့ ပိုက်ဆံအိပ် တွေ့မိသေးလား”

“မိအေး မတွေ့မိဘူးရှင့်”

“ဘာ”

မိအေး ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားသည်။

“ဒီအခန်းထဲ နင်ဘဲဝင်တာလေ၊ နင် မယူရင် ဘယ်သူ ယူမှာလဲ”

“ဟိုဟို မိအေး မယူပါဘူး ဦးလေးရယ်”

“တိတ်စမ်း!!!!!!!!”

ဦးအောင်မင်း၏အသံ ကျယ်လာသဖြင့် မိအေး လန့်သွားသည်။ တုန်တုန်ရီရီဖြင့် လက်ပိုက်ရပ်နေသော မိအေးအား တစ်ပတ်ပတ်ကာ ကြည့်ရင်း

“နင် မယူတာ သေချာလား”

“သေ သေချာပါတယ် ဦးလေးရယ်၊ ဘုရားစူးရပါစေ၊ မိအေး မခိုးပါဘူး ဟင့်ဟင့်ဟင့်”

မိအေး မျက်ရည်များ ကျလာသည်။

“ဒါဆို ငါ နင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှာမယ်၊ မဟုတ်လို့ကတော့ ရဲလက်အပ်မှာ”

ကြောက်မှန်းသိ၍ အောင်မင်း ဖြဲခြောက်ပြီလေ။

“ရဲလက်တော့ မအပ်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ်၊ ရှာပါ၊ ကြိုက်သလောက် ရှာပါ အီးဟီးဟီးဟီး”

“ကဲ ဒါဆို နင့် ထမိန် ချွတ်လိုက်စမ်း”

“ရှင် ဦး ဦးလေး”

“မချွတ်ချင်ဘူးလား ငါ ရဲခေါ်လိုက်ရမလား”

“မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ်၊ ချွတ်ဆို ချွတ်ပါ့မယ် အီးဟီးဟီးဟီး”

မိအေး ကြောက်လန့်စွာဖြင့် ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က စောက်ပတ်လေးကို ဖုံးထားသည်။

“ဟားးး နင် အောက်ခံ ဝတ်မထားဘူးကိုးး”

မိအေးခင်မျာ ကြောက်စိတ်ရော ရှက်စိတ်ပါ ရောထွေးနေကာ အသားများ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။

“အင်္ကျီရောချွတ်လေ ဖြန်းဖြန်းဖြန်း”

ပြောရင်းဆိုရင်း တင်ပါးအား လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ရာ

“အားးး ဟုတ်ဟုတ် ချွတ်ပါ့မယ်၊ ချွတ်ပါ့မယ် ရှင့် အီးဟီးဟီးဟီး”

အောင်မင်းတစ်ယောက် ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ကာ အရက်သောက်ရင်း ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ကြောက်ရွံ့စွာ မတ်တပ်ရပ်နေသော မိအေးကို တစ်စိမ့်စိမ့် ကြည့်နေသည်။ ဒီကောင်မလေးကို ဒီကနေ့ အမုန်း တွယ်ရမည်။

“ဟိုဟို ဦးလေး မိအေးကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာမှ မရှိဘူးနော်၊ မိအေး အဝတ်ပြန်ဝတ်လို့ ရပြီလား”

“မရသေးဘူး”

“ရှင်!!!! ဦး ဦးလေး”

“အေး ငါ့ ပိုက်ဆံအိတ်က နင့် အခန်းထဲမှာရှိတယ်၊ မနက်က ငါကိုယ်တိုင် ထားခဲ့တာလေ၊ အခုချိန် ရဲ ခေါ်ပြီး နင့်အခန်းကို စစ်ခိုင်းလိုက်ရင်”

“အိုးးးး ဦး ဦးလေး၊ ကျွန်မကို ဘာလုပ်ချင်လို့ ဒီလို လုပ်ရတာလဲ”

“ငါ ဘာလုပ်ချင်တယ်ဆိုတာ ခဏနေ သိရမှာပေါ့၊ ဘယ်လိုလဲ ငါခိုင်းတာ လုပ်မှာလား ရဲ ခေါ်လိုက်ရမလား”

“အီးဟီးဟီးဟီးဟီး”

မိအေး ကြောက်လန့်ကာ ငိုကျွေးနေသည်။

“ဝုန်းးးး….. ဟေ့ ငါမေးတာ ဖြေလေ”

“ရဲတော့ မခေါ်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ်…. အီးဟီးဟီး မိအေးလေ ဦးလေးခိုင်းတာ လုပ်ပါ့မယ် အီးဟီးဟီးဟီး”

အောင်မင်း သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်သည်။

“ကဲ မိအေး ငါ့ဆီလာခဲ့”

မိအေးခင်မျာ နို့တွေကိုလည်း လက်ဖြင့် သိုင်းဖုန်းလိုက်၊ ပေါင်ကို လိန်ကျစ်ကာ လျှောက်လိုက်ဖြင့် အောင်မင်းအနီး ရောက်လာသည်။ အောင်မင်းက ပေါင်ကားပေးပြီး

“ဒူးထောက်လေ”

မိအေးလည်း အောင်မင်း ကားထားသော ပေါင်ကြား ဒူးထောက်လိုက်သည်။

“ငါ့ ဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်”

“ရှင်”

အောင်မင်း မိအေး၏ မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ

“မိအေးးးးးး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေး အောင်မင်း၏ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။

“ငါ့ လီးကို လက်နဲ့ ဆွဲထုတ်လိုက်”

မိအေး မျက်နှာအား ဘေးသို့လွှဲကာ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးကြီးက လက်ထဲတွင် မာတောင့်တောင့်ကြီး ပါလာသည်။ အောင်မင်းက လွှဲထားသော မိအေးမျပ်နှာအား ဆွဲလှည့်လိုက်ရာ လီးကြီးအား နီးနီးကပ်ကပ် မြင်လိုက်ရသည်။ အစပိုင်းတွင် ကြောက်လန့်နေသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အား အနီးကပ် မြင်တွေ့ရသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေး ရင်တွေ ခုန်နေသည်။ ဖွဖွလေး မရဲတရဲ ကိုင်ထားသဖြင့် လီးကြီးမှာ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကြောင့် ပိုမိုတောင်မတ်လာရာ မိအေး လက်တစ်ဆုပ် မကပေ။ လီးကြီးအား ကြည့်ရင် မိအေးတစ်ယောက် အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်ကာ တံတွေး မျိုချနေရသည်။

“ငါ့ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးစမ်း”

“ရှင် မိအေး မိအေး”

“ကြာတယ်နော် မိအေး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေးလည်း အလန့်တကြား ပါးစပ်ဟကာ လီးကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ ရွာမှာနေတုန်းက လူပျို အပျိုတွေ ပြောကြသည့် လီးစုပ်၊ စောက်ပတ်လျက် စသည်တို့ကို ကြားဖူးသော်လည်း နားမလည်ပေ။ ယခုလည်း မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေရာ

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“အ အ မိအေး ငါ့လီးကို သွားနဲ့ မခြစ်နဲ့၊ ပါးစပ်ကို ဟပြီး လျှာက ရေခဲချောင်း စုပ်သလို လျက်သလို လုပ် အေးး အေးး အဲ့လိုလေးး ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဟားးးးးးးးးးး”

ဦးအောင်မင်း ပြောသည့်အတိုင်း စုပ်ပေးနေရင်း လီးစုပ်သည့် အရသာ တွေ့လာရာ စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ အောင်မင်း၏ လီးကြီးလည်း မိအေး အာငွေ့ကြောင့် ပိုမိုတောင်မတ်လာသည်။

“ကဲ တော်တော့ မိအေး သွား ကုတင်ဘက်ကို”

မိအေးလည်း စိတ်ညှို့ခံရသူပမာ ကုတင်ဘက်သို့ လျှောက်ခဲ့သည်။

“ကုတင်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းလိုက်”

ဦးအောင်မင်း၏ စေခိုင်းမှုအတိုင်း လုပ်လိုက်သည်။ အောင်မင်းက မိအေး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားလိုက်သည်။ လုံးဝန်းကားစွန့်သော တင်ပါးကြီးများ ကော့တက်လာကာ အမွှေးနုလေးများ ယစ်သန်းနေသော စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေး အနောက်သို့ ပြူထွက်လာသည်။ အောင်မင်းက သူ၏ လီးဒစ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ စောက်ပတ်အကွဲလေးတွင် တေ့လိုက်သည်။

“အ”

မိအေး ကိုယ်လေးတွန့်သွားကာ အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အံကြိတ်ထားသည်။ မကြာမှီ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်တော့မည်။

“အင့် ဇွိဇွိဗျိ အိ”

လီးဒစ် ဝင်သွားပြီ။ မိအေး အံကို ပိုကြိတ်ထားသည်။ မိအေး၏ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ ဖိချလိုက်ရာ ဖင်ကြီး ပိုကော့လာသည်။ အထိမိဆုံး အနေအထားသို့ ရောက်သော် အောင်မင်း အားကုန် ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးး အမလေးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး”

ကျဉ်းမြောင်းသော အပျိုစောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးက တစ်ဆို့စွာ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာရာ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား အနည်းငယ် ကွဲသွားသည်။ မိအေးလည်း ငယ်သံပါအောင် အော်ရင်း မျက်ရည်များ ကျလာသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်များ ရွှဲနေ၍ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားသော်လည်း လီးဒစ်အား အပျိုမှေးက တင်းခံထားသည်။ အောင်မင်း လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မိအေး၏ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ ပြန်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ် အူးးးးဟူးးး ဟူးးးဟူးးးးး နာတယ် နာတယ် အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး”

လီးဒစ်က အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲပြီး သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် ဝင်ဆောင့်၍ မိအေးခင်မျာ အလွန်တရာ နာကျင် ခံခက်စွာ အော်ဟစ် ငိုကျွေးနေသည်။ လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရာ မိအေး ပေါင်တံတစ်လျှောက် စောက်ပတ်ထဲမှ သွေးများ ကျဆင်းလာသည်။

“အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အားးးး အားးး အားး အားးးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားး အားးး အားး အားးး”

မိအေးခင်မျာ ခေါင်းများ ခါရမ်းကာ နာကျင်စွာ ငိုကျွေးနေသလောက် အောင်မင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေက ညှာတာမှု မရှိ။ စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးရသည်မှာ အရိုးနုလေး ဝါးနေရသကဲ့သို့ အရသာ ရှိလှသည်။ မိအေး အော်လေ အောင်မင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေဖြင့် အချက် ၄၀ ခန့် အားရပါးရ ဆောင့်ပြီးသော်

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားး အားး အားး အားး ဇွိဇွိ ဗျိဗျိ အူးးးး ဟူးးး ဟူးးး ဟူးးးး ဗျစ်ဗျစ်ဗွတ်ဗွတ် အ အအအ အားးးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးး”

အောင်မင်း၏ သုတ်ရည်များ မိအေး စောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်ရောက်သွားသည်။ မိအေးလေး ကုတင်ပေါ် မှောက်လျှက် အရုပ်ကြိုးပျက် လဲကျသွားသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် တစ်သိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသော မိအေးကို အရက်သောက်ရင်း တစ်စိမ့်စိမ့် ကြည့်နေရာမှ ၁၅ မိနစ်ခန့်ကြာသော်

“ကဲ မိအေး ပက်လက်လှန်လိုက်၊ နောက်တချီ ဆွဲမယ်”

“ရှင်”

“အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးး နာတယ် နာတယ် အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး အင့် ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားးးးးးးးးးးးးးး”

မိအေးခင်မျာ အောင်မင်း ခရီးမထွက်မှီ သုံးရက်လုံးလုံး အိမ်အလုပ် မလုပ်ရဘဲ အောင်မင်း၏ ခေါ်လိုးခြင်းကို ခံရသည်။ ဦးအောင်မင်း ခရီးထွက်ပြီး နောက်တစ်ညတွင် ထွန်းဦး ခေါ်သဖြင့် မိအေး ထွန်းဦး အခန်းသို့ လာခဲ့သည်။ ထွန်းဦး အရက်သောက်ရင်း အခန်းထဲတွင် မိအေး အလာကို စောင့်နေသည်။

“ကျွီ”

မိအေး ဝင်လာပြီ။

“ကိုထွန်းဦးကြီး ဘာကိစ္စရှိလို့ ခေါ်တာလဲ၊ ကိုရာဂျစ်ရော ဒီနေ့ မသောက်ဘူးလား”

“ထိုင်ပါဦးဟ၊ ဒီနေ့ ရာဂျစ်က နော်မူ ပြန်ရောက်လာလို့ ငါ့မှာ စကားပြောဖော် မရှိလို့လေ အဟဲ”

“မိအေး ဘာမှမစားရသေးဘူး၊ ဗိုက်ဆာတယ်”

“အေးပါဟာ ဒီမှာ ခေါက်ဆွဲကြော်ရှိတယ် စားပေါ့”

မိအေးလည်း ခေါက်ဆွဲကြော် စားလိုက် ထွန်းဦးနှင့် ရောက်တက်ရာရာ ပြောလိုက် လုပ်နေသည်။ မိအေးနှင့် နော်မူတို့မှာ ထွန်းဦးတို့ အရက်ဝိုင်းတွင် အမြည်း စားနေကြ ဖြစ်သည်။ စကားပြောနေရင်း နာရီဝက် ခန့် အကြာတွင်

“မိအေး”

“ဘာတုန်း ကိုထွန်းဦး”

“ငါ နင့်ကို Video တစ်ပုဒ် ပြမလို့”

“ကိုထွန်းဦးနော် မဟုတ်တဲ့ကားတွေ မပြနဲ့ဗျ၊ မိအေးက ကလေးပဲရှိသေးတာ”

“အေးပါ နင် ကြည့်ပြီးရင် သဘောကျမှာပါ ဟဲဟဲ ဟဲဟဲ”

ထွန်းဦး သူ့ Handset ကို ဖွင့်ကာ မိအေးကို ပြလိုက်သည်။ ပထမမြင်ကွင်းက မသဲကွဲသဖြင့် မိအေး ဖုန်းကိုယူကာ အနီးကပ်ကြည့်ရင်း မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

“ဟင် ဒါ!!! ဒါ!!! ကိုထွန်းဦး!!! ဘယ်ကနေ ဘယ်လို!!!!!”

မိအေး စကားမဆက်နိုင်ဘဲ ထွန်းဦးကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။

“ဟိုနေ့က ငါ အကုန်မြင်တယ် မိအေး၊ မမလေးကို အဲ့ video ပြလိုက်ရ ကောင်းမလားလို့ စဉ်းစားနေတာ”

“ဟို ဟို အဲ့လိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ကိုထွန်းဦးရယ်၊ မိအေး တောင်းပန်ပါတယ် အဟင့်ဟင့်ဟင့်”

“ဒါဆို နင် ငါ့ကို ဘာနဲ့ နှုတ်ပိတ်မလဲ”

“မိအေးမှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး အဟင့်ဟင့်”

“ငါ ပိုက်ဆံမလိုချင်ဘူး မိအေး၊ နင် ငါနဲ့ လင်မယားလို ညအိပ်ပေးရင် ရပြီ၊ ဘယ်လိုလဲ ဟဲဟဲဟဲ”

“ရှင်!!!! ဟိုဟို”

“ရပါတယ်ဟာ၊ ငါ မမလေးကို သွားပြလိုက်တော့မယ်”

“မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ ကိုထွန်းဦးရယ်”

“ဒါဆိုရင်”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေး ခေါင်းငြိမ့်ရုံမှလွဲ၍ အခြားရွေးစရာ လမ်းမရှိပေ။

“ကဲ လာ ဒီနားကို”

ထွန်းဦး ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေထောက်ချ ထိုင်ရင်း ပြောသည်။ ထွန်းဦးက သူ့ပေါင်ပေါ် ပုတ်ပြသဖြင့် ပေါင်ပေါ်သို့ မရဲတရဲနှင့် တင်ပါးလွှဲ ထိုင်လိုက်သည်။ မိအေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အား သိမ်းကြုံးဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်သည်။ ထွန်းဦး၏ အနမ်း ရိုင်းရိုင်းတွေကြောင့် အပျိုပေါက်မလေး မိအေးခင်မျာ ရင်တွေဗျောင်းဆန်နေသည်။ ဦးအောင်မင်းက သူမကို လိုးသာလိုးသည် တစ်ခါမျှ ထိုကဲ့သို့ မနမ်းရှိုက်ဖူးခဲ့။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်မွှေနေသော ထွန်းဦး၏ လျှာကို ပြန်လည်ကလိပေးနေမိသည်။ ထွန်းဦးက မိအေး၏လျှာကို စုပ်ရင်း နို့အုံကြီးကို ပွတ်ချေနေသဖြင့် မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွားသည်။

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”

“ဟားးးး နို့လေးတွေက တင်းနေတာဘဲ၊ ကိုအောင်မင်း နင့်ကို လိုးရင် နို့မစို့ဘူး ထင်တယ်”

“အိုးးး ဘာတွေပြောနေတာလဲ အ”

မိအေးနို့အုံအား ဖျစ်ညှစ်ခြင်း ခံရသည်။ မိအေး၏ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နို့သီးများအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် စို့နေသည်။ နို့စို့နေရင်း ထွန်းဦး၏ လက်က မိအေး၏ထမိန်ကို ဆွဲတင်ကာ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးနေသည်။

“အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးးး”

စောက်ပတ်ထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်ရာ မိအေး ရင်ဘက်ကြီး ကော့တက်လာသည်။

“ဇွစ်ဇွစ် ဇွိဇွိ အအအအ ပျစ်ပျစ်ပျိပျိ အအအအ အားးးးဟားးးးး”

လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ ခပ်သွပ်သွပ်လေး အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်ရာ

“အ အ အ အ အားးးးးးးးးးးးးး”

စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်ကာ မိအေး တချီပြီးသွားသည်။

“ကောင်းလား မိအေး”

“အွန်း အဟွန်းး ဟွန်း ဟွန်း”

“ဒါဆို လိုးကြစို့”

“အို!!! ဦးထွန်းဦးကြီးကလည်း၊ ဘယ်လိုကြီးပြောမှန်း မသိဘူး”

ထိုနေ့မှစ၍ မိအေးတစ်ယောက် ထွန်းဦးခေါ်သည့် အချိန်တိုင်း အခန်းထဲသို့ ရောက်ရောက် လာခဲ့ရသည်။ ယခုလည်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်၍ အရက်သောက်နေသော ကိုထွန်းဦး၏ရှေ့တွင် မတ်တပ်လေး ရပ်လျက်

“လာလေ မိအေး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

ထုံးစံအတိုင်း ထွန်းဦး ပေါင်ပေါ်သို့ တင်ပါးလွှဲ ထိုင်လိုက်သည်။ ထွန်းဦးက မိအေး ပါးပေါ်ရှိ သနပ်ခါးနံ့များကို အားရပါးရ ရှူရှိုက်လိုက်သည်။

“ရွှတ်!!! ဟားးး မွှေးနေတာဘဲ၊ ဒါနဲ့ ငါ ဒီနေ့ ဘာလုပ်မယ် ပြောထားလဲ”

“ဟိုဟိုလေ ဖင်ကို ဖင်ကို လိုးမယ်လို့ ပြောထားတာ”

“နင် အလိုးခံမှာလား”

“နာမှာတော့ ကြောက်တယ်”

“အလိုးတော့ ခံမယ်ပေါ့”

“အွန်း”

“စောက်ပတ်ကိုရော လျက်ပေးရဦးမလား”

“အဟွန်း”

မိအေး ရှက်ရွံ့စွာ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

“ဒါဆို ငါ့လီးကို အရင်စုပ်ပေး”

“ဟုတ် ဟုတ်”

မိအေးတစ်ယောက် ထွန်းဦး၏အမိန့်ကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာလျှက်ရှိသည်။ ထွန်းဦးပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ပုစိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ကလေးလက်သီးဆုပ်ခန့်ရှိ လီးဒစ်ပြဲပြဲကြီးနှင့် ဓါတ်ခဲနှစ်လုံးထိုး ဓါတ်မီးခန့် တုတ်သော လီးကြီး ပေါ်လာသည်။ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ကာ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ပြဲကြီးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်ရင်း လီးဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်ရာ

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ရှလွတ် အားးးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိအေးရယ် ဟားးးး”

လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ အားရပါးရ စုပ်နေရင်း 10 mins ခန့် ကြာသော်

“ပြွတ်ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် အအအအ ဟားးးးးးးးးး”

မိအေးပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ မိအေးလည်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော သုတ်ရည်များကို မျိုချလိုက်သည်။

“ကဲ မိအေး ကုတင်ပေါ်တက်”

မိအေးလည်း အဝတ်များချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်၍ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ထွန်းဦး မိအေးပေါင်ကြား ခေါင်းငုံ့ကာ စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်သည်။ အမွှေးနုများ ရစ်သိုင်းနေသော စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။

“ဇွိ!!! အ !!!!!!! ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အ ဟား”

လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်ထဲထိုးကာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ရင်း စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အအအ ဟားးးး စိစိ ပလက် ပလက် ပျစ်ပျစ် အအအအ အားးးးး ဟားးးးး ရှီးးးးးးးး”

မိအေး ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာကာ စောက်ပတ်လေး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့် အရည်တွေ ညှစ်ထွက်လာသည်။ ကုတင်ပေါ် ဖင်ကြီး ပြန်အကျတွင် မိအေး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ မိအေးဖင်အား ကုတင်စောင်းသို့ဆွဲကာ ထွန်းဦး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရာ လီးနှင့် ဖင်ပေါက် တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားသည်။ ထွန်းဦးက လီးဒစ်ကို Aphaw ဂျယ်အနည်းငယ် သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဂျယ်အနည်းငယ်ကို လက်ညှိုးတွင် သုတ်ကာ မိအေး၏ စအိုပေါက်ထဲ လက်ညှိုးကို ထိုးမွှေလိုက်သည်။

“ဇှိ!!!အအအ”

လက်ညှိုးနှင့် လေးငါးချက်ခန့် မွှေပြီး လီးဒစ်ကို စအိုဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ စအိုပေါက်တွင် အေးစက်စက် ချွဲကျိကျိ အထိအတွေ့ကြောင့် ဖင်ရှုံ့မိကာ အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိသည်။

“ဖင်ကို ရှုံ့မထားနဲ့၊ နာလိမ့်မယ်၊ နာရင်လည်း တအားမအော်နဲ့၊ သူများတွေ ကြားသွားလိမ့်မယ်၊ အံကြိတ်ပြီးခံ၊ ကြားလား”

“ဟုတ်ဟုတ်”

မိအေး အံကြိတ်ထားလိုက်သည်။

“အင့်!!! ဇိဇိဇွိ!!! ဗျစ်!!! အီးးးဟီးးဟီးးး”

ဂျယ်သုတ်ထား၍ လီးဒစ်ကြီး ကျဥ်းမြောင်းသော စအိုပေါက်ထဲ လျှောလျှူစွာ ဝင်သွားသည်။ မိအေးလည်း လက်ကို နောက်ပစ်ကာ ခေါင်းအုံးကို လက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း မျက်စိစုံမှိတ် အံကြိတ်နေသည်။

“ဇိဇိဇွိဇွိ!!!! အူးးးဟူးးးဟူးးး နာတယ် နာတယ်!!! ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

ထွန်းဦး ချော့သွင်းရင်း သွင်းရင်းဖြင့် လီးကြီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ထွန်းဦးက မိအေး၏ နို့တစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်း ကျန် တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ချေပေးလိုက် လီးကို တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းလိုက် လုပ်နေရာ လီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ တဆုံးဝင်သွားသည်။

“ဗျိဗျိဇွိဇွိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး”

မိအေး မျက်ရည်တွေကျလျှက် ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းကား အံကြိတ်၍ တီးတိုးညည်းတွားနေသည်။ လီးအား ဖင်ပေါက်တွင် တစ်စို့ကြီးထားပြီး မလိုးသေးဘဲ စောက်စိလေးကို လက်မဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စက္ကန့် အနည်းငယ်ကြာသော် မိအေးဖင်လေး မသိမသာ ကော့ကော့လာသဖြင့် ထွန်းဦး လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံထုတ်ကာ အားကုန်‌ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အူးးး ဟူးးး ဟူးးးး အမလေးးးး သေပါပြီ သေပါပြီ၊ အင့် အင့် အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျိဗျိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး နာတယ် နာတယ် ဖင်ကွဲပါပြီတော့ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အားးး ဟားး ဟားးးးးး”

မိအေးခင်မျာ မျက်ရည်တွေကြလျှက် အော်ညည်းနေသော်လည်း ထွန်းဦးက ညှာတာခြင်း မရှိဘဲ ဖင်ပါကင်ဖွင့်နေသည်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသော် မိအေးထံမှ ငိုညည်းသံ မထွက်တော့ဘဲ ဖင်ကို ပင့်ပင့် ပေးလာသဖြင့် ထွန်းဦး ဆောင့်ချက်တွေ အားပါလာသည်။ မိအေး ဖင် ဇိမ်တွေ့လာပြီ။

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျစ်ဗျစ် အအအအ ဇွိဇွိဗျိဗျိ အအအအ ဗွတ်ဗွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ ဆောင့်ဆောင့် အအအအ အားးးးးး ရှီးးးးးးး ဟားးးးးး”

မိအေး ဖင်ကြီး ကော့ကော့ထိုးကာ ထွန်းဦးခါးကို အားရပါးရ ဖက်ထားရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်လာသည်။ မိအေး နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားသဖြင့် စအိုကြွက်သားများကို ညှစ်လိုက်ရာ ထွန်းဦးလည်း ကြာရှည် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဆောင့်သွင်းရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားသည်။ ထွန်းဦး လီးကြီးကို မိအေး ဖင်ပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် အာ ဟာ ပျစ်ပျစ် ဗလစ် တစ်တစ်”

ဖင်ပေါက်လေး ဟာတာတာဖြစ်ကာ သုတ်ရည်များ အံထွက်လာသည်။

“ကောင်းလာ မိအေး”

“အွန်း ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် အစပိုင်း အရမ်းအောင့်ပြီး နာတယ်၊ ဖင်ကိုလိုးတာ ဘာဖြစ်လို့ မိအေး စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်တာလဲ မသိဘူး၊ အခုလည်း ဖင်ပေါက်က ကြိမ်းပြီး စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့”

“ဖင် နည်းနည်းကွဲသွားလို့ပါကွာ၊ နောက်ပိုင်း နင် ဖင်ဘဲ ခံချင်လာလိမ့်မယ်၊ ကဲ ကိုယ့်အခန်းကို သွားအိပ်တော့”

“ဟုတ်”

အချိန်က 9:27 pm ရှိပြီ။ ထွန်းဦး Facebook ကို ဖွင့်လိုက်သည်။

………………………………………………………….

ရာဂျစ်တစ်ယောက် နော်မူအား လိုးပြီး သေးပေါက်ချင်၍ အခန်းအပြင် ထွက်လာစဉ် ကိုထွန်းဦး အခန်းတံခါး ပွင့်လာသဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ပေါင်ကို လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ်ဖြင့် ကွတတ လမ်းလျှောက်လာသော မိအေးကို တွေ့လိုက်ရ၍ အံ့သြသွားသည်။

— ဧကန္တ ကိုထွန်းဦး ဒီကောင်မလေးကိုများးးး—

ရာဂျစ် တွေးမိရင်း လီးကြီး ပြန်လည်တောင်မတ်လာသည်။

— သေး မြန်မြန်ပေါက်ပြီး မိန်းမကို နောက်တစ်ချီ ဆွဲဦးမှဘာ——-

…………………………………………………………..

9:30 pm

ဟော David တက်လာပြီ

“Hi”

“hi ပါ Akary ၊ အချိန်ကွက်တိဘဲနော်”

“အင်းပါ။ ဒါ့ကြောင့် David ကို Akary က ချစ်နေရတာ”

တစ်ဖက်မှ အသဲပုံလေးတွေ တက်လာသည်။

“Akary ရေ၊ ဒီနေ့ စာနဲ့ မ chat တော့ဘူး၊ V-Call နဲ့ chat ချင်တယ်”

“အာ David ကလည်းကွာ”

“စိတ်ချပါ Akary၊ အဝတ်အစားတွေဘဲ ချွတ်ပြီး မျက်နှာကို ပုဝါဖုံးထားရင် Akary ကို David မသိနိုင်ပါဘူး”

David ၏ အပြောကောင်းမှုကြောင့် နောက်ဆုံး မော်မော်ဌေး လိုက်လျောလိုက်သည်။ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီး မျက်နှာကို ပုဝါစီးလိုက်သည်။ အခန်းထဲတွင် မီးထိန်ထိန် လင်းနေသဖြင့် David တစ်ယောက် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ထင်ရှားစွာ မြင်ရမှာ သေချာသည်။ မျက်နှာမမြင်ရင် ပြီးတာဘဲလေ။

David ဘက်မှ V-Call ခေါ်လာပြီ။ အတွေ့အကြုံသစ် ဖြစ်သဖြင့် မော်မော်ဌေး ရင်းခုန်နေသည်။ တစ်ဖက်မှ ခန္ဓာကိုယ် ထွားကျိုင်းတောင့်တင်းသော အမျိုးသားတစ်ဦး မျက်နှာကို ပုဝါစီးလျက် ပေါ်လာသည်။ David မှ ဦးဆောင်ကာ သင်ပေးသလို လိုက်လုပ်ရင်း ပြောရင်း စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်နေမိသည်။ သူမ စောက်ပတ် ကလိနေသည်ကို David ရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်ရန် အနီးကပ် ပြလိုက်သည်။

David ကလည်း သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက် ပြနေသည်။ David လီးကို စမြင်ကတည်းက မော်မော်ဌေးခင်မျာ အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်ကာ စောက်ပတ် ပွစိ ပွစိ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ကြီးမား တုတ်ရှည်လိုက်သည့် လီးကြီး။ ကိုအောင်းမင်းလီးထက် ကြီးသည်။ ဒါကြီးနဲ့သာ အလိုးခံလိုက်ရရင်ဟု တွေးမိရင် စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေသည့် လက်က ပိုမို သွက်လက်လာကာ

“အ အ အ အ ဟားးးး ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးးး”

မော်မော်ဌေး တစ်ချီပြီးသွားသည်။

“ပြီးပြီလား Akary”

“အွန်းးးး”

“ကောင်းလား”

“အင်းးးး ကောင်းတယ် အဟွန့်၊ ဒါနဲ့ David ရော”

“ပြီးတော့မှာ၊ David ပြီးရင် လရည်တွေ လျက်ပေးလေ Akary”

“အပြင်မှာမှ မဟုတ်တာ ဘယ်လိုလျက်ရမှာလဲ”

“အပြင်မှာဆို လျက်ပေးမှာလား”

“အွန်း”

“ဒီလိုလုပ်ကွာ၊ David ပြီးရင် David ရဲ့ phone screen ပေါ် လရည်တွေ ပန်းလိုက်မယ်၊ Akary က Akary ရဲ့ phone screen ပေါ် လျှာနဲ့လျက်ပြ၊ ဘယ်လိုလဲ”

“တတ်လည်း တတ်နိုင်တဲ့ David ဘဲ၊ Ok ကွာ လုပ်ကြည့်မယ်”

David က သူ၏ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးကြီးကို အနီးကပ် ဂွင်းတိုက်ပြရင်း

“အအအအ အားးးးး ရှီးးးးးးးးးးးး”

တဖက်မှ သုတ်ရည်များ Scree ပေါ် ပန်းလာသဖြင့် Akary လည်း ရုတ်တရက် ပုဝါကို ဖယ်မိကာ Phone scree ကို လျှာဖြင့် လျက်ပြလိုက်သည်။

“ကဲ ကျေနပ်ပြီလား”

“ကျေနပ်ပါပြီဗျာ OK OK Good night အားဘွား မွမွ”

“Good night ပါ David ရေ အာဘွား”

မော်မော်ဌေး အိပ်ယာပေါ် လှည်းချလိုက်ရင်း ပြုံးမိသည်။ ယောက်ျား ခရီးထွက်နေချိန်တွင် line ပေါ်မှနေ၍ အာသာဖြေပေးနိုင်စွမ်းရှိသော David ဆိုတဲ့ တစ်ယောက်ရေ၊ ကျေးဇူးပါကွယ်။

………………………………………………………..

ထွန်းဦး phone ပိတ်လိုက်ပြီး ကျေနပ်စွာ ပြုံးမိသည်။ ဒေါ်မော်မော်ဌေး၏ FB Account သည် ထွန်းဦး account တွင် Friend ဖြစ်ပြီးသား။ ကိုအောင်မင်း ခရီးထွက်တိုင်း သူမ FB သုံးလျှင် မော်မော်ဌေး account မှာ မီးစိမ်း မလင်းပေ။ ဒါဆို ဒီ အမျိုးသမီး တခြား account နှင့် သုံးတာ သေချာပြီ။ သိပ် မစောင့်ကြည့်လိုက်ရပေ။

လွန်ခဲ့သော တစ်လက အိမ်အပြန် စတိုးဆိုင်တစ်ခုတွင် ပစ္စည်းဝယ်ဖို့ ကားပေါ်မှ ဆင်းသွားစဉ် အမှတ်တမဲ့ Line သုံးလက်စ phone ကို ထားခဲ့သဖြင့် သူမ၏ account ကို သိလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ထွန်းဦးက သူသုံးနေကြ fake account ဖြင့် Akary ကို add ကာ ခင်မင်အောင် ပေါင်းသည်။ နောက်ပိုင်း sex chat တဲ့ အဆင့်အထိ စည်းရုံးနိုင်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူမ၏မျက်နှာကို recording လုပ်လိုက်နိုင်ပြီလေ။ အချိန်တန်ရင် နောက်တစ်ယောက်ပါ တွယ်ရတော့မှာပါလား။

“ကိုထွန်းဦး”

“ဘာတုန်း ရာဂျစ်”

“ကျော် တစ်ခုလောက် မေးချင်လို့”

“မင်းမှာလည်း မေး မေးနိုင်လွန်းတယ်ကွာ၊ သောက်ရတာ Feel ပျက်တယ်”

“ခညားကလည်း စိတ်ချည်းဘဲ”

ဒီကနေ့ ဒေါ်မော်မော်ဌေး ကုမ္ပဏီမှ စောစော ပြန်လာသဖြင့် ထွန်းဦးနှင့် ရာဂျစ်တို့ စောစောစီးစီး သောက်ဖြစ်သည်။ ရာဂျစ်ဆိုတဲ့ ကောင်က နည်းနည်းသောက်လျှင် များများမူးပြီး လေကြောရှည်တတ်သည်။ မနေ့ညက သူ့မိန်းမနော်မူ ရွာမှ ပြန်ရောက်လာသဖြင့် အတိုးနှင့် တွယ်မှာဆိုပြီး မသောက်ဖြစ်။ ဒီကနေ့ နော်မူရော မိအေးပါ Korea ကား ကြည့်နေသဖြင့် သူတို့ အရက်ဝိုင်းသို့ မလာဖြစ်ပေ။

“ကဲ မေးမှာဖြင့် မြန်မြန်မေးကွာ”

“မနေ့ညက ဟိုကောင်မလေး ခင်များအခန်းထဲ ဘာ လာလုပ်တာလဲ အဟဲ”

“ဟေ!!!! မိအေးကို ပြောတာလား၊ မင်း ဘယ်လိုတွေ့တာလဲ”

“ကျုပ် ညက တစ်ချီပြီးသွားလို့ သေးထပေါက်တော့ ကောင်မလေးက ခင်များအခန်းထဲကနေ လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ်နဲ့ ထွက်လာတာ တွေ့လိုက်တယ်၊ ခင်များ ဘယ်လောက်တောင် တွယ်လိုက်တာလဲ ဟဲဟဲဟဲ”

“အာ!!! ရာဂျစ်ကလည်း၊ ငါ ဘာမှ မလုပ်ပါဘူးကွ၊ သူ့ဟာသူ အမြည်းစားရင်း ငါနဲ့ စကားတွေပြောပြီး ပြန်သွားတာ၊ လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ် ဖြစ်တာလည်း ခြေထောက်ကျဉ်လို့ နေမှာပေါ့ကွ၊ ဒီမှာ ထိုင်သွားတာ အကြာကြီးဘဲ”

“လုပ်မနေစမ်းပါနဲ့ ကိုထွန်းဦးရာ၊ ထားပါတော့ ထားပါတော့”

ရာဂျစ် အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်ရင်း

“ကောင်မလေးလည်း ဒီရက်ပိုင်း တော်တော်ထွားလာတယ်ဗျ၊ ဖင်ကြီးတွေကို နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး”

“ဘာလဲ မင်းက လုပ်ချင်လို့လား”

“စတာပါဗျာ!!!! ဒါပေမယ့် အဟဲ”

“ရရင် တွယ်မယ်ပေါ့”

“ကိုထွန်းဦးကလည်းဗျာ အဟဲ ကျုပ်က ဒါမျိုး မဖန်တတ်ဘူးဗျ”

“ငါ ဖန်ပေးရင်ရော”

“ရရင်တော့ ဒါမျိုးလေး တွယ်ချင်တာပေါ့ဗျ အဟီးးးးး”

“ငါ ဖန်တီးပေးလို့ အဆင်ပြေရင် မင်းမိန်းမ နော်မူကို ဘယ်သူထိန်းမလဲ”

“အဲ”

ထွန်းဦး၏ ထိမိလှသော မေးခွန်းကြောင့် ရာဂျစ်ခင်မျာ စားလက်စ အမြည်းပင် ပြုတ်ကျသွားရှာသည်။ မိန်းမ ကြောက်ရသူကိုး။ ရာဂျစ်အား ကြည့်ကာ ထွန်းဦး ပြုံးလိုက်သည်။

“ဒါ ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ၊ လုပ်ပါဗျာ၊ ကျုပ် ခင်များကို ဆျာ တင်ပါတယ်”

“နည်းနည်းတော့ ခက်တယ်ကွ၊ မိအေးအပိုင်းက ငါ့ တာဝန်ထားလိုက်၊ ဒါပေမယ့် မင်းမိန်းမကို ထိန်းဖို့ရာ”

ရာဂျစ် ငှဲ့ထားသော အရက်ခွက်ကို အကုန်မော့ချလိုက်ပြီး

“ဆျာက ဆျာပါ ဆျာ၊ ဆျာ ကောင်းသလို စီစဉ်ပေးဗျာ၊ အရေးကြီးတာ အဲ့လုံးကြီးပေါက်လှလေး ကျုပ် တွယ်ရဖို့ လိုတယ်”

ရာဂျစ် မူးမူးနှင့် ဘာတွေပြောမိသည် မသိ။ မျက်လုံးထဲတွင် မိအေး၏ ဖင်ကားကားကြီးတွေကို မြင်ယောင်နေမိသည်။ ထွန်းဦးလည်း သဘောကျစွာ ပြုံးရင်း phone recording ကို မသိမသာ ပိတ်လိုက်သည်။

“မပြီးကြသေးဘူးလား ဒီနှစ်ယောက်”

“ပီးပါပီ မီးမရဲ့၊ နင်တို့ရော ဘီဒိုကား ပီးပီလား”

နော်မူ အခန်းထဲဝင်လာပြီး မေးရာ ရာဂျစ် အာလေး လျှာလေးဖြင့် ဖြေသည်။

“ကိုရာဂျစ်၊ ရှင် တော်တော် မူးနေပြီပေါ့”

“ဝူးပါဘူး မီးမရာ၊ နဲနဲပါးပါး ပါ အဟဲ”

“ကဲ တော်ပြီ ထ ထ အိပ်ကြစို့”

ခေါင်းစိုက်နေသော ရာဂျစ်အား မနိုင်မနင်းဖြင့် တွဲ ထူနေသည့် နော်မူ့ဖင်ကို ထွန်းဦး လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်လိုက်သည်။

“ဖျန်းးးး အ!!! ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ၊ တအားကဲတာဘဲ ဟွန်းးးးးး”

မျက်စောင်းထိုးကာ ရာဂျစ်အား တွဲခေါ်သွားသော နော်မူ၏ ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း ထွန်းဦး အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်သည်။

“ဦးထွန်းဦး မိအေး အိပ်တော့မယ်”

အခန်းတံခါးပေါက်တွင် ကြည့်နေသော မိအေး အသံကြားမှ ထွန်းဦး ထလာကာ

“အိပ်တော့လေ သဲလေး၊ ဒီရက်ပိုင်း အားမွေးထားနော်၊ နောက်မှ ဟဲဟဲဟဲ”

ထွန်းဦးက သူ့အထာနှင့်သူ ပြောသော်လည်း မိအေးကတော့ သဘောကျကာ ထွန်းဦးပါးကို နမ်း၍ အခန်းသို့ ပြန်သွားသည်။ ထွန်းဦးလည်း တံခါးကို စေ့ရုံစေ့လိုက်သည်။ မကြာမီ နော်မူ သူ့အခန်းထဲ ဝင်လာမည်လေ။

ထွန်းဦးဆိုသည့် အကောင်က စားဖား။ သူ တာဝန်ယူရမည့် အပေါက်ဆိုလျှင် လုံးဝ လှည့်မကြည့်ပေ။ နော်မူဆိုသည့် ကရင်မကိုလည်း ကြာခိုကာ တွယ်သည်မဟုတ်။ သူ အပိုင်ကိုင်တွယ်နိုင်၍သာ တွယ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အဲ့ဒါကလည်း သူ့ သူဌေး အောင်မင်းကြောင့်ပင်။

………………………………………………………

ဦးအောင်မင်း ဆိုသည့် သူဌေးမှာ တဏှာနှင့် ပတ်သက်လျှင် အလိုဆန္ဒ ပြည့်ဝသူ မဟုတ်ပေ။ သူ့တွင် တစ်သက်လုံး ဖြို၍မကုန်နိုင်သော မော်မော်ဌေး ဆိုသည့် အိုးကြီးတစ်လုံး ပိုင်ဆိုင်ထားသည်ကိုပင် အာသာမပြေသူ ဖြစ်သည်။

တစ်ရက်သော နေ့လည်ခင်းတွင် ဒေါ်မော်မော်ဌေး ကုမ္ပဏီသို့ သွားစဉ် ဦးအောင်မင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် အရက် ထိုင်သောက်နေ၏။ အောင်မင်းဆိုသည့် အကောင်ကလည်း အလုပ်တစ်ခု လုပ်လျှင် စနစ်တကျ အကွက်ချ လုပ်တတ်သူ ဖြစ်သည်။ သူ၏ ခြံစောင့် ကုလားမယား နော်မူဆိုသည့် အမျိုးသမီးကို လိုးချင်နေသည်မှာ ကြာပြီ။

နော်မူ ဆိုသည့် ကရင်မမှာ သူ့မိန်းမ မော်မော်ဌေးကဲ့သို့ Gym မဆော့ဘဲ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တောင့်တင်းပြေပျစ်လှသည်။ ရာဂျစ် မဖြိုနိုင်သော ဒီ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကို သူ ရအောင် ဖြိုမည်ဟု ကြိမ်းဝါးထားသည်။ နော်မူဆိုသည့် မိန်းမကလည်း တဏှာကြီးပြီး အလှအပ မက်မောသူ ဖြစ်သည်။ ဦးအောင်မင်း ခေါ်သဖြင့် နော်မူ အခန်းထဲ ရောက်ရှိနေသည်။

“အစ်ကိုကြီး နော်မူ့ကို ဘာခိုင်းစရာ ရှိလို့လဲ”

“ခိုင်းစရာတော့ ရှိတယ်ဟ၊ ဒါပေမဲ့ နင့်ကို အရင် ဆုချမလို့”

“ရှင်”

“ဟုတ်တယ် နော်မူ၊ နင်တို့လင်မယား ငါ့အိမ် ရောက်တာ ကြာပြီ၊ နင် တာဝန်ကျေလို့ ဒါလေး လက်ဆောင်ပေးမလို့”

“ဟယ် ဆွဲကြိုးလေး လှလိုက်တာ”

“ဒီနားလာခဲ့၊ ငါကိုယ်တိုင်ဆွဲပေးမယ်”

နော်မူလည်း အပျော်လွန်ကာ ဦးအောင်မင်းရှေ့ ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်။ ခေါင်းငုံ့ထားသော နော်မူ၏ ဟိုက်သွားသည့် T-Shirt အောက်မှ ဖြူဖွေးနေသော နို့အုံကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် အောင်မင်း တံတွေးမျိုချမိသည်။

“နော်မူ”

“ရှင်”

ဆွဲကြိုးချိတ်ကို တပ်ပေးနေရင်း နော်မူ၏ နားနားကပ်ပြောသဖြင့် ဦးအောင်မင်း၏ အသက်ရှိုက်ဖိုကာ နှာခေါင်းမှမှုတ်သည့် လေပူများက နော်မူ့ နားသယ်စပ်ကို တိုးဝှေ့သွားသည်။

“နင်က သေချာကြည့်လေ လှလေဘဲ”

“အို အစ်ကိုကြီးကလည်း အဟွန်း”

“နော်မူ”

ဦးအောင်မင်းထံမှ တိုးညှင်းစွာ ခေါ်လိုက်သံက နော်မူ့ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေမိသည်။ သူမ၏ယောက်ျား ရာဂျစ်ထံမှ တစ်ခါမှမရဖူးသော ရွှေဆွဲကြိုးလေး ရသည်က တစ်ကြောင်း၊ သူစိမ်း ယောက်ျား တစ်ယောက်၏ အသက်ဖိုသံကို အနီးကပ် ခံစားရသည်က တစ်ကြောင်းကြောင့် နော်မူ့ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေသည်။ နော်မူ၏ အခြေအနေကို ရိပ်မိသဖြင့် အောင်မင်း ရဲတင်းလာသည်။ ဆွဲကြိုးချိတ် ချိတ်ပေးရင်း နော်မူ့ လည်ပင်းကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အ ဟာ အစ်ကိုကြီး ဟားးးးးးးးးးး”

နော်မူတစ်ယောက် ဦးအောင်မင်း၏ လုပ်ရပ်ကို ရုန်းဖယ်မှု မပြုဘဲ ဦးအောင်မင်းအား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ အောင်မင်းလည်း အခြေအနေ ကောင်းမှန်း ရိပ်မိသဖြင့် နော်မူအား ပြန်လည်သိုင်းဖက်ထားရင်း ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်လိုက်၊ တင်ပါးကို ပွတ်ချေလိုက် လုပ်နေသည်။

“အစ်ကိုကြီးရယ် အင်းးဟင်းဟင်း”

နော်မူ့အား ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း ထမိန်ကို လျှောချွတ်လိုက်သည်။

“နော်မူ”

“ရှင် အစ်ကိုကြီး”

“ဒီနေ့ အစ်ကိုကြီးအလိုကို လိုက်လျောရင် နော်မူ့ကို စိတ်ကြိုက်ဆင်ပေးမယ်”

“တစ်ကယ်နော် အစ်ကိုကြီး”

“အွန်း”

တစ်ကယ်တန်း နော်မူမှာ လက်ဝတ်လက်စားကို မက်သည်ထက် ကာမရမ္မက်ကို ပို၍ ယစ်မူးနေသူ ဖြစ်သည်။ မူးလျင် ဘာမှမလုပ်နိုင်ဘဲ အိပ်ပျော်သွားသော သူမ၏ယောက်ျား ရာဂျစ်ကို အားမလို အားမရ ဖြစ်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ ဒီကနေ့ ဦးအောင်မင်း၏ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်ကြားမှာ ယစ်မူးရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်နေပြီ။

ဦးအောင်မင်းလည်း အဝတ်တွေချွတ်ရင်း နော်မူ့အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ခိုင်းလိုက်သည်။ အမွှေးများ မဲမှောင်နေသော နော်မူ၏ စောက်ဖုတ် မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အောင်မင်းကို သွားရည်ယိုစေသည်။ နော်မူ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ စောက်စိအား လီးဒစ်နှင့် ပွတ်သပ်နေသည်။

“အ!!!!အင်း ဟင်းဟင်း အစ်ကိုကြီးရယ်”

အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ကိုတေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“အင့်!!!ဇှိဇှိဇှိ အ!!!ဟားးးး”

လီးဒစ်ဝင်သွားသော် နော်မူ့ မျက်နှာဘေးတွင် လက်နှစ်ဖက် ထောက်လိုက်ရာ နော်မူ့ဖင်ကြီး အပေါ်သို့ ကြွတက်လာသည်။ ဦးအောင်မင်း ခါးကို အားထည့်ကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ပျစ်ပျစ်ဇွိဇွိ အ ဟားးး အအအအ”

ဦးအောင်မင်း၏ ဆောင့်ချက်များက ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ အဝင်အထွက် သွက်လှသည်။ နော်မူ့ နို့အုံကြီးများလည်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါနေသည်။ နော်မူလည်း ထိုသို့ အလိုးခံချင်နေသည်မှာ ကြာပြီ။

“ပြွတ်ပြွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ ဆောင့်ဆောင့် အစ်ကိုကြီး နော်မူ!!!!နော်မူ!!! ကောင်းနေပြီ ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ အားးးးဟားးးးဟားးးး ရှီးးးး”

အချက် ၃၀ ခန့် မနာတမ်းဆောင့်လိုးပြီး နော်မူ့စောက်ပတ်ထဲ ဦးအောင်မင်း၏ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် နော်မူလည်း တချီ ကောင်းကောင်း ပြီးသွားသည်။

…………………………………………………………..

ထွန်းဦးတစ်ယောက် ကိုအောင်မင်း ဝယ်ခိုင်းလိုက်သော ပစ္စည်းအား လာပေးစဉ် သူဌေးအခန်းထဲမှ ထွက်လာသော နော်မူနှင့် ဆုံသည်။ ဆံပင်တွေလည်း ဖရိုဖရဲဖြစ်ကာ အင်္ကျီကြယ်သီး တပ်ထားသည်မှာ တစ်လုံးကျော် ဖြစ်နေသည်။ ထွန်းဦးအား ကျော်ကာ လှေခါးပေါ်မှ ဆင်းသွားသည့် နော်မူ့ နောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက်ရာ ဖင်တွင် အကွက်ကြီး စွန်းထင်းနေသည်။ ထွန်းဦး ပြုးလိုက်သည်။ ရာဂျစ်ခင်မျာမှာတော့ ခြံထဲရှိ သစ်ပင်များအား ရေလောင်းကောင်းဆဲ။

ကိုအောင်မင်းဝယ်ခိုင်းသည့် ပစ္စည်းအား ပေးခဲ့ပြီး ထွန်းဦး မီးဖိုချောင်ဖက် ထွက်ခဲ့သည်။ ဘေစင်တွင် ပန်းကန်တွေ ရေဆေးနေသော နော်မူအား တွေ့သဖြင့် အနားနားကပ်ကာ

“နော်မူ”

“အမေ့!!!! လန့်တာ ကိုထွန်းဦးရယ်၊ ဘာတုန်း”

“စောနက ဦးအောင်မင်းနဲ့ နင် ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ငါတွေ့တယ်”

“ရှင်!!!!!!!”

“အေး ဟုတ်တယ်၊ ဒီကိစ္စ မမလေးနဲ့ ရာဂျစ် မသိစေချင်ရင် ခဏနေ ငါ့အခန်းထဲ လာခဲ့၊ ဟဲဟဲဟဲ”

ထိုနေ့မှစ၍ နော်မူ့ခင်မျာမှာလည်း ရာဂျစ် လစ်လျင်လစ်သလို သူဌေးက ခေါ်လိုးလိုက်၊ ထွန်းဦး၏ အလိုးကို ခံလိုက်ဖြင့် ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေရသည်။ ယခုလည်း ရာဂျစ်အား အခန်းထဲသိပ်ခဲ့ပြီး ထွန်းဦးအခန်းသို့ ကူးခဲ့သည်။

“ကြာလိုက်တာဟာ”

“ရှင်ကလည်း ကဲကို ကဲတယ်၊ ဟို သေနာက တန်းအိပ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဘာမှမလုပ်နိုင်ဘဲနဲ့ လူကို နို့ကိုင်ဘာကိုင် လုပ်နေလို့ မနည်း ချော့သိပ်ခဲ့ရတာ အဟွန်း”

“ဟေ!!! ပြစမ်းပါဦး၊ ရာဂျစ် ကိုင်လိုက်တဲ့ နို့တွေ”

နော်မူ့လက်အား ဆောင့်ဆွဲပြီး ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်သည်။ ရင်ခွင်ထဲတွင် အပျိုပေါက်လေးကဲ့သို့ မျက်လုံး ပေကလပ် ပေကလပ်ဖြင့် မော့ကြည့်နေသော နော်မူ့မျက်နှာ နုနုလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

“နော်မူ”

“ရှင့်”

“ငါမေးတာ မှန်မှန်ဖြေစမ်း၊ နင့်ယောက်ျား ရာဂျစ်ရယ်၊ ဦးအောင်မင်းရယ်၊ ငါရယ် ဘယ်သူ့လီး ပိုကြီးတုန်း၊ ဘယ်သူလိုးတာ ပိုကြိုက်လဲ”

ကရင်မ နော်မူမှာ လိုးသည့်အကြောင်း၊ လီး အကြောင်း ပြောလျှင် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်နေကြ။

“လီးထဲမှာတော့ ရာဂျစ်လီးက အကြီးဆုံးနဲ့ အရှည်ဆုံးဟ၊ ဦးအောင်မင်း လိုးတာကြတော့ ကြမ်းတယ်၊ အဟွန်း နင်လိုးရင် ငါ ခဏခဏ ပြီးတယ်”

“ဒါဆို ငါလိုးတာ ကြိုက်တယ်ပေါ့”

“အွန်းး ဒါ့ကြောင့် ခဏခဏ ခံနေတာပေါ့ အဟွန်းးးး”

“ငါ ပြောစရာ တစ်ခု ရှိတယ်၊ နင့်ယောက်ျားက မိအေးကို လိုးချင်လို့တဲ့”

“အောင်မာ ကုလားစုတ်က ငါ့ကိုတောင် လိုးတာ အားမရဘူးပေါ့၊ ဒါနဲ့ ဖြစ်ပါ့မလား၊ ဟိုဟာမလေးက အခုမှ ၁၈ နှစ် ပြည့်ခါစလေး”

“ဖြစ်ပါတယ်ဟ၊ ဖြစ်လို့လည်း ဦးအောင်မင်းရော ငါပါ လိုးပြီးပြီ”

“ဒါဆိုလည်း ပြီးတာဘဲလေ”

“အေး ဒါဆို ငါ စီစဉ်ပေးလိုက်မယ်၊ လောလောဆယ် နင် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ ဟုတ်ပြီလား”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာကြီးရှင့် ခစ်ခစ်ခစ်”

“ဒီနေ့ နင့်ကို လေးဘက်ကုန်းပြီး လိုးချင်တယ်”

“လုပ်လေ”

နော်မူ အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် လေးဘက် ကုန်းပေးသည်။ ထွန်းဦးက နော်မူ့ဖင်ကြီးကို ကားယားခွလျှက် လီးဒစ်အား စောက်ပတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် နော်မူ့ခါးကို စုံကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ပျစ်ပျစ်ဇွိဇွိ အ ဟားးး အအအအ”

နော်မူ့စောက်ပတ်မှာ မုန့်ဖောင်း အမျိုးအစား ဖြစ်သဖြင့် ကြွက်သားညှစ်အား ကောင်းကာ အခုအချိန်ထိ လိုးရတာ စီးပိုင်နေဆဲ။ အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် အားရပါးရ ဆောင့်ပြီးသော်

“ပြွတ်ပြွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ ဆောင့်ဆောင့် ကိုထွန်းဦး နော်မူ!!!!နော်မူ!!! ကောင်းနေပြီ ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ အားးးးဟားးးးဟားးးး ရှီးးးး”

နော်မူ တချီပြီးသွားကာ ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာအပ်လျှက် ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေသည်။

“ဗျွတ်ဗျွတ် ဗလွတ် ဗူ”

စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရှုံ့ပွရှုံ့ပွ ဖြစ်နေသော နော်မူ့ စအိုပေါက်ကို တံတွေးဖြင့် ဆွတ်လိုက်သည်။

“အ!!!! ကိုထွန်းဦး!! ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“နင့် ဖင်ကို လိုးပေးမလို့လေ”

“အင့်!!! ဇွိဇွိ အ!!! ဖြေးဖြေး ကိုထွန်းဦး၊ နော်မူ တစ်ခါမှ ဖင် မခံဖူးဘူး၊ အင့်!!! ဗျစ်ဗျစ်ဗျိဗျိ အူးးးးဟူးးးဟူးးးး နာတယ် နာတယ် မရဘူး အီးဟီးဟီးဟီး”

ထွန်းဦး ဘာစကားမှမပြောဘဲ လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်သည်။ လီးကြီးတစ်ဝက်ခန့် ဖင်ပေါက်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်သွားပြီ။ နာကျင်မှုကြောင့် ရမ်းခါနေသော နော်မူ့ခါးကို စုံကိုင်ကာ အားပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့်!!!!! ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားးး ဟားးး ဟားးး သေပါပြီအမေရဲ့ အီးဟီးဟီး ဖင်ကွဲပါပြီတော့”

နော်မူ့ခင်မျာ အသံကျယ်ကျယ် မအော်ရဲသဖြင့် ခေါင်းအုံးအား မျက်နှာအပ်ကာ ကြိတ်အော်နေရသည်။ လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုတ်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့်!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အူးးး ဟူးးး ဟူးးးးး နာတယ် နာတယ် ဗျစ်ဗျစ် ဗျိဗျိ အားးး အားးး အားးးး အားးးး ဇွိဇွိ ဗျွတ်ဗျွတ် အားးး အားးး အားးး အားးးး”

နော်မူ၏ ကြိတ်မှိတ်အော်ညည်းသံ ကြားရလေ ထွန်းဦး၏ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေ ဖြစ်ရာ ၁၅ မိနစ်ခန့် အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီးသော်

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးး အားး အားး အားး ပျစ်ပျစ်ဇွိဇွိ အ ဟားးး အားးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားးးး ဟားးးး ရှီးးးးးး လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင် ကွာ ကြပ်သိပ်နေတာဘဲ ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးး အားးးး ရှီးးး”

နော်မူ့ဖင်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် နာကျင်မှုကြားက နော်မူ့စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များလည်း ပန်းထွက်လာသည်။

…………………………………………………………

နောက်တစ်ရက် ထွန်းဦး ကြိုတင် စီစဉ်ထားသည့်အတိုင်း ဒေါ်မော်မော်ဌေးအား ကုမ္ပဏီသို့ပို့စဉ် ကားပေါ် ပစ်တင်လိုက်သော အိပ်ခန်းသော့ကို ဒေါ်မော်မော်ဌေး မမြင်အောင် စတပ်ပြာခဲတွင်ဖိကာ ဒတ်ခ်ျဘုတ်ပေါ် ပြန်တင်ထားလိုက်သည်။ နော်မူကို ဈေးသို့ စောစောသွားပြီး အချိန်ကြာမှ ပြန်လာရန် မှာလိုက်သည်။ မိအေးအား အိမ်အလုပ်များကို စောစီးစွာ လုပ်ခိုင်းပြီး သူ့အခန်းထဲတွင် နံက် 9:30 am အရောက် စောင့်နေရန် မှာခဲ့သည်။ ရာဂျစ်မှာတော့ ရင်ခုန်စွာဖြင့် အရက်သောက်ရင်း စောင့်နေသည်။ ဘာမှမသိရှာသော မိအေးကတော့ ရေချိုးပြီး ထွန်းဦး အခန်းထဲတွင် ရောက်နေပြီ။ ထွန်းဦး ဒေါ်မော်မော်ဌေးအား ပို့ပြီး ဈေးသို့ ခဏဝင်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ အခန်းတံခါး ဖွင့်လိုက်သော်

“ရောက်နေပြီလားကွ”

“မိအေးက 9:00 am ထဲက ရောက်နေတာ၊ ဒီနေ့ စောစောစီးစီး ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ဒီနေ့ စောစောစီးစီး တစ်နေကုန်မယ်လေ၊ ဟဲဟဲဟဲ”

“ဟွန့်!!! တစ်နေကုန်လည်း မလုပ်နိုင်ဘဲနဲ့များ”

“မလုပ်နိုင်ရင် စစ်ကူခေါ်မှာပေါ့ဟ၊ နင်ရော တစ်နေကုန် ခံနိုင်လို့လား”

“အိုးးး မိအေးတို့က အေးဆေး အဟိ၊ အို အမေ့”

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန်းးး ဟွန်းးးးးး”

ချစ်စဖွယ် ပြောဆိုနေသော မိအေးခါးကို ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ အထှာကျနေပြီဖြစ်သော မိအေးကလည်း ထွန်းဦးပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့် မွှေလိုက်သည်။ ထွန်းဦးက ပါးစပ်ထဲ ကလိနေသော လျှာကို စုပ်လိုက်ရာ

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ရှလွတ်!!! အိ!!!!!!”

မိအေး မျက်လုံးများ မှေးစင်းကာ ခြေဖျားထောက်ပြီး ဆီးခုံခြင်းထိအောင် ခါးကို ကော့ထားသည်။ ခါးကို ဖက်ထားသော လက်က ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် နမ်းရှိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်သည်။ ထွန်းဦး အခန်းထဲ ဝင်သွားကတည်းက ရာဂျစ် အခန်းပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်နေသည်။ ထွန်းဦး မီးစိမ်းပြသည်နှင့် မိအေးကို သူ ဝင်တွယ်ရန် အသင့်ပြင်ထားသည်။

နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းရှိုက်ရင်း ထွန်းဦး၏ ညာဘက် လက်က မိအေးနို့အုံကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ကာ ဘယ်ဘက်လက်က စောက်ပတ်ထဲ ထိုးမွှေနေသည်။

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အု အု အု အူးးးးး”

ထွန်းဦး၏ အကိုင်အတွယ် ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် မိအေးခါးလေး ကော့ကာ ကော့ကာဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။

“ကောင်းလား မိအေး”

“အွန်း!!! အဟွန်းးးးးးးး”

ထွန်းဦး လှဲနေရာမှ ထကာ ခွက်နှစ်ခွက်ထဲ အရက် ငှဲ့လိုက်သည်။ တစ်ခွက်ထဲသို့ Sparkling အချိုရည် များများထည့်ကာ ဆေးမှုံ့တစ်ချို့ ခပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လက်ညှိုးဖြင့် မွှေပြီး

“ရော့!! ဒါလေး သောက်လိုက်”

“ဟွန်းး အရက်တွေ၊ မိအေးမှ မသောက်တက်တာ”

“သောက်ကြည့်စမ်းပါကွယ်၊ ချိုချိုလေးရယ်၊ ဒါသောက်မှ မင်း ခံနိုင်ရည်ရှိမှာ”

“ဘာဖြစ်လို့”

“စစ်ကူခေါ်ထားတယ်လေ ဟဲဟဲဟဲ”

“ဒါက ကိုထွန်းဦးကြီးရဲ့ စစ်ကူပေါ့”

“အေးးး ဟုတ်တယ်”

မိအေး သောက်လိုက်သည်။ ပူရှိန်းချိုမြသော အရသာက လည်ချောင်းမှတစ်ဆင့် ဝမ်းဗိုက်ထဲ ပူဆင်းသွားသည်။

“မိအေး သောက်လို့ ကောင်းလား”

“အွန်းးး ချိုချိုလေး”

“အင်္ကျီချွတ်ကွာ၊ ပြီးရင် ငါ သင်ပေးထားတဲ့အတိုင်း နင့် စောက်ပတ်လေးကို လက်နဲ့ ပွတ်နေ”

မိအေးလည်း ထွန်းဦး ပြောသည့်အတိုင်း တသွေမတိမ်း လုပ်ရှာသည်။

“အအအအ!!!!!!”

မိအေး စောက်ပတ်လေးကို အားမလို အားမရ ပွတ်ရင်း ထွန်းဦးအား မျှော်လင့်သော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေသည်။ ထွန်းဦးကလည်း မိအေး လုပ်ပုံကို အရက်သောက်ရင်း အမြည်းတစ်ခုပမာ ကြည့်နေသည်။

“ရော့”

ကုတင်ပေါ်သို့ ထွန်းဦး ပစ်တင်ပေးသော Nevia Roll On ဗူးလေးကို ကောက်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။

“ဇွိဇွိပျစ်ပျစ် အအအအ အားးးး ရှီးးးးးးး”

မိအေး ဒုတိယအချီ ပြီးသွားပြီ။ ထွန်းဦးက အဆင်သင့် ရောစပ်ထားသော အရက်ခွက်ကို မိအေးအား ပေးလိုက်သည်။ မိအေးလည်း တစ်ကျိုက်ထဲ မော့သောက်လိုက်သည်။ မိအေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ထွန်းဦး ခေါင်းလျှိုလိုက်သည်။ ပြီးနောက် စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့်ဖြဲကာ နီရဲနေသည့် စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။

“ရှလွပ်!! ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်!!! အာ ဟ”

မိအေး ခေါင်းအုံးအား လက်ပြန်ဆုပ်ကိုင်ကာ ခေါင်းမော့၍ ညည်းတွားမိသည်။ ယခုအချိန်ထိ ကိုထွန်းဦး၏ လီးကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ မဝင်သေးဘဲ နှစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ စောက်စိလေးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိ စုပ်ရင်း လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးမွှေလိုက်ရာ

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဇွိဇွိ ပျစ်ပျစ် အာဟ အအအ လုပ်ပါတော့၊ မိအေး စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးနဲ့ လိုးပါတော့ အဟင့်ဟင့်ဟင့်”

အားမလို အားမရဖြစ်ကာ ညည်းတွားသော မိအေး အသံကြား၍ ထွန်းဦး ပြုံးမိသည်။

“သေချာလား မိအေး”

“အွန်းးး သေချာတယ်!!! မရတော့ဘူးးး မိအေး စောက်ပတ်ထဲ လီး ထဲ့တော့ အဟင့် ဟင့် ဟင့်”

ထွန်းဦး လိုချင်သည့် အခြေအနေ ရောက်လာပြီ။

“တစ်ကယ်လို့ ငါ့လီးမဟုတ်ဘဲ တစ်ခြားလီး ဆိုရင်ရော”

“အာ ဘယ်သူ့လီးဖြစ်ဖြစ်၊ လိုးပေးပါတော့ အဟင့်”

“ရာဂျစ် ရေ”

ထွန်းဦး ခေါ်သံ ကြားသည်နှင့် ရာဂျစ် အခန်းထဲ ဝင်လာကာ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်။ မိအေး ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေစဉ် ရာဂျစ်က မိအေး ခါးကို ကိုင်ကာ လီးဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ်ပေါက်ကို တေ့လိုက်သည်။

“ဟင်!!!! ကိုရာဂျစ်”

“အင့်!!! ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားးးးးး အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးး အောင့်တယ် အောင့်တယ် အားးးးး”

ထွန်းဦးက ဘယ်လီးဖြစ်ဖြစ် ရလားဟု မေးစဉ် ဟာသလုပ်သည်ထင်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ခဲ့သော မိအေးခင်မျာ ရာဂျစ်လီးကြီး၏ ပက်ပက်စက်စက် လိုးခြင်းကို ခံနေရပြီ။ ရာဂျစ်လီးကြီးက သူမ လက်ဖျံခန့် တုတ်ပြီး ၇ လက်မကျော် ရှည်လျားသည်။ လီးကြီးဖြင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း သားအိမ်အောင့်ကာ မျက်ရည်ပင် ဝဲသွားသည်။ လီးဝင်လာတိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ကျုံ့ဝင်သွားကာ လီးပြန်ထွက်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်အတွင်းသားများ အမြုံလိုက် ကပ်ပါသွားသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။

“အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ နာတယ် နာတယ် ဖြေးဖြေး အအအအ ဇွိဇွိဗျစ်ဗျစ် အအအအ အားးးးးးးးးးး”

မိအေးခင်မျာ ရာဂျစ်၏ မညှာမတာ ဆောင့်လိုးချက်အောက်တွင် အံကြိတ်ခံရင်း တတိယအချီ ပြီးသွားသည်။

“ကဲ မိအေးရေ လေးဘက်ကုန်းပြီး ရာဂျစ်လီးကို စုပ်ပေးလိုက်”

ထွန်းဦးစကားက သူမကို ဖာသည်မ တစ်ယောက်လို ပြောဆိုနေသော်လည်း ဆေးအရှိန်ကြောင့် ရမ္မက်စိတ်နိုးကြွကာ ဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပေးရန် အသင့်ဖြစ်နေသည်။ မိအေး လေးဘက်ကုန်းလိုက်စဉ် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ထွက်ခါစ စောက်ရည်များ စိုနေသော ရာဂျစ်၏ ဧရာမလီးကြီးက မျက်နှာရှေ့မှာ ရမ်းတန်းရမ်းတန်းဖြင့် အသင့်ရှိနေသည်။ ရာဂျစ်၏ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်ရာ

“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဟာရေးးးး အားးး ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ”

မိအေး၏ နှာခေါင်းထဲ ညှီစို့စို့ စောက်ရည်အနံ့များ ရှူရှိုက်မိသည်။ လေးဘက်ကုန်းထားသဖြင့် အနောက်သို့ ပြူထွက်နေသော မိအေး၏ စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို ထွန်းဦး လီးဒစ်တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အူးးးး အဟုဟုဟု ဇွိဇွိဗျစ်ဗျစ် အုအုအုအု ဗျိဗျိဗျွတ်ဗျွတ် အွတ်အွတ် အဟွတ်ဟွတ် အူးးးးးးးးး”

အနောက်ဖက်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးချက်တွေက သားအိမ်ကို ထိချက် ပြင်းလွန်းသဖြင့် အောင့်အောင့်သွားသော်လည်း ပါးစပ်ထဲ ပြည့်ကြပ်စွာ ဝင်နေသော ရာဂျစ်၏လီးကြီးကြောင့် မိအေးအသံမှာ တအုအု တအွတ်အွတ် ဖြစ်နေသည်။ ထွန်းဦး အားရပါးရ လိုးနေစဉ်

“သြော်!!!! ရှင်တို့က ဒီလိုဖြစ်နေကြတာကိုး”

“ဟင် နော် နော်မူ”

ရုတ်တရက် အခန်းထဲဝင်လာသော နော်မူ့ကြောင့် ရာဂျစ် ထိတ်လန့်သွားသည်။ မိန်းမကို ကြောက်ရသူလေ။

“ရာဂျစ် လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်၊ လာ နော်မူ ငါ့ လီးကို စုပ်ပေးစမ်း၊ မိအေး ဖင်ကို လိုးမလို့”

ထွန်းဦးစကားသံ ကြားမှ ရာဂျစ် ပို၍ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သူ့မိန်းမကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း လီးစုပ်ခိုင်းသော ထွန်းဦးအား ကြည့်လိုက်၊ အဝတ်များ ချွတ်ကာ အခန်းထဲဝင်လာသော နော်မူ့အား နားမလည်စွာ ကြည့်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ နော်မူကတော့ ဘာမှ ဂရုမစိုက်ဘဲ ထွန်းဦးရှေ့ ဒူးထောက်ကာ မိအေး စောက်ပတ်ထဲမှ ထွက်လာသော စောက်ရည်တွေ ပေနေသည့် လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်၍ အားရပါးရ စုပ်နေသည်။

“ပြွတ်ပြွတ် ရှလွတ် ရှလွတ် ဟားးးးး ကောင်းလိုက်တာ နော်မူရာ အအ ရပြီ ရပြီ”

နောမူအား လီးစုပ်တာ ရပ်ခိုင်းပြီး မိအေးဖင်ပေါက်ကို လီးဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗုဗု အူးးးးးးးးးး ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အူးးးဟူးးးဟူးးးး”

ဖင်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် နာကျင်ခံခက် ရှိလှသည်။ မိအေး၏ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ရာဂျစ်၏လီးကြီး ပို၍ မာတောင်လာသည်။

“ဗျွတ်ဗျွတ်ဗု ဗူ ဟူးးးးးးးးးး”

အချက် ၂၀ ခန့် မိအေးဖင်အား လိုးပြီး လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ထွန်းဦး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်ပြီး

“လာ မိအေး ငါ့လီးပေါ် တက်ခွလိုက်”

မိအေးလည်း ရာဂျစ်လီးကို စုပ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး ထွန်းဦးပေါ် တက်ခွကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲထည့်၍ အပေါ်မှ တက်ဆောင့်သည်။

“ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗွတ်ဗွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ”

နော်မူက ရာဂျစ်လီးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်ပေးသည်။

“ရာဂျစ်ရေ မိအေးဖင်ကို လိုးတော့”

ထွန်းဦး ပြောသဖြင့် နော်မူ့ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်ကာ မိအေးဖင်ပေါက်ကို လီးတေ့ပြီး

“အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗုဗု အီးးးးဟီးးးဟီးးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အားးးလားးးလားးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဗွတ်ဗွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အူးးး ဟူးးး ဟူးးးး”

မိအေးခင်မျာ စောက်ပတ်ထဲလည်း လီးကြီး ကြပ်သိပ်စွာ ဝင်နေသလို ဖင်ကိုလည်း ရာဂျစ်၏ ဧရာမ လီးကြီးက အဆတ်မပြတ်လိုးခြင်း ခံနေရသည်။ လီးနှစ်ချောင်း ညှပ်လိုးသဖြင့် ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ အောင့်တောင့်တောင့်၊ နာတာတာ၊ ကောင်းတောင်းတောင်း ခံစားနေရသည်။ မိအေးအား ထွန်းဦးနှင့် ရာဂျစ်တို့ ညှပ်လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း နော်မူ သူမစောက်စိကို ပွတ်လိုက်၊ စောက်ပတ်ထဲ လက်သုံးချောင်းပူးပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်နေသည်။

“အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗုဗု အအအအ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအအ ဇွိဇွိဗွတ်ဗွတ် အအအအ အားးးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးး”

ထွန်းဦးနှင့် ရာဂျစ်တို့ လိုးချက်များကြား မိအေးတစ်ယောက် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ လေးကြိမ်မြောက် ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ မိအေးအား ဖယ်လိုက်ပြီး

“နော်မူ လာ ငါ့အပေါ် ပြောင်းပြန်ခွပြီး ဖင်ထဲ လီး ထည့်ထိုင်လိုက်”

နောမူလည်း ထွန်းဦးအား ကျောပေးခွလျှက် စအိုပေါက်ကို တံတွေးဆွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ထွန်းဦးလီးကြီးကို ဖင်ပေါက်တွင် တေ့ကာ ဖြေးဖြေးခြင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ဇွိ ဇွိ ဗွတ် ဗွတ် အ အ အားလားလားး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဟင်းးးးးးးးးးးး”

လီးအဆုံးထိ ဖင်ထဲဝင်သွားပြီ။ ထွန်းဦးက နော်မူ့ခါးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ အောက်မှ ခပ်ပြင်းပြင်း ပင့် လိုးသည်။

“ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ အားး”

“ရာဂျစ် မင်းမိန်းမကို လိုးတော့လေ”

ထွန်းဦးနှင့် နော်မူ လုပ်နေပုံကို ကြောင်ကြည့်နေသော ရာဂျစ်တစ်ယောက် ယခုမှ သတိဝင်လာကာ

“ဗြိဗြိဇှိဇှိ အားးးးးးးးးး”

နော်မူ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအာ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအ ဟားးးး ဇွိဇွိ ဗွတ်ဗွတ် အအအအ”

ရှုံ့မဲ့ကာ ညည်းတွားနေသော နော်မူ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ရာဂျစ် ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။

“အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအာ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအ ဟားးးး ဇွိဇွိ ဗွတ်ဗွတ် အအအအားးးးးးး ရှီးးးးးးးးးး”

ရာဂျစ် ကြာကြာမထိန်းနိုင်ဘဲ နော်မူ့စောက်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။

“အင်းးးဟင်းးးဟင်းးးး ရှီးးးးးးး ပြွတ် ကောင်းလားဟင် ရာဂျစ်”

“အွန်းးးးးး ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”

“ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု အ ဟားးးးး”

နော်မူ့စောက်ပတ်ထဲမှ ရာဂျစ်လီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် မိအေးက နော်မူ့စောက်ပတ်ကို လျက်ကာ စောက်ပတ်ထဲမှ ထွက်လာသော ရာဂျစ်၏ သုတ်ရည်များကို မျိုချလိုက်သည်။

“အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ အားးးးးဟားးးးးးး ရှီးးးးးး ဟီးးးဟီးးဟီးးးး”

ထွန်းဦး သုတ်ရည်များ ဖင်ခေါင်းထဲ ပန်းဝင်လာသည်နှင့် နော်မူလည်း စောက်ပတ်လေး ပွစိပွစိဖြစ်ကာ ဒုတိယအချီ ပြီးသွားသည်။

မိအေးနဲ့ နော်မူလည်း ထွန်းဦးနှင့် ရာဂျစ်တို့၏ နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ထွန်းဦး ပြောသလိုပင် တစ်နေကုန် အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံရင်း အချီချီ ပြီးခဲ့ရသည်။ ရာဂျစ်လည်း မိအေးကို လိုးခြင်သည့် စိတ်ကြောင့် သူ့မိန်းမနော်မူအား ထွန်းဦးနှင့်အတူ ညှပ်၍ လိုးခဲ့ရလေပြီ။ သို့သော် ရာဂျစ် ကျေနပ်သည်။

ညနေ 4:00 pm ခန့်တွင် လိုးပွဲကိုရပ်ကာ ဒေါ်မော်မော်ဌေးအား ကြိုရန် ထွန်းဦး ထွက်ခဲ့သည်။ ကုမ္ပဏီ မရောက်ခင် ဈေးသို့ဝင်ကာ ပစ္စည်းတစ်ခုကို ဝင်ယူလိုက်သည်။

သော့တု တစ်ချောင်းလေ။

🏵️ ဖြစ်လေ့ ဖြစ်ထ ရှိကြသည် (အပိုင်း ၂) ဇာတ်သိမ်း ဆက်ဖတ်ရန် ဒီကိုနှိပ်ပါ 🏵️