ဆရာမ မမငြိမ်း
ရေးသားသူ – ?????

တောင်ကြီးရဲ့ ဆောင်းက အေးချမ်းလွန်းတော့ မိုးလင်းလို့ မထချင်ဘဲ စောင်ထဲသာ ဆက်ကွေးနေလိုက်သည်။

”စိုင်းလေး ထတော့လေ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီ… မင်း အစ်မကိုလည်း ကားဂိတ်မှာ သွားကြိုလိုက်ဦး..”

မငြိမ်း… မမငြိမ်း က အမေ့တူမ.. ကျွန်တော့် တစ်ဝမ်းကွဲ မမ။ အသက် ငါးနှစ်လောက်ကတည်း က မမ အဖေက မိုးကုတ်ကျောက်တွင်းမှာ ကျောက်ပိပြီး ဆုံးသွားသည်။ ထိုစိတ်နဲ့ မမ အမေကလည်း နှလုံးရောဂါဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် ထပ်ဆုံးသွားသည်။ ငယ်ငယ်လေးနဲ့ မိဘမဲ့သွားရှာတဲ့ မမကို မေမေက မွေးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

လိမ္မာပြီး ကျေးဇူးသိတတ်တဲ့ မမကလည်း မေမေ့ကို ချစ်ကြောက် ရိုသေလေးစားပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်လည်း မောင်လေး အရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင် ဂရုစိုက်သည်။ မမ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးတော့ သူဖြစ်ချင်တဲ့ ဆရာမ ဖြစ်ဖို့အတွက် ရန်ကုန်၌ ဆရာဖြစ် သင်တန်းကျောင်းကို လေးနှစ်တိတိ သွားရောက် သင်ကြားခဲ့သည်။ ခုကျောင်းပြီးလို့ တောင်ကြီးကို အလည်ပြန်လာခြင်း ဖြစ်သည်..။

အတွေးတစ်ချို့နဲ့ ကားဂိတ်ကနေ မမကို စောင့်နေလိုက်သည်။ ဟော ရန်ကုန်ကကား ဆိုက်ပြီ…။ လေး ငါးရောက်လောက် ဆင်းလာပြီးမှ မမ ဆင်းလာသည်။ လွန်ခဲ့တဲ့ လေးနှစ်က ကျတော် ငယ်သေးလို့ သတိမထားမိတာလား.. အိန္ဒြေဆန်ဆန် မမက တော်တော်လှသည်။ ဆွယ်တာ ကြပ်ကြပ်ပေါ်က ရင်အစုံးက တင်းလို့နေသည်။ မနက်ခင်း နေရောင်ခြည်နှင့်အတူ ရွှေရောင်ဆံသားကြားမှ ဖြူဖွေး ချောမွေ့လွန်းတဲ့ မျက်နှာလေးက တည်ငြိမ်လွန်းလှသည်..။

ထဘီစကပ် ဝတ်ထားသောကြောင့် လှမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ခြေသလုံး ဖွေးဖွေးလေးကို မြင်နေရသည်။ ခါးက သွယ်လွန်းလို့ တင်နဲ့ ရင်က သိသိသာသာ ဖွံ့ထွားနေသည်။ ကျတော့်ရင်ထဲ ဘလောင်ဆူသွားသည်။ မမတစ်ကိုယ်လုံးကို ခြုံကြည့်လိုက်ရင်.. မြင်သူ ပုရိသအကုန် တပ်မက်လောက်နိုင်တဲ့ အလှကို ပိုင်ဆိုင်ထားသော နတ်မိမယ်လေးတစ်ဦးဖြစ်သည်..။

”ဟဲ့ ကောင်လေး ဘာငေးနေတာလဲ.. လာသွားစို့.. ပေး မမကို ဆိုင်ကယ်သော့..”

ပြောရင်း ကျတော့်လက်ထဲမှ ဆိုင်ကယ်သော့ကို လှမ်းဆွဲယူလိုက်သည်။ မမ နောက်က ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကြည့်ပြီး ကျတော်လည်း ဆိုင်ကယ်နောက်က ခွစီးလိုက်သည်။ နူးညံ့လွန်းတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့က နာခေါင်းထဲ ထိုးဝင်လာသည်။ လေးနှစ်လောက် ဆိုင်ကယ်မမောင်းဘဲ ရန်ကုန်မှာ နေခဲ့တာကြောင့် မမ ဆိုင်ကယ်မောင်းတာ အနည်းငယ် ကြမ်းနေသည်။

ကျတော်လည်း ပြုတ်ကျမှာစိုးလို့ နောက်ကနေ မမ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ အထိအတွေ့က စိတ်ထိန်းလို့ မရနိုင်တော့.. မမ ဖင်ကို မသိမသာ လီးနဲ့ ထောက်ထားလိုက်သည်။ မမနှင့် ကျတော်က အသက် နှစ်နှစ်သာ ကွာသော်လည်း ငယ်ငယ် ကတည်းက ကျတော့်ကို ကလေးတစ်ယောက်လို မြင်ခဲ့တဲ့ မမက ခုလည်း ကျတော့်ကို ကလေးတစ်ယောက်သာ ထင်နေသေးသည်။

မရိုးသားတဲ့စိတ်နဲ့ အနောက်က ကျတော် ဖက်ထားပေမယ့်.. မမ ကတော့ ကျတော့်ကို စိတ်ပူတာကလွဲပြီး ဘာမှမသိ။ ကျနော် တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်တုန်းက ရည်းစားထားပြီး လိုးခဲ့ဖူးပေမယ့် မမကို ထိတွေ့နေရတာလောက် အရသာ မရှိခဲ့။ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကနေ မမကို စိတ်ကြိုက် ပစ်မှားနေခဲ့သည်။

အိမ်ရောက်တော့ မေမေနဲ့ မမ စကားပြောကြသည်။ မမက တောင်ကြီးနဲ့ မိုင် ၁၀၀ လောက်သာ ဝေးတဲ့ ရွာလေးမှာ တာဝန်ကျသည်။ နောက်တစ်ပါတ်လောက်နေရင် သွားရတော့မည်။

” အေး ကောင်းကောင်းသွား ကောင်းကောင်းလုပ်ဦး.. မင်းအဖော်ရအောင်.. မင်း မောင်လေးပါ ခေါ်သွား.. ဒီကောင်က ဒီမှာနေပြီး အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ လုပ်ချင်တာ လုပ်နေတာ.. ဆေးစွဲမှာလည်း စိုးရတယ်… ငါလည်း ဒီမှာ ဆိုင်ကတဖက်ဆိုတော့ မကြည့်နိုင်ဘူး.. မင်းကိုတော့ စိတ်ချမယ်နော်.. ခေါ်သွားပြီးမှ ဒီထက် ပိုမဆိုးလာစေနဲ့..”

”ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ သမီးဆရာမ တစ်ယောက် ဖြစ်နေပါပြီ.. စိုင်းလေးကို ကောင်းကောင်းလေး ထိန်းကျောင်းပေးပါ့မယ်.. စိတ်ချပါ.. မေမေ စိတ်မပျက်စေရပါဘူး…”

မေမေ့ ကျေးဇူးတွေကို ရရာနည်းနဲ့ဆပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ မမငြိမ်းကတော့ ဆရာမပီပီ မာနအပြည့်ဖြင့် ကတိပေးလိုက်သည်။ မိမိရဲ့ သိက္ခာနဲ့ မာနကို အထိမခံတာက မမရဲ့မွေးရာပါ စရိုက်ပင်။

နောက်တစ်ပါတ်လောက်နေတော့.. မမ တာဝန်ကျရာ ရွာကို ရောက်ပြီ။ ကျတော် ပါနေတာကြောင့် ဝန်ထမ်းအိမ်ရာမှာ မနေဘဲ မေမေ ပေးလိုက်တဲ့ ပိုက်ဆံနှင့် အိမ်ငှားနေကြသည်။ မမနဲ့ တူတူ ထမင်းတွေ ချက်စား.. မမချိုးဖို့ ရေဆွဲပေး.. မမ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် ကြိုပို့လုပ်ရင်း ကျတော်ကတော့ တော်တော် ပျော်သည်။ မောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ အတူနေရတော့ မမစိတ်ထဲတွင်လည်း.. ပိုပြီး လုံခြုံနေသည်…။ သို့သော် ကျတော်စိတ်ထဲ မမကို လိုးဖို့ ကြိတ်ကြံနေသည်ကိုတော့ မမ မသိပေ..။

ကျတော့်ကို ကလေးတစ်ယောက်လိုသာ သဘောထားပြီး ထိန်းကျောင်းနေတဲ့ မာနခဲလေး မမ အတွက်တော့ မဟာအမှားပင်။ မမ ရေချိုးတဲ့ အချိန် ချောင်းပြိး ဂွေးထုရတာနဲ့ မမ ဘောင်းဘီတိုကိုရှူပြီး ဂွေးထုရတာနဲ့ တစ်လလောက်တော့ ကြာသွားသည်။

သောကြာနေ့ တစ်နေ့.. နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ သုံးနာရီ ထိုးတော့မယ်.. မမကို ကျောင်းသွားကြိုရဦးမည်။ ကျောင်းရောက်ခါနီးမှ မိုးက ရွာချလာသည်။ ထီးက ပါမလာ.. မမဆီမှာတော့ ပါသည်။ နှစ်ယောက်တူတူ ဆောင်းကြသည်။ မိုးက သည်းသထက် သည်းလာသည်။ ထီးက သေးလွန်းသောကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး စိုရွှဲကုန်သည်။

ရေစိုနေတဲ့ မမ ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြိး မိုးရေကြားမှ လီးက တောင်မတ်လာပြန်သည်။ ခါးသွယ်ပြီး နို့ကြီးလို့ ဘရာစီယာ မဝတ်ဘဲ ဘော်လီသာ ဝတ်သောကြောင့် ရေစိုနေတဲ့ အင်္ကျီဖြူအောက်က ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးနဲ့ နို့က အထင်းသား မြင်နေရသည်။ ကျောင်းစိမ်း ထဘီက ရေစိုလို့ အသားကပ်နေပြီး ဖင်တုံးကလည်း အထင်းသား ပေါ်နေသည်။

ကျတော့် စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ဘူး.. ကြုံတဲ့နေရာမှာ မမကို လိုးချင်စိတ်တွေသာ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်။ မမနား ပိုကပ်ပြီး ခါးကို ဘေးက ကြပ်ကြပ်လေး ဖက်ထားလိုက်သည်။ အထိတွေ့တွေက ရင်ခုန်နှုန်းကို ပိုမြန်စေသည်..။ ကျတော့်ကို ကလေးလို သဘောထားတဲ့ မမက ကျတော်ချမ်းမှာကို စိုးပြီး ပြန်ဖက်ထားကာ အတူလမ်းလျှောက်ပြန်ခဲ့သည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျတော် အဖျားတက်လေပြီ။ မမက သူ့အဝတ်အစားပင် မလှဲနိုင်ဘဲ ကျတော့်ကို စိတ်ပူလွန်းလို့ စွတ်ပြုတ်းလေး တစ်ခွက် တိုက်ပြီး ဆေးပါတိုက်ကာ နားခိုင်းလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ချမ်းလွန်းလို့ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားကာ ပြန်နိုးလာတော့ ည ၈ နာရီခန့် ရှိပြီ။ စွတ်ပြုတ်သောက်ပြီး အိပ်လိုက်တော့ အားပြန်ပြည့်လာသည်။ ကျွန်တော် အိပ်ယာမှ ထမယ်လုပ်တုန်း..

”စိုင်းလေး မောင်လေး နိုးပြိလား. သက်သာရဲ့လား”

ကျတော့် နဖူးကိုစမ်းပြီး စိတ်ပူပူနဲ့ မမ လာမေးသည်။ ညဝတ် ဂါဝန်နဲ့ ရေမိုးချိုးပြီးတဲ့ မမ အလှက အားပြည့်နေသော ကျတော့လီးကို ပိုထောင်မတ်စေသည်..။ အိပ်နေရင်းနဲ့ မမခါးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်..။ ကျတော် ချမ်းနေမည်စိုးပြီး မမကလည်း ပြန်ဖက်ထားပေးသည်..။

သို့သော်.. ကျတော့်လက်တွေက မမ ဖင်နားကို ရောက်သွားပြီး မမနှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်မှ မမလည်း ကြောင်သွားကာ ကျတော်ကို တွန်းထုတ်မည်အပြု ကျတော် မလွတ်ဘဲ မမနှုတ်ခမ်းကို အမိအရ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်..။ ညအိပ်လျင် အတွင်းခံ မဝတ်တတ်တဲ့ မမငြိမ်း ခန္တာကိုယ်က ညအိပ်အင်္ကျီ အပါးသာ ခံနေသည်..။

” စိုင်းလေ နင်ဘာလုပ်တာလဲ.. ”

” ကျတော် မမကို သိပ်ချစ်တယ်ဗျာ.. ”

မမ ကြောက်ပြီး ရုန်းသော်လည်း အားချင်းမမျှလို့ မတတ်နိုင်ချေ..။ ဂါဝန်အောက်က မမဖင်ကို ညစ်ရင်း လက်တစ်ဖက်က မမ မရုန်းနိုင်အောင် ချုပ်ထားလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဂါဝန်ကို အပေါ်က ဆွဲချလိုက်သောကြောင့် ကြယ်သီးများ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီး နို့ဖွေးဖွေး နှစ်လုံးက ခုန်ထွက်လာသည်..။ မမက ရုန်းလွန်းတော့ သေချာပင် မစို့ရ..။

ကျတော် စိတ်မရှည်တော့.. မမကို တွန်းလှဲပြီး ဂါဝန်လှန်ကာ စောက်ပတ်ကို စမ်းရင်း လီးတေ့ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်..။ အလင်းရောင်က သိပ်မသဲကွဲလို့ လိုးရတာ သိပ်တော့ ဖီးမလာခဲ့..။ မမကလည်း ဇွတ်ရုန်းလွန်းတော့ မြန်မြန်လိုးပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်..။ အဖျားခံကလည်း ရှိတာမို့ ကျတော် အားလျှော့သွားသည်..။ မမကငိုပြိး သူ့အခန်းထဲ ပြန်ပြေးဝင်သွားသည်..။

နောက်နေ့တွေမှာတော့ မမက ကျတော့်ကို စကားမပြောတော့..။ မမကို လိုးခွင့်ရခဲ့ပေမယ့် အမှောင်ထဲ စမ်းတဝါးဝါး လိုးရတာမို့ ဘာမှန်းမသိခဲ့..။ မမကလည်း စကားပင် မပြောတော့ဘဲ သူ့ဟာနဲ့သူ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေသည်..။ ကျတော့်ကို ရွံသော်လည်း မေမေ့ကို ပေးထားတဲ့ ကတိတွေကြောင့်သာ တစ်အိမ်တည်း ဆက်နေပေးခြင်းပင်..။

တနင်္ဂနွေနေ့ ရောက်တော့ ရေချိုးပြီး ထွက်လာတဲ့ မမရှေ့မှာပင် ကျတော် အထုပ်ပိုးပြင်ပြိး အိမ်ကဆင်းရန်လုပ်တော့ မမက..

”စိုင်းလေး ဒါက ဘယ်လဲ..”

”စိတ်ညစ်လို့ မမနဲ့ နေလည်း မထူးဘူး။ သူငယ်ချင်း အိမ်မှာဘဲ သွားနေတော့မယ်..”

”ဟဲ့ နင်သွားရင် မေမေ ငါ့ကို တစ်မျိုးထင်မှာပေါ့.. ငါက လူကြီးလေ ပြိးတော့ မေမေ့ကို ကတိတွေ ပေးခဲ့တာ.. ဟိုနေ့က ကိစ္စလည်း မေ့လိုက်တော့ ငါခွင့်လွတ်တယ်… နောက်ထပ် မဖြစ်စေနဲ့… နင့်ကြောင့်ကော ငါ့ကြောင့်ကော မေမေ့ကို စိတ်မဆင်းရဲစေချင်ဘူး..”

”တော်ပြီဗျာ မမကမှ ကျတော့်ကို စိတ်ချမ်းသာအောင် မထားပေးနိုင်တာ… ကျတော် လိုချင်တာ ရတဲ့ နေရာတွေဆီကိုပဲ သွားနေတော့မယ်..”

မမ အကြပ်ရိုက်သွားသည်..။ မေမေ့ကို ပေးခဲ့တဲ့ ကတိတွေက တစ်လကျော်ကျော်သာ တည်လို့ကမဖြစ် ဆရာမပီပီ အိန္ဒြေမာနကြီးတဲ့ မမကပင် အလျှော့ပေးပြီး..

” မသွားပါနဲ့ စိုင်းလေးရယ် ငါ့ကတိတွေ ပျက်လို့မဖြစ်ဘူးလေ.. ကဲအခု မင်းလေးက ဘာလိုချင်နေတာလဲ..”

ဒီလောက် အခြေနေထိတောင်မှ ကျတော် ဘာလိုချင်မှန်း မသိဘဲ ဆရာကြီးအထာဖမ်းပြီး မေးနေတဲ့ မမ စကားကြောင့် ကျတော် ပြုံးလိုက်သည်..။ ထဘီ ရင်လျှားသာ ဝတ်ထားတဲ့ မမကိုယ်လုံးလေးက ကျတော့် အကြံစည် ထမြောက်ခြင်းနဲ့အတူ နောက်တစ်ခါ ထပ်လိုးဖို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပင်..။ တစ်ကိုယ်လုံးကို တဏှာအပြည့်နဲ့ ကျတော် စိုက်ကြည့်နေတာ မြင်တော့ မမလည်း ရိပ်မိပြိး လန့်သွားသည်..။

”ကျတော် လိုချင်တာ မမကိုလေ”

”ဟဲ့ မင်းရူးနေလားဟ… ငါတို့က မောင်နှမလေ… ဟိုညက ကိစ္စနဲ့တင် မင်းကို တော်တော် ရွံနေတာ… မင်းငရဲကြီးမယ် ထပ်မမိုက်ချင်ပါနဲ့.. ”

”ဒါဆိုလည်း ကျတော် အိမ်ပေါ်က ဆင်းရုံပေါ့ဗျာ”

မမ ဆက်မနေနိုင်ဘဲ ကျတော့်ကို ရွံရှာစွာ ကြည့်ရင်း…

”မင်း ခွေးလောက်တောင် အသိညာဏ် မရှိတဲ့ အကောင်”

ဒေါသထွက်နေတဲ့ မမမျက်နာက ချစ်စရာလေး။ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ထင်သည် ရွှေရင်အစုံက နှိမ့်ချည် မြင့်ချည် ဖြစ်နေသည်..။

”အေး ဒီတစ်ရက်တော့ မင်းငါ့ကို ကြိုက်တာလုပ်.. နောက်နေ့တွေမှာတော့ မင်းကတိအတိုင်း လိမ်လိမ်မာမာ နေရမယ်.. ”

ကျတော် ပျော်သွာသည်.. မမနား တိုးသွားပြီး နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်..။ တုန့်ပြန်မှု လုံးဝမရှိလို့ ပါးစပ်ကို အတင်းဖြဲပြီး လျှာထိုးထည့်ကာ မွှေလိုက်သည်..။ ရင်လျှားပေါ်က ပဝါစကို ဆွဲဖယ်လိုက်တော့.. ရေစက်လေးတွေ တက်နေသေးတဲ့ ရင်သားဖြူဖြူနဲ့ အတူ နို့နှစ်လုံးကလည်း တစ်ဝက်ခန့် လျှံထွက်နေသည်..။

မမ စိတ်ထဲတွင်တော့ ကျတော့်ကို တော်တော်လေး အော်ကလီဆန်နေလောက်ပြီ..။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ လိုးချင်တာကိုး..။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး တံတွေးတွေ စိုအောင် လျက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်သည်..။ ထဘီပေါ်ကနေပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက် ညစ်လိုက် လုပ်ပြိး လီးက အရှေ့က စောက်ပတ်ကို ထောက်ထားသည်..။

ထဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ကျတော် စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့…။ ဟိုညက အမှောင်ထဲမှာ မုဒိမ်းသာ ကျင့်ခဲ့တာ မမအလှကို သေချာမမြင်ခဲ့ရ..။ အဝတ်စား ကင်းမဲ့တဲ့ မမအလှကို ပထမဆုံး အနီးကပ် မြင်ရတော့ လီးက မာသထက် မာလာသည်..။

မမကို လှဲခိုင်းလိုက်သည်..။ လည်တိုင် ဖြူဖြူလေး တစ်လျှောက် လျှာနဲ့ လျှက်လိုက်ပြီး နို့ဖွေးဖွေး နှစ်လုံးကို ညစ်ပြီး ပန်းနုရောင် နို့သိးခေါင်းလေးကို စို့သည်..။ ဖြူစွတ်လှတဲ့ ဗိုက်သားကို နမ်းပြီး စောက်မွေး နုနုလေးအုပ်ထားတဲ့ စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ်ကာ လက်ထိုးထည့်ပြီး ကလိလိုက်သည်..။ မမကတော့ တုပ်တုပ်ပင် မလှုပ်.. သဘောမကျသည့် ပုံစံမျိုးနဲ့သာ နေသည်..။

ကျတော်လည်း စိတ်မထိန်းတော့ပဲ စောက်ပတ်ဖြဲ လီးတေ့ပြီး စလိုးတော့သည်..။ တစ်ခါသာ အလိုးခံရသေးတဲ့ စောက်ပတ်က ကြပ်နေပြီး ကျတော် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်..

”ဖြွတ် ဖြွတ် ဘွတ် ဘွတ်”

မမက ဘာမှမပြောပဲ အံကျိတ်ရင်းသာ ဆက်ခံနေသည်..။ နို့စို့ပြီး ခါးကကိုင်ကာ အချက် သုံးလေးဆယ်လောက် ခပ်နာနာလေး ဆောင့်လိုးရင်း ကျတော့် သုတ်ရည်တွေ မမ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ မမကလည်း သူ့တာဝန် ပြီးပြီ ဆိုသည့်အတိုင်း ထဘီပြန်ဝတ်ကာ ကျတော်ကို စက်ဆုပ်စွာကြည့်ပြီး ထထွက်သွားသည်..။ တုန်ခါနေတဲ့ မမဖင်တုံးက ကျတော့်စိတ်ကို အပန်းဖြေစေခဲ့သည်..။ ကျတော် မကျေနပ်နိုင်သေး။ ကျောင်းစိမ်းဖြူ ဝတ်ထားတဲ့ မမကို လိုးချင်သေးသည်..။

နှစ်ရက်လောက်နေတော့ ထုံးစံအတိုင်း စကားမပြောဘဲ မမကျောင်းသွားဖို့ ပြင်သည်..။ ဆံထိုး ထုံးထတော့ မျက်နာချောချောလေးက ပိုပေါ်နေသည်။ ရင်ဖုံး ဇာအင်္ကျီဖြူ ဝတ်ထားတော့ အထဲက အနက်ရောင် ဘော်လီကို မြင်ရသည်။ ကျောင်းစိမ်း ထဘီက ကြပ်လွန်းလို့ ဘောင်းဘီတိုရာ ထင်နေတဲ့ အိုးက မလိုးရင် မနေနိုင်စရာ..

”မမ ဒီနေ့ ကျောင်းသွားဖို့ မလိုဘူး ခွင့်စာတင်လိုက်”

”မင်းငါ့ကို အမိန့်ပေးဖို့ မလိုပါဘူး ခွေးသူတောင်းစားရဲ့”

ခက်ထန်လွန်းတဲ့ မမစကားကြောင့် ကျတော် ရှိန်းခနဲတော့ ဖြစ်သွားသည်..။ ပြီးမှ ပြလိုက်သည်..။

”ဒီထဲမှာ ဟိုနေ့က မမနဲ့ လိုးခဲ့တဲ့ video ရှိတယ်.. နောက်ထပ် နှစ်ခုထဲလည်း copy ကူးထားတယ်… computer ထဲမှာလည်း ဖွက်ထားတာတွေ ရှိသေးတယ်.. အဲ့ video တွေကို ကျောင်းကို ဖြန့်လိုက်မယ်… ပြီးရင် အင်တာနက်ပေါ် တင်လိုက်မယ်.. မမရဲ့ သိက္ခာတွေ ကျကုန်မယ်.. နာမည်ပျက်မယ်.. ဘယ်သူမှ လေးစားတော့မှာလည်း မဟုတ်ဘူး… နောက်ဆုံး မေမေ သိသွားရင်ကော.. ကျတော်က အလွန်ဆုံးဖြစ် အမွေပြတ် စွန့်လွှတ်ပြီး ယောကျ်ားပီပီ ကြုံရာလုပ်စားလို့ ရသေးတယ်.. မမအတွက်တော့ ကျတော်တောင် မတွေးရဲတော့ဘူး ဟဟ”

မမ နှုတ်ခမ်းတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားသည်။

”စိုင်းလေး မင်း လူမှ ဟုတ်သေးရဲ့လား… အသိညဏ် မရှိတော့ဘူးလား ခွေးကောင်”

မမက မလျှော့ဘဲ ဆက်တင်းနေတော့ ကျတော်လည်း ဆက်တင်းသည်..။

”ကြာတယ်ဗျာ.. မမ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့မာန ကျခံမလား ကျတော်ခိုင်းတာ လိုက်လုပ်မလား ပြော”

မမ မာနတော့ အထိမခံ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဆရာမ ဖြစ်ချင်လွန်းတော့ သိက္ခာကလည်း ရှိသေးသည်..။

”မင်းက ဘာဖြစ်ချင်တာလဲပြော”

ကျတော် ကျေနပ်သွားသည်..။

”မမနေ့တိုင်း ကျတော်လိုးတာ ခံရမယ်… ကျတော်ခိုင်းတာ အကုန်လုပ်ရမယ် အိုကေလား ”

”စိုင်းလေး မင်း သိပ်မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ငါမင်းအစ်မနော်..”

”မသိဘူးဗျာ အစ်မကို မလိုးရဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလည်း… အိုကေလေ သဘော… မမ အဆင်မပြေလည်း ကျတော် လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ရတာပေါ့..”

မမငြိမ်း စိတ်ညစ်သွားသည်။ မထူးတဲ့အဆုံး ခွင့်စာရေးပြီး လူကြုံနဲ့ ထည့်လိုက်သည်..။ ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ တင်းရင်းနေတဲ့ မမကိုယ်လုံးက လိုးချင်စရာ..

”ဒီနားတိုးလာခဲ့”

ကျတော် အမိန့်ပေးလိုက်သောကြောင့် မမတိုးလာသည်..။ မမကိုယ်လုံးကို ခါးကနေ ဆွဲဖက်လိုက်သည်..။ ကျောင်းဖြူအင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့ကို ညစ်လိုက်သည်..။ လည်ပင်းတောက်လျှောက် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကျောင်းစိမ်းထဘီပေါ်ကနေပြီး ဖင်ကိုပွတ်သည်..။

”လာ အခန်းထဲ လိုက်ခဲ့”

အခန်းထဲရောက်တော့ နှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းကာ ထဘီအောက်က လက်လျှိုပြီး ဘောင်းဘီတိုပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေလိုက်သည်..။ မမလက်ကိုဆွဲပြီး လီးကို အတင်းကိုင်ခိုင်းသည်..။ မကိုင်ချင်သော်လည်း အတင်းခိုင်းလို့ ပုဆိုးအောက်က လီးကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေရသည်..။

စောက်ပတ်ပွတ်ပြီး ကျတော့်လီး အရမ်းမာနေပြီ။ မမ စောက်ပတ်ဝလည်း စိုစိစိ ဖြစ်နေပြီ။ အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ဘော်လီအနက်အောက်က နို့ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံးကို မြင်ပြီး လီးက ပိုတောင်လာသည်..။ ဘော်လီချွတ်ကာ နို့ကို အငမ်းမရ စို့လိုက်သည်။ လက်ကလည်း စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးနေသောကြောင့် မမခါးကော့ကော့ပြီး တက်နေသည်..။

ကျောင်းစိမ်း ထဘီကို အပေါ်ထိ လှန်တက်လိုက်ပြီး ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ကာ ပေါင်ဖြဲပြီး စောက်ပတ်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထည့်ပြီး ကလိလိုက်သည်..။

”အင်း အားအား”

မမ ညည်းသံတွေ ထွက်လာသည်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေ တော်တော် ထွက်နေသည်..။ ပြီးမှ စောက်ပတ်ဝဖြဲကာ လီးထိုးထည့်လိုက်တော့ မမ စောက်ပတ်ဝက ပူနွေးနေသည်..။ နို့ညစ်ကာ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးသည်..။

”ဖင်ကုန်းစမ်း”

အမိန်သံကြောင့် မမ ဖင်ကုန်းပေးသည်..။ ဖင်တုံးနှစ်ခြမ်းကြားမှ စအိုက ပြူတစ်တစ် ဖြစ်နေသည်..။ အနောက်ကို ကုန်းပေးထားတဲ့ မမစောက်ပတ်က အချွဲတွေ ဆင်းပြီး ပြဲလာသည်..။ လီးကို ထိုးပြိး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးသည်။ ခါးသွယ်တော့ ဖင်ကြီးနေပြီး လိုးလို့ အားပါလွန်းသည်..။ တုန်ခါနေတဲ့ ဖင်ကို ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်လိုက်သည်..။

”ကျတော့် လီးနဲ့ လိုးပေးတာ ကောင်းလား… မေးနေတာ ဖြေလေ”

ဆံပင်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး နာနာလေး ဆောင့်လိုးကာ ပြောလိုက်တော့..

”အား ကောင်းလိုက်တာ စိုင်းလေးရယ်… မင်းလီးနဲ့ လိုးတာ ခံလို့ ကောင်းလိုက်တာ..”

ကျတော်လည်း ဆံပင်ဆွဲပြီး ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးကာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်..။ ခဏနားပြီးမှ မမပါးစပ်နား လီးတေ့ပေးလိုက်သည်..။

” လီးစုပ်ပေးစမ်းကွာ.. လျှာနဲ့လျက်ပြီး စုပ်ပေး.. ”

မမ ကျတော့်လီးကို စုပ်ပေးသည်..။ စောက်ပတ်လိုးလို့ ကောင်းသလောက် ပါးစပ်လည်း လိုးလို့ကောင်းသည်။ ငါးမိနစ်လောက် လီးစုပ်ခိုင်းပြီး…

”ဖင်ပြန်ကုန်းဦး..”

မမ ဖင်ပြန်ကုန်းတော့ စအိုအညိုကွင်းလေးပေါ် ကျတော် တံတွေး ထွေးထည့်လိုက်ပြီး လီးထိုးထည့်လိုက်သည်။

”အား အ”

ဖင်က ကြပ်လွန်းသဖြင့် ကွဲထွက်ကာ သွေးပါ ထွက်လာသည်။ ကျတော် မညာဘဲ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးကာ လရည်တွေ ဖင်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်..။

ဤသို့ဖြင့် မာနရှင်မလေး မမငြိမ်းကို ကျတော် နေ့တိုင်း လိုးရသည်..။ ကျောင်းမသွားခင်ကော ကျောင်းပြန်တဲ့ အချိန်ကော ကျောင်းနားနေဆောင်မှာကော ရေချိုးခန်းထဲကော အိပ်ခန်းထဲကော ထမင်းစားနေရင်းကော နေရာစုံမှာ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လိုးဖြစ်ခဲ့သည်..။

ဆရာမ မမငြိမ်းရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထဘီ တော်တော်များများမှာ ကျတော့် သုတ်ရည်ကွက်တွေ စွန်းထင်နေလေတော့သည်…။

ပြီးပါပြီ။