ကိုကိုနှင့် ကျွန်မ၏ ဖြစ်ရပ်များ
🏵️အပိုင်း (၅+၆)🏵️
ရေးသားသူ – ဇာခြည်
🏵️🏵️🏵️ အပိုင်း (၅) 🏵️🏵️🏵️
ကျွန်တော်ကို သပ်ပေးတော့ သူ့တကိုယ်လုံး တင်းမာမှုလျော့ကျသွားသည်။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့ ကို ခွလျှက်အိပ်ပျော်သွားသည်။ ခွျှေးတိတ်လာတော့ အေးလာသည် သူ့တကိုယ်လုံး အပူတဖြည်းဖြည်း ကျ ဆင်းကာ အေးလာတော့ ဘေးမှစောင်ပါးလေး တစ်ထည်ယူရာ အိပ်ပျော်နေရင်းမှ လွတ်ထွက်သွားမည်ကို စိုးရိမ်သလို သူကိုယ်လုံးဖြင့် ကုပ်တွယ်ထားတာ တင်းလိုက်သည်။
အင်အင်နှင့် အသံပြုကာ သူ့ပါးစပ်ကို တပြပ်ပြပ် နှစ်ခါသုံးခါလောက်သပ်ပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျသွားသည်။ စောင်ကို သူ့ပေါ်မှ လွှမ်း လိုက်တော့ နွေးထွေးသွားပြီး လုံးထွေးလျက်သား အိပ်ပျော် သွားကြသည်။
တစ်ရေးနိုးတော့ သူကျွန်တော့်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် မှောက်လျက်ပင်။ နှစ်ယောက်သား ချွေးပြန် ထွက်နေသည်။မျက်နှာပေါ် ချွေးများသီးနေသည့် သူ့မျက်နှာ ကြည်လင်ဝင်းပကာ တင်းတိမ်ကျေနပ် နေပုံ ထင်ရှားစွာ မြင်နေရသည်။ ကျွန်တော် သူ့ကျောလေး တကယ့်ဖြည်းညင်းစွာ သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ အိပ်ပျော် နေရင်း သူ ကျေနပ်သည့်အသံနှင့် တိုးညင်စွာတအင်အင် တခါနှစ်ခါလောက်ညည်းသည်။ လူးလွန့်လာသည်။ မပီကလာပီကလာ အိပ်ချင်မူးတူး အသံဖြင့်
“အင်း.. ကိုကို့ပေါ်အိပ်ပျော်သွားတယ်…အွန်… ကိုကိုညောင်းရောပေါ့”
အသံက အိပ်ခါစနှင့် လုံးဝမတူ… ငယ်ငယ်က ပြောနေကျစကား။ ဆင်းမည်ပြုရာ ကျွန်တော် ဆက်ဖက် ထားသဖြင့် သူဆင်းမရ။ ကောင်းကောင်း နိုးသွားသည်။ ကျွန်တော့ကိုယ်ပေါ်မှောက်လျက် ကွေးထားသော ခြေတို့ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး အညောင်းဆန့်ရာ ကျွန်တော့ဆီးခုံနှင့် သူ့ဆီးခုံတို့ စေးကပ် နေသဖြင့် အမွေးတို့ကို ဆွဲနှုတ်သလို ဖြစ်ပြီး ကွာသွားသည်။
“အယ်…ကိုကိုနာသွားလား? ကိုကိုညောင်းနေမှာ သိလို့ထလိုက်တာ..၂နာရီတောင်ထိုးပြီပဲ…”
“နိုးခါစက…ငယ်ငယ်တုန်းက ပြောသလို… “အွန်.. ကိုကိုညောင်းရောပေါ့” တဲ့… မနာပါဘူး… မညောင်းပါဘူး ဇာခြည်ရဲ့…”
“ဟယ်…ဟုတ်လား? အိပ်ကာနီး ကိုကို့ကို ဂျီကျနေတာ…သိပ်ပျော်လို့”
“ဟုတ်တယ်… ကလေးကျနေတာပဲ… ချစ်စရာကောင်းတယ်…”
“ဘယ်လိုလဲမသိဘူး ကိုကို့ကို တအားဂျီကျချင်နေတာ…သိလား…”
“ကျပေါ့…ပျော်စရာကောင်းတယ်… ဇာခြည်အိပ်တာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်ပဲ”
“နှစ်ပေါင်းအများကြီး အတွင်းမှာ ကိုကို့ကိုဒီလိုပြန်ဖက်အိပ်ရတာ အိပ်ကောင်းလိုက်တာ…ကိုကိုရယ်… နိုးတော့ ကလေးပြန်ဖြစ်သွားသလိုပဲ… အိပ်လိုက်တာလည်း တကယ့်အကြာကြီးပဲလို့ ထင်ရတယ်… လန်းဆန်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်… ဇာခြည်တော့ အိပ်ရေးဝသွားပြီ…”
“ဟုတ်တာပေါ့… ကိုကိုဆို ဇာခြည်ငယ်ငယ်က အိပ်နေကျပုံစံလေးကို သတိရသွားတယ်… သိလား အဲဒီ တုန်းကဆို ဇာခြည်အိပ်ပျော်သွားလို့ အသာလေး အောက်ချသိပ်ရင်တောင် ပြန်တက်အိပ်တာပဲ…”
“ဟယ်…ကြည့်စမ်း အဲလိုညတွေဆို ကိုကို မမကို ဘယ်–ိုးရမလဲနော်… အယ်… ဇာခြည်မှ အဲဒါတွေ မသိသေးတာကိုကိုရယ်…တက်အိပ်လိုကောင်းတိုင်း အိပ် အိပ်နေတာ…”
“ဇာခြည်အဲလိုအိပ်တာ တစ်ညလုံးမှ မဟုတ်ဘဲ ညနက်ရင် ဇာခြည်က ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်တာ”
“ကိုကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်… ဇာခြည့်ကို ပြောပြနိုင်ရင် မမနဲ့–ိုးရတဲ့အကြောင်း ပြောပြပါလား ဟင်း… မမက သိပ်ထူးဆန်းသလိုပဲ ဟိုလေ…တစ်မျိုးပဲ.. ဒါကြောင့်မေးကြည့်တာပါ… ဇာခြည်သိချင်တာတော့ အမှန်ပဲ… ဟိုလေ မပြောချင်ရင် မပြောပါနဲ့ ကိုကိုရယ်…”
“မမနဲ့–ိုးရတယ်ဆိုတာ ထူးထူးခြားခြား မရှိပါဘူးဇာခြည်ရ… အိပ်ခန်းထဲ စကားတစ်ခွန်းမှမပြောရဘူး၊ သူစိတ်ပါတဲ့နေ့ကျရင် အနီရောင်ဝတ်တယ်၊ ဒါဆိုသိတော့… အဲဒီနေမှပဲရတယ်.. ပက်လက်တစ်မျိုးပဲ၊ ကိုကိုပြီးခါနီးဆို အပြင်ထုတ်ပြီးရတယ်… မမ သူ့စောက်ပတ်ထဲတစ်ခါမှ ပေးမပြီးဖူးဘူး… ဘာကြောင့် မှန်းတော့ ကိုကိုလည်းနားလည်မရခဲ့ဘူး… ဒါပဲရှိတယ်…ကဲ”
“ဟယ်…မမပါးစပ်ထဲလိုချင်လို့…ကိုကို့လရည်သိပ်ကြိုက်လို့နေမှာပေါ့…”
“ဟင့်အင်း…လီးစုပ်တာတော့..သူကြိုက်ခဲ့တယ်… လရည်ဆို သူသိပ်ရွှံတယ်… ဇာခြည် မြင်ခဲ့တဲ့ နေ့က ဆိုတာ တစ်သက်လုံးမှာ နှစ်ခါမြောက် သူ့ပါးစပ်ထဲပြီးဖူးတာ… ကိုကို့လီးစုပ်တာလဲ အဲဒါနောက်ဆုံး အခေါက်ပဲ… ဒါပဲရှိတယ်…ဘာသိချင်သေးလဲ”
“အီး…ဟင့်…ဟင့်…ကို…ကို…ရယ်…”
သူကျွန်တော့ကိုဖက်ပြီး ရှိုက်ကာရှိုက်ကာ ငိုတော့သည်… ဘယ်လိုမှ ချော့မရ… အကြာကြီး… ငိုလို့ မောသွားမှ… ကျွန်တော့မျက်နှာကို သူ့ လက်ဖဝါးလက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ကြင်နာစွာကိုင်ကာ…
“ကိုကို့ကို ချစ်တယ်ကိုကိုရယ်… ဇာခြည်သေမတတ်ချစ်တယ်လို့…ကိုကိုလီးကိုလည်း ချစ်တယ်… ကိုကို့လရည်ကိုလည်း ဇာခြည်ချစ်တယ်…ကိုကိုအချိန်မရွေး–ိုး..စောက်ပတ်ထဲပြီးပြီး ပါးစပ်ထဲပြီးပြီး…”
“ကိုကိုလည်း ဇာခြည့်ကိုချစ်ပါတယ်ကွယ်… ဇာခြည့်ကိုမှ ကိုကိုတကယ်ချစ်မိသွားတာပါ…”
“ဟုတ်တယ်… ဟုတ်တယ်… ဇာခြည့်ကို အစွမ်းကုန်ချစ်နော်ကိုကို… ကိုကို့အချစ်တွေ မချန်ထားနဲ့ ဇာခြည့်ကို အကုန်ပေးနော်… ပေးချင်သလောက်ပေးနော်…”
“ဇာခြည်လေးရယ်…ကိုကို့ အသည်းရယ်…”
“အို..ကိုကိုရယ်…အီး…ဟင့်…ချစ်တယ်…”
“ဇာခြည်လေး… ငိုနဲ့တော့… လာ… တစ်ခုခုသွားစားရအောင်… ကိုကိုဗိုက်ဆာနေပြီ….”
“ဇာခြည်လည်း ဗိုက်ဆာတယ်…ကိုကိုရယ်… ကိုကို့ကို ဇာခြည်ကျွေးမယ်လေ…”
“လာ လိုက်ခဲ့…ကျွေး”
“ဟုတ်ကဲ့ကိုကို”
နှစ်ယောက်သား မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ကာ မျက်နှာသစ် ရေသောက်ပြီး မတိုင်ပင်ထားဘဲ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သွားကြသည်။ သွားတိုက်လိုက်ကြကာ ရေနွေးချိုးလိုက်ကြသည်။ ရေချိုးပြီး သစ်သီးချကျွေးသည်။ ဇာခြည်မှာ သစ်သီးကိုတော့ သိပ်နှစ်ချိုက်ပြီး စားလည်းစား ကျွန်တော့ကိုလည်း စားစေသည်။ စားပြီးတော့ ကော်ဖီကြမ်း ဖျော်တိုက်သည်။ ကော်ဖီမှုန့်စစ်စစ်က သံတောင်က မိတ်ဆွေတစ်ယောက် ပုံမှန်ပို့ပေး နေကျဖြစ်တော့တစ်နေ့ကို ကော်ဖီကြမ်းတစ်အိုးကတော့ သောက်ဖြစ်သည်။ တော်တော် လန်းဆန်းသွားသည်။ သောက်လို့ပြီးကာနီး..
“ကိုကို့ကို ဒီအချိန်…ကော်ဖီတိုက်ရတာ စိတ်ထဲမလုံဘူး…”
“အဲဗျာ ကော်ဖီတိုက်ရတာနဲ့ပဲ ဘာစိတ်ထဲမလုံစရာရှိလဲ?”
“ဟိုလေ.. ကော်ဖီက ကျန်းမာရေးအတွက် ကောင်းတယ်တဲ့”
“သိတယ်လေ…”
“ရှိသေးတယ်…ကိုကိုရ…ပြောချင်ပါဘူးဆို…”
“မိန်းမကလည်းလုပ်ပြီ…လုပ်ကွာ မပြောချင်ဘူးဆိုမှ…ပိုသိချင်လာပြီ…”
“ဟို..ဟိုလေ…ဇာခြည်လေ…ညနေက ကိုကိုအိပ်နေတုန်း internet ထဲဝင်ဖတ်နေတာ…အဲဒါ… ကော်ဖီ ကြမ်းသောက်တဲ့ ယောက်ျားတွေဟာတဲ့… အကြိမ်ရေများများ –ိုးနိုင်တယ်တဲ့… ပြီးတော့ –ိုးရတာ ကိုလည်း ပိုအရသာခံနိုင်ကြတယ်တဲ့… ကိုကိုနော်…ဇာခြည် သဘောရိုးနဲ့ တိုက်တာနော်… မ–ိုးချင်ရင် မ–ိုးနဲ့ ဇာခြည့်ကိုတော့ အထင်မလွဲနဲ့နော်….”
“အထင်မလွဲပါဘူး..ဇာခြည်ရဲ့…နေ့တိုင်းသောက်နေတဲ့ ဥစ္စာ…”
“သိဘူးလေ… တော်ကြာ… သူများ… အကြိမ်ရေများများ အ–ိုးခံချင်နေတယ် ထင်မှာစိုးလို့ပါ… ရှုတ်တယ်ဟယ်… လိမ်ချင်ဘူး ဇာခြည် အဲလိုစိတ်ရှိတယ်… ဝန်ခံတယ်… ဒါပေမယ့် အဲလို စေတနာနဲ့ တိုက်တာ မဟုတ်ဘူးနော်… ကိုကို…”
“မိန်းမကလည်းကွယ်… အဲဒီစေတနာနဲ့ တိုက်တာ မဟုတ်မှန်း ကိုကိုယုံပါတယ်… အဲဒီလို ရည်ရွယ်ပြီး တိုက်ရင်လည်း ဘာဖြစ်သေးလဲ… ဇာခြည်ရှိသားပဲ ဘာပူစရာရှိလဲ… လာ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်…”
“ဟယ် ကော်ဖီကြောင့်လား?”
“မဟုတ်ဘူးမိန်းမရ… ရိုးရိုးခေါ်တာပါကွ… ဒီမှာထိုင်နေမှာလား?”
အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်တော့ သူ အိပ်ယာခင်းလဲသည်။
…………………………………………………………….
🌻သိပ်ပျော်တော့…ငိုချင်တယ်🌻
“ကိုကို–ိုးသိပ်တာ…အိပ်လို့ကောင်းလိုက်တာ”
“တစ်ရေးပြန်အိပ်လိုက်ပါလားမိန်းမ ကိုကိုသိပ်ပေးမယ်”
“အိပ်ဖူး… ကိုကိုအိပ် ဇာခြည် ကိုကို့ကိုနှိပ်ပေးချင်တယ်…”
“မညောင်းပါဘူး… ဇာခြည်ရဲ့ မနှိပ်နဲ့ အိပ်..အိပ် လာကိုကို့ရင်ခွင်ထဲလာ”
“မညောင်းဘဲနေမလား ကိုကိုရယ်…ဇာခြည့်ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ပိထားတာ… ကိုကိုကလည်း တွန်းချလိုက် တာမဟုတ်ဘူး အဲဒီအတိုင်း အညောင်းခံပြီး အိပ်တယ်”
“သြော်ကွယ်… မတွန်းချရက်ပါဘူး… အ–ိုးဝပြီး နွမ်းနွမ်းနယ်နယ်အိပ်နေတာ… ဇိမ်ပျက်သွားမှာပေါ့… ကျေနပ်လို့ တအင်အင်ညည်းနေတာလေး…ချစ်စရာကောင်းတယ်…”
“ဇာခြည်လည်း တွန်းချလို့ ပြောသာပြောတာပါ ကိုကိုရယ်… ကိုကို အလိုလိုက်တာလည်း ခံချင်တယ် …ပျော်လို့ ငိုတောင်ငိုချင်တယ်…သိလား… ကိုကိုရယ် ချစ်တာချစ်ပေါ့ အဲလောက် အလိုမလိုက်နဲ့နော်… မိန်းမလေ… ပျော်လွန်းလို့ သေသွားလိမ့်မယ်…အီး…ဟင့်…အီးး”
“ဟေ…မိန်းမရယ်…မငိုပါနဲ့ကွယ်…”
“အီး…သိဘူးကိုရယ်….အင့်…သိပ်ပျော်တော့…ငိုချင်တယ်…အီး..နှိပ်ပေးချင်ပါတယ်ဆို..အီးး.”
“နှိပ်ပေးလေ…မငိုနဲ့တော့နော်…မိန်းမ…ငိုရင်–ိုးပစ်မှာနော်”
“အီး…–ိုးနဲ့အုံး…အဟင့်….နှိပ်ပြီးမှနော်…ငိုတော့ဘူး…”
ကျွန်တော့ ခြေနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကားလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ ပေါင်ကြားထဲ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ကာ ခြေတစ် ဘက်စီကို သူ့ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်သည်။ သူ့ပေါင်သားများ၏ တင်းအိသော အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ကျွန်တော့ပေါင်တို့ကို လက်နုနုဖြင့် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း နှိပ်ပေးတော့သည်။ လေးငါးမိနစ်ခန့် နှိပ်ပေးရင်း ပေါင်ရင်းနား ရောက်လာသည်။
“မိန်းမ အသံတိတ်လို့ပါလားကွယ်…”
ပြောလိုက်မှသူမျက်ရည်ကျလာသည်။ အသံမထွက်အောင်…ရှိုက်ငိုနေသည်။
“ဟေ… မိန်းမ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲကွယ်…”
“ကိုကိုပဲငိုရင်…–ိုးပစ်မယ်ဆို…ကိုကိုက…ဇာခြည်ပြုစုတာမှ…မခံချင်ဘဲ…–ိုးတာနဲ့ခြိမ်းခြောက်တယ်… အီး…ကိုယ့်လင်ကို ပြုစုချင်တာပေါ့လို့…အီး…ဟင့်…နှိပ်ပေးချင်တော့ တိတ်နေရတာပေါ့လို့…အီး…”
“အဲဗျာ… မိန်းမပြုစုတာကို ခံချင်တာပေါ့…ကျီစယ်တာပါ…မိန်းမရ… မငိုနဲ့ကွယ်… ကိုကိုက မိုးချုပ်က တစ်ရေးတောင် အိပ်ထားသေးတာ… ဇာခြည်လည်းညောင်းနေမှာပဲ… ကိုကိုကတောင် ပြန်နှိပ်ပေးချင် နေတာပါ ဇာခြည်ရ…”
“အီး…ကိုကိုက–ိုးပေးရတာ…ပင်ပမ်းတာပေါ့လို့….…အီး…ဟင့်…ဟင့်… အနှိပ်မခံပါဘူး… ဇာခြည်ပဲ နှိပ်မှာ… အီး…”
“ဇာခြည်လေး… ကိုကိုအညောင်းပြေပြီကွယ်…တော်တော့နော်…ဖက်ထားချင်တယ် မိန်းမရယ်… ကိုကို့ ရင်ခွင်ထဲလာခဲ့တော့…ချစ်ချင်တယ်ကွယ်…မငိုနဲ့တော့ကွယ်… လာလာ ကိုကိုချော့ပေးမယ်”
သူကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာသည်… ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုထွေးပိုက်ကာ သူ့နဖူးနမ်းပေး လိုက်သည်… မျက်ရည်တို့ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ သူကျွန်တော့ကိုပြန်နမ်းပြီး…မေးသည်…
“ကိုကို –ိုးချင်နေလားဟင်?”
“ဟင့်အင်း…မိန်းမစိတ်လာနေရင် –ိုးရအောင်လေ…”
“လာသေးပါဘူးကိုကိုရဲ့…လာရင် တောင်းမှာပေါ့… ချစ်ချင်သေးတယ်… ညကလေ… ကိုကိုနဲ့ မီးမှိတ်ပြီး စကားတွေ တီးတိုးတီးတိုးနဲ့ တဝကြီးပြောမယ်ပေါ့… ကိုကို–ိုးသိပ်တာ တန်းကနဲ ပဲ…တစ်ခွန်းမှ မပြောလိုက်ရဘူး…ဇာခြည်ပြောရင်…ကိုကိုစိတ်ညစ်မှာလား?”
“ဘာလို့စိတ်ညစ်ရမှာလဲ… အခုပြောပေါ့ မိန်းမရ ကိုကိုနားထောင်ချင်တယ်…”
“ကိုကို သိလား…ညကလေ…ပါးစပ်နဲ့ချစ်ပေးတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ…ပြီးပြီဆိုတော့ ကိုကို့လီး စုပ်တော့ မလို လုပ်တုန်းရှိသေးတယ်…ကိုကိုကတက်–ိုးရော…ကောင်းတာမှလေ..ဘယ်နှစ်ခါ ပြီးမှန်းတောင် မသိလိုက်တော့ဘူး လေးငါးခါထင်တယ်…အီဆိမ့်နေအောင်…အ–ိုးဝသွားတယ်…သိလား..”
ကျွန်တော့လက်တို့ကို ကိုင်ကာ ဖြစ်ညှစ်နေရင်း ပြောနေသည် ပြီးတော့ အရည်လဲ့သောမျက်ဝန်း တို့ဖြင့်ကြည့်သည်။ အင်မတန် တီတိုးညင်သာသော အသံဖြင့်…
“ဇာခြည်ဝယ်လိုက်တဲ့ အဝတ်တွေကို ကိုကိုကြိုက်ရဲ့လားဟင်? ကိုကိုနဲ့ ဒီလိုနေရင်ဝတ် ဖို့လေ…”
“စွဲမက်စရာကောင်းတယ်…သိပ်ကြိုက်တယ်…အခုညက ပင်တီဒီနေ့ဝယ်တာလား?”
“ဟုတ်တယ်ကိုကိုရ…လာလာချင်းလက်နဲ့လျှော်ပြီး…လှမ်းထားလိုက်တာ…ကိုကိုနဲ့အိပ်ရင်ဝတ်ဖို့…အဲဒီပင်တီ…ကိုကို သဘောကျလား?…”
“ပါးနေတာလေးက ချစ်စရာကောင်းတာ…ကြည့်ကောင်းတယ်..ဇာခြည်ရ…”
“ကြိုက်ရင် အဲလိုအပါးက အသားရောင်နဲ့ အဖြူရောင် နှစ်ထည်ရှိသေးတယ်…ဇာနဲ့ဟာတွေကော.. အကုန်အပါးတွေချည်းပဲ…အနီလေးရယ်…ပန်းရောင်ရယ်…ရှားစေ့ရောင်ရယ်…ဘရာတွေကော သိလား အိုး… ကိုကိုကြိုက်ရင်…ပြီးတာပဲ…ဘာကြိုက်တတ်မှန်း မသိသေးတော့ မှန်းဝယ်ရတာ”
“ကောင်းသားပဲ…အရောင်တွေလည်း ကောင်းတယ်..မိန်းမအရွေးတော်တယ်…”
“ဟယ်..ဟုတ်လား…ဟိုလေ ဆိုင်ကမမ ရွေးပေးတာလည်းပါတယ် ကိုကိုရ ပြီးတော့လေ… သဘက်အကြီးက –ိုးရင် အောက်မှာခံဖို့ဥစ္စာ အိပ်ယာခင်းပေပွတော့ ကိုကို အိပ်ရခက်မှာစိုးလို့… သိလား… အဲဒါယူလာပြီးထားကာမှ…ခြေရင်းမှာရှိရက်နဲ့ ကောင်းတာမှာမျောပြီး မေ့သွားတာ…”
“မိန်းမပြီးလို့ အိပ်ယာခင်းရွှဲရင် ကိုကိုအရမ်းပျော်တယ် မိန်းမရ…”
“ကိုကိုရယ်…အဲချိန်ဆို စိတ်က တကယ်လွတ်ထွက်သွားတာပဲ…ဘာမှကိုမသိတော့တာ…”
“ဒီနေ့ နေ့ခင်းကနှစ်ထည် ညနှစ်ထည်.. ဒါတောင်မှ…ထမင်းစားခန်းထဲ တစ်ခါ–ိုးလိုက်လို့ နို့မဟုတ်ရင် ငါးထည်ရှိတယ်နော်… လျှော်ပြီးသားအသင့် ငါးထည်ကျန်ပါသေးတယ် နောက်ဆို အောက်မှာ သဘက် ခံထားလိုက်မယ်… ဒီသဘက်ကို ဒါအတွက်ပဲစိတ်ကူးပြီး ဝယ်လာတာ”
သူတစောင်းလေးလှဲကာ ပေါင်ဖြင့်ခွလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ရင်ဘတ်ပေါ်ခေါင်းတင်ပြီးဖက်ထားသည်…
“ဇာခြည်အိပ်ချင်နေလား?”
“ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ…ကိုကိုရယ်…ကိုကိုအိပ်ချင်ရင်ပြောနော် ဇာခြည်သိပ်ပေးမယ်…”
“အိပ်ချင်သေးပါဘူး ဇာခြည်ရ…ဆက်ပြောလေ…ကိုကိုနားထောင်ချင်တယ်…”
“မိုးချုပ်က ကိစ္စကျန်သေးတယ်…ဟွန်း… ကိုကိုပေးပစ်လိုက်တာနဲ့… ဘာမှမပြောလိုက်ရဘူး… ကိုကို သိပ်–ိုးရင် ဇာခြည် စကားနည်းသွားမယ် ထင်တယ်နော်… အဲဆိုလျှော့–ိုး… ဇာခြည် ကိုကိုနဲ့ စကား တွေ တဝကြီးပြောချင်တာ…ကိုကိုရ… အင်း… မိုးချုပ်ကကိစ္စ… ပြောအုံးမယ်…”
“ကိုကို…သိလား ဇာခြည်လေ၊ မီးဖိုချောင်ဝင်နေတုန်းလေ စိတ်ထဲမှာ အလိုလိုကြိုသိနေသလိုပဲ ဒါကြောင့် ပင်တီချွတ်ပြီးတော့ထားလိုက်တာ အတော်ဖြစ်သွားတယ်၊ မကြာဘူး ကိုကို့လီးနဲ့ တိုးတော့ တာပဲ၊ သိပ်ရင်ခုန်သွားတယ်… အဲဒီအချိန် ကိုကို–ိုးပေးတာ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကို မသိတာ… အိုး…–ိုးတိုင်းကောင်းပါတယ်… ကိုကို့လီးနဲ့ဆို ဇာခြည်ရူးရတာချည်းပဲ…”
“အိပ်ယာပေါ် ပင်တီချွတ်–ိုးတော့ကော အဲလိုပဲ… နှစ်ခါလုံး ကောင်းလွန်းလို့ ကောင်းတယ်ပြော ဖို့တောင် အားမရှိတော့ဘူး… ကျေးဇူးတောင်မတင်လိုက်ရဘူး ကိုကို.ဇာခြည့်ကို ခွင့်လွှတ်နော်…”
“ဟာ မိန်းမကလည်း…ကျေးဇူးဆိုတာနည်းသေး တကိုယ်လုံးတောင်တင်ပေးတာပဲ… ဇာခြည်ကောင်း တယ်ဆိုရင်ပဲ… ကိုကိုပျော်လှပြီ…ကိုကိုလည်း ဇာခြည့်ကို –ိုးရတာ သိပ်ကောင်းလွန်းတယ်…”
“ကိုကို–ိုးတိုင်း တစ်မျိုးထက်တစ်မျိုး အပြိုင်ကောင်းတယ်… နောက်ဆို အိမ်ထဲမှာနေရင်လေ.. ဇာခြည် ပင်တီမဝတ်တော့ဘူး အဲဒါမှ… ကိုကို –ိုးချင်တဲ့အချိန်ဆို အဆင်သင့် စကတ်လှန်–ိုးထည့်လိုက်ရုံပဲ… –ိုးချင်ရင် အောင့်မထားနဲ့နော် –ိုးနော် နော်ကိုကိုနော်…”
“အင်း၊ –ိုးလွန်းလို့ တော်ပြီ… ဒီလီးကြီးမုန်းတယ်တော့ မပြောနဲ့နော်…”
“အို… မပြောပါဘူးရှင်…ကိုကို့လီးကို မြတ်နိုးလွန်း ချစ်လွန်း စွဲလမ်းလွန်းလို့ခက်နေတာ…”
“ကိုကို…ပြောရအုံးမယ်…လက်ချောင်းနဲ့လုပ်ပေးတဲ့အခါလေ…ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ရုတ်တရက် ရေငတ် သလိုလို၊ အာခြောက်လာတာ…ပါးစပ်ထဲတစ်ခုခု လိုလာသလိုလို ဖြစ်လာတာလေ၊ ခုမှ စုပ်ဖူးတဲ့လီးပဲ ပြေးသတိရလိုက်တာ…
လီးကိုသတိရလိုက်တော့မှ စုပ်ချင်လာတာကို သေမတတ်ပဲ၊ ကိုကိုရယ်… အဲဒီအချိန်သာ ဇာခြည်ပါးစပ်ထဲ ကိုကို့လီးထိုးမထည့်ပေးလိုက်ရင် ရူးသွားလောက်တယ်… သိလား ပြောရင်းနဲ့တောင်… လီးစုပ်ချင်လာပြီ…ဇာခြည့်ပါးစပ်ကလဲ လီးသိပ်ငတ်တာပဲ…”
“ဒါဆိုစုပ်ပေါ့”
“နေပါအုံးကိုကိုရ… ဇာခြည် ကိုကို့ကို ကျင့်ပေးစရာရှိတယ်…”
“ဘာများလဲကွယ်…လုပ်လေ”
“အခုဇာခြည်သိပ် စကားများနေတယ်… ဇာခြည့်ပါးစပ်ကို ကိုကို့လီးနဲ့ရအောင်ပိတ်…”
“ကိုကို နားထောင်လို့ ကောင်းပါတယ် ဇာခြည်ရဲ့…စုပ်ချင်ရင်စုပ်လေ…”
“ဟင့်အင်း ပါးစပ်ပိတ်ဖို့ ကျင့်နေတာပါဆိုနောက်လည်း လုပ်တတ်အောင် ကိုကို့လီးကို ဇာခြည့် ပါးစပ်ထဲ ဇာခြည့်ခေါင်းကိုင်ပြီး ကိုယ်တိုင် အတင်းထိုးထည့်…လုပ်… အတင်းနော်…”
ဇာခြည့်ခေါင်းကိုကိုင်လိုက်ကာ လီးထိုးသွင်းဖို့ ကြိုးစားသည်… သူက ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ဟိုရှောင် ဒီရှောင်လုပ်သည်… မျက်နှာ ဟိုထိဒီထိနှင့် စေ့ထားသည့် နှုတ်ခမ်းကြားရောက်တော့ သူလည်းမနေနိုင် …နှုတ်ခမ်းအသာဟသည်… ထိုသို့ဟလိုက်သော နှုတ်ခမ်းကြား လီးကိုတေ့ကာ သူ့ခေါင်းကိုဆွဲဖိလိုက်သည်။ လီးဒစ် ပြွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။ ဝင်သွားတော့ ခါးကော့ကာ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ကောင်းကောင်း ဝင်သွား သည်…
“ပြွတ် အု…”
“စကားများချင်အုံး ဒီပါးစပ်၊ ရော့အင့်…လီးနဲ့ဆို့ပိတ်ထားမယ်…”
ပြီးတော့ကျွန်တော် ခေါင်းကိုလွှတ်ပေးလိုက်ရာ သူလီးကို အပြင်ထုတ်ကာ…ဝမ်းသာအားရ..
“ဟယ်…သိပ်ပျော်တာပဲ ကိုကိုရယ်… အဲလို အလုပ်ခံချင်တာ. အဲလိုပြောတာလည်း နားထဲချိုအီနေ တာပဲ နောက်တစ်ခါ ပြန်လုပ်ပေးနော်…လုပ်ပါကိုရယ် နောက်တစ်ခါနော်…”
“စကားများချင်အုံး ဒီပါးစပ်၊ ရော့အင့်၊ လီးနဲ့ကိုဆို့ထားမယ်”
“ပြွတ်အု အင့်၊ ”
“ကိုကိုရယ်…ဇာခြည့်ကိုလေ…အဲလို ခဏ ခဏလုပ်ပေးနော်…အို… စကားမပြောလဲ ထိုးထိုးထည့်ပေး… ဒီလီးကြီးနဲ့ ကိုကို့ကို ဇာခြည်ချစ် လိုက်တာ”
“ဘာထဲကချစ်တာလဲ ဇာခြည်ရဲ့…”
“ဇာခြည့် ပါးစပ်ထဲကရော ဦးနှောက်ထဲကရော၊ နှလုံးသားထဲကရော၊ ဟောဒီ စောက်ပတ်ထဲကရော… ချစ်တယ်…”
မြတ်နိုးခြင်း
“ကိုကို…”
“အင်း”
“ကိုကို ဇာခြည်…ကိုကိုလီး တအားစုပ်ချင်လာပြီ ကိုကိုရယ်…” နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့်သပ်လိုက်ကာ ညည်းညည်းလေး ပြောသည်။
“အယ်ဗျာ…ခုနကတည်းက စုပ်ချင်ရင်စုပ်ပါဆို…”
“ကိုကိုများ –ိုးချင်နေမလားလို့ပါ…ကိုကိုရယ်…–ိုးချင်နေရင် –ိုးပြီးမှပဲ စုပ်မယ်လေ…”
“ဟင့်အင်း… ဇာခြည်လီးအရင်စုပ်ပေး…လီးစုပ်ခံချင်တယ်…ပြီးမှ ဇာခြည့်စောက်ပတ်–ိုးမယ်…”
“ကိုကို… ဇာခြည် ကိုကို့လီး ဝအောင်စုပ်မှာနော်… ဇာခြည့်ပါးစပ်ထဲ ပြီးပေးနော်… ပြီးမှ ကိုကို–ိုးချင် သလို–ိုးနော်… နော်ကိုကိုနော်…”
“စုပ်ပါမိန်းမရ… ဝအောင်စုပ်… ပါးစပ်ထဲပြီးပေးမယ်စိတ်ချ…”
သူ ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက်စစုပ်ပြီး ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ လက်ဖြင့် ပေါင်ကိုပွတ်ပေးနေသည်။ လီးမထိအောင် ရှောင်ပွတ်ခြင်းဖြစ်၏။ လီးမွေးကြား တရွရွလေး ထိုးပွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ဥကို လက်ဖြင့်ပင့်ကိုင်ပြီး တယုတယပွတ်သည်… လီးမွေးကြား လက်ဖြင့်ထိုးဖွသည်။ လျှာဖြင့် လိုက်တို့တော့သည်… ဥကိုတို့လိုက် လီအနှံ့ကို တို့လိုက်နှင့် ခဏကြာသွားသည်။
ဒီတစ်ခါစုပ်တာ စိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာ အေးအေးဆေးဆေး အရသာခံစုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ လီးကို သိပ်မြတ်နိုးသွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် စုပ်တာလျက်တာ သိပ်ကွာသည် မြတ်မြတ်နိုးနိုး ကြင်ကြင်နာနာ ရှိလှသည်။ ဒီတစ်ခါ လျှာကိုပိုသုံးသည်။
ဥဘေး ပေါင်ခြံသားကို လျှာနှင့် လျက်သည်။ ပြီးတော့ ဥကိုလှည့်ပတ် လျက်သည်။ ဥကို စိမ်ပြေနပြေ လျက်စုပ်သည်။ ဥအောက်မှ စပြီး လီးတံထိပ်ဖျားအထိ လျှာဖြင့်လျက်ကာ တက်သည်။ လီးတံအောက်ပိုင်းကို သွားဖြင့် မနာအောင်ကိုက်ကြည့်နေသည်… ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ကိုက်သည် ဒါကတော့ ပညာပါလွန်းသည်။ ကျွန်တော် အော်နေရသည်…
“ကိုကို… လီးကိုကိုက်တာ နာလားဟင်”
“မနာပါဘူးဇာခြည်ရ… ကိုကိုလည်း သိပ်ကိုကောင်းနေတယ်…”
လီးကို ကျကျနနကိုင်ပြီး ဒစ်ကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် ငုံလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် လေကုန်သည့်အထိ ပြင်းပြင်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်၊ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ပွတ်ဆွဲကာ ပြန်ထုတ်ပြီး ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာဖြင့် လိုက်လျှက်သည်။ လီးဒစ်အောက်ပိုင်းကို Ice Cream လျက်သလိုမျိုး ဖြည်းဖြည်းချင်း အေးအေးဆေးဆေး လျက်နေသည်။
“ကိုကိုရယ်… ကိုကို့လီးက အရသာရှိလိုက်တာ… ခုမှ ပိုစုပ်လို့ကောင်းနေတယ်…”
“ဇာခြည်စုပ်တာကောင်းလိုက်တာကွယ်… ဒီတစ်ခါ ကောင်းလွန်းလို့… ကိုကိုရူးရမယ့်အလှည့်ပဲ…”
“ဇာခြည်စုပ်နေရင် ကိုကို ငြိမ်နေတော့ ဇာခြည်ပဲ တစ်ဖက်သတ်စုပ်နေရသလိုပဲ… ကိုကိုရယ်… အားရ တဲ့အချိန်လေး ပါးစပ်ထဲဆောင့်ဆောင့်–ိုးထည့်ပေါ့…ကိုကိုရ… အဲဒါမှ ဇာခြည်လည်း စုပ်ရတာအား ရှိမှာပေါ့”
ပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲသို့ ဆတ်ကနဲ ထိုးသွင်းယူလိုက်၊ ထုတ်တော့ ပွတ်ဆွဲကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ထုတ်လိုက်နှင့် ထိုအတိုင်း ဆယ်ခါလောက် သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ ပြွတ်ခနဲ့မြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး… လျက်ကာလျက်ကာ… ဒစ်ကိုအပေါ်ပိုင်းလေး သွားဖြင့်သာသာလေး ခဲကြည့်သည်…ပြီးတော့ ဒစ်ကိုကြည့် နေလျက်…
“အိုး..ကိုကိုရယ်… ကိုကို့လီးဒစ်ကို ကိုက်စားပစ်လိုက်ချင်တယ်…လီးကြီးကိုချစ်လိုက်တာ…”
“ကိုက်စားလိုက်လေ…”
“အိုး…တော်ကြာ စုပ်စရာမရှိ –ိုးစရာမရှိ ဖြစ်နေမယ်…”
လီးကိုပါးစပ်ထဲဖိစုပ်ကာ ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ဝိုက်လှည့်သည်။ ကျွန်တော် ကော့လာသည်။ ခံနိုင်ဖို့ ဆိုတာ မလွယ်တော့ သူတန်းကနဲ သတိထားမိသွားသည်။ ကိုယ်အနေအထားပြင်လိုက်သည်။ အပြင်ထုတ် လိုက်သည်။
“ကိုကိုရယ်…ဒီလီးကြီးမစုပ်ရရင်… ဇာခြည်သေလိမ့်မယ်…ကိုကိုရယ်… အမြဲပေးစုပ်နော်…”
လီးနှင့် လည်ပင်း တစ်တန်းတည်းနီးနီး ဖြစ်သွားအောင်ညှိလိုက်ကာ ဆတ်ကနဲ ထိုးဟပ်ယူလိုက်ရာ လည်ပင်းထဲအထိ စိုက်ဝင်သွားသည်၊ ဖြည်းဖြည်းပြန်ထုတ်သည်။ ထိုအတိုင်း လေးခါခန့်လုပ်လိုက်ရာ ကျွန်တော် လရည်ပန်းထွက် ကာနီးလာသည်။ သူအပြင်ထုတ်လိုက်ပြီး ပါးနှင့်ကပ်ထားပြီး သာသာလေး ပွတ်သည်။
“ကိုကို့လီးက ပူပြီးနွေးတာကတစ်မျိုး၊ တင်းနေပေမယ့် နူးညံ့တဲ့လီးအသား အရသာကတစ်မျိုး၊ အနံ့ ကော…ပြီးတော့လေ…ပြီးတော့ ဇာခြည့်စောက်ပတ်ထဲ –ိုးပေးတာ သိပ်ကောင်းတဲ့ အရသာကို ပေး တာ ဒီလီးပါလား ဆိုတာစိတ်ထဲ သိပြီးတော့စုပ်ရတာ… သိပ်စုပ်ကောင်းတာပဲ ကိုကိုရယ်… ကိုကို့လီးက ပါးပေါ်မှာနွေးနေတာပဲ… သွေးခုန်နေတာတောင်သိနေရတယ်… ပြီးတော့ ဒီလီးက ဇာခြည့်လင်ရဲ့လီး ပါလား… ဇာခြည့်အပိုင်လီးပါလား… ဆိုတာ စဉ်းစားလိုက်ရင် ရင်ထဲသိမ့်ကနဲ့ပဲ…”
“သြော်…မိန်းမရယ်… မိန်းမစုပ်ပေးတာ ကိုကို ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲဆိုတာ ကိုကိုမှ မပြောပြ တတ်တာ… ကိုကို့တစ်သက်မှာ လီးကို ဒီလိုအယုယခံရမယ်လို့ လုံးဝမတွေးထင်ထားခဲ့ဘူး ဇာခြည် ရယ်… ဇာခြည်နဲ့မှ ဒီလိုခံစားဖူးတာ…”
“ယောက်ျားတစ်ယောက်အတွက်… မိန်းကမ လိုလိုချင်ချင် လီးစုပ်ခံရတဲ့ အရသာဆိုတာ ဘယ်လိုကောင်း သလဲဆိုတာ စကားနဲ့ပြောပြဖို့ခက်တယ် မိန်းမရ… ကိုကို့မိန်းမ လီးစုပ်သိပ်တော် တာပဲကွယ်… ”
“တကယ်လာဟင်?…ကိုကို ဇာခြည့်စောက်ပတ်ကိုလျက်ပေးတာ ခံဖူးတာပဲ…ကိုကိုရယ်… ဇာခြည် ခံစားနားလည်ပါတယ်… ကိုကိုကမှ ဇာခြည့်ထက်ပိုတော်သေးတယ်… ဇာခြည့်မှာ ခံရတာ… တစ်ကိုယ် လုံး မုန်တိုင်းမွှေ့လိုက်သလိုပဲ… အသည်းထဲ အေးကနဲ အေးကနဲ အရမ်းပဲ…ဟယ်…ပြောရင်းနဲ့ကို တအားစုပ်ချင်လာပြီ…နေအုံး လျက်အုံးမယ်…”
ဒစ်အောက်ကို လျှာဖြင့် လျက်သည်…လီးအောက်ပိုင်း တစ်လျောက်ကို လျှာဖြင့်လျက်သည်… ဒစ်ကို ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်အောင် စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ပွတ်ဆွဲသည်။ လီးကို အာခေါင်ထဲဝင်သည့် အထိ ဆောင့်စုပ်လိုက်သည်။ ဖြည်းဖြည်း ပြန်ထုတ်သည်… ထိုအတိုင်း ဆယ်ခါလောက်လုပ်သည်…ပြီးတော့…
“စုပ်လို့ကောင်းလိုက်တာ…ဒီတစ်ခါ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးနော် ကိုကို…ဇာခြည့်ပါးစပ်ထဲ ပြီးပေးနော်…”
ပါးပေါ်မှပွတ်ဆွဲရင်း ဒစ်ကို ပြွတ်ကနဲစုပ်ယူလိုက်သည်။ လက်ဖြင့် လီးအရင်းကို ကိုင်ထားလိုက်ပြီး ဒစ်ကို သွက်သွက်ကလေး စုပ်နေသည်။
ကျွန်တော် တော်တော်ကော့ကာ ခံနေရသည် ငြိမ်နေအောင်လည်း မနည်း ထိန်းထားရသည်… ပြီးလုနီးပါးဖြစ်တော့… သူလီးအရင်းအောက်ပိုင်းကို လက်မဖြင့် ဖိကာ အားပါပါ ညှစ်ထားလိုက်သည်…ကျွန်တော့မှာ ထွက်မည့်စဲစဲ လရည်တို့ထွက်ပေါက် လုံးဝပိတ်သွားသည်… ဒစ်ကိုလည်း ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ အစွမ်းကုန် စုပ်နေသောကြောင့်… ကောင်းလွန်းသည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ဖြစ်ကာ လီးတချောင်း လုံး ပူပြီးကျင်တက်လာသည်…တကိုယ်လုံး တဖျင်းဖျင်းဖြစ်ကာ…
“အား အားး အားးးး အားးးးးးးးး”
အသံအကျယ်လောင်ဆုံး အော်လိုက်သည့်အချိန်ကိုက် လီးအရင်း ကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ကို တော့ ပါးစပ်ထဲငုံခဲထားသည်။ ထွက်ပေါက်ရသွားသော လရည်တို့သည် ပေါက်ကွဲသလို ပန်းထွက်နေသည်။ ဒီတစ်ခါ လိုမျိုး ကျွန်တော့ဘဝတွင် တစ်ခါမှမပြီးဖူးသေးပါ။ ကျွန်တော့လီး တော်တော်အီသွားသည်။ ထိုအချိန် သုတ်လွှတ်ရသော အရသာကား ဘာနှင့်မျှ နှိုင်းယှဉ်၍မရ။
သူကလည်း နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား ဖိစုပ်ကာသောက်မျိုနေသည်။ လုံးဝမကျန်တော့မှ လီးကို သူ့မျက်နှာအနှံ့ တပ်မက်စွာ ပွတ်တော့သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့မျက်နှာပွတ်တာ လုံးဝမခံနိုင်… လီးသိပ်ကျင်နေသည် သူပွတ်လို့ အားရမှ ကျွန်တော့ဆီးခုံပေါ် သူ့ခေါင်းထိုးကျကာ…သူလည်း ပျော့ခွေသွားသည်။ ဘယ်တုန်း ကနှင့်မတူသော “ပြီးခြင်း” အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီတစ်ခါ အသံမထွက်နိုင်သူက ကျွန်တော်ဖြစ် သွားရသည်…
“ကိုကို…ကောင်းရဲ့လားဟင်?”
“ကောင်း…တာမှ…မိန်း…မ….ရယ်…တစ်သက်လုံးဒီလို တစ်ခါမှ မကောင်းဖူးဘူး…ဟူးးးးးး”
………………………………………………….
🌻အတွေ့အကြုံသစ်🌻
(ကျွန်တော် ပြီးသွားလျှင် ပြန်လည်အသင့်ဖြစ်ရန် အနည်းဆုံးတော့ ဆယ်မိနစ်ခန့် အချိန်ယူရသည်။ နှစ်မိနစ်အတွင်း ပြန်လည်ထောင်မတ်အောင် သူထပ်လုပ်လိုက်သည့် အလုပ်ကား ကျွန်တော့တစ်သက်တွင် လုံးဝ၊ တစ်ခါမှ မကြုံဖူး… ဖြစ်ပုံကား…)
ဆီးခုံမှာ ကပ်ထားသော ခေါင်းထူလာပြီး လုံးဝပျော့နေသော လီးကိုကိုင်ကာ သူထပ်စုပ်တော့သည်။ ဒီတစ်ခါစုပ်ပုံ ထူးသည်။ “လီးဒစ် အောက်ခြေ ပတ်လည်” ကို သူ့နှုတ်ခမ်းစိုစိုတင်းတင်းဖြင့် လှည့်လှည့်ကာ ရစ်စုပ်ရင်း ဒစ်ကို လျှာဖြင့်ဖိထိုးပေးနေသည်။ စုပ်ပုံရိုးရှင်းသလောက် ထိချက်က ပြင်းလှသည်။
ရှိသမျှ အကြောတို့ကို ထိုးတိုက်နေသလို ခံစားရပြီး ဒီလိုတစ်ခါမှ မကြုံဖူးပေ၊ ကျွန်တော် အလူးအလဲခံစား နေရသည်… အံ့သြစရာ ကောင်းလောက်အောင် အချိန်တိုအတွင်း မတ်ထောင်ကာတင်းလာသည်။ နာရီကြည့် လိုက်တော့ သုံးနာရီထိုးနေပြီ။
“ကောင်းလှချည်လား မိန်းမရယ်…စုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်… ဒီလောက်အမြန် တစ်ခါမှ ပြန်မထဖူးဘူး”
“ကိုကိုလျက်ပေးတော့ မွှေ့တာလေးကို သတိရပြီးတော့ စမ်းစုပ်ကြည့်တာ ကိုကိုရ…”
“ချစ်လိုက်တာ လီးကြီးရယ်…ချစ်တယ် ချစ်တယ် ချစ်တယ်…ချစ်လို့ကိုး မဝဘူး”
“ကိုကို့လီး မတ်ထောင်လာပြီ၊ သူ–ိုးချင်နေလို့ ထင်တယ်နော်”
“–ိုးချင်နေသလားကွယ်”
“ဟုတ်မှာပေါ့…”
“ကိုကိုနော်… ဇာခြည့်လီးကြီးနဲ့ စကားပြောနေပါတယ်ဆို…ဇာခြည်တို့ စကားပြောတာ ဝင်မပါနဲ့နော်…”
“အဲ…တော့ သူ ခေါင်းညိတ်ပြနေတယ်… ဟုတ်လားလီးကြီးရယ်… မမကိုပြောပြ…မမကို –ိုးချင်နေ လား ဟင်?”
“အဲ ဟုတ်ကဲ့တဲ့…ကိုကို သူပြန်ပြောတယ်”
“–ိုး…–ိုး… –ိုးချင်သလောက်–ိုး… ဒါနဲ့… မမပါးစပ်ကို –ိုးချင်နေလားကွယ်”
“အဲ…သူ ခေါင်းရမ်းနေတယ်…ပါးစပ်နဲ့သူဝသွားပြီ…”
“လီးကြီးရေ…မမစောက်ပတ်ကို –ိုးချင်နေလားကွယ်”
“ဟုတ်ကဲ့တဲ့…ကိုကို…သူဇာခြည့်စောက်ပတ်ကို –ိုးချင်နေတာ…”
“မမစောက်ပတ်–ိုးချင်လည်း စောက်ပတ်ပေါ့ ဘာ–ိုး–ိုး ကောင်းတာပဲ ဥစ္စာ…နော်..ကွယ်”
“ဘာ–ိုး–ိုး ကောင်းတယ်တဲ့…ကိုကို…”
“လီးကြီးရေ့ မမပါးစပ်နဲ့စုပ်တာကော ကြိုက်ရဲ့လားဟင်”
“အယ်…သူကြိုက်တယ်တဲ့ ပျော်လိုက်တာ…မမလည်း ကြိုက်မှကြိုက်…သိလား…”
“လီးကြီးရေ့ မမစောက်ပတ်ကို ချစ်လား ဟင်?”
“အယ်…သူဇာခြည့်စောက်ပတ်ကို ချစ်တယ်တဲ့ ကိုကို…”
“မမလည်း လီးကြီးကို အရမ်း…အရမ်း…ချစ်တယ်နော်၊ ရောအင့် ပြွတ်”
“ဟယ်…ဇာခြည်နမ်းပေးတာ.. ကိုကို့လီးကြီး ပျော်နေတယ်တော့်၊ တရမ်းရမ်းနဲ့ သူ့မမကို –ိုးမယ် –ိုးမယ် ပြောနေတာ ထင်တယ်”
လီးကို အရင်းမှကိုင်ကာ သူ့ပါးပေါ် တဖတ်ဖတ်ရိုက်နေရင်း…ပါးနှင့်ပွတ်ဆွဲကာပါးစပ်နား ရောက်တော့ ပြွတ်ကနဲ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းယူလိုက်ပြီး…ပြန်ထုတ်ကာ နောက်ပါးတစ်ဘက်ဖြင့် ထိုသို့လုပ်ပြန်သည်။ လေငါးခါ ပွတ်ဆွဲစုပ် လုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ခပ်သွက်သွက်လေး လေးငါးခြောက်ခါ စုပ်လိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ…။
“–ိုးနေတုန်း ပါးစပ်နဲ့ဝေးရမှာမို့ နှုတ်ဆက်နေတာကိုကိုရ… စုပ်ရတာ ဝသေးဘူး..”
“မိန်းမကလည်းကွယ်… ဒါဆိုထပ်စုပ်ပေါ့…”
“အွန်း… ဇာခြည့်စောက်ပတ်လည်း ကြည့်ပါအုံးကိုကိုရ… အခြေအနေ မကောင်းတော့ဘူး ရေလျှံနေပြီ.. …ဇာခြည့်စောက်ပတ်ထဲ ကိုကို့လီးနဲ့ အရမ်းအ–ိုးခံချင်နေပြီ…ကိုကိုရဲ့…–ိုးပေးပါနော်…”
“–ိုးမယ်…”
“ကတော့နော်…ကိုကို၊ ဇာခြည်တက်–ိုးပေးမယ်နော်၊ ကိုကို ပက်လက်အိပ်…”
“အဲလို နောက်မှ–ိုးမယ်လေ… အခု ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်း–ိုးမလို့…”
“–ိုးလေကိုကိုရ…ဇာခြည် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”
“ကုတင်းအစွန်းကိုလာလိုက် လေးဘက်ထောက်လိုက်…ကိုကိုအောက်ဆင်းမယ်…”
“ကဲထောက်ပြီ…”
“ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း တစ်ခုလုံးကို အောက်ပုံချလိုက်၊ အင်း၊ အဲလို၊ ဟုတ်ပြီ၊ ဒူးကိုဇာခြည် ဘက်နဲနဲကွေး…ပေါင်ကို နဲနဲချဲလိုက်…ရပြီ ခါးကိုခွက်ပြီး နှိမ့်ချလိုက်…စောက်ပတ်ကို ကော့တင်ပေး…ဟုတ်တယ် အဲဒီလို…နောက်ကနေ ကိုကို့လီး ထည့်ပြီး –ိုးမယ်…ကဲ၊ –ိုးတော့မယ်နော်…”
ကုတင်အောက်ဆင်း မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကာ ကားစွင့်နေသော တင်နှစ်မွှာကြားမှာ စောက်ရည်ရွှဲပြီး ပြူထွက်နေသည့် စောက်ပတ်ဝသို့ လီးတေ့လိုက်သည်။ တင်းပါးဖွေးလုံးလုံးလေးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေး လိုက်ပြီး ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်သည်။ –ိုးသွင်းရာ ကျပ်ပင်ကျပ်နေသော်လည်း အဆုံးဝင်သွားသည်။ သုံးလေးချက် ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ၊ လီးအဝင်လမ်းကြောင်းကို စမ်းသပ်လိုက် သည်။ လီးလမ်းကြောင်း သေချာသွားသဖြင့် ခါးကိုလွှတ်ကာ သူ့တင်နှစ်မွှာကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် သေချာစွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
“အင့်၊ ကိုကို့လီး ဝင်တာ ထစ်ထစ်ရစ်ရစ်နဲ့… ကောင်းလိုက်တာ…တမျိုးပဲ…”
“ကိုကို–ိုးတော့မယ်နော်…”
“–ိုး ကိုကို–ိုး”
လီးကို တစ်ဆုံးသွင်း တဆုံးထုတ် မှေးမှေးမှန်မှန် –ိုးနေတော့သည်… လီးအဝင်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိသော ကြောင့် –ိုးချက်တိုင်းမှာ အရသာရှိလှသည်…။
“အို၊ ကိုကိုရယ် ဒီလိုအ–ိုးခံရတာ စောက်ပတ်ထဲ၊ တမျိုးကောင်းပြန်ရော ဇာခြည့်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပွတ်ပွတ်ပြီးဆွဲနေသလိုပဲ….ဇာခြည်….ခံ…လို့…လို့….တအား…ကောင်း…နေ….တယ်…အို…အမေ့… သိပ်ထိတာပဲ ဇာခြည်တော့…သွားပြီ…–ိုးသွင်း.. –ိုးထုတ်တိုင်းမှာ အားးးးး ရှိလိုက်တဲ့ လီးအရသာ …အိုးး….အား…အ… အ…အ…အ….–ိုးးးးးးး……ကိုကို–ိုးးး…အားးး”
အတော်ကြာ–ိုးပြီး အရှိန်တင်ကာ ခပ်သွက်သွက်–ိုးတော့သည်…။
“အားးးး အီး…ဟင့်…ဟင့်… ဇာခြည်…အီးးး…အစ်…အစ်…. သိပ်ကောင်း… အားး…အ..အ..အ…ကိုကို ရယ်…”
“အင်း… အင့်… အင်း…အင့်… အင်း…အင့်…အင်း…အင့်…အားးး”
“ကိုကို…ကိုကို…ထုတ်ပါအုံး…ထုတ်ပါအုံး…မနေနိုင်တော့ဘူး…လီးပေး…လီးပေး…အီးး…”
“ဟေ ဇာခြည်နာလို့လားကွယ်…”
“နာဘူး၊ ကောင်းလွန်းလို့…အီးး…”
မောနေသည့်ကြားက အသံချွဲချွဲလေးဖြင့်ငိုရင်းပြောသည်…
“ဘယ်လို…”
သူကျွန်တော့ဘက် လှည့်ကာ စောက်ရည်ရွှဲနေသော ကျွန်တော့လီးကို အရင်းမှကိုင်ပြီး သူ့မျက်နှာအနှံ့ အရူးအမူး ပွတ်တော့သည်။ ပွတ်လို့ဝမှ သူ့ပါးစပ်ထဲ ဆတ်ကနဲသွင်းယူကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ခပ်သွက်သွက် စုပ်တော့သည်။
ကျွန်တော့ကို ခါးမှကိုင်ကာ…လီးကို သူ့လည်ချောင်းပေါက်ထဲ ရောက်သွားသည့်အထိ ဆောင့် စုပ်လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်နေသည်။ ဒစ်ရောက်မှ ပြွတ်ကနဲမြည်အောင် ပါးစပ်ထဲမှထုတ်လိုက် သည်၊ သူ့ နီစိုစို နှုတ်ခမ်းတို့ဖြင့်တေ့ကာ နမ်းလိုက်ပြီး လီးကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
“ကိုကို–ိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်၊ ကိုကို့လီးကို ချစ်ချင်လွန်းလို့…ကိုကို –ိုးတော့နော်…”
“ဇာခြည်ငိုတော့ နာနေပြီထင်လိုက်တာ…”
“ဟုတ်ဖူး…သိပ်ကောင်းတော့…မနေနိုင်ဘူး…ငိုတာပဲ… ငိုတာသိပ်ကောင်းလို့…သိလား… ဇာခြည်ငိုရင် ပိုပို–ိုးပေး နော်… အဲဒါ နာလို့မဟုတ်ဘူးနော်…ကောင်းလွန်းလို့နော်…”
ပြောကာ ယခင်အနေအထားအတိုင်း သွက်လက်စွာပြောင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်ကော့ပေးကာ သူ့ လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ကျွန်တော့လီးကို တေ့ပေးဖို့စမ်းသည် မမိ…။
ကျွန်တော်ကုန်းလိုက်ပြီး ဆီးခုံနှင့် စောက်ပတ်ကိုလက်ဖြင့် အားရပါးရ ပွတ်ပေးလိုက်သည် စောက်ရည် များ ပေါင်တစ်လျောက်စီး ဆင်းနေသည်။ စောက်မွေးတို့မှလည်း စောက်ရည်သီးနေသည်။ လက်ရွှဲသွားသည်။ လက်ကို အောက်ထဲနှိုက်တော့ သူ့နို့ကိုကြွပေးသည်။
သူ့နို့တို့ကို စောက်ရည်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပွတ်ရ အလွန်ချောနေသည်။ သူလည်း တ အင် အင် ညည်းနေသည်။ နို့ပွတ်ပေးပြီးတော့ စောက်ပတ် စလျက် တော့သည်။
ပြူနေသော စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် ထိုးလျက်ပေးလိုက်သည်… ခရေပွင့်ပုံ ပန်းရောင် စအိုပေါက်ကလေးကို လျှာထိပ်ဖြင့်ထိုး ပေးလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကို အောက်မှနေ အပြားလိုက် လျက်တင်လိုက်သည်…စောက်စေ့လေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာကို ခက်ခက်ခဲခဲ ရ အောင် ထိုးသွင်းကာ ခပ်သွက်သွက်ကလေး လျက်သည်။
“အိုးးး…ကိုကို…ကိုကို…စောက်ပတ်ထဲ ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ –ိုးပေးပါတော့…အီး…ဟင့်…ဟင့်… –ိုးပါတော့ လို့ဆို…လီးမရရင်…ရူးတော့မယ်…အီးးး…ဟင့်…ဟင့်…အားးးး…
ထိုအခါမှ….လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်ဝတေ့လိုက်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ
“အားးး ကောင်းလိုက်တာ… အရသာရှိလိုက်တာ…အိုးအို့အိုးးး…ရှီးးးးးးးး ဟင်…ဟင်..ဟင်”
–ိုးချက်တိုင်းကို နောက်သို့ ကော့ပစ်ပေးကာ စောက်ပတ်ကို မွှေ့ယမ်းသွင်းယူသည်။ ကျွန်တော် လည်း ခပ်သွက်သွက်ကလေး ခဏကြာ –ိုးလိုက်ရာ…
“–ိုးးးးး….ကိုကို ဇာခြည်ကောင်းနေပြီ၊ –ိုး –ိုး…အား…”
“ဟူးးးး.. ကောင်းလိုက်တာ…အား ဇာခြည်…ပြီး…အီးး…အီးးး.…တော့…အော့်…မယ်….အားးးးးးး ပြီးပြီ… ဟူး….ဇာခြည် ပြီးပြီ…ပြီးပြီ…ဟူးး…”
အော်လိုက်ရာ ဆယ်ချက်ခန့် ထပ်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ပတ်က လီးကို အတင်းညှစ်နေသဖြင့် ကျွန်တော် ပြီးသွားမှာကို စိုးရိမ်ကာ –ိုးတာရပ်ပေးလိုက်ပြီး လီးကိုလည်း ညင်သာစွာ အပြင်ဆွဲထုတ်ထား လိုက်သည်။ လီးထုတ်လိုက်သည်နှင့် သူ အိပ်ယာပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်မှောက်ကျသွားသည်၊ အကြောဆွဲသလို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် လေးငါးခါခန့် ဖြစ်သွားပြီး မေ့မျောနေသလိုမျိုး ငြိမ်သွားသည်။ သူ့စောက်ပတ်မှလည်း စောက်-ရည်တို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်နေပြီး အိပ်ယာပေါ်အထိ စီးကျနေသည်…။
……………………………………………….
🌻အဆုံးမရှိ🌻
တအောင့်လေးကြာမှ သတိပြန်ဝင်လာသလို ဖြစ်သွားပြီး ပျော့ခွေနေရာမှ ဖြည်းဖြည်း အားယူကာ ပက်လက်လှန် လိုက်သည်…လေးပင်နေသော မျက်ခွံကို အားယူပင့်တင်ကာ…ကျွန်တော့ကိုကြည့်သည်နှင့် သူ့မျက်နှာ… မျက်နှာချက်ချင်း မည်းသွားကာ လူသတ်မိသလောက် အပြစ်ကြီးကို ကျူးလွန်မိသူလို…
“အယ်…ယောက်ျားရယ်….လီးတန်းလန်းကြီးနဲ့…မပြီးသေးဘူး…ဇာခြည် ကောင်းလွန်းပြီးတော့ သတိ လွတ်သွားတယ် ကိုကိုရယ်…အားနာလိုက်တာ…”
သူ့အသံတိမ်ဝင်သွားပြီး ငိုရင်းပြောသည်… သူပြောတုန်း ဘယ်လိုမှ ဝင်ပြောမရတတ်…
“လာ–ိုး…ဇာခြည်ကုန်းမယ်…စောက်ပတ်ထဲ…ခံနိုင်သေးတယ်…ကိုကို….ဆက်–ိုး… အီး…ဟင့်… ကိုကို ပြီးအောင်–ိုးပါနော်…”
“အဲလို မဟုတ်ဘူး မိန်းမရယ်”
“ကိုကိုရယ်…ပြောနဲ့…–ိုး…”
“ပက်လက်ပဲ ပေါင်ကားပေး…”
ပြောလိုက်ရာ ချက်ချင်းဒူးကို ထောင်ကာပေါင်ကို ကားပေးလိုက်သည်။ ကျွန်တော်ကုတင်ပေါ် မတက် တော့ဘဲ သူ့ပေါင်ကြားဝင်သွားလိုက်ရာ၊ လီးကို ကပြာကရာကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝသို့အမြန် တေ့ပေးကာ လီးဝင်အောင် ကော့သွင်းယူတော့ ဆောင့်ကာ–ိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးသွင်းပြီး ဖိထားလိုက်ကာ သူမှာ အပြစ်စွဲစိတ်ရှိသွားမှာ မလိုလား.. သူ့ကိုပြန်ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားသည်…
“ဇာခြည် ကိုကိုပြောတာ နားထောင်ကွယ်…” ဆက်ပြော၍မရတော့ ..သူဝင်ပြောတော့သည်…
“ထောင်ဘူး…ဇာခြည့်ကြောင့်…ကိုကိုအခုလို…အရှိန်ပျက်သွားတာ…အီးးး..ကိုကိုက…ဇာခြည့်ကိုတော့ …အီး…ကောင်း….အောင်…အဟင့်…လုပ်ပေးပြီးတော့…ကိုကို့မှာ.အီးး…မပြီး…အီး…အဟင့်…ဟင့်.. –ိုးပါကိုကိုရယ်…ပြီးအောင်–ိုးပါနော်…” တရစပ်ပြောနေရင်း ငိုတော့သည်…
“မငိုနဲ့လေ…ပြောတာနားထောင်ပါအုံးမိန်းမရ…”
“ဘာလဲ..ပြော…”
“ဇာခြည် ပြီတဲ့အရှိန်ကို အပြည်အဝ ခံစားလို့ရအောင်…. ချစ်လွန်းလို့ အနားပေးတာလေ…မိန်းမရဲ့” ပြောကာ… တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ပေးလိုက်လေသည်…
“ဇာခြည့်ကို စိတ်နာလို့ မဟုတ်ပါဘူးနော်…တကယ်နော် ကိုကို? ဒါဆိုဆက်–ိုးလေ..”
“တကယ်ပေါ့ ဇာခြည်ရဲ့… ကိုကိုပြီးအောင်–ိုးမှာပေါ့…ခဏလေးဟာကို…”
“ခဏလည်းမရဘူး…ချက်ချင်း–ိုး…ကိုကိုမှမပြီးသေးတာ…ကိုကိုပြီးအောင်…ဆောင့်–ိုး…အားးး”
“ထပ်ကောင်းပြန်ပြီ..ကောင်းလွန်းလို့…ဇာခြည်တော့…သေတော့မှာပဲ ကိုကိုဆောင့်..ဆောင့်..ဆောင့်..”
ဆောင့်–ိုးတော့ စောက်ရည်များ စင်ထွက်လာသည်။ ကျွန်တော် လီးမွေးနှင့်ဗိုက်အနှံ့ စောက်ရည်တို့ ပေကုန်သည်။ စောက်ရည် အထွက်များသော်လည်း –ိုးရတာ ထစ်ရစ်စွာ စေးစေးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည်။ ဇာခြည့်စောက်ပတ်က ကျပ်ကိုကျပ်လှသည်။
သူ့ဆီးခုံနှင့် တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံ၊ စောက်ပတ်ထဲ တဗြစ်ဗြစ်လီး ဝင်ထွက်သံညံနေသည်။ သုံးလေးမိနစ်ခန့် ဆက်ဆောင့်–ိုးလိုက်ရာ အကော့အပင့် အမွှေ့ အယမ်း ကြမ်းလာ သည်၊ စောက်ပတ်ကလည်း လီးကို အားကုန် ညှစ်ညှစ်ဆွဲနေသည်…ညှစ်လိုက်တိုင်းလည်း ထိလွန်းလှသည်…
“ကိုကို၊ ဇ..ဇ…ဇာဇာ ထပ်ပြီးခါနီးလာပြီ၊ အို…အား အ…အ…အ… အ… အ…ပြီးးးးပြီ…အိုး၊ ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်၊ အင့်…အင့်”
ကျွန်တော်က မပြီးသေး…ဆက်–ိုးသည်။
“အနားမပေးနဲ့…အဲ…ကိုကို..ပြီးးး..အောင်–ိုးးးနော်…အား…အားးး…ကောင်းပြန်ပြီ…ယောက်ျားရယ်…”
နှစ်မိနစ်ခန့် အားကုန်ဆောင့်–ိုးနေရာ… ပြီးခါနီးလာသည်…သူ့ဘက်ကတုန့်ပြန်တာလည်း အားပါလာ သည်။ ကျွန်တော်ပြီးသွားသည်၊ လီးကို စောက်ပတ်ထဲပင် သိပ်ထားလိုက်သည်။ သူ့စောက်ပတ်က အကွင်း လိုက်အကွင်းလိုက် လီးကိုညှစ်ယူနေသည်။ သူကောင်းသည့် အရှိန်ကိုမပျက်စေလို… သူသတိ ဝင်လာသည်…
“ဇာခြည့်စောက်ပတ်ကလဲနော်၊ ကိုကို့လီးကို အတင်းဆွဲညှစ်နေတာပဲ ထုတ်လိုက် ကိုကို ထုတ်လိုက် အယ်… ဘာလို့ အောင့်ခံနေတာလဲ… ကိုကိုရယ်…ထုတ်ပါဆို…”
အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်သွားသည်။
“ကိုကိုကလည်း လီးကိုသနားအုံးမှပေါ့၊ သူ့ခမျာ၊ နေ့ခင်းရော ညနေရော ညရော အခုတောင်သုံးခါ ပြီးအောင် အကြာကြီး –ိုးနေရတာ၊ သူလည်းမောမှာပေါ့၊ ဒီစောက်ပတ်ကလည်း အလိုက်ကမ်း ဆိုးမသိ… သုံးခါပြီးအောင် အ–ိုးခံထားတာတောင်… ဇွတ်ညှစ်တော့တာပဲ၊ ကိုကိုနော်…စောက်ပတ်ကို အလိုမလိုက်နဲ့…”
သူ့မှာ လီးကို သနား၊ စောက်ပတ်ကို စိတ်ဆိုးနှင့် ကျွန်တော့ဘက် လှည့်လာသည်။ ချွေးတကိုယ်လုံး ရွှဲနေသော ကျွန်တော့ကို မြင်လိုက်တော့မှ ဒေါသပြေကာ မျက်နှာချက်ချင်း ပြောင်းသွားသည်။ သူ့မျက်ဝန်းထဲ ကရုဏာ လျှံတက်လာကာ…
“ဟယ်…ကိုကို…လာကုတင်ပေါ်တက် ဇာခြည်ရင်ခွင်ထဲလာ..မှောက်အိပ်လိုက်…ဇာခြည်ဖက်ထားမယ်၊ မောနေလား…ဟင်..ကိုကိုရယ်…ချစ်လိုက်တာ…အို…တုန်နေအောင်ချစ်တယ်…ကိုကိုရယ်…”
ပြောရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲသွင်းကာ ကျွန်တော့ရင်ဘတ်မှာ သူ့နို့တွေ ပြားကပ်သွားသည့်အထိ ဖက်ပြီး ကျွန်တော့်နှင့် ပါးချင်ကပ်ထားလိုက်သည်။
“ချစ်တယ်…ချစ်တယ်… နှင့်တိုးတိုးလေး… အကြိမ်ကြိမ် အခါခါပြောနေသည်… ဖက်ထားတာလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ တအောင့်ကြာ အမောဖြေလိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပေးလိုက်သည် သူလည်း ပြန်နမ်းနေသည်…လေးငါးမိနစ်ကြာသွားသည်၊ နမ်းလို့အဝ
“–ိုးတတ်လိုက်တာ…ကိုကိုရယ်၊ ပိုးစိုးပက်စက်ပဲ၊ သိလား၊ ဇာခြည်သုံးခါတောင် ပြီးသွားတယ်… ကိုကိုလီးက လရည်ပန်းထုတ်တာ…သိလား… အရမ်းထိတာပဲ…“ရော့ကွာ ဒါအရသာပဲ” “ရော့ကွာ ဒါအရသာပဲ” ပြောပြောပြီး ပေးနေသလိုပဲ…အီဆိမ့်လွန်းမက အီဆီမ့်ပြီးတော့ ဇာခြည့်စောက်ပတ် လရည်ဝ… အ–ိုးဝ…လီးဝပြီ… စောက်ရည်တွေ ထွက်ထားတာအများကြီးပဲ… ကိုကို–ိုးလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လည်း ပြန်ကြည့်ပါအုံး ကိုကိုရယ်…”
“ဇာခြည်ရယ်… ကိုကိုဒီ–ိုးတစ်ခါမှ အရသာ မရှိဖူးသေးဘူး… ဇာခြည်နဲ့–ိုးမှ –ိုးရတဲ့အရသာကို သိရတာပါကွယ်…”
“ကိုကို… ကိုကိုဒီတစ်ခါ–ိုးတာ ကြာတယ်နော်…”
“ဟုတ်တယ်ဇာခြည်ရ…ယောက်ျားက တစ်ခါပြီးထားရင် နောက်တစ်ခေါက်က ကြာကြာ–ိုးနိုင်တယ်…”
“ဟယ် အဲလိုလား၊ ဇာခြည်တော့ ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတယ်၊ တစ်ခါပြီးထားတော့ နောက်တစ်ခါက …မြန်မြန်ပြီးတယ်…ပြီးတော့လေ…ပိုပိုပြင်းတယ် ကိုကိုရ…. ညဦးပိုင်း–ိုးတာလည်း အဲလိုပဲနော်…”
“မိန်းမက တစ်ခါပြီးထားရင်…နောက်အခေါက်တွေ…ပြီးဖို့မကြာဘူး… ဒါသဘာဝပဲဇာခြည်ရဲ့”
…………………………………………………..
🌻ဒီလိုယူဆတယ်🌻
“ကိုကိုရယ်…ဇာခြည်လေ…အရာရာ…ခုမှဆိုတော့ မှားမှာပဲ…မှားတာနဲ …သွန်သင်ဆုံးမနော်… ဇာခြည့် ကိုခွင့်လွှတ်ပြီး အလိုမလိုက်နဲ့နော်…စိတ်ဆိုးရင်…ဇာခြည့်ကိုရိုက်ပစ်ပါနော်…”
“အဲကွာ မိန်းမ…ဘာမှမမှားပါဘူး…ဆုံးမစရာမလိုအောင်…တော်ပြီးသား…”
“မှားတာပေါ့ကိုရ…ဇာခြည်ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် ခွင့်လွှတ်လို့မရဘူး”
“မိန်းမရယ် ပြောပြန်ပြီကွယ်…အဲဒါ”
“ကုန်းပြီး–ိုးတော့ ဇာခြည်ပြီးသွားတော့ ကိုကိုမပြီးသေးတာကို…ဂရုမစိုက်မိဘူး…အီး…ဟင့်…ဟင့် ကိုကို…ကိုကို…လည်းမကောင်းဘူး… အီးးး… ဒီလောက် မသိတတ်တဲ့ကောင်မ… ပါးဆွဲရိုက်ပြီး–ိုးရော ပေါ့…အီး…ဟင့်.. မိန်းမမှားရင် ကိုကိုဆုံးမပေါ့…ခုတော့ခွင့်လွှတ်တယ်… အီးး…ဟင့်…ဟင့် ကိုကို မကောင်း ဘူး…အီးးး”
“မိန်းမရယ်…ကိုကိုပြောသားပဲ…အဲဒါ…ချစ်လွန်းလို့…အနားပေးတာလေ…တစ်သက်လုံး ဘယ်တုန်းက ရိုက်ဖူးလို့လဲ အသည်းတုံးလေးရယ်”
“ကိုကို မရိုက်တတ်တာကို… ပိုကြောက်တာ…အီး…ဟင့်..ဟိုဟို… မမလို… စိတ်နာပြီးပစ်ထားမှာကို… သေမတတ်ကြောက်တယ်…အီးးး…ဟင့်…ကိုကိုရယ်… စိတ်ဆိုးရင်… ပြောပစ်..ရိုက်ပစ်..ဆုံးမလို့.. ဒါ ကြောင့် ပြောရတာပါ… ကိုကိုရယ်…အီး…ဇာခြည့်ကိုပစ်သွားမှာ…ကြောက်တယ်… အီး…. ဇာခြည်… ကိုကိုနဲ့… မခွဲနိုင်ဘူး…အီး… ကိုကို့ကို…တအားချစ်တယ်…ကိုကိုရယ်…”
“ဒီလောက်လိမ္မာတဲ့ ဒီလောက်ချစ်စရာကောင်းတဲ့…ဇာခြည်လေးကို ပစ်စရာလားကွယ်…မိန်းမရယ်…
ဘယ်တော့မှ… မပစ်ထားပါဘူးဇာခြည်ရ… ကိုကိုလည်း ဇာခြည့်ကိုမခွဲနိုင်ပါဘူး မိန်းမရယ်…ရင်ခွင်ထဲ အမြဲတမ်း ထွေးပိုက်ထားမယ်…”
“ကိုကို တကယ်နော်…ဇာခြည့်ကို အဲလိုချစ်မှာနော်…မကွာရဘူးနော်…”
“တစ်သက်လုံး…ချစ်မှာပါကွယ်…ဘယ်တုန်းက ပစ်ထားဖူးလို့လဲကွယ်…ကိုကို့မိန်းမက… သိတတ်လွန်း လို့ ဟိုဘက်တောင်လွန်တယ်…ဘာလို့ကွာမှာလဲမိန်းမရ…ဟောသလို…အသေကပ်ထားမယ်”
“ဟွန်း…ဒီက ခံစားနေရတာကို…အီး…သူနဲ့မခွဲချင်တာကို…ဟင့်…ဟင့်…ရီစရာလုပ်တယ်..အီးး…”
“လုပ်ပြန်ပြီနော်…ငိုရင်–ိုးပစ်လိုက်မှာ…နော်…”
“…–ိုး…–ိုး…ကြောက်ဖူး…ငိုမှာပဲ…ဟွန့်…”
“ကြည့်စမ်း…ကိုကို့အကြံသိပ်ကောင်းတာပဲ….စိတ်ဆိုးရင်–ိုးပစ်လိုက်… ရော့ဟယ်…အင့်….ဆိုးအုံး၊ ရော့ဟယ်….အင့်…မသိတတ်နဲ့အုံး၊ …မှတ်ထားကွ…ဒါကဒီလို..အင့်နဲ့… ဆောင့်–ိုးထည့်လိုက်… အဲဒါ ဆိုကိုကို…စိတ်ပြေရော…”
“လူလယ်မလေး”
“ကိုကိုနော်…ရော့ဟယ်…ဒီရင်ဘတ်ကြီး ထုပစ်မယ်…ဒီက နှစ်ယောက်လုံးကောင်းတဲ့ဟာ ပြောတာကို … ကိုကို စိတ်မဆိုးစေချင်တာပါ…ကိုကိုရယ်…”
“မိန်းမရယ်…ကိုကို တစ်သက်လုံး…ဘယ်တုန်းက မိန်းမကို စိတ်ဆိုးဖူးလို့လဲကွယ်…”
“ဟုတ်တယ်နော်… ဇာခြည့်ကိုချစ်သလောက် ကိုကိုဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်ဘူး… ဇာခြည်လည်း ချစ်တယ် ကိုကိုရယ်… သိပ်ချစ်တယ်… ဒီလိုပဲ ချစ်ကြမယ်နော်…”
“ချစ်ကြမှာပေါ့ ဇာခြည်ရဲ့…ဇာခြည် ငယ်ငယ်ကတည်းက အခုအထိ ကိုကို့ကို စိတ်ဆိုးအောင်မှ မနေခဲ့တာ… ဇာခြည်ရဲ့… ချစ်စရာကောင်းအောင် နေလာခဲ့တော့ ချစ်တာပေါ့…”
ခြေရင်းက သဘက်ပွနုနုလေး အဆင်သင့်ယူလိုက်ကာ သူ့ချက် ဆီးခုံနှင့် ပေါင်ကြား သုတ်ပေး လိုက်သည် စောက်ပတ်ဝလေးကိုတော့ စိုသည့်အတိုင်း ချန်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လုပ် ပေးတာကို ကျေနပ်စွာ ခံယူသည်။ သူပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို ပြန်သုတ်ပေးရာ လီးထိပ်ကိုတော့ စိုသည့်အတိုင်း ချန်ထားသည်။
သုတ်ပေးအပြီး စောက်ပတ်ပေါ် လက်တင်ပေးကာ ကြည်နူးသော မျက်ဝန်းတို့ဖြင့် ကြည့်နေသည်… စိုနေသဖြင့်ချောနေရာ သိပ်ကိုင်လို့ ကောင်းနေသည် ကိုင်ကောင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း ပွတ်ပေးနေသည်။ ကျွန်တော့လီးလည်း သူ့လက်ထဲ ရောက်သွားသည်…ထိုအတိုင်း စကားမပြောကြဘဲ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ဆယ့်ငါး မိနစ်ခန့် လှဲအိပ်လိုက်ကြသည်။ ကောင်းကောင်း အမောပြေသွားသော်…
————————————–
🏵️🏵️🏵️ အပိုင်း (၆) 🏵️🏵️🏵️
“လေးဘက်ထောက်–ိုးတာ၊ သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ ဒီနည်းက အ–ိုးခံရတာတော့ အရမ်းကြီးကောင်း ပေ မယ့် ဇာခြည်အတွက်က စောက်ပတ်တစ်မျိုးပဲ အရသာရှိတယ်…ကိုယ့်ကို–ိုးနေတဲ့ လီးလည်း မမြင်ရ ကိုကို့မျက်နှာလည်းမမြင်ရနဲ့၊ ဇာခြည်က ကိုကို့လီးပဲရပြီး ကိုကို့ကို ဇာခြည့်စောက်ပတ်ပဲ ပြန်ပေး လို့ရတာ… ဇာခြည် အပျော်ရွှင်ဆုံးအချိန်မှာ ကိုကို့မျက်နှာလေး တအားမြင်ချင်ကြည့်ချင်တာပဲ စောက်ပတ်က အ–ိုးဝပေမယ့် ဇာခြည်စိတ်မဝဘူး တစ်ခုခု လိုနေသလိုပဲ ကိုကိုရယ်”
“ဟေ….ဘယ်လိုဖြစ်လို့တုန်းကွယ်”
“ဇာခြည်ခံစားရတာ ဇာခြည်ပြောပြမယ်…”
“ကိုကို ဇာခြည့်ကို ပက်လက်ပေါင်းကားပြီး –ိုးပေးတယ်…
“အဲဒီမှာ …ကိုကို့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဇာခြည်ရသလို၊ ဇာခြည်လည်း ဇာခြည်တစ်ကိုယ်လုံး ကိုကို့ကို ပေးလို့ရတယ်။ ကိုကိုက–ိုးနေတာ၊ ဇာခြည်ကအ–ိုးခံနေတာ ဆိုတာမြင်သိခံစားနိုင်တယ်။ ဇာခြည် စောက်ပတ်ထဲ –ိုးနေတဲ့ ကိုကို့လီးကို စောက်ပတ်ထဲကလဲ ကောင်းတာကို ခံစားရသလို…၊ ဇာခြည် စောက်ပတ်ကို အရသာ ပေးနေတာ ဟောဒီလီးကြီးကိုး…သူ့မှာ အရသာရှိပြီးတော့ တင်းနေတာကိုး သူဝင်နေပြီ၊ သူ ထွက်လာပြီဆိုတာ မျက်စိနဲ့ကြည့်လို့ရတော့ စောက်ပတ်ကော မျက်စိကကော နှစ်မျိုးလုံး အရသာရှိတယ်…”
“ကိုကို့မျက်နှာ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်အ–ိုးခံရတာက အရသာတစ်မျိုး…”
“ကိုကိုလည်း ကိုကို–ိုးတာ ဇာခြည်အရသာရှိပါလားဆိုတာ၊ ဇာခြည်မျက်နှာမှာ ကြည့်လို့ ရသလို…ဇာခြည့်ကို–ိုးတာ ကိုကိုကောင်းနေတာကို ဇာခြည်ကြည့်လို့ရတော့ ဇာခြည်စိတ်ပိုပျော်လာတာပေါ့…”
“ဇာခြည်က ကိုကို့ကို လက်နဲ့တင်မကဘူး တကိုယ်လုံးနဲ့ ဖက်ချင်သလောက် ဖက်လို့ရ သလို၊ ဇာခြည် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြားကပ်သွားအောင် ကိုကိုလည်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် –ိုးဖက်လို့ရတယ်…။ ဇာခြည်က ကိုကို့ကို ကိုကိုက ဇာခြည့်ကို၊ နမ်းချင်သလိုလည်း နမ်းလို့ရတယ် ဂရုစိုက်ချင်သလို စိုက်လို့ရတယ်…နော်ကိုကိုနော်…”
“ပြီးတော့…ကိုကို့ ရင်ဘတ်၊ ဗိုက်သားပြင်၊ လက်မောင်းလက်ဖျံ…ကြွက်သားဆိုင်တွေ… အပြိုင်းအရိုင်း ထပြီးတော့…တွေဖုထစ်နေတာ…. တင်းလို့..ကိုကို့မျက်နှာ…ချွေးတွေတကိုယ်လုံးရွှဲနေတာ…အားပါပါနဲ့ ဆောင့်သွင်းနေတာ…ဘယ်လောက်ကြည့်ကောင်းသလဲဆိုတာ…မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ..ခံစားနိုင်တဲ့..မြင် ကွင်းပါ…ကိုကိုရယ်…အို…ဇာခြည်မပြောပြတတ်ဘူး…”
“ကိုကိုပြီးလို့ ဇာခြည့်ရင်ခွင်ထဲ ပြိုဆင်းလာတော့ ဆီးဖက်ရတဲ့ခံစားမှုက တခြားဘယ်အချိန်နဲ့မှ မတူဘူး…“Baby”ဆိုတဲ့စာကားက သိပ်လေးနက်တာပဲ ကြည့်စမ်း ခုမှသိတယ် သိပ်မြတ်နိုးရတဲ့ ကလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားရသလိုပဲ …အဲဒီအချိန်မှာ… ဇာခြည်… မိန်းမဖြစ်သွားရသလိုပဲ …လူကြီး ဖြစ်သွားရသလိုပဲ…. ယုယပိုက်ထွေးပြီးတော့… အကြင်နာတွေပေးချင်လာတယ်…
ကြည့်စမ်း… ဘာလို သလဲလို့…. စဉ်းစားမရဖြစ်နေတာ… “Baby” လို့ နှစ်နှစ်ကာကာ တစ်ခါလောက်ခေါ်လိုက်ရင် အရာရာ ပြည့်စုံသွားမှာ… အဲဒါလိုသွားတာ…ကိုကိုရ… ကိုကို့မိန်းမက ခုမှဒီလိုနေဖူးတော့ မတတ်သေးဘူး ကိုကို ရယ်…ပြီးတော့လေ… အရေးကြီးဆုံး တစ်ခုရှိသေးတယ် ကိုကိုရ ဇာခြည် သိပ်သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုနဲ့ –ိုးရတာ…ဟို..ဟိုလေ..သာမန် အသွေးအသား ကိစ္စထက်ပိုပြီးတော့ ထူးခြားလေးနက်တယ်…
“ပြောတတ်လိုက်တာ မိန်းမရယ်…”
“ဇာခြည်စိတ်ထဲခံစားရတာ ပြောတာပါ ကိုကိုရ…ဇာခြည်စကားများတာလည်း ကိုကိုသိသားနဲ့…ဇာခြည် စကားတွေကို အတည်မယူနဲ့ ဇာခြည့်ကို ဘယ်လိုပဲလုပ် ဘယ်လိုမလုပ်နဲ့ သတ်မှတ်တာ မဟုတ်ဘူး နော်”
“အပြောင်းအလဲ ဖြစ်အောင်ပေါ့ကွယ်၊ တစ်မျိုးစီပေါ့”
“ဟုတ်တယ်နော် ပိုးစိုးပက်စက် ဆောင့်ဆောင့်ပြီး အ–ိုးခံချင်နေတဲ့ အခါမျိုးကျရင် ဟိုလေ…စောက်ပတ် အ–ိုးသိပ်ငတ်၊ လီးသိပ်ငတ်နေတဲ့ အခါမျိုးပြောတာ၊ အခု–ိုးတဲ့နည်းက ပိုကောင်းတယ် နော်…ပြီးတော့လေ ကိုကိုဥက ဇာခြည်စောက်စိလေးကို လာလာနမ်းနေတော့ လေထဲမြောက်ကနဲ မြောက်ကနဲ ဝဲတက်သွားရသလိုပဲ…
ကိုကိုလည်း နောက်ကနေ ဆောင့်ရတာဆိုတော့ သွက်လည်း သွက်၊ အားလည်းပါတယ်…လူလည်းသက်သာတယ်လေ၊ ပြီးတော့၊ သိဘူး နှစ်မျိုးလုံးကြိုက်တယ် ကားဆို ဇာခြည်ကားပေးမယ်…ကုန်းဆို ဇာခြည်ကုန်းပေးမယ်……–ိုးချင်သလို –ိုးနော်၊ ကိုကို ဘယ်လို –ိုး–ိုး ဇာခြည်အရသာရှိနေတာပဲ… တစ်ခုတော့ ရှိတယ်… ကိုကို့ပေါ် ဇာခြည် တက်–ိုး ဖူးချင်တယ်…”
“–ိုးရမှာပေါ့၊ –ိုးတဲ့ ပုံစံတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်၊ စမ်းသပ်ကြတာပေါ့…”
“ပြီးတော့လေ…မျက်နှာကျက်က ကြည့်မှန်လေးက သိပ်အဖိုးတန်တာပဲ၊ ကိုယ်အ–ိုးခံနေရတုန်း မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်ရတော့ စိတ်ပိုတက်ကြွလာတယ်၊ အရသာတစ်မျိုးနော်…ဘာနဲ့မှ မတူဘူး”
ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို သူနမ်းသည်၊ ကျွန်တော် သူ့ဘေးဝင်လှဲရာ ကျွန်တော့ကို တယုတယဖက်ပြီး
“ကိုကို ကိုကို့လီးက သိပ်ချစ်စရာ ကောင်းတာပဲ နက်ဖြန်ကျရင် ကိုကို့လီး ဇာခြည်စောက်ရည် ရွှဲနေတုန်း တင်းနေတုန်း ပုံကို ဇာခြည်ဆီဆေးတစ်ချပ်ဆွဲမယ် ဇာခြည့်စောက်ပတ်ကိုတော့ ကိုကိုမဆွဲနဲ့ ကိုကို့လီးလောက် မလှဘူး”
“ဇာခြည့်စောက်ပတ် လှပါတယ်ကွယ်…အရမ်းကိုညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်တယ်…”
“အယ်၊ တကယ်လှလို့လား ကိုကိုရယ် ဇာခြည်စိတ်ထဲမှာတော့ ကိုကို့လီးက ပိုခန့်တယ်…ပြောတုန်း လီးကိုင်ချင်လာပြီ၊ ကိုင်မယ်နော်…”
“ကိုင်လေ ဇာခြည် ကိုကိုလည်း ဇာခြည့်စောက်ပတ်ပွတ်မယ်…”
“ပွတ်ကိုကို၊ အယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ…ပွတ် ပွတ်”
“ဇာခြည့်စောက်ပတ်ထဲ ထည့်–ိုးနေတုန်းတော့ မာတာမှ သံချောင်းကြီးကျနေတာပဲ၊ အခု ပျော့စိစိနဲ့ မာသလိုလိုနဲ့၊ ပိုတောင်ကိုင်လို့ ကောင်းတယ် ကိုကိုရ လီးထိပ်မှာ ဇာခြည်တို့အချစ်ရည်တွေ၊ ခွျှဲလို့”
“သုတ်လိုက်မယ် ဇာခြည်ရယ်…”
“သုတ်နဲ့၊ ဒီလိုက ပိုချစ်စရာကောင်းတယ်…”
“–ိုးထားတာလည်းဝပြီ တစ်ရေးလောက် အိပ်လိုက်ကြရအောင်နော်…ကိုကို၊ ကိုကို လီးမဆေးနဲ့နော်… အချစ်နံ့တွေပြယ်သွားမယ်….ဇာခြည့်စောက်ပတ်ထဲ…ကိုကို့လီးထည့်ပေးထားလေ၊ ဇာခြည့်ပေါ်အိပ်မ လား? အဲ… အဲလိုကိုကို လွတ်လပ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ ဇာခြည် တစ်ဘက်စောင်းပေးမယ်၊ နောက်ကနေ ထည့်ပေးထားနော်…”
သူပြောသလိုဆိုတာ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိသည်၊ သူကျေနပ်ဖို့ရန် သူ့တင်ပါးလုံးလုံးလေးကို ပွတ်ရင်းလီး ထိုးထည့်ကာ သူ့နို့ကိုင်ထားရင်း မှေးနေလိုက်သည်။ သူ့အသက်ရှူသံ ပုံမမှန်တော့…သိလိုက်သည်။ သူ့ဘက်က ပြောဖို့ ခက်နေတာ သိလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း အတွေ့ကောင်းလှသဖြင့် –ိုးချင်လာသည်။
“ဇာခြည်…မိန်းမရေ”
“ရှင် ကိုကို”
“ကိုကိုလိုချင်နေပြီကွာ…”
“ယူလေ…နေနေ ပက်လက်ပေါင်ကားပြီး ပေးမယ်…”
“ဟင့်အင်းကွာ… ဒီလိုပဲ–ိုးမယ်…ဒူးကို အပေါ်ဘက် ကွေးယူလိုက်…”
နောက်က ဆောင့်–ိုးတော့သည်…။ သူ့နို့ကိုကိုင်ကာပွတ်ပေးရင်း နှစ်ဦးလုံးပြီးသည့်အထိ –ိုးလိုက် ကြပြီး။ ပက်လက်လှဲလိုက်ကြသည်။
“ကိုကို အိပ်ကြရအောင်နော်…”
“အိပ်မယ်လေ”
ကျွန်တော့လက်ကို ကိုင်ကာ သူ့ဆီးခုံပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ဘယ်လက်ဖြင့် ကိုင်ထားပြီး ညာလက် ဖြင့် ကျွန်တော့လီးကိုကိုင်ကာ ဆော့ရင်းအိပ်ပျော်သွားသည်။ နိုးတော့ ၁၁နာရီကျော်နေပြီ…ဇာခြည် လီးကိုကိုင်လျှက်သား အိပ်ပျော်နေသည်။ သူ့လက်ကို အသာအယာ ဖယ်လိုက်ပြီး အိပ်ယာမှထမည်ပြုရာ သူယောင်ပြီးလိုက်စမ်းသည်။ စမ်းလို့မရမှ သူနိုးသွားသည်။
“ကိုကို ဘာလိုလို့လဲ”
“ရေငတ်လို့ပါကွယ်…”
“နေနေ ပြန်လှဲ ပြန်လှဲ ဇာခြည်ယူပေးမယ်… အယ် ၁၁နာရီတောင် ထိုးပြီ… ကိုကိုရယ်… ဒီလောက် မအိပ်ဖူးပါဘူး…ကိုကိုနဲ့မှ”
“ဇာခြည်ရယ်… ဒီလိုလဲ တစ်ခါတစ်လေ… စိတ်လွတ်လက်လွတ်နေမှပေါ့…”
“ဟုတ်ပါ့ကိုကိုရယ်… ဒီနေ့လည်း နားရအောင်နော်…”
“တစ်ပတ်တိတိ… Holiday”
“ဟေ… ပျော်လိုက်တာ… ကိုကိုနော်… အလုပ်ပဲနားမှာနော်… အ–ိုးမနားဘူး… ဒါပဲနော်…”
“ဒါပေါ့”
သူထတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့နောက်လိုက်သွားသည်။ သူ သွားတိုက်နေသည်။ ကျွန်တော့ကို မြင်တော့ရှက်သွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးလိုက်ကြသည်။ ရေချိုးပြီး သူတည်ထားသော ကော်ဖီနှပ် ကလေးနှင့် ပေါင်မုန့် မီးကင်ကိုယူကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်တော့ အိပ်ယာခင်း လဲပြီးသား သေသပ်နေသည်။
“ကိုကို ဒီနေ့မနက်စာ ထူးထူးခြားခြား စားကြမယ်…ဇာခြည်စီစဉ်မယ် ကိုကိုအဲလို စားမလား?”
“စားမှာပေါ့…”
“ဒါဆို… ကိုကိုကျောအောက် ခေါင်းအုံးခုပြီးတော့ စောင်းစောင်းလေး မှီအိပ်လိုက် မုန့်နှစ်မျိုးကျွေး မယ်…”
“အဲ…ပါတာတော့ ပေါင်မု့န်းပဲ နောက်တစ်မျိုးက…”
“လာမှာပေ့ါ…ကိုကိုရယ်… သိပ်ကိုစားကောင်းစေရမယ်…သူက ပိုချိုတယ်…”
သူပြောသလို အိပ်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ် ဗန်းကိုချထားလိုက်ပြီး ကျွန်တော့လီးကိုခဏ ငုံ့စုပ်သည်။ တင်းလာတော့ ကျွန်တော့ခါးကို တက်ခွလိုက်ပြီး လီးကိုစောက်ပတ်ဝတည့်ပေးရန် အမူအရာဖြင့် ပြောသည်။ တေ့ပေးလိုက် တော့သွင်းယူကာ တအိအိထိုင်ချလိုက်သည်။
သူ့စောက်ပတ်၏ နွေးထွေးစိုစွတ်မှုနှင့် တင်းကျပ်စွာရစ်ပတ်မှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အဲဒီတော့မှ ဗန်းကိုယူကာ ကျွန်တော့ရင်ဘတ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး… ပေါင်မုန့် တဖဲ့ယူကာ ကျွန်တော့ကို ခွံ့သည်။
“ရော့ ဒါကပေါင်မုန့်… ကိုကို့လီးကြီးစားနေတာက ပေါင်ကြားမုန့် …ကဲပြော ချိုဘူးလား?”
“ကောင်းပါ့ဗျာ…ငါ့ဇာခြည်ကတော့ လုပ်လိုက်ရင်…”
“ပေါင်မုန့် ကုန်လို့ကိုကိုမဝသေးရင် နို့ပါတိုက်မယ်… ကိုကို့ကို အဝကျွေးမယ်…”
“စို့မှာပေါ့…ဇာခြည်ကော အတူတူစားလေ…”
“စားသေးဘူး ကိုကိုစားပြီးမှ… ဇာခြည့်ကိုက ကိုကိုကျွေးရမှာ…”
“ဇာခြည်လုပ်လိုက်ရင် အထူးအဆန်းတွေချည်းပဲ… ဘယ်လိုကျွေးရမှာလဲ ဇာခြည်ရဲ့…”
“ကိုကိုကျွေးမယ်သာ ကတိပေးပါ…”
“ကျွေးပါ့မယ်…”
သူကျွန်တော့ကို ကျွေး၍ကုန်သွားတော့ ဗန်းကိုအောက်ချပြီး… ကျွန်တော့ကို လေးငါးခြောက်ချက် –ိုးကာ ဆင်းသွားသည်…ပြန်လာတော့ ဗန်းထဲ ဖော့ခွက်ထဲ စထရော်ဘယ်ရီယို နှင့် ပေါင်မုန့် ထည့်လာသည်။
“ကဲ ကိုကိုကျွေးအလှည့်… ကိုကို မတ်တပ်ရပ်ကျွေးမှ ရမှာကိုကိုရ…”
ကျွန်တော်မတ်တပ်ထလိုက်တော့ သူ ခုတင်ပေါ်ခြေချထိုင်သည်။ သူ့ပေါင်ပေါ် ဗန်းကိုတင်ထား လိုက်ပြီး ဖော့ခွက်ကို ကျွန်တော့ကို လှန်းပေးကာ… ပေါင်မုန့်ကို သူ့လက်ဖြင့် ကိုင်ထားလိုက်သည်။
“ဇာခြည်ပေါင်မုန့်ကိုက်မယ်… ကိုကို စထရော်ဘယ်ရီယိုကို လီးနဲ့ကော်ပြီး ဇာခြည့်ပါးစပ်ထဲ ထိုးကျွေး နော်… ဇာခြည်အဲလို စားချင်တယ်ကိုကိုရ…”
“သြော်ဗျာ… အဲလိုကြီး…”
“ကိုကိုနော်… ကတိပေးထားတာနော်… လုပ်ပါနော်… ဇာခြည်အဲလိုစားချင်လို့ပါဆို”
“လီးမှာလည်း စောက်ရည်တွေနဲ့…”
“ကိုကို့လီးကို ဒီပါးစပ်နဲ့စုပ်တာပဲ… ကိုကိုရယ်… ကိုကို့လရည်လည်း ဇာခြည့်ဗိုက်ထဲ ရောက်တာပဲ ဘာရွံစရာရှိလဲ… ခုဟာက စထရော်ဘယ်ရီယိုပဲ… ကိုကိုမကျွေးချင်ရင်တော့ ထားလိုက်ပါ… တစ်ခါ တလေး ဒီလိုလေး စားကြည့်ချင်လို့ပါဆို…”
“ကျွေးမှာပါ…မိန်းမရ”
ကျွန်တော် သူပြောသလို လုပ်ရတာ စိတ်ထဲတော်တော်ဆန်းနေသည်။ ယိုကို ကော်တော့ ချော်နေ သည်။ နည်းနည်းပဲတင်သည်… သူက လီးပေါ်မှယိုကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက် ပေါင်မုန့်ကိုက်လိုက်နှင့် ဟုတ်နေ သည်။ တစ်ခါ တစ်ခါ ယိုပိုတောင်းသည်… လီးကိုလည် ပိုပိုစုပ်သည်။
“ကိုကို့ လီးနဲ့ကျွေးတဲ့မနက်စာ စားလို့ကောင်းလိုက်တာ… ပေါင်မုန့်နဲ့ယိုတော့ ဝသွားပြီ…”
“ဇာခြည်ရေသောက်မလား?”
“ဟင့်အင်း… ကိုကို့… ကိုကို့လီး အဝစုပ်ချင်တယ်…သူ့မှာ ဆန့်တငန့်ငန့်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲရောက်လိုက် ပါးစပ်ထဲရောက်လိုက်နဲ့ ကိုကိုရယ်… အယ်… နေအုံး ပါးစပ်ဆေးရအုံးမယ်…လာ ကိုကို့လီးလည်း ဆေးပေးမယ်…”
ပေါင်မုန့်ကုန်သွားတော့ ရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားကာ လီးဆေးပေးသည်။ ပြီးတော့ သူပါးစပ်ဆေးကာ သူကျွန်တော့ကို ကြည်နူးစွာဖက်ကာ လီးကိုပွတ်ရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားလာကြသည်။
“ကိုကို ဇိမ်နဲ့ အိပ်နေလိုက်…ဇာခြည်အောက်ဆင်းစုပ်မယ်နော်…”
အိပ်ယာထဲ သူအောက်ကို လျှောဆင်းသွားပြီး လီးကိုစမ်းသည်၊ သူ့လက်ထဲရောက်တော့ ပွတ်သပ်သည် ပြီးတော့ နွေး၍စိုသောသူ့ပါးစပ် အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်၊ သူဇိမ်ယူစုပ်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထလာရာ သူ့လက်ကိုကိုင်ကာ ကျွန်တော့ခေါင်း ရင်းဘက်သို့ဆွဲတော့ လီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ကာ…
“ဇာခြည်စုပ်လို့မဝသေးဘူး…ကိုကိုရယ်…ကိုကို စောက်ပတ်ထဲ–ိုးချင်နေပြီလားဟင်?”
“–ိုးသေးဘူး…ကိုကိုပါ ဇာခြည့်စောက်ပတ် လျက်ချင်တယ်ကွာ၊ ဒီဘက်ကိုတိုးလိုက်… ဇာခြည် ကိုကို့ခေါင်းကို ခွလိုက် အင်းအဲလို…ပေါင်ကို နည်းနည်းချဲလိုက်…”
“ကိုကို ဇာခြည့်ပါးစပ်ထဲပြီးပေးနော်… အဝစုပ်မယ်နော်…”
“ဟုတ်ပြီ…စုပ်…”
ပြောကာ စုပ်တော့သည် ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ပတ်ကို ယက်ကောင်းနေသည်။ အရှိန်တက် လာသည်။ သူဆောင့်စုပ်တာ စလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ဝင်အောင်စုပ်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း အယက်ကြမ်းပေးလိုက်သည်။ သူ့စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့် သွက်သွက်ထိုးပေးနေသည်။
တော်တော်ကြာ တော့ နှစ်ယောက်အတူပြီးသွားကြသည်။ သူလရည်ကိုကုန်အောင် စုပ်ယူသည်။ ပြီးတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း လီးကို သူ့မျက်နှာအနှံ့ပွတ်လိုက်ပြီး ထလာကာ ကျွန်တော့ခါးကိုခွလျှက် ကျွန်တော့ပေါ် ပြိုလဲကျကာ ဖက်ထား လိုက်သည်။
“ဒီတစ်ခါကိုကို့လီးစုပ်ရတာ ဇာခြည်မဝဘူး ကိုကိုရယ်…”
“ဟေ…”
“တစ်ယောက်တလှည့် စုပ်တာကပိုကောင်းတယ်… သိလား… ခုနလိုစုပ်ရတာ အားမရဘူး… ဇာခြည်က လီးတစ်ချောင်းလုံးကို… အားရပါးရ စုပ်ချင်တာ…ကိုကိုရဲ့”
“ကဲ နောက်ဆို… အဲလိုစုပ်”
“အယ်…တော်ကြာဇာခြည် ကိုကို့ပေါ်အိပ်ပျော်နေအုံးမယ်… ဆင်းမယ်… ကိုကိုရယ်…. အခု ဇာခြည့် ကိုယ်လုံးက မသေးတော့ဘူးလေ… ကိုကို တအားပိမှာပေါ့… အခု ဘေးကပဲ ဖက်အိပ်မယ်နော်…”
“သဘောဗျာ… သဘော… ကိုကိုကတော့ ဇာခြည်ဘယ်လိုအိပ်အိပ်…အဆင်ပြေတယ်…”
“ဇာခြည်တို့ တရေးနိုးရင် –ိုးကြရအောင်နော်… အခု –ိုးနည်းမှန်သမျှက ကိုကိုချည်း ပင်ပမ်းတဲ့ဟာ တွေ ဖြစ်နေတယ်ကိုကိုရယ်… ဇာခြည့်ကိုလေ… ကိုကိုသက်သာတဲ့ –ိုးနည်းလေးဘာလေ သင်ပေး ပါလားနော်… ဟိုလေ…“မောင်တစ်ထမ်း မယ်တစ်ရွက်” ဆိုတာရှိတယ် မဟုတ်လား အခု “မောင်တစ်ချီ –ိုး မယ်တလှည့်–ိုး” ပေါ့… ဟို…ကိုကို့ကို… ဇာခြည်တက်–ိုးရင်ကော…”
“–ိုးပေါ့ မိန်းမရ… မိန်းမစိတ်ကြိုက်–ိုးတာပေါ့…”
“ဒါဆို တစ်ရေးနိုး ဇာခြည် ကိုကို့ကို အဲလို–ိုးမယ်နော်…ဇာခြည် အိပ်ချင်နေတယ်ကိုကိုရယ်”
“အိပ်ကွယ်… တစ်ရေးလောက် နှပ်လိုက်ကြရအောင် ပြီးမှထတော့ –ိုးတာပေါ့”
“အင်း… အဲအကြံကောင်းတယ်…ကိုကိုဇာခြည့်ကို ပွတ်ပေးမလားဟင်? အဲလိုပွတ်ရင်းနဲ့ အိပ်လိုက် တာပေါ့… ဇာခြည်လည်း ကိုကို့တစ်ကိုယ်လုံး မှီတာပွတ်ပေးမယ်…”
သူ့ကို တရွရွ ပွတ်သပ်ပေးတော့ တအင်အင် ညည်းသည်။ ညည်းရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ အိပ်ပျော်နေရင်း ပေါင်ခွဖက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ တော်တော်ကြာမှနိုးတော့ ၁၂နာရီ ထိုးနေပြီ။ ဇာခြည် ခြေကားလက်ကား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်နေသည်။ အိပ်နေရင်း အိပ်မက်မက်နေသည် ထင်သည်။ ပါးစပ်ကလည်း တစ်ခါတစ်ခါ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေသည်။
“ကိုကိုရေ့… ဇာခြည် အိပ်မက်ထဲမှာ ကိုကို့လီးစုပ်နေတာ… အကြာကြီးပဲ…”
“ဇာခြည်တော့ လုပ်တော့မယ်… စုပ်ချင်ရင် စုပ်လေ…ရော့…”
“ညကျမှ စုပ်မယ်…အခု ကိုကို့ကို–ိုးသိပ်ခဲ့ပြီးတော့…ဇာခြည်မီးဖိုချောင်ဝင်အုံးမယ်…အဲဒီအချိန် ကိုကို အားရှိအောင်အိပ်ထားလိုက်…နော်…”
“–ိုးလေ…”
“ကိုကိုရေ့…–ိုးတော့မယ်နော်…”
ကျွန်တော့ခါးပေါ် ခွထိုင်ကာကျွန်တော်လီးကို ကိုင်ကာ… သူ့စောက်ပတ်ဝတေ့ပြီး၊ တဖြည်းဖြည်း ဖိချနေသည်။ အဆုံးထိဝင်သွားမှ…ကျွန်တော့ရင်ဘတ်ပေါ် လက်နှစ်ဖက်တင်ကာ၊ စ–ိုးယူတော့သည်။
“ကိုကို၊ ဇာခြည်–ိုးပေးတာကောင်းလား ဟင်…”
“သိပ်ကောင်း…”
အပေါ်မှ –ိုးနေသောကြောင့်၊ စောက်ရည်များ ကျွန်တော့လီးမွေးတို့အပေါ် ရက်ရက်ရောရော စီးကျ နေသည်၊ စောက်ပတ်ထဲမှ ထိုသို့ စောက်ရည်စီးဆင်းကာ ထွက်သွားသောကြောင့် စောက်ပတ်ပေါက် ပိုကျပ် စည်းနေလို ခံစားရသည်။ သူလည်း အဆောင့်သန်လာသည်။
“အိုး၊ အား…. ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ် အသည်းခိုက်အောင်ကို ကောင်းတယ်၊ ကိုကို့လီး ပိုကြီးလာသလိုပဲ၊ စောက်ပတ်ထဲ စိုက်စိုက်ဝင်နေတာလည်း၊ ဇာခြည့်ကိုယ်ထဲ ပြည့်သွားသလိုပဲ…”
သူ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ ပွတ်ခြေပေးနေလိုက်သည်။ သူသိပ်အားတက်ကာ–ိုးနေသည်။ တော်တော် ကြာ ရှေ့နောက်ဆွဲလိုက်။ မွေ့လိုက်နှင့် –ိုးနေရာ ချွေးပြန်လာသည်။ သူ့ဆံပင်လည်း ဖွာကနဲဖွာကနဲ ဝဲနေသော ကြောင့် ကြည့်ကောင်းနေသည်။
သူ့နို့တို့ကို ကိုင်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သူညောင်းတာ ကို အနားပေးသည့် အနေဖြင့်… သူ့တင်ပါးမှ ပင့်ကိုင်ကာ အောက်ကနေ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့် –ိုးပေးတော့ သူ အားရကာ တစ်ခေါက်ပြီးသွားသည်။ ကျွန်တော့ပေါ် ပြိုဆင်းလာရာ ဖက်ထားလိုက်သည်။
“ကိုကို ဇာခြည် လေးဘက်ကုန်းပေးမယ်လေ… နောက်ကနေဆောင့်–ိုးပေးနော်…”
“–ိုးပေးမယ်…”
ကျွန်တော်လည်း ခုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့နောက်ကနေ လီးကို သွင်းကာ သွက်သွက်–ိုးပေးတော့ သည် သူလည်း နှစ်ခါထပ်ပြီးကာ ကျွန်တော်လည်း ပြီးလိုက်သည်။
…………………………………………………….
🌻အတွေးအမြင်🌻
အခုတစ်လော ကျွန်တော် အိမ်ကစက်မှာ တတ်ထားသော Internet filter ကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ကျော်ခွရတာလည်း နည်းသွားသည်။ ဇာခြည် Sex နှင့် ပတ်သက်သော စာများ ရှာခိုင်းတော့ ရှာပေးလိုက်သည်။ သူလည်း ရှာဖတ် လေ့လာသည်။ ဒီအတိုင်း တစ်ပတ်ခန့် ကြာသော တစ်နေ့သော ညနေခင်း ဇာခြည် စိတ်အေးလက်အေးရှိသော အချိန် ကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲ မှီကာ စကားပြောဖြစ်သည်။
“ကိုကိုရယ်… မြန်မာလိုရေးထားတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ ဖတ်ကြည့်တယ်… အဲဒီထဲက အများစုက စိတ်ဆွ တဲ့ဟာ သက်သက်ရေးထားတာ တော်တော်များတယ်နော်… Group Sexတို့ စာရိတ္တဖောက်ပြန် တာတို့… ပောပောလောလောပဲ… လူမှုဖောက်ပြန်မှုကို အားပေးနေသလို ဖြစ်နေပြီနော်… ဟိုလေ… ကောင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတွေတော့ ရှိပါရဲ့… ရှားတယ်… အရင်ထက်စာရင်… ရှားရှားပါးပါး ဗဟုသုတ ဖြစ်မယ့် Site တွေတော့ ရှိလာတယ်ကိုကိုရ…”
“ပြီးတော့…ဟို သဘာဝမဟုတ်တဲ့ လီးအရွယ်အစားတို့၊ သဘာဝမဟုတ်တဲ့ ကြာချိန်တို့ စုံနေတာပဲ… ဟိုလေ… မိန်းမတွေ ကြီးမှကြိုက်မယ်ထင်ပြီး ရေးနေတာထင်ပါတယ်… မသိပါဘူးလေ… အဲလိုဟာမှ ကြိုက်တဲ့မိန်းမလည်း ရှိချင်ရှိမှာပေါ့ ဒါပေမယ့်ရှားမယ် ကိုကိုရဲ့… ဇာခြည်တော့ ကိုကို့အရွယ်အစား ပုံမှန်ပဲကြိုက်တယ်… စောက်ပတ်ထဲမှာ အပြည့်ပဲ… ပါးစပ်ထဲစုပ်လို့လည်းအနေတော်ပဲ သိပ်ကောင်း တယ်… ဇာခြည့်…”
“ဟိုလေ… ဇာခြည်ဖတ်ကြည့်တဲ့ဟာ အုပ်ပေါင်း ၂၀၀နားကပ်တော့မယ်… အဲဒီအထဲက ဇာခြည်တို့ လင်မယားချင်းတွဲဖတ်ဖို့ ရှာနေတာ… ရွေးလို့မရသေးဘူး… ကိုကို ဖတ်ဖူးတဲ့ထဲက ဇာခြည့်အတွက် ရွေးပေးဆိုရင်ကော? အယ် ကိုယ်တိုင်ရှာရတာကိုး…မောနေပါတယ်ဆိုမှ… ကိုကို့ကို ဒုက္ခ…မပေးချင်ဘူး”
“ပြီးတော့လေ…ဗဟုသုတဖြစ်စေမယ့် ဇတ်လမ်းမျိုးရှာနေတယ်… website တွေလည်းရှာကြည့်တယ် ကိုကိုရယ်… ရှင်းသန့်တဲ့လင်မယားချင်း လိင်ပညာပေး မြန်မာ site ကိုကိုတွေ့ရင် ဇာခြည့်ကို ပြနော်…”
“ဇာခြည်ဖတ်ကြည့်တဲ့ထဲမှာ ကိုကိုကောဝင်ဖတ်တဲ့ဟာကို သဘောကျတယ်… အဲမှာတော့ တော်တော် အလေးထား လုပ်နေကြတယ်…”
“ဟာ… ကိုကိုကလည်း ဇာခြည် တစ်ပုဒ်တောင် တက်ရေး နေတယ်… အဲ… သူများတွေကိုတော့ ဝေဖန်နေတာ… ကိုယ်တိုင်ကျတော့ အရေးအသားက ဘာမှန်းမသိ… ဟိုလေ… ကြမ်းတယ် ထင်တာပဲ… ဒါပေမယ့်… ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ရေးချင်တယ် ကိုကိုရာ… သိဘူး… ဇာခြည့်အကြောင်း ကိုကိုသိတဲ့အတိုင်းပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရေးပစ်တာ… ဘယ်ဟုတ် မလဲ… သူတို့ပြင်ပစ်တယ်… ဟိုလေ… “လိုး” ဆိုတဲ့ စကားလုံးပေါ့… ဇာခြည်လည်း တင်ပြီးရော… ပို့စ်တွေ ထွက်လာတော့… ရှိတော့ဘူးရယ်… “-ိုး”တွေဖြစ်ကုန်ရော…”
“ဟာ… ဇာခြည်တော့ ဒုက္ခပဲ… အိမ်ထဲကဟာတွေ ဘာကိစ္စ အွန်လိုင်းတက်ရေးရတာတုန်း…”
“အို သိဘူး… ရေးချင်တာကိုး…ဇာခြည့်ကို သူတို့အကုန်လန့်သွားပြီ ထင်တယ်… ဖတ်တဲ့လူလည်း သိပ်မရှိပါဘူးကိုကိုရ… ဒီတစ်ပုဒ်ပဲရေးမှာပါ… နောက်ဒါမျိုးရေးတော့ဘူး… ပြီးအောင်တော့ ရေးပါရစေနော်… ဟိုလေ… ရှာထားတာလေး မျှချင်တယ်…
“ဥပမာပေါ့ ကိုကိုရယ်… လရည်မှာ ဘာတွေပါသလဲ ရှာကြည့်တော့ English နဲ့ပဲတွေ့တယ်… ရော့ကြည့်… aboutonia, ascorbic acid, blood-group antigens, calcium, chlorine, cholesterol, choline, citric acid, creatine, fructose, glutathione, hyaluronidase, inositol, lactic acid, magnesium, nitrogen, phosphorus, potassium, purine, pyrimidine, pyruvic acid, sodium, sorbitol, spermidine, spermine, urea, uric acid, vitamin b12, နှင့် zinc ဓါတ်တွေ ပါတယ်တဲ့…
“ပြီးတော့ အသားအရေကျန်းမာရေး အတွက်လည်းကောင်းတယ်တဲ့ လရည်ကို မျက်နှာမှာလိမ်း ပြီးအခြောက်ခံလိုက်ရင် ပရိုတင်းဓါတ်ပါလို့ အရေပြားကို တင်းရင်းစေပြီးတော့ ပါးရေတွန့်တာကို ကာ ကွယ်ဖို့ အထောက်အကူပြုတယ်တဲ့”
“ကာမမှုဆိုတာကို စာထဲမှာ ညစ်ညမ်းတဲ့ ပူလောင်တဲ့အရာတစ်ခုလို သက်ရောက်တဲ့ အဓိပ္ပာမျိုး ဖွင့်ဆို တတ်ကြတာ မှတ်ဘူးပါတယ်။ အခု တွေ့ကြုံရတော့ ဇာခြည်တော့ အဲသလို မမြင်ပါဘူး။ မေတ္တာနဲ့ ယှဉ်တွဲတဲ့ ကာမမှုဟာ ရေကြည်တစ်ပေါက်လို၊ သန့်စင်တဲ့ အေးမြတဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလို မြင်ပါတယ်…”
“ကာမမှုဆိုတာကို စာထဲမှာ ညစ်ညမ်းတဲ့ ပူလောင်တဲ့အရာတစ်ခုလို သက်ရောက်တဲ့ အဓိပ္ပာမျိုး ဖွင့်ဆို တတ်ကြတာ မှတ်ဘူးပါတယ်။ အခု တွေ့ကြုံရတော့ ဇာခြည်တော့ အဲသလို မမြင်ပါဘူး။ မေတ္တာနဲ့ ယှဉ်တွဲတဲ့ ကာမမှုဟာ ရေကြည်တစ်ပေါက်လို၊ သန့်စင်တဲ့ အေးမြတဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလို မြင်ပါတယ်…”
“ပြီးတော့လေ… ဇာခြည်တို့ ဗမာပြည်မှာလေ… ကာမပေါ်လူတွေ အများအားဖြင့် တစ်ဘက်စွန်း မြင် တတ်ကြတာများတယ်လို့ ဇာခြည်ထင်တယ်…ကိုကိုရ… ဟိုလေ… Physical need ကို လျစ်လျူရှုလွန်း တယ်ထင်တယ်… ဟိုလေ…သိုသိပ်ဖုံးဖိလွန်းတယ်…တကယ်တော့ အများဆုံးသော ရုပ်ရှင် ဝတ္တု ကဗျာ တွေက ဘာကို ဖွဲ့နွဲရေးပြကြသလဲ?…အဲဒါ သွယ်ဝိုက်သော နည်းနဲ့ စိတ်ကို ပိုဆွသလို ဖြစ်တာပေါ့… ကာယနဲ့စိတ္တ နှစ်မျိုးပေါင်းအတွက် သန့်ရှင်သော လိုအပ်မှုတစ်ခုအဖြစ် ကြည်ကြည်လင်လင် မြင်ဖို့ လိုတယ် ထင်တယ်နော်”
“လိုး တာ ကောင်းပါတယ် ဆိုတာ ဇာခြည်ရှာထားတာလေး ကိုကို့ကို ပြချင်တယ်…
ကိုကိုသိပြီးသား ဖြစ်မှာပါ… အစီအစဉ်တော့ မကျပါဘူး…
ကိုကိုဇာခြည့်ရင်ခွင်ထဲ မှီပြီး လှဲနေလိုက် ဇာခြည်ဖတ်ပြမယ်”
ဟိုလေ… အဟန့်… အဟန့်… ဇာခြည်ရဲ့ “လိုးခြင်း အကျိုးဆယ့်နှစ်ပါး” ပေါ့…
၁။ လေ့ကျင့်ခန်းနဲ့ နှလုံးကျန်းမာရေး
“–ိုးတာက ကာယလေ့ကျင့်ခန်းတစ်ခု လုပ်သလိုပဲတဲ့ University of Pennsylvania School of Medicine က Dr. Michael Cirigliano ပြောတာ တစ်ပါတ်မှာ သုံးကြိမ်ပဲ–ိုးရင်တောင် တစ်နှစ်မှာ ကယ်လိုရီ ၇၅၀၀ လောင်ကျွမ်းစေတယ်တဲ့… အဲဒါ ၇၅မိုင် လမ်းလျောက်တာနဲ့ အတူတူပဲတဲ့ ကိုကို့ရဲ့… –ိုးတဲ့အချိန် နှလုံးက ၇၀ ကနေ ၁၂၀ အကြိမ်ရေအထိ ခုန်တော့ နှလုံးသွေးကြော ကျန်းမာရေး အတွက်ကောင်းသလို သွေးလည်ပတ်စီးဆင်းမှု ပိုကောင်းလာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးအတွက် ကောင်း တာပေါ့… တခါ–ိုးရင် ပျှမ်းမျှ ကယ်လိုရီ ၂၀၀ လောက်တော့ကုန်တယ်… ၁၅ မိနစ်လောက်ပြေးတာနဲ့ အတူတူပဲလေ…”
“–ိုးတဲ့ အနေအထားအလိုက် ကုန်တဲ့ကယ်လိုရီလည်း ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ… ရှာတွေ့တယ်…”
“ပက်လက်–ိုးရင် 112 ကယ်လိုရီ မတ်တတ်–ိုးရင် 386 ကယ်လိုရီ တဲ့ ဟို… လေးဘက်ထောက် –ိုးရင် 400 ကယ်လိုရီတဲ့ ကိုကိုရေ့ ရှိသေးတယ်… ဒါဇာခြည်တို့ –ိုးနေကျဟာလေး မှတ်ထားတာ…”
၂။ အသက်ရှူ
“–ိုးတော့ အသက် များများနဲ့နက်နက်ရှူရတာကော… အဲဒါလည်း ကိုယ်ခန္ဓာရဲ့ cell တွေ… တစ်ရှူး တွေ အစိတ်အပိုင်းတွေကို အောက်ဆီဂျင် များများ ရောက်စေလို့ ပိုကောင်းတယ်တဲ့… မှန်၏…”
၃။ ဟော်မုန်း
“–ိုးတာ အပါအဝင် ဘာလေ့ကျင့်ခန်းပဲလုပ်လုပ် testosterone ဟော်မုန်းတိုးစေတယ်တဲ့ အဲဒီ ဟော်မုန်းတိုးရင်… ယောကျ်ားမှာ အရိုးနဲ့ ကြွက်သား သန်မာစေတယ်တဲ့ ကိုကိုရဲ့… ဒါက Chicago ရဲ့ Northwestern University Medical Center က Dr. Karen Donahey… Sex and Marital Therapy Program မှာပြောတာတဲ့…”
“oxytocin ငါးဆပိုထွက်တယ်… ဒါက သာမန် ခေါင်းကိုက်တာကနေ arthritis အဆစ်အမြစ်ရောင် ရောဂါ၊ migraines ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ရောဂါ အနာအကျင်တွေ သက်သာစေတယ် ဟိုလေ… –ိုးရင် စောက်ပတ်နဲ့လီးဆီမှာပဲ သွေးကပိုစုလာတော့ ခေါင်းထဲ သွေးရောက်တာ နည်းသွားမှာပေါ့… အဲဒီတော့ တဲ့ migraines ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ရောဂါဆို ပျောက်တောင် ပျောက်တယ်တဲ့… အဲဒီ migraines ဆိုတာကြီးက ဦးနှောက်သွေးကြောတွေထဲ သွေးဖိအား များတာနဲ့ ပတ်သက်တာနော်… ဟုတ်မှာပဲ… ကိုကို… ကိုကိုဟိုတစ်ခါပြောပြတာလေ… မမဖြစ်နေတာလေ…”
“ဒီ Oxytocin ကို အချစ်ဟော်မုန်းလို့တောင် ခေါ်တယ်တဲ့ကိုကိုရေ့…ညွှန်းလှချည်လား ဒါက ဖက်တာ နမ်းတာနဲ့လည်း ထွက်တာ ပဲ ကိုကိုရ… –ိုးရင်တော့ပိုထွက်တာပေါ့… သူက ရင်းနှီးနွေးထွေးမှု တိုး စေတယ်တဲ့ ပြီးတော့ ရက်ရော တဲ့စိတ်၊ သဒ္ဓါစိတ် စွန့်လွှတ် အနစ်နာခံတဲ့စိတ်၊ သဘောထား ကြီးတဲ့စိတ် ပေါက်စေတယ်တဲ့… မဟုတ်ဘဲနေမလား… ဒါလက်တွေ့ပဲကိုး…”
“–ိုးရင် estrogen လည်း ထွက်တယ်တဲ့… သူက မိန်းမတွေရဲ့ နှလုံးကျန်းမာရေးအတွက်လည်း ကောင်းတယ်… Alzheimer’s disease အတွက်လည်းကောင်းတယ် အရိုးပွရောဂါကိုလည်း ကာကွယ် နိုင်တယ်တဲ့…” “estrogen အထွက်ပုံမမှန်တာနဲ့ ကင်ဆာမျိုးစုံ… ပြီးတော့… testosterone အထွက်ပုံမှန်တာနဲ့ ဥကင်ဆာနဲ့ ဆက်စပ်တယ်…တဲ့ကိုကိုရ… –ိုးတော့ ဟော်မုန်းတွေကို ညှိပေးသလိုဖြစ်သွားတာကိုး… ဒါဆို ကင်ဆာဖြစ်နိုင်ခြေကို တစ်နည်းတစ်လမ်းနဲ့ ကာကွယ်ပေးတာပဲလေ…”
၄။ ကြွက်သား
“ဘယ်လို–ိုး–ိုး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ကြောနဲ့ခါးပိုင်း တင်ပါးဆုံရိုး ကြွက်သားပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှု ကတော့ အတူတူပဲတဲ့… ဒါပေမယ့်… –ိုးတဲ့ပုံစံနဲ့ အကြိမ်ရေပေါ်မူတည်ပြီး ပေါင်၊ ဗိုက်၊ တင်ပါး၊ ရင်ဘတ်၊ လက်နဲ့အခြားကြွက်သားတွေပေါ် သက်ရောက်မှု ခြားနားမှာပေါ့… ကိုကိုချည်း –ိုးရင် ကိုကို့ကြွက်သားပဲ ပိုသန်မာမှာ ဇာခြည့်ကိုပါ ပေး–ိုးပေါ့…”
၅။ ကိုလက်စ်ထရောလ်
“ဟိုလေ –ိုးတာက ကိုယ်ခန္ဓာရဲ့ cholesterols စုစုပေါင်းရဲ့ ပမာဏကို လျှော့ချပေးနိုင်ပြီးတော့ .. ကောင်းတဲ့ cholesterols နဲ့ ဆိုးတဲ့ cholesterols ရဲ့ အချိုးကို ညှိပေးနိုင်တယ်တဲ့…”
၆။ ရောဂါခုခံရေးစနစ်
“–ိုးတာက ရောဂါခုခံရေးစနစ်ကို မြှင့်တင်ပေးတယ်တဲ့… Wilkes University က သုတေသနက ပြောတာတဲ့ immunoglobulin Aက ၃၀ရာခိုင်နှုန်းတက်လာတာဆိုတော့ ဟိုလေ… ရောဂါခုခံခံနိုင်စွမ်း တက်တာပေါ့… တော်ရုံတန်ရုံ ရောဂါအသေးအမွှား အဖြစ်နည်းသွားတာပေါ့နော်…ကိုကို။ ကိုကို့ အတွက် သက်သက်က တစ်လ ၂၁ကြိမ်ထက်မနည်း –ိုးပြီးတော့ လရည်ပန်းထုတ်ရင်တဲ့ Prostrate Cancer ကို ၃၃% ပိုပြီး ကာကွယ်နိုင်တယ်တဲ့ မိန်းမတွေလည်း ရင်သားကင်ဆာ ဖြစ်နိုင်ခြေ နည်းသွားတယ်တဲ့…”
၇။ စိတ်ကျန်းမာရေး….
“အိမ်ထောင်မပြုဘဲ –ိုးတာကိုရှောင်ကျဉ်တဲ့ လူတွေကို သုတေသနပြုတာ စိတ်အားငယ်ပြီးတော့ ဒေါသထွက်လွယ်တာ၊ စိတ်ကျွတ်ဆတ်ဆတ်နိုင်တာ၊ကိုယ့်ကိုကိုယ် ယုံကြည်မှုအားနည်းတာ၊ တစ်ပါး သူအပေါှယုံမှား သံသယလွန်ကဲမှုဖြစ်တာ depression ဝင်ပြီးတော့ စိတ်ကျရောဂါဖြစ်တာ တွေ့ရ တယ်တဲ့ ကိုကိုရေ့…
အဲဒါ တီရှော့က လူပျိုအပျိုတွေကို မြောက်ပေးရမယ်… ဇာခြည် (သိသလောက်တော့) ဟို… ကိုမားဆိုးတို့… ကိုညီစေတို့ မိန်းမယူကြတော့လို့… အားပေးလိုက်မယ်…
သိပ်မသိတော့ လျောက်မပြောရဲဘူး တော်ကြာမှားကုန်မယ်… ပြီးတော့… မိန်းကလေးတွေအချင်းချင်းတော့ ပြောရဲဘူး… တော်ကြာ အဆင်မပြေခဲ့ရင်… ငါတို့ကို မြောက်ပေးတာ ဒီဇာခြည်မ…လာစမ်း…ဆိုပြီး ဝိုင်းတီးရင် တီးရှော့တောင် ရောက်နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး…”
“ဆက်ပြောမယ်… ဟိုလေ… –ိုးတဲ့လူတွေ ကျတော့… –ိုးပြီးရင် စိတ်လက်ပေါ့ပါးပြီးတော့ ဟိုလေ… တင်းနေတာတွေ အားလုံး လျော့ပါးသွားတာပဲလေ… အဲဒီတော့ အိပ်ရတာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်နဲ့ နောက်နေ့နိုးရင်လည်း ကိုယ်လက် ပေါ့ပါးပြီးတော့ နေလို့ကောင်းတယ်လေ… အဲဒါ စိတ်ဖိစီးမှု လျော့စေတဲ့ အကြောင်းဖြစ် မှာပေါ့… အဲဒါတော့ တကယ်ပဲ… ဟိုလေ…ကိုကို–ိုးသိပ်လိုက်တာ ဇာခြည်အိပ်လို့ ကောင်းမှကောင်း… ကိုကို့ အပေါ်တောင်ခွလျက် အိပ်ပျော်သွားတာပဲ အခုတလော အိပ်လို့လည်းကောင်းမှကောင်း… အိပ်လိုက် စားလိုက် စုပ်လိုက် လုပ်လိုက်…ရေးလိုက်နဲ့… ဒီတစ်ပတ်လုံးမှ ပန်းချီတစ်ချပ်တောင် မရဘူး…”
၈။ လရည်
“ကိုကိုရေ့ လရည်ကို အထင်မသေးနဲ့ဗျာ… သူက ဇာခြည်တို့စောက်ပတ်က စုပ်ယူတဲ့ လရည် ထဲမှာပါတဲ့ prostaglandin နဲ့ဆက်စပ်တယ်လို့ ယူဆနေကြတယ်… လရည်က မိန်းမရဲ့ စိတ်နေ စိတ်ထားပေါ် သက်ရောက်မှုရှိတယ်တဲ့ Condom သုံးပြီး–ိုးလို့ လရည်မရတဲ့မိန်းမထက် စောက်ပတ် ထဲ လရည်ကိုရတဲ့မိန်းမက ပိုပြီး စိတ်အေးချမ်းသာတယ်တဲ့… စိတ်ကြည် တယ်တဲ့… လရည်ရနေကျ မိန်းမစောက်ပတ်က လင်နဲ့ကွဲရင် လရည်ပြတ်လပ်ရင် ဆေးလိပ်သမားတွေ ဆေးလိပ် ဖြတ်ပြီးရင် တမ်းတမ်းတတ ဖြစ်တတ်သလို withdrawal effect ဖြစ်တတ်တယ်တဲ့… ဟိုလေ လရည်က တွယ်တာမှုကို ခိုင်မာစေတာပေါ့…”
၉။ အရေပြား
“ဒါကတော့ အထူးကို ပြောစရာမလိုဘူး… ကိုကိုနဲ့ ဇာခြည် လေ့ကျင့်ခန်းတွေလုပ်တော့ ချွေးထွက်တယ်… –ိုးတော့လည်း ချွေးထွက်တာပဲ ချွေးထွက်တော့ ချွေးပေါက်တွေသန့်တယ်… ချွေးပေါက်တွေ သန့်တော့ အရေပြား ကျန်းမာရေးကောင်းတာပေါ့… ဟိုလေ… ကြော်ငြာထဲကလို ပြောရရင် “သင့်အရေပြားကို နူးညံ့ချောမွေ့ ဝင်းမွတ်တောက်ပ စေသည်”ပေါ့…”
၁၀။ မ–ိုးမနေ အသက်ရှည်တဲ့
“ကိုကိုရေ့… ဒါကတော့ တစ်နှစ်ကို အကြိမ်တစ်ရာထက်မနည်း ပြီးတဲ့လူတွေဟာတဲ့… နုပျိုပြီးတော့ အသက်ရှည်ကျန်းမာကြတယ်တဲ့… ဒါက နှစ်ရှည်သုတေသနပြုထားလို့ ထွက်လာတဲ့ရလဒ်တဲ့… အပေါ် က အချက်တွေ ချုံငုံစဉ်းစားရင် “တွေးကြည့်ရင် ပြေးကြည့်တာထက်မြန်တယ်” ဆိုသလို “လိုးကြည့်ရင် ခိုးကြည့် တာထက်” ပိုအဆင်ပြေတယ်ပြောတာပါ… အဖြေပေါ်တာပဲ… သုတေသနတောင်ပြုစရာ မလိုဘူး သူတို့မို့ အကုန်အကျခံတယ်… မသိရင် ဇာခြည့် ကိုလာမေးပေါ့…နော်ကိုကို…”
၁၁။ အနံ့
“ပြီးသွားရင် ထွက်တဲ့ prolactin ဟော်မုန်းကတဲ့ ဦးနှောက်ထဲမှာ အနံ့ခံတဲ့ အစိတ်အပိုင်းမှာ cell တွေ ထပ်တိုးပွားစေတယ်တဲ့ ဒါက အနံ့ခံအာရုံ ပိုပြီးထက်လာတာပေါ့… သူရေးထားလို ဒီမှာ ကိုကို ဖတ် ကြည့်… Following the orgasm, a rise of the hormone prolactin makes the brain’s stem cells form new neurons in the olfactory bulb, boosting a person’s olfactory abilities.
ဒီတစ်ချက်ကတော့ ထူးဆန်းတယ်… သိလား… ကိုကိုသိရင် အံ့သြမယ်… ဇာခြည်လေ… ကိုကို့ ချိုင်း ချွေးနံ့ရရင် စိတ်လာတယ်ဗျ…တခြားလူတွေကော အဲလိုဖြစ်ဖူးသလား သိချင်လိုက်တာ… (တီးရှော့ကမမတို့ရေ့ အဲလိုဖြစ်တတ်ခဲ့ရင် ဇာခြည့်ကို ပြောပြပါလားနော်…PM ပို့ပြီးတော့ ဖြစ်ဖြစ်ပေ့ါ) ကိုကို့ချိုင်းချွေးနံ့ကမွှေးတယ် ကိုကိုရ…… တချို့လူတွေလိုမနံဘူး ပြီးတော့ ကိုကိုက ချိုင်းမှာဘာမှလိမ်းတာ မဟုတ်တော့ သဘာဝအနံ့စစ်စစ်… အနံ့ပြောရင်း… ဟိုလေ… ကိုကို့ လီးနံ့ကော… ကိုကို့ကိုယ်နံ့ကော ဇာခြည်ကြိုက်တယ်…”
၁၂။ သွေးဖိအား
“–ိုးတာက သွေးဖိအားကို ကျစေတယ်တဲ့… မိန်းမဆိုရင်ကိုကိုရယ်… ပွေ့ဖက်လိုက်တာနဲ့တင် သွေးဖိ အားကျတယ်တဲ့… ဒါကြောင့် မိန်းမတွေ သွေးတိုးရောဂါ အဖြစ်နည်းတာဖြစ်မယ်နော်… ဒီကိစ္စကတော့ ဇာခြည့်ကို အားပေးတာ… ဇာခြည့်အကျင့်လည်း ကိုကိုသိတာပဲ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အားရပါးရ ဖက်လိုက်ရမှ…နောက်ဆို ပိုပိုပြီး ဖက်မယ်…”
“အဲဒီတစ်ခုတော့ မလုပ်လိုက်နဲ့ဇာခြည်ရာ… အစတည်းက ဇာခြည် အဖက်ကြမ်းတယ်… ဒီထက်ပို ဖက်လို့ကတော့ အရိုးတွေကြေဖို့ပဲရှိတော့မယ်…”
“–ိုးခြင်း အကျိုးဆယ့်နှစ်ပါး ဟောကြား၍ ပြီးဆုံးသွားပြီ ဖြစ်ပါကြောင်း ကြေညာအပ်ပါသည်… ဇာခြည့် ရင်ခွင်ထဲမှီနေသော ကိုကိုတစ်ယောက် ဇာခြည်နေရာယူမှေးစက်ရန် အလှည့်ပေးပါရန် အသိပေးအပ် ပါသည်…ယခုလို မှေးစက်အနားယူသူကို အထူးယုယပေးရန် ပန်ကြားအပ်ပါသည်…”
သံနေသံထားဖြင့် ပြောပြီး…သူကျွန်တော့ပေါ် မှီလိုက်ကာ ကျွန်တော့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နမ်းလိုက် ဆော့လိုက် လုပ်နေသည်။ကျွန်တော့လက်ကိုဆွဲကာ သူ့ဗိုက်ပေါ်တင်ပေးတော့ အသာအယာလေး ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့မျက်လုံးများ ဟိုးအဝေးကို ကြည့်နေသလို… စပြောတော့သည်…။
